Բիթլիսի գավառակ
| Գավառակ | |
|---|---|
| Բիթլիս | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Երկրամաս | Բիթլիսի վիլայեթ |
| Գավառ | Բիթլիսի գավառ |
| Այլ անվանումներ | Բաղեշ, Բաղիշ, Բիթլիզ, Պիթլիզ, Պիտլիս |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Բնակչություն | 38 886[1] մարդ (1891) |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը), մուսուլմաններ[1] |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը), մուսուլմաններ[1] |
| Տեղաբնականուն | բիթլիսցի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Բիթլիս, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Բիթլիսի վիլայեթի Բիթլիսի գավառում։ Վարչական կենտրոնը Բիթլիս քաղաքն է։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բիթլիսի գավառը ընդգրկում էր Վանա լճի հյուսիսարևմտյան մասը։
Գավառակը գտնվում էր լեռնային բարձր շրջանում և ուներ փարթամ բուսականություն, սառնորակ ջրեր և առողջարար օդ։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1891 թվականին, ըստ Վ. Քինեի վիճակագրության, Բիթլիսի գավառակն ուներ 38 864 բնակիչ, որից 20 800-ը՝ մուսուլմաններ, 16 286-ը՝ հայեր, 1 800-ը՝ այլազգիներ։
Հայ բնակչությունը թուրքերի կողմից գրեթե հիմնովին բնաջնջվեց Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին, իսկ ողջ մնացածները բռնի մուսուլմանացվեցին։
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը այգեգործությունն ու արհեստներն էին։
Վարչական բաժանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
XIX դարի վերջի և XX դարի սկզբի դրությամբ Բիթլիսի գավառակը բաժանված էր 4 գյուղախմբերի, որոնք միասին ունեին 188 գյուղ, որից 46-ը հայաբնակ էին[1]։
Բիթլիսի գավառակի մեջ մտնում էին հետևյալ գյուղախմբերը.
- Գյոզալդարա
- Դատվան
- Փարխանդ
- Տատիկ
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||