Jump to content

Իրենա Կարպա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Իրենա Կարպա
ուկրաիներեն՝ Ірена Карпа
Դիմանկար
Ծնվել էդեկտեմբերի 8, 1980(1980-12-08)[1] (43 տարեկան)
ԾննդավայրՉերկասի, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Ուկրաինա
ԿրթությունԿիևի ազգային լեզվաբանական համալսարան (2003)
Մասնագիտությունլրագրող, երգչուհի, գրող և հաղորդավար
ԱմուսինLouis-Cyrille Trebuchet?
 Irena Karpa Վիքիպահեստում

Իրենա Իգորևնա Կարպա (ուկրաիներեն՝ Ірена Ігорівна Карпа, դեկտեմբերի 8, 1980(1980-12-08)[1], Չերկասի, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի գրող, երգիչ, լրագրող, հեռուստահաղորդավար։ 2015 թվականի հոկտեմբերից՝ Ֆրանսիայում Ուկրաինայի դեսպանության մշակութային հարցերի գծով առաջին քարտուղար[2]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իրենա Կարպան ծնվել է 1980 թվականի դեկտեմբերի 8-ին, Չերկասիում։ Երկու տարի անց ընտանիքը տեղափոխվել է Իվանո-Ֆրանկիվսկ, իսկ այնտեղից՝ Յարեմչե՝ Անդրկարպատների Յարեմչե քաղաք։ Կարպան սովորել է գեղարվեստի դպրոցում[2]։

1998 թվականին ընդունվել է Կիևի ազգային լեզվաբանական համալսարան՝ ֆրանսիական բանասիրության բաժին։ 2003 թվականին ավարտելով համալսարանը՝ ստացել է արտասահմանյան բանասիրության մագիստրոսի աստիճան՝ մասնագիտանալով անգլերեն և ֆրանսերեն լեզուների գծով[3]։ Նրա դիպլոմային աշխատանքի թեման եղել է «Մեծ մոր նախօրինակի դրսևորումները Միշել Ուելբեքի «Տարրական մասնիկներ» և Յուրկա Իզդրիկի «Կրկնակի առյուծ» վեպերում»[4]։

Երաժշտություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կարպան Կիևում Մերիլին Մենսոնի համերգի բացումից առաջ (2012)

Դեռևս դպրոցում սովորելու տարիներին Կարպան հանդես է եկել հոգևոր երգչախմբում։ 16 տարեկանում նա ձայնագրել է իր առաջին երգը՝ «Ես չեկատիմուն եմ»[5]։ Համալսարանում սովորելու ընթացքում զբաղվել է վոկալով և այդ ժամանակ ծանոթացել է կիթառահար և «Фактично Самі» խմբի ղեկավար Օլեգ Արտիմի հետ։ Փորձնական կարգով նրա հետ ձայնագրել է «Повітря» էլեկտրոնային թրեքը՝ Կարպան շուտով միացել է «Фактично Самі»-ին և դարձել խմբի վոկալիստն ու բասիստը։ Իր առաջին «D.дькова гра»ալբոմը գաղտնի ձայնագրել է երեք գիշերվա ընթացքում այն ստուդիայում, որտեղ աշխատել է Արտիմը[6]։

Առաջին ալբոմից հետո խմբին է միացել Կարպայի ընկերը՝ Արթուր Դանիելյանը, ստանձնելով բաս-կիթառիստի դերը։ 2000 թվականին նրանք երեքով սկսել են ձայնագրել իրենց երկրորդ ալբոմը՝ «Б. П. П. (Болєзні Пєвчіх Птіц)»-ն, որն ավարտել են 2001 թվականին արդեն իր Fuck!Submarine ստուդիայում։ Հաջորդ ալբոմը՝ «Космічний вакуум»-ն, ձայնագրվել է մեկ տարի անց[7]։ Միաժամանակ ձայնագրվել է խմբի դեբյուտային տեսահոլովակը՝ «Код» երգը «Космічного вакуума»-ից[8]։

2003 թվականին Կարպան ձայնագրել է վոկալ դերերգեր հաջորդ երկու ալբոմների համար և մեկ տարով մեկնել է Ինդոնեզիա։ Նրա բացակայության ժամանակ Արտիմը և Դանիելյանը շարունակել են աշխատել ալբոմների վրա, իսկ թավջութակահար Եվգենյա Սմոլյանինովան միացել է խմբին։ 2004 թվականի վերջին թողարկվել է Kurva Cum Back-ը, որին հաջորդել է 2005 թվականին «Lo-Fi TRавми» ալբոմը։ Համաուկրաինական շրջագայության ընթացքում նրան ուղեկցել է նոր թմբկահար Անդրեյ Կոգուտը[7]։

2007 թվականին «Фактично Самі» խումբը թողարկել է նախկինում ձայնագրված «Космічний вакуум»-ը և փոխել է իր անունը՝ Qarpa[9]: Արդեն նոր կարգավիճակով խումբը նույն թվականին ներկայացրել է ևս մեկ «IN ЖИР» ալբոմը։ Երգերից մեկը՝ «Клей»-ը գրել է «Սկրյաբին»-ի ղեկավար Անդրեյ Կուզմենկոն, իսկ «Լեդի Դու» երգում Կարպայի հետ միասին երգել է «Տարտակ»-ի վոկալիստ Սաշկո Պոլոժինսկին[10]։

2011 թվականի սեպտեմբերին Կիևի Crystal Hall ակումբում տեղի է ունեցել &Imadeaman ալբոմի շնորհանդեսը։ Ալբոմը գրվել է ավելի քան տասը տարի և ներառել է անգլերեն, իսպաներեն և ֆրանսերեն երգեր[11]։ Ըստ ժանրի այն իրենից ներկայացրել է տրիփ-հոփի, եվրո-փոփի, ինդուստրիալ և լատինական միքս[12]։ 2012 թվականի դեկտեմբերին Կարպան խմբի հետ միասին հանդես է եկել Կիևում Մերիլին Մենսոնի համերգի բացման արարողության ժամանակ[13]։

2015 թվականի մայիսին Qarpa-ն թողարկել է Made in China ալբոմը, իսկ հուլիսին նրանք ներկայացրել են «Розмір має значення» տեսահոլովակն ալբոմից «До побачення» երգի համար[14]։ 2015 թվականի նոյեմբերին խումբը ելույթ է ունեցել Kozak System-ի հետ համատեղ համերգին Կիևի Sentrum ակումբում՝ կատարելով թրեք Made in China-ից[15]։

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2001 թվականին «Фактично Самі» խմբի նախկին պրոդյուսեր Օլեգ «Մոխ» Գնատիվը (ով հետագայում դարձել է «Պերկալաբի»-ի պրոդյուսերը), Կարպայի տեքստերը ցույց է տվել իր ընկեր՝ «Հինգշաբթի» գրական ամսագրի գլխավոր խմբագիր Յուրի Իզդրիկին[16]։ Արդյունքում՝ «Հինգշաբթի»-ում նախ տպագրվել է «Բելյավչիկը»[17], իսկ հետո՝ «Իերիխոնի երազները»[18]։ Միևնույն ժամանակ Կարպան սկսել է հրապարակվել «Молоко» երիտասարդական ամսագրում, որտեղ մինչև 2009 թվականը, «Սոյա Լոս» կեղծանունով վարել է սեքսի մասին խորագիր[4]։

Կարպայի առաջին գիրքը՝ «Знес Паленого»-ն, լույս է տեսել 2002 թվականին Իվանո-Ֆրանկովսկում։ Այդտեղ, ի թիվս այլ բաների, ներառված են եղել «50 хвилин трави» վիպակը և «Իերիխոնի երազները» պատմվածքը։ Այդ նույն ստեղծագործությունները, «Ґанеша і Синкопа» պատմվածքի և «Полювання в Гельсінкі» ինտերակտիվ վեպի հետ միասին կազմել են «Ֆոլիո» հրատարակչության կողմից 2004 թվականին հրատարակված «50 хвилин трави» գիրքը։ Նույն թվականին «Ֆոլիո»-ն հրատարակել է «Фройд би плакав» վեպը, որը Հարավարևելյան Ասիայում Կարպայի ճանապարհորդության արդյունքն է եղել։ Նրա չորրորդ գիրքը դարձյալ վեպ է՝ «Մարգարտյա պոռնո (Супермаркет самотності)», որը հրատարակվել է 2005 թվականին «Դուլիբի» հրատարակչության կողմից, իսկ հինգերորդը՝ «Bitches Get Everything» վեպը, որը հրատարակվել է 2006 թվականին «Ընտանեկան ժամանցի ակումբ»-ի (ԸԺԱ) կողմից։

2006 թվականին լույս է տեսնում «Фройд би плакав» վեպի լեհերեն թարգմանությունը, ինչպես նաև «Մարգարտյա պոռնո» վեպի չեխերեն և բուլղարերեն թարգմանությունները, իսկ 2007 թվականին՝ «50 хвилин трави» լեհերեն թարգմանությունը և «Մարգարտյա պոռնո»-ի ռուսերեն թարգմանությունը։ 2008 թվականին ԸԺԱ-ն վերահրատարակել է «Մարգարտյա պոռնո»-ն՝ «Супермаркет самотності։ Перламутрове порно» վերնագրով և թողարկել Կարպայի «Добло і Зло» նոր գիրքը, որը ներկայացվել է Լվովի հրատարակիչների ֆորումում։ «Добло і Зло»-ն բաղկացած է երկու մասից՝ «Привиди моєї школи» մանկության կարճ տեսարաններով և «Планета тьолок»՝ մեծահասակների կյանքի պատմություններով[4]։ 2009 թվականի սկզբին «Добло і Зло» գիրքն արժանացլ է «Золота булька» հակամրցանակի[19]։ Միևնույն ժամանակ, ըստ «Корреспондент» ամսագրի ընթերցողների վարկանիշի, գիրքն ընդգրկվել է 2009 թվականի լավագույն ուկրաինական գրքերի տասնյակում[20]։

2010 թվականին Կարպայի «Цукерки, фрукти і ковбаси» պատմվածքը ներառվել է «Декамерон. 10 українських прозаїків останніх десяти років» ժողովածուում, որը թողարկվել է ԸԺԱ հրատարակչության տարեդարձին[21]։ 2011 թվականի սեպտեմբերին լույս է տեսել «Піца „Гімалаї“» գիրքը։ Կարպան այն գրել է Հիմալայներում գտնվելու ժամանակ և նկարագրել դրա բովանդակությունը որպես «երկխոսություն քրիստոնեության և բուդդիզմի միջև»[22]։ 2012 թվականին ԸԺԱ-ն թողարկել է Կապայի ևս մեկ վերահրատարակություն՝ «Bitches Get Everything» «Շան որդիք հերքում են դա» վերնագրով և թողարկել իր նոր գիրքը՝ «З Роси, з Води і з Калабані»: Վերջինս հեգնանքով նկարագրում է Յարեմչեի կյանքը ԽՍՀՄ վերջին տարիներին և Ուկրաինայի անկախացումից հետո, ինչպես նաև Փարիզում աշխատող ուկրաինուհի Կրապիվայի պատմությունը[23]։ Գիրքն առաջին տեղն է զբաղեցրել «Գրքի զինանոց»-ում ԸԺԱ հրատարակչության լավագույն 5 վաճառքների մեջ։

2013 թվականին մեկնարկել է գրողի ինտերակտիվ նախագիծը՝ «Історії моїх жінок» անվանումով։ Այդ նախագիծը ստեղծվել է, որպեսզի կանայք կարողանան կիսվել իրենց պատմություններով ուրիշների հետ։ Շուտով լույս է տեսել համանուն պարբերական[24]։ 2014 թվականին լույս է տեսել Կարպայի «Письменниця, співачка, мандрівниця» ժողովածուն, որտեղ ներառված են եղել հարցազրույցներ Կարպայի, նրա սյունակագիրների և նոր ուրվագծագիրների հետ։ Նույն թվականին «Ընտանեկան ժամանցի ակումբ» հրատարակչությունը լույս է ընծայել «Babytravel. Подорожі з дітьми або, Як не стати куркою» գիրքը, երեխաների հետ աշխարհի տարբեր երկրներով ճանապարհորդելու մասին հեգնական պատմություններով[25]։ 2015 թվականի գարնանը Կարպան կազմել է «Волонтери. Мобілізація добра» ժողովածուն , որն ընդգրկում է անձամբ Կարպայի մի քանի ստեղծագործություններ, ինչպես նաև ուկրաինացի այլ հեղինակների բանաստեղծություններ, պատմվածքներ և էսսեներ[26]։

Կինո և հեռուստատեսություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2005 թվականին Կարպան կարճ ժամանակով դարձել է ICTV-ի Sex Cetera ծրագրի (Playboy նախագիծ) հաղորդավար[27]։ 2006 թվականին Կարպան փորձեր է կատարել՝ իրեն դրսևորելով որպես դերասանուհի («Աուտիզմ», ռեժիսոր՝ Անպիլոգով, Ուկրաինա, «Կոմպոտ», ռեժիսոր՝ Յակուշենկով, Ռուսաստան) և «Kyiv. Limited Edition» կարճամետրաժ ֆիլմի ռեժիսոր, որը ներկայացվել է Երիտասարդություն կինոփառատոնում։

Կարպան վարել է նաև «Перша експедиція» ծրագիրը («Бортове чтиво» խորագիր) «Ինտեր» հեռուստաալիքով[28] մինչև 2007 թվականին նրա փակվելը[29]։ 2007 թվականի սեպտեմբերին դարձել է նոր «MTV Ուկրաինա» ալիքի դեմքը՝ որպես MTV News-ի հաղորդավար[30]։ 2008 թվականի սեպտեմբերին նա տեղափոխվել է «Ուկրաինա» ալիք՝ որպես «Шустер live» հեռուստահաղորդման մատենավար։ 2012 թվականի վերջին նա «Նոր ալիք»-ում վարել է «Наши в Раше» հաղորդումը՝ նվիրված ուկրաինական արմատներով ռուսական շոու բիզնեսի աստղերին[31]։

Քաղաքականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կարպան Խարկովի Եվրամայդանում (2013)

2004 թվականի նախագահական ընտրությունների նախօրեին Կարպան ստորագրել է «Տասներկու ապաքաղաքական գրողների բաց նամակը ընտրության և ընտրությունների մասին» ընդդեմ Յանուկովիչի և ի պաշտպանություն Յուշչենկոյի[32]։ 2010 թվականի փետրվարին նա մասնակցել է բողոքի ակցիայի՝ ընդդեմ Ուկրաինայի Սահմանադրական դատարանի որոշման, որով հակասահմանադրական է ճանաչվել կառավարության այն որոշումը, որը հանրակրթական հաստատություններին պարտավորեցրել է «աշխատանքային ժամերին մշտապես օգտագործել ուկրաիներենը»[33]։ 2010 թվականի օգոստոսին նախագահ Յանուկովիչի Բեռլին կատարած այցի ժամանակ Կարպան այնտեղ բողոքի ակցիա է կազմակերպել Ուկրաինայում ժողովրդավարության սահմանափակման դեմ[34]։ 2011 թվականի նոյեմբերին բանտում գտնվող նախկին վարչապետ Յուլիա Տիմոշենկոյի ծննդյան օրը Կարպան լուսանկարվել է Տիմոշենկոյի ոճով շլդիկ նապաստակի հետ և հանդես եկել նրա պաշտպանությամբ[35]։ 2012 թվականի հոկտեմբերին նա մասնակցել է «Բաց աշխարհ բաց Ուկրաինայի համար» արվեստի և շահերի պաշտպանության նախագծին, որը նվիրված է եղել ուկրաինացիների կողմից եվրոպական վիզաների ստացման խնդիրներին[36]։

Եվրամայդանի ժամանակ Կարպան եղել է բողոքի ակցիաների ակտիվ մասնակից[37], պարբերաբար ելույթներ է ունեցել բեմում[38], կազմակերպել է իր զգեստապահարանի վաճառքը՝ Մայդանի համար միջոցներ հավաքելու համար[39], մեկնել է մարզեր՝ աջակցելու տեղական հանրահավաքներին[40], ցուցարարների համար սնունդ է պատրաստել ու վիրավորներին դուրս բերել[41]։ 2014 թվականի մարտին նա տեսաուղերձ է ձայնագրել Ղրիմի բնակիչների համար՝ դատապարտելով ռուսական ագրեսիան[42]։ 2014 թվականի օգոստոս-սեպտեմբերին Կարպան վաճառել է իր կաբրիոլետ Peugeot-ն[43] և մի քանի բարեգործական համերգներ անցկացրել իր Qarpa խմբի հետ՝ ATO գոտում ուկրաինացի զինվորականներին օգնելու համար[44]։ Նույն թվականի աշնանը podrobnosti.ua կայքի հետ միասին նա թողարկել է մի շարք մուլտֆիլմեր «բամբակաբաճկոնների» մասին[45]։

2015 թվականի հոկտեմբերին Կարպան նշանակվել է Ֆրանսիայում Ուկրաինայի դեսպանատան մշակութային հարցերի առաջին քարտուղար[2]։ 2016 թվականին նա կազմակերպել է մի շարք միջոցառումներ Փարիզում, այդ թվում՝ Յուլիա Նոսարի «25 неприємних малюнків» քաղաքական մուլտֆիլմի ցուցահանդեսը[46], ուկրաինացի նկարիչների «Crimée — Lviv. Enjoy!»[47] ցուցահանդեսը, Ուկրաինայի արվեստի տաղավարը «Եվրոպայի ափեր» փառատոնում[48]։

Այլ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իրենա Կարպան նկարահանվել է էրոտիկ ֆոտոսեսիաներում FHM (նոյեմբեր 2004)[49], Penthouse (օգոստոս 2005) և Playboy (հուլիս 2007)[50] ամսագրերի համար։ 2009 թվականի աշնանը «Կրուգոզոր» ընկերությունում նա վարպետության դասեր է անցկացրել խոհարարության և թայերեն մերսման ոլորտում[51]։ 2015 թվականին մասնակցել է «Jam FM» ռադիոկայանի և Cultprostir կայքի «Селекція» շոուին[52][53]։

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008 թվականի մայիսին Կարպան ամուսնացել է կիևցի լրագրող և գրող Անտոն Ֆրիդլյանդի հետ։ 2009 թվականի ամռանը Կարպան և Ֆրիդլյանդն ամուսնալուծվել են։ Նույն թվականին նա ամուսնացել է ամերիկացի ֆինանսիստ Նորման Պոլ Հենսենի հետ։ Պսակադրության արարողությունը տեղի է ունեցել Սան Ֆրանցիսկոյում[54]։ 2010 թվականի օգոստոսին Բեռլինում ծնվել է նրանց դուստրը, ում անվանել են Կորենա Ջիա[55]։ 2011 թվականի հուլիսին Բարսելոնայում Կարպան ունեցել է իր երկրորդ դստերը, ում անվանել են Կայա[56][57]։

2014 թվականի մարտին Կատյա Օսադչայայի հետ հարցազրույցում Կարպան խոստովանեց, որ բաժանվել է Հենսենից[58]։ 2015 թվականի հոկտեմբերին Օսադչայային տված նոր հարցազրույցում նա նշել է, որ իրենք չեն ամուսնալուծվել, այլ պահպանում են «քաղաքակիրթ ամերիկա-եվրոպական հարաբերություններ»։ Միաժամանակ նա մեկնաբանել է ռուս քաղաքական տեխնոլոգ Իգոր Շուվալովի հետ իր հարաբերությունների մասին խոսակցությունները՝ ասելով, որ բարեկամություն է պահպանում նրա հետ[59]։

Կարպան հաճախ է ճանապարհորդում․ նա առաջին անգամ մեկնել է Ֆրանսիա 20 տարեկանում, մոտ մեկ տարի ապրել է Ինդոնեզիայի Ջավա քաղաքում[3], որից հետո եղել է Դոմինիկյան Հանրապետությունում և Կորդիլերներում (մեղրամիս Ֆրիդլյանդի հետ)[60], Նեպալում գտնվող Մուստանգ թագավորությունում (մեղրամիս Հենսենի հետ)[61], Հիմալայներում[62], Բութանում և Հնդկաստանում[63], Պիրենեյներում[3] և այլն։

Իրենան ունի կրտսեր քույր՝ Գալինա Կարպա, գրող, «Աժ» արվեստի ամսագրի համահիմնադիր և նախկին գլխավոր խմբագիր, «Պպպպպպպ» պատմվածքների գրքի հեղինակ։

Պարգևներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • «Գրանոսլով» երիտասարդ գրողների մրցույթի Գրան պրի մրցանակ (1999)[64],
  • Best Ukrainian Awards մրցանակ «Ամենամոդայիկ գրող» անվանակարգում (2006)[64]։

Մատենագիտություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Знес Паленого (2000)
  • 50 хвилин трави (2004)
  • Фройд би плакав (2004)
  • Перламутрове Порно (Супермаркет самотності) (2005)
  • Bitches Get Everything (2007)
  • Добло і зло (2008)
  • Цукерки, фрукти і ковбаси (2010) (в составе сборника «Декамерон. 10 українських прозаїків останніх десяти років»)
  • Піца «Гімалаї» (2011)
  • З Роси, з Води і з Калабані (2012)
  • Baby Travel. Подорожі з дітьми, або Як не стати куркою (2014)
  • Волонтеры. Мобілізація добра (2015) (составитель сборника и автор отдельных произведений)
  • Добрі новини з Аральського моря (2019)
  • Як виходити заміж стільки разів, скільки захочете. (2020)

Երաժշտական ալբոմներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • D.дькова гра (1999)
  • Б. П. П. (2001)
  • Космічний вакуум (2001)
  • Kurva Cum Back (2004)
  • Fuckтично Самі (Best Of 1995—2004) (2004)
  • Lo-Fi TRавми (2005)
  • IN ЖИР (2007)
  • & I Made A Man (2011)
  • Made in China (2015)

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 Discogs — 2000.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Ніщо так гарно не інтегрує, як культура, — Ірена Карпа(չաշխատող հղում), Громадське радіо (27 октября 2015)
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Ірена Карпа: «Коли тобі 20 років, то здається, що все написане — геніальне», Час і Події (11 февраля 2016)
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Добло и зло» Ирэны Карпы, Експедиція XXI (2008)
  5. ↑ ФАКТИЧНО САМІ: Чекайте на скандали Արխիվացված 2016-08-13 Wayback Machine, music.com.ua (14 мая 2004)
  6. ↑ Qarpa Արխիվացված 2016-09-23 Wayback Machine, Гніздо
  7. ↑ 7,0 7,1 Фактично Самі, УМКА
  8. ↑ «Фактично самі» занимаются кодировкой Արխիվացված 2016-08-13 Wayback Machine, music.com.ua (19 июня 2002)
  9. ↑ Фактично Самі видали свій останній альбом — «Космічний Вакуум» Արխիվացված 2018-10-08 Wayback Machine, Український Формат (8 апреля 2007)
  10. ↑ Панк-группа Qarpa презентовала альбом «In жир», Gazeta.ua (18 декабря 2007)
  11. ↑ Ще та Карпа, Тиждень.ua (26 сентября 2011)
  12. ↑ Карпа: безальтернативність дівчини-емансипе, Тиждень.ua (10 марта 2012)
  13. ↑ Карпа на сцену к Мэнсону выйдет в платье из сала Արխիվացված 2012-12-21 Wayback Machine, ТСН.ua (19 декабря 2012)
  14. ↑ «Розмір Має Значення». Прем’єра нового неполіткоректного кліпу Ірени Карпи. Відео, Українська правда _Життя (6 июля 2015)
  15. ↑ Ірена Карпа зіграє разом із Kozak System Արխիվացված 2016-08-17 Wayback Machine, Cultprostir (29 октября 2015)
  16. ↑ Ірена Карпа: «Інтернет — це клоака, де кожне нічтожество має свої 15 секунд слави», Українська правда _Життя (11 сентября 2008)
  17. ↑ Ірена Карпа Білявчик Արխիվացված 2016-08-18 Wayback Machine, Четвер (2001)
  18. ↑ Ірена Карпа Сни Ієрихона Արխիվացված 2017-06-03 Wayback Machine, Четвер (2002)
  19. ↑ Книжка року 2008 і задерта спідничка Ірени Карпи, Українська правда _Життя (7 февраля 2009)
  20. ↑ Лучшие украинские книги года: рейтинг журнала «Корреспондент» Արխիվացված 2016-07-01 Wayback Machine, Rate1 (18 мая 2009)
  21. ↑ Український «Декамерон» об'єднав топ-10 вітчизняних прозаїків Արխիվացված 2011-11-14 Wayback Machine, Сумно? Ком (15 апреля 2010)
  22. ↑ Ірена Карпа презентувала нову книжку «Піца „Гімалаї“», zaxid.net (18 сентября 2011)
  23. ↑ Книжки листопада: Карпа і Винничук, Українська правда _Життя (6 ноября 2012)
  24. ↑ Книжки листопада: Жінки, таємний щоденник, французький роман, Українська правда _Життя (28 ноября 2013)
  25. ↑ Дуже очікувані книжки осені 2014, Українська правда _Життя (21 августа 2014)
  26. ↑ Ірена Карпа упорядкувала збірку «Волонтери. Мобілізація добра», Gazeta.ua (30 марта 2015)
  27. ↑ Ведущей программы SexCetera на ICTV будет писательница Ирэна Карпа Արխիվացված 2008-12-06 Wayback Machine, Телекритика (2 марта 2005)
  28. ↑ Ірена Карпа: Я — зелена з фіолетовим. Будяк від літератури, Україна Молода (10 ноября 2006)
  29. ↑ Чи дочекаємося другої експедиції?, Обозреватель (26 января 2007)
  30. ↑ MTV — Украина начал полноценное вещание, Сегодня (4 сентября 2007)
  31. ↑ Утренние шоу Нового канала: Геннадий Попенко прячет мотоцикл, а Антон Середа портит галстуки Արխիվացված 2016-08-16 Wayback Machine, МедиаБизнес (8 октября 2012)
  32. ↑ Відкритий лист дванадцяти аполітичних літераторів про вибір і вибори Արխիվացված 2016-03-14 Wayback Machine, Українська правда (14 октября 2004)
  33. ↑ Карпа з гарбузом і чоловіком прийшла захищати українську мову Արխիվացված 2016-08-07 Wayback Machine, Українська правда _Життя (20 февраля 2010)
  34. ↑ Карпа і Жадан попсували Януковичу свято в Берліні Արխիվացված 2016-08-07 Wayback Machine, Українська правда (30 августа 2010)
  35. ↑ Карпа перевтілилася у Тимошенко Արխիվացված 2016-08-07 Wayback Machine, ТаблоID (29 ноября 2011)
  36. ↑ Ірена Карпа, Мирослав Маринович та інші протестують проти віз в Європу. Фото Արխիվացված 2016-08-07 Wayback Machine, Українська правда _Життя (8 октября 2012)
  37. ↑ На Майдані треба роздавати цукерки і робити добро — Ірена Карпа Արխիվացված 2016-08-17 Wayback Machine, Студвей (16 декабря 2013)
  38. ↑ Креативы Евромайдана. Подборка лучших авторских видеороликов о протестах в Украине Արխիվացված 2016-09-20 Wayback Machine, korrespondent.net (17 декабря 2013)
  39. ↑ Карпа розпродає власний гардероб задля потреб Майдану Արխիվացված 2016-08-19 Wayback Machine, espreso.tv (6 февраля 2014)
  40. ↑ Ирена Карпа и музыканты поддержали харьковский Евромайдан (+видео, фото) Արխիվացված 2016-10-11 Wayback Machine, Главное (14 декабря 2013)
  41. ↑ Ирена Карпа: «Если вдруг случится война, отправлю детей в безопасное место, а сама пойду служить» Արխիվացված 2016-08-06 Wayback Machine, Факты (27 марта 2014)
  42. ↑ Ирена Карпа обратилась к жителям Крыма: «Те, кто пытаются силой захватить вашу землю, не думают о людях» (видео) Արխիվացված 2016-08-20 Wayback Machine, Сегодня (4 марта 2014)
  43. ↑ Ирэна Карпа продала свой кабриолет для помощи украинским военным Արխիվացված 2016-08-15 Wayback Machine, JetSetter.ua (август 2014)
  44. ↑ Украинские группы дали концерт, чтобы купить бронеавтомобиль для бойцов в зоне АТО Արխիվացված 2016-08-12 Wayback Machine, NEWSru.ua (29 сентября 2014)
  45. ↑ Ватнік обращонний: мультфильм Ирены Карпы (видео) Արխիվացված 2016-08-15 Wayback Machine, podrobnosti.ua (5 октября 2014)
  46. ↑ «25 неприємних малюнків» від українки в Парижі Արխիվացված 2016-09-24 Wayback Machine, Голос України (2 апреля 2016)
  47. ↑ В Париже состоится выставка украинских художников Crimée — Lviv: ENJOY! Արխիվացված 2016-08-17 Wayback Machine, L’officiel (21 мая 2016)
  48. ↑ У Парижі запрацював український арт-павільйон фестивалю «Береги Європи» Արխիվացված 2016-06-22 Wayback Machine, 5 канал (20 июня 2016)
  49. ↑ Ирена, come back Արխիվացված 2016-08-14 Wayback Machine, FHM (ноябрь 2004)
  50. ↑ Письменниця Ірена Карпа розвішує білизну голяка Արխիվացված 2016-06-29 Wayback Machine, ТаблоID (13 марта 2008)
  51. ↑ Майстер-клас тайського масажу від Ірени Карпи Արխիվացված 2014-05-13 Wayback Machine, Українська правда _Життя (15 октября 2009)
  52. ↑ Селекція на Джем ФМ Արխիվացված 2016-08-18 Wayback Machine, Джем FM
  53. ↑ Відомі артисти популяризуватимуть молодих українських музикантів Արխիվացված 2016-08-17 Wayback Machine, Cultprostir (1 июня 2015)
  54. ↑ Ирэна Карпа снова вышла замуж — теперь в Сан-Франциско Արխիվացված 2016-06-30 Wayback Machine, JetSetter.ua (4 ноября 2009)
  55. ↑ Ірена Карпа народила дочку Արխիվացված 2016-08-14 Wayback Machine, УНІАН (18 августа 2010)
  56. ↑ Ирэна Карпа родила на дому вторую дочку Արխիվացված 2017-07-14 Wayback Machine, Mignews.com.ua (2 августа 2011)
  57. ↑ Ирена Карпа назвала дочь марихуаной Արխիվացված 2014-10-21 Wayback Machine, Like.lb.ua (10 августа 2011)
  58. ↑ Американський чоловік Карпи втік від неї за кордон через її активну позицію на Майдані Արխիվացված 2016-09-11 Wayback Machine, ТСН.ua (31 марта 2014)
  59. ↑ Новоспечений дипломат Ірена Карпа відхрестилася від роману із Шуваловим Արխիվացված 2016-07-17 Wayback Machine, ТСН.ua (31 октября 2015)
  60. ↑ Ирэна Карпа: «Если у меня есть деньги, трачу их на путешествия» Արխիվացված 2016-08-20 Wayback Machine, Сегодня (23 июня 2008)
  61. ↑ Карпа у медовий місяць зустріла «кіз з крилами» Արխիվացված 2016-07-09 Wayback Machine, ТаблоID (28 декабря 2009)
  62. ↑ Карпа у Гімалаях смокче згущене молоко Արխիվացված 2016-08-07 Wayback Machine, ТаблоID (26 апреля 2013)
  63. ↑ Карпа: Хороший алкоголь — невід'ємна складова життєвих радощів Արխիվացված 2016-08-07 Wayback Machine, ТаблоID (18 октября 2013)
  64. ↑ 64,0 64,1 Ирена Карпа презентует новую книгу Արխիվացված 2016-08-08 Wayback Machine, Фокус.ua (5 октября 2011)

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իրենա Կարպա» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Իրենա_Կարպա&oldid=9510332» էջից