Ծվար, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Բիթլիսի վիլայեթի Բիթլիսի գավառում` Դատվանի գյուղախմբում։ Գտնվում էր Բիթլիս քաղաքից 9 կմ հյուսիս-արևելք, Բիթլիս գետի վերին հոսանքի ձախ կողմում։
XIX դարի վերջում ուներ 30 տուն, իսկ 1909 թվականին 17 տուն` 86 բնակչով։
Տեղի հայ բնակչությանը թուրքերն առաջին անգամ կողոպտել ու ջարդել են 1895 թվականին, իսկ 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ ենթարկել են բռնագաղթի։
Ծվարն ուներ Ս. Սարգիս անունով եկեղեցի, իսկ գյուղի արևելյան կողմում գտնվում էր Ս. Խաչ ուղտատեղին[1]։