Խուլփի գավառակ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գավառակ
Խուլփ
Վարչական տարածքԹուրքիա
ԵրկրամասԲիթլիսի վիլայեթ
ԳավառԳենջի գավառ
Այլ անվանումներԿալաբ, Կողպ, Կուլաբ, Կուլբ, Կուլպ, Կուլփ, Ղուլփ, Քուլփ
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Բնակչություն17 465[1] մարդ (1891)
Ազգային կազմմուսուլմաններ, Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)[1]
Կրոնական կազմՔրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը), մուսուլման[1]
Տեղաբնականունխուլփեցի
Ժամային գոտիUTC+3

Խուլփ, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Բիթլիսի վիլայեթի Գենջի գավառում, Հայկական Տավրոսի հարավային լանջերին, Կողբաձոր (այժմ՝ Խուլփ կամ Փասուրսու) գետի ավազանում։ Կենտրոնը Խուլփ ավանն է։

Ըստ Ն. Ադոնցի, Խուլփը համապատասխանում է ուրարտական Ուլլուբա կամ Խաբխի երկրին։

Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խուլփն ունի լեռնային տարածք։ Այն սկիզբ է առնում Անդոկ և Կերպին լեռներից և Արածանիի ձախ ափով տարածվում է մինչև Գենջի լեռները։ Արևելյան սահմանագլխին է գտնվում Անդոկ (2830 մ) լեռնագագաթը, արևմուտքում՝ Քասանը (2080 մ), հյուսիսում ձգվում են Կողբա (այժմ՝ Միր-Իսմայիլ) լեռները։ Խուլփի տարածքը եղել է Մեծ Հայքի Աղձնիք նահանգի Սանասունք (Սասուն) գավառի կազմում և եղել է նրա 8 գավառներից մեկը։ Այնտեղից է անցել Տիգրանակերտ-Արտաշատ առևտրական ճանապարհը։ Ուշ միջնադարում գործածվել է նաև Խուլփի «Նահիա» անվանաձևը։

Կլիմա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գավառակն ուներ տաք կլիմա, արգավանդ հող և հարուստ բուսականությունը։ Աճում էին խաղողի և մրգերի ընտիր տեսակներ։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

XIV դարում թուրքական տիրապետության տակ ընկնելուց հետո մտցվել է Դիրաբեքիրի նահանգի մեջ, մինչև 1864 թ. եղել է կիսանակախ իշխանություն։ 1880-ական թթ. Բիթլիսի վիլայեթի կազմում։ Զուտ հայաբնակ Խուլփի տարածքը թափանցած (XV-XVI դդ.) քրդական քոչվոր ցեղերը հետագայում հաստատվել են հայերի լքյալ բնակավայրերում։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

XX դարի սկզբին գավառակի ավելի քան 5 000 հայերը բնակվել են գերազանցապես Կողբաձորի առափնյա գյուղերում։ Խոշոր հայաբնակ գյուղեր էին Ընձաքարը (մոտ 140 տուն բնակիչ, Սբ. Գևորգ վանք-ուխտատեղիով), Գազկեն (միջին դարերում՝ գյուղաքաղաք, 2000 տուն, իսկ XX դարի սկզբին՝ 100 հայ բնակիչ), Ահարոնքը (1870-ական թթ. գավառակի կենտրոն), Էհուբը (Էյուբը), Գեղերվանքը (Գեղերվան), Շուղեքը, Փասուրը։

1895-1896 թթ. Խուլփի հայաբնակ գյուղերը թալանվել, իսկ 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ ավերվել են։ Թուրքական կոտորածից փրկվածներն ապաստանել են Արևելյան Հայաստանում։

Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնակիչներն զբաղվել են այգեգործությամբ, շերամապահությամբ, ջուլհակությամբ և այլն։

Վարչական բաժանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1909 թվականին Խուլփն ուներ 113 բնակավայր[1]։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 2, էջ 819

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։