Ղանղալ
Ավան | ||
---|---|---|
Ղանղալ | ||
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
Վիլայեթ | Սեբաստիայի վիլայեթ | |
Գավառակ | Ղանղալի գավառակ | |
Այլ անվանումներ | Գանկալ, Խանղալ, Կանգալ, Ղանղալո գյուղ, Ղանղալու գյուղ, Ղանզուլ, Քանկալ | |
ԲԾՄ | 1540 մետր | |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
Բնակչություն | 21 669 մարդ (2018) | |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Ժամային գոտի | UTC+3 | |
Փոստային ինդեքսներ | 58900–58999 | |
Ավտոմոբիլային կոդ | 58 | |
Պաշտոնական կայք | kangal.gov.tr | |
| ||
Ղանղալ, ավան (գյուղաքաղաք, բերդաքաղաք, քաղաք) Արևմտյան Հայաստանում, Սեբաստիայի վիլայեթի Ղանղալի գավառակում[1]։ Հանդիսանում էր համանուն գավառակի կենտրոնը։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ավանի շրջակայքում կան անտառներ։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայերը բռնությամբ տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչության մեծագույն մասը հայեր էին։ XX դարի սկզբին հայերի թիվը հասնում էր 3000 մարդու։
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ավանն հայտնի էր իր ցորենով, մեղրով և կաթնամթերքներով։
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ղանղալն ուներ եկեղեցի, որտեղ կար հին Ավետարան։ Կար նաև բերդ։
Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակավայրում գործում էր դպրոց։
Գրչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հանդիսացել է գրչության կենտրոն[2]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Սեբաստիայի նահանգ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 3, էջ 515
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
|