Ֆեոդոր Կոնստանտինով (նկարիչ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ֆեոդոր Կոնստանտինով
Ծնվել էմարտի 4 (17), 1910[1]
ԾննդավայրՄակեևո, Q14554892?, Զարայսկի շրջան, Մոսկվայի մարզ
Վախճանվել էհուլիսի 8, 1997(1997-07-08)[2] (87 տարեկան)
Մահվան վայրՄոսկվա, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
ԿրթությունՄոսկվայի գեղարվեստական ինստիտուտ
Մասնագիտություննկարիչ, գծանկարիչ և նկարազարդող
Պարգևներ
Բարեկամության շքանշան «Պատվո նշան» շքանշան
ԽՍՀՄ ժողովրդական նկարիչ և ՌԽՍՖՀ ժողովրդական նկարիչ

Ֆեոդոր Դենիսովիչ Կոնստանտինով (ռուս.՝ Фёдор Денисович Константинов, մարտի 4 (17), 1910[1], Մակեևո, Q14554892?, Զարայսկի շրջան, Մոսկվայի մարզ - հուլիսի 8, 1997(1997-07-08)[2], Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային և ռուս գրաֆիկ, ԽՍՀՄ ժողովրդական նկարիչ (1991), ԽՍՀՄ գեղարվեստի ակադեմիայի թղթակից անդամ 1973 թվականից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1935 թվականին ավարտել է Մոսկվայի գեղարվեստի ինստիտուտը (մանկավարժներ՝ Վլադիմիր Ֆավորորսկի, Կոնստանտին Իստոմին, Լև Բրունի)[3]։

Աշխատել է հիմնականում փայտի փորագրության տեխնիկայի բնագավառում։ Ստեղծել է Մոցարտի (1955), Պագանինիի (1956), Վագների (1953), Վերդիի (1956), Եսենինի (1965) դիմանկարները։ 1934 թվականից սկսած՝ նկարազարդումներ է ստեղծել ինչպես ռուս գրողների ու բանաստեղծների, այնպես էլ համաշխարհային գրականության դասականների գրքերի համար։

Համարվում է Ալեքսանդր Պուշկինի, Միխայիլ Լերմոնտովի, Ֆեոդոր Տյուտչևի, Ֆեոդոր Դոստոևսկու ստեղծագործությունների խորը մեկնաբանողը։ Պատկերազարդ է Իվան Կռիլովի, Իվան Տուրգենևի, Աֆանասի Ֆետի, Սերգեյ Եսենինի, Միխայիլ Պրիշվինի գրքերը։ Միխայիլ Լերմոնտովի «Մծիրի» պոեմը փայտի վրա կատարված ութ փորագրություններով լույս է տեսել 1941 թվականին, 1949 և 1961 թվականների վերահրատարակություններում լրացել է նոր նկարազարդումներով։

Կոնստանտինովի նկարազարդմամբ լույս են տեսել Ալեքսանդր Պուշկինի «Պղնձե հեծյալ» (1974-1975) և «Պոլտավա» (1978-1979) պոեմները, Լերմոնտովի «Մեր ժամանակի հերոսը» (1961-1963), Ջեֆրի Չոսերի «Քենթերբերյան պատմվածքները» (1943), Շառլ դը Կոստերի «Ուլենշպիգելի և Լամմե Գուդզակի լեգենդը» (1961), Օվիդիոսի «Կերպարանափոխությունները» (1938), Հորացիոսի (1935), Շեքսպիրի (1938), Մարկ Տվենի (1944), Վիկտոր Հյուգոյի (1952), Ֆրիդրիխ Շիլլերի (1955) գրքերը։

Ամերիկացի նկարիչ և արվեստաբան Լինդ Ուորդը Կոնստանտինովի մասին հոդվածում (1943) պնդում էր, որ նրա փորագրությունները ներկայացնում են այն չափազանց ունակ ու նուրբ նկարչին, որի՝ նյութերին տիրապետելու ունակությունը նրան դնում է համաշխարհային նշանակության նկարիչների շարքում, ընդ որում՝ հազվագյուտ նույնիսկ համաշխարհային մասշտաբով, նա վերաբերում է այն նկարիչների խմբին, որոնց տաղանդը և տեսակետը համընկնում են և տալիս են իրական ստեղծագործական անհատականություն։

Ֆեոդոր Կոնստանտինովը մահացել է 1997 թվականի հուլիսի 8-ին Մոսկվայում։ Թաղվել է Վագանկովյան գերեզմանատանը[4]։

Պարգևներ և կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Բարեկամության շքանշան (7 սեպտեմբերի, 1995 թվական) – պետությանը մատուցած ծառայությունների, աշխատանքում ձեռք բերած հաջողությունների, ժողովուրդների միջև բարեկամության և համագործակցության ամրապնդման գործում ունեցած մեծ ավանդի համար[5],
  • «Պատվո նշան» շքանշան,
  • ԽՍՀՄ ժողովրդական նկարիչ (25 փետրվարի, 1991 թվական) – խորհրդային կերպարվեստի զարգացման գործում ունեցած մեծ ավանդի համար[6],
  • ՌԽՖՍՀ ժողովրդական նկարիչ (31 դեկտեմբերի, 1980 թվական) – խորհրդային կերպարվեստի բնագավառում ունեցած ավանդի համար[7],
  • ՌԽՖՍՀ վաստակավոր նկարիչ (12 ապրիլի, 1963 թվական) – խորհրդային կերպարվեստի բնագավառում ունեցած ավանդի համար[8]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Ермолаев Н. А. http://archive.md/arxqj (ռուս.) // Книга: ЭнциклопедияМ.: Большая российская энциклопедия, 1999. — 799 с. — ISBN 5-85270-312-5
  2. 2,0 2,1 2,2 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
  3. Выставка Фёдора Денисовича Константинова «Графика. Живопись» — Новости и афиша музеев России — www.Museum.ru
  4. Могила Ф. Д. Константинова
  5. Указ Президента Российской Федерации от 7 сентября 1995 года № 906 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
  6. Указ Президента Союза Советских Социалистических Республик от 25 февраля 1991 года № УП-1550 «О присвоении почётного звания «Народный художник СССР» тов. Константинову Ф. Д.»
  7. Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 31 декабря 1980 года «О присвоении почётного звания «Народный художник РСФСР» Константинову Ф.Д.»
  8. Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 12 апреля 1963 года «О присвоении почётных званий РСФСР работникам изобразительного искусства Российской Федерации»

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Бакуменко В. М. Имя из энциклопедии // Библиотековедение. −2009. — № 4.- С.73-78.
  • Бирюков Л. Мастер, перешагнувший в будущее… // Детская литература. −2001.- № 1-2. С.4-13.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ф. Д. Константинов: Правда, Красота и Гармония
  • Поташова К.А. «КОНСТАНТИНОВ Фёдор Денисович (1910—1998)». М.Ю. Лермонтов: Энциклопедический словарь.
  • Парпара А. «Соперник мировой литературы». Русское Воскресение. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 10-ին. Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 17-ին.
  • Анонс выставки «Графика Ф.Д. Константинова» в Государственном музее А.С. Пушкина (2018)
  • Библиография в статье: «Константинов Фёдор Денисович…». Рязанское краеведение. Библиотека им. Горького. 2020 թ․ մարտի 17.