Ավարտել է Պետերբուրգի Էլեկտրատեխնիկական ինստիտուտը (1916)։ 1922-1943 թվականներին եղել է նույն ինստիտուտի հիդրոէլեկտրական ուժային տեղակայանքների ամբիոնի պրոֆեսոր, 1943 թվականին Եղիազարովը 1951 թվականին՝ Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի ջրային էներգիայի օգտագործման ամբիոնի վարիչ, 1943-1957 թվականներին՝ ԽՍՀՄ ջրաէներգետիկական ինստիտուտիի տնօրեն։
Ուսումնասիրությունները վերաբերում են հիդրոէներգետիկայի, հիդրավլիկական մոդելավորման, չհաստատված հոսանքների և ջրամբարուկների շարժման հարցերին[4]։ Մասնակցել է ԳՈԷԼՌՈ-ի հանձնաժողովի աշխատանքներին, Վոլխովի, Սվիրի ու Զորագետի ՀԷԿ-երի նախագծմանը։ Եղիազարովը եղել է հիդրավլիկ հետազոտությունների միջազգային ասոցիացիայի (ՀՀՄԱ) հիմնադիրներից և նրա պատվավոր անդամ, Թուլուզի ակադեմիայի (Ֆրանսիա) թղթակից անդամ, Բուդապեշտի համալսարանի պատվավոր դոկտոր։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 505)։