Սալարիո կամուրջ
 Ponte Salario | |
|---|---|
 | |
| Անունով | Աղի ճանապարհ |
| Երկիր |  Իտալիա |
| Տեղանք | Հռոմ |
| Տեսակ | կամարավոր կամուրջ |
| Նյութ | տուֆ, երկաթբետոն |
| Հատում է | Անյենե |
| Ճանապարհ | Վիա Սալարիա (SS4) |
| Կառուցվել է | Ք․ ա․ 1-ին դար |
| Երկարություն | 72 մ |
| Լայնություն | 6,52 մ |
| Ժառանգության կարգավիճակ | Իտալիայի մշակութային ժառանգություն[1] |
 | |
 | |
Սալարիո կամուրջ (իտալ.՝ Ponte Salario), կամուրջ Իտալիայի մայրաքաղաք Հռոմում։ Հատում է Անյենե գետը։ Վիա Սալարիո ճանապարհի մի մասն է կազմում։ Կապում է Պարիոլի, Տրիեստե և Վալ Մելաինա շրջանները[2]։ Միջնադարում կամուրջն անվանել են նաև Սալարո։
Նկարագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կամուրջը թվագրվում է Հռոմեական կայսրության ժամանակաշրջանին։ Այն գտնվում էր Հռոմի պարիսպներից դուրս, Կոլլինա դարբասից (Porta Collina) 3 կմ հեռու, այնտեղ, ուր Վիա Սալարիան հատում է Անյենե գետը։ Կամրջի կողմնային կամարներից ենթադրվում է, որ այն առաջին քարե կամուրջն է, որ կառուցվել է Ք․ ա․ 1-ին դարում։
Գոթական պատերազմում գլխավոր մեծ կամարը քանդվել է օստգոթերի թագավոր Թոթիլայի կողմից։ 565 թվականին Բյուզանդական կայսրության հայազգի հրամանատար Նարսեսը վերանորոգել է այն։ Նա նկարագրել է վերականգնողական աշխատանքները, ներառյալ գետի հունի շեղումը, կամրջի վրա պահպանված արձանագրություններում[3]։ Այդ ժամանակ Սալարիո կամրջի երկարությունը 72 մետր էր, իսկ լայնությունը՝ 6,52 մետր։ Կամուրջն ուներ ուշագրավ կիսաշրջանաձև կամար, որի թռիչքը կազմում էր 24,86 մետր[4]։
Կամրջի աշտարակը հավանաբար կառուցվել է 8-րդ դարում։ Մինչև 1798 թվականը կամուրջը լավ պահպանված էր, մշտապես վերանորոգվելու հետևանքով, բայց այդ ժամանակ ավերվում է Նապոլեոնական զորքերի կողմից։ Նրանք ջարդում և՛ ճաղաշարքը, և՛ անտիկ արձանագրությունները։ 1829 թվականին ֆրանսիացի զինվորները քանդում են միջնադարյան աշտարակը և կարճացնում կամրջի երկարությունը 15 մետր։ 1867 թվականին կամուրջը մեկընդմիշտ կորցնում է իր պատմական բնույթը, քանի որ պապական զորքերը պայթեցնում են կենտրոնական կամարը։ Սալարիո կամուրջը վերակառուցվում և ներկայիս տեսքն է ստանում 1874 թվականին։ Իսկ ճանապարհը ընդլայնվում է 1930 թվականին[3]։
Բացի Սալարիո կամրջից Անյենե գետի վրա կան ևս մի քանի պաշտպանական կամուրջներ։ Դրանք են Նոմենտանո, Մամմոլո կամուրջները (երկուսն էլ հռոմեական ծագման)[5] և միջնադարյան Սան Ֆրանչեսկոյի կամուրջը Սուբյակո քաղաքում[6]։
Երթուղի
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սալարիո կամուրջը հասանելի կլինի Հռոմի մետրոպոլիտենի D գծի Salario և Vescovio կայարաններից, Հռոմի երկաթգծի Monte Antenne կայարանից և Լացիոյի FL1 ռեգիոնալ երկաթգծի Roma Nomentana կայարանից։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Claudio Rendina, Enciclopedia di Roma, Roma, Newton Compton Editori, 2005, ISBN 88-541-0304-7.
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Galliazzo, Vittorio (1994), I ponti romani. Catalogo generale, Vol. 2, Treviso: Edizioni Canova, pp. 45–48 (No. 32), ISBN 88-85066-66-6
- O’Connor, Colin (1993), Roman Bridges, Cambridge University Press, p. 68 (I14), ISBN 0-521-39326-4
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Illustrated article Romeartlover կայքում
- Ponte Salario Structurae կայքում
- Ponte Salario, su Sovrintendenza Capitolina ai Beni Culturali.
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Սալարիո կամուրջ կատեգորիայում։ |
| ||||||||||||||||||