Ֆաբրիչիո կամուրջ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ֆաբրիչիո կամուրջ
ԱնունովLucius Fabricius?
Երկիր Իտալիա[1]
ՏեղանքRoma Capitale?
Տեսակերթևեկելի կամարավոր կամուրջ, քարե կամուրջ, հինհռոմեական կամուրջ և հին հռոմեական շենք
Նյութքար
Թռիչքների քանակ2
Հատում էՏիբեր
Երկարություն61,8 մետր[2]
Լայնություն6 մետր[2]
Ժառանգության կարգավիճակԻտալիայի մշակութային ժառանգություն[3]
Քարտեզ
Քարտեզ

Ֆաբրիչիո կամուրջ (իտալ.՝ Ponte Fabricio, լատին․՝ Pons Fabricius), ներկայումս՝ Կվատտրո Կապի (իտալ.՝ Ponte dei Quattro Capi), Ք․ ա․ I դարի կամուրջ Հռոմում, որը պահպանված կամուրջներից ամենահինն է։

Միջնադարում կամուրջը նաև անվանում էին pons Iudaeorum, քանի որ գտնվում էր գետտոյի (շրջան, որտեղ պարտավոր էին ապրել հռոմեացի հրեաները) մոտ։ Ներկայիս անվանումը՝ Ponte dei Quattro Capi, կամուրջը ստացել է սկզբնամասում գտնվող երկու սյուների համար, որոնց վրա կերտված են Հերակլեսի և Յանուսի 4 գլուխները։ Վերջիններս այստեղ են բերվել մոտակա Սուրբ Գրեգորի (Մոնտե Սավալո) եկեղեցուց 14-րդ դարում[4]։

Ըստ Դիոն Կասսիոս պատմիչի, այն կառուցված է եղել Ք․ ա․ 62 թվականին ճանապարհների վարիչ Լուցիոս Ֆաբրիցիոսի կողմից՝ ավելի վաղ կառուցված փայտե կամրջի փոխարեն, որն այրվել էր հրդեհից։ Կամուրջը կապում է Տիբերինա կղզին Տիբեր գետի ձախ ափին։ Անտիկ ժամանակաշրջանից ի վեր այն չի փոփոխվել և գործածվում է մինչ օրս։

Նրա երկարությունը 62 մետր է, լայնությունը՝ 5,5, իսկ կամարների լայնությունը՝ 24,5 մետր։ Երկու կամարները միանում են կենտրոնական սյունով։ Կամրջի բանուկ հատվածը պատրաստված է տուֆից, իսկ արտաքին պատերը՝ աղյուսից և տրավերտինից։

Արձանագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հերակլեսի և Յանուսի գլուխները
Արձանագրություններ Ֆաբրիչիո կամրջի վրա

Ինքնատիպ լատիներեն արձանագրությունը, որը փորագրված է տրավերտինի վրա, հիշատակում է կառուցողին «L . FABRICIVS . C . F . CVR . VIAR | FACIVNDVM . COERAVIT | IDEMQVE | PROBAVIT». (Լուցիոս Ֆաբրիցիոսը, Գայոսի որդին, ճանապարհների վարիչը, հոգացել է և հաստատել, որպեսզի այն կառուցվի)։ Գրությունը կրկնվում է 4 անգամ, կամրջի երկու կողմերում, կամարների վրա։

Ավելի ուշ փորագրված գրությունը, հայտնում է, որ կամուրջը վերանորոգվել է Իննոկենտիոս XI Պապի օրոք, հավանաբար 1679 թվականին։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. archINFORM (գերմ.) — 1994.
  2. 2,0 2,1 https://www.lerma.it/libro/9788891327611/toc/6730
  3. Վիկին սիրում է հուշարձաններ։ Իտալիա — 2012.
  4. Claridge, Amanda (1998). Rome: An Oxford Archaeological Guide. Oxford: Oxford Univ. Press

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • O’Connor, Colin (1993), Roman Bridges, Cambridge University Press, p. 66, ISBN 0-521-39326-4

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]