Սուրբ Հրեշտակի կամուրջ

Սուրբ Հրեշտակի կամուրջ;
Անունով	Միքայել Հրեշտակապետ
Երկիր	Իտալիա
Տեղանք	Roma Capitale?
Տեսակ	երթևեկելի կամարավոր կամուրջ, հետիոտնային կամուրջ, քարե կամուրջ, ճանապարհային կամուրջ և հինհռոմեական կամուրջ
Նյութ	քար
Թռիչքների քանակ	5
Հատում է	Տիբեր
Ճարտարապետ	Decriannus?
Ժառանգության կարգավիճակ	Իտալիայի մշակութային ժառանգություն

Սուրբ Հրեշտակի կամուրջ (իտալ.՝ Ponte Sant’Angelo), հետիոտն կամուրջ Տիբեր գետի վրա՝ Հռոմում՝ կառուցված 134-139 թվականներին Հռոմի կայսր Ադրիանոսի կողմից։ Կամուրջը քաղաքի կենտրոնը կապում էր Ադրիանոսի դամբարանի հետ և ավելի ուշ մտավ Սուրբ Հրեշտակի ամրոցի կազմի մեջ։ Քանի որ կամուրջը տանում էր դեպի Ադրիանոսի դամբարան, հռոմեացիները դրան կոչեցին «Ադրիանոսի կամուրջ» կամ «Էլիայի կամուրջ»։ Երեսպատված է մարմարե սալիկներով։

1450 թվականին կամրջի բազրիքները չդիմացան դեպի Սուրբ Պետրոսի տաճար շտապող ուխտագնացների հոսքին և փլվեցին. բազմաթիվ ուխտագնացներ զոհվեցին։ Ի պատասխան պապը հրամայեց քանդել հնագույն հաղթակամարը, որն իբր փակում էր կամրջի ելքը։ 16-րդ դարից ավանդույթ ձևավորվեց կամրջից կախել մահապատժի ենթարկված հանցագործների մարմինները։ Հենց այդ ժամանակ էլ կամրջին հայտնվեցին առաքյալներ Պետրոսի (Լորենցետտոյի գործ, 1530) և Պողոսի (Պաոլո Ռոմանոյի գործ, 1463) արձանները, որոնց հետագայում Բերնինիի ջանքերով ավելացան հրեշտակների ևս տասն արձաններ։

Հրեշտակների երկու արձան (բնօրինակներ) պահպանվում են Սանտ Անդրեա դելլա Ֆրատե եկեղեցում։