Jump to content

Ներոնի կամուրջ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ներոնի կամուրջ
Pons Neronianus
ԱնունովՆերոն
Երկիր Իտալիա
Տեղանք{{{2}}} Հռոմ
Տեսակհինհռոմեական կամուրջ
Նյութքար
Հատում էՏիբեր
Ժառանգության կարգավիճակԻտալիայի մշակութային ժառանգություն[1]
Քարտեզ
Քարտեզ

Ներոնի կամուրջ (իտալ.՝ Pons Neronianus), անտիկ կամուրջ Իտալիայի մայրաքաղաք Հռոմում։ Կառուցվել է Կալիգուլա կամ Ներոն կայսրերի օրոք[2]։ Այն կապում էր Մարսի դաշտը Վատիկանի դաշտին։

Փաստացի ապացույց չկա այն մասին, որ Ներոնն է իսկապես կառուցել այս կամուրջը[3]։ Հնարավոր է, որ այն «Ներոնի կամուրջ» է կոչվում այն պատճառով, որ միջնադարում Տիբերի այդ հատվածն անվանվում էին Ներոնի դաշտեր։ Այդ ժամանակահատվածի Հռոմի բնակիչները, առանց իմանալու քանդված շինության ծագումը, կոչել են դա տարածքի անունով[4]։ Ինչպիսին էլ լինի կամրջի ծագումը՝ կամուրջը Ներոնին հնարավորություն է տալիս ավելի հեշտությամբ հասնել իր մոր՝ Ագրիպինայի այգիներ, որոնք գտնվում էին գետի աջ ափին[5]։

Կալիգուլա կայսրը կառուցել էր կրկես Տիբերի աջ ափին։ Հին հռոմեացի պատմիչ Կոռնելիոս Տակիտոսն ասում է, որ հենց այս կրկեսում է, որ Ներոն կայսրը մահապատժի է ենթակել այն քրիստոնյաներին, որոնք մեղադրվում էին, որ Ք․ ա․ 64 թվականին պատահած Հռոմի մեծ հրդեհի համար։ Ենթադրվում է, որ Ներոնը փոխարինել է Վիա Տրիումֆալիս փողոցի փայտե կամուրջը քարով, որն էլ անվանափոխվել է Pons Neronianus կամ Triumphalis, քանի որ նրա վրայով անցնում էր Հաղթական ճանապարհը։ Հռոմեացիները այս կամրջով հասնում էին Ներոնի կրկես։

Տիտոս կայսրը և մյուս հաղթանակած կայսրերը իրենց հաղթանակները տոնելիս մուտք էին գործում Հռոմ՝ անցնելով Ներոնի կամրջով և Վիա Տրիումֆալիս փողոցով։ Հավանաբար Ներոնի կամուրջը չէր կարողանում հաղթահարել Հռոմում օրեցօր աճող երթևեկության ծանրությունը, և նրա ավարտից մեկ դար հետո Հադրիանոս կայսրը կառուցում է Սուրբ Հրեշտակի կամուրջը երկու հարյուր մետր դեպի վեր։ Ներոնի կամուրջը նաև անվանում են Վատիկանի կամուրջ, քանի որ ձախ կողմում այն միացած է Վատիկանյան բլրին։ 4-րդ դարում հավանաբար կամուրջը ավերվել է։ Միջնադարում կամուրջը կոչվում էր Pons ruptus (կոտրված կամուրջ), քանի որ քանդված է եղել։ 15-րդ դարում Հուլիոս II Պապը պլանավորել էր վերականգնել այն[6]։

Ներոնի կամուրջը դասական գրականության մեջ կամ տարածային ցանկերում չի նշվում, այն միայն նշվում է միջնադարյան Mirabilia Urbis Romae և Graphia Aureae Urbis Romae ուղեցույցներում, որպես Հռոմի ավերակներից, որը կարելի էր տեսնել այդ ժամանակ։ Այն ապացույցը, որ Ներոնի կամուրջը այլևս չի գործածվում, առաջին անգամ վկայել է գերմանացի գիտնական Հենրի Ջորդանը։ Հռոմեացի բանաստեղծ Պրուդենցիոսի ստեղծագործությունում ևս հանդիպում է տողեր կամրջի մասին։

Ibimus ulterius, qua fert uia pontis Hadriani,

laeuam deinde fluminis petemus.

Transtiberina prius soluit sacra peruigil sacerdos,

mox huc recurrit duplicatque uota.
[7]

Ներոնի կամուրջը հատում էր գետը ներկայիս Վիտտորիո Էմանուելեի կամրջի հատվածում, սակայն այլ ուղղությամբ։ Այսօր անտիկ կառույցից միայն մի փոքր հատված է մնացել։ Երբ Տիբերի ջրի մակարդակը իջնում էր, հնարավոր էր տեսնել չորս պատնեշներից միայն մեկը։ Նրանք հեռացվել են, որպեսզի մակույկները կարողանային ապահով անցնել Տիբեր գետով։

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Վիկին սիրում է հուշարձաններ։ Իտալիա — 2012.
  2. Pons Neronianus Արխիվացված 2022-10-11 Wayback Machine on the University of Virginia website
  3. Taylor, Rabun Tiber River Bridges and the Development of the Ancient City of Rome
  4. Lawrence Richardson. A New Topographical Dictionary of Ancient Rome (1992), 'Campus Neronis'; and Henri Jordan. Topographie der Stadt Rom (1878) pg 416.Jump up ^
  5. Seneca, Ira 3.18; Tacitus, Annales 15.44 ^ Jump up to: a b
  6. Pons Neronianus in Samuel Ball Platner (as completed and revised by Thomas Ashby): A Topographical Dictionary of Ancient Rome, London: Oxford University Press, (1929) pg 401
  7. Prudentius, Peristephanon 12.61–64