(260) Հուբերտա
![]() ![]() ![]() ![]() Huberta | |
---|---|
![]() | |
Հիմնական տվյալներ | |
Հայտնաբերել է | Յոհան Պալիսա, 3 հոկտեմբեր 1886 թ. |
Ժամանակավոր համար | A906 VH[1] և A911 ME[1] |
Պատկանում է խմբին | աստերոիդների գոտի[1] |
JPL Small-Body Database | 2000260 |
Բացարձակ մեծություն (H) | 8,97 |
Հեռավորությունը Արեգակից | 3,447167 ա. մ. |
Ուղեծրային տվյալներ | |
Պերիհելին | 3,0468 ա. մ. |
Ապոհելին | 3,8476 ա. մ. |
Մեծ կիսաառանցք | 3,447167 ա. մ.[2] |
Էքսցենտրիսիտետ | 0,116151665406676 |
Սիդերիկ պարբերություն | 2337,72 օր (6,4 տարի) |
Միջին շարժում | 0,153996 աստիճան/օր |
Թեքվածություն | 6,41° (Խավարածրի նկատմամբ) |
Ծագման անկյան երկայնություն | 165,41° |
Պերիկենտրոնի արգումենտ | 181,23° |
Միջին անոմալիա | 254,7 |
Ֆիզիկական հատկանիշներ | |
Շառավիղ | 47,335 կմ[2] |
Պտույտի պարբերություն | 8,29 ժ |
Ալբեդո | 0,0509 |
![]() |
(260) Հուբերտա (անգլ.՝ Huberta), աստերոիդ աստերոիդների գոտու արտաքին մասում։ Հայտնաբերվել է 1886 թվականի հոկտեմբերի 3-ին Յոհան Պալիսայի կողմից Վիեննայում[2]։
Միջին հեռավորությունը Արեգակից կազմում է 3,447167 ա. մ., առավելագույնը մոտենում է 3,0468 ա. մ. հեռավորության վրա և հեռանում 3,8476 ա. մ., իսկ Երկրի ուղեծրին Հուբերտա աստերոիդը նվազագույնը մոտենում է 2,0393 ա. մ. հեռավորության վրա[2]։ Արեգակի շուրջ մեկ ամբողջական պտույտ է կատարում 2337,72 երկրային օրվա ընթացքում, իր ուղեծրով շարժվելով միջինում 0,153996 աստիճան/օր արագությամբ։ Աստերոիդի ուղեծրի և խավարածրի հարթությունները իրար հետ կազմում են 6,41° անկյուն։
Հուբերտա աստերոիդը պատկանում է Կիբելեի աստերոիդների ընտանիքին։ Այս ընտանիքի աստերոիդները շարժվում են Արեգակի շուրջ 3,27 - 3,7 ա. մ. մեծ կիսաառանցքներով, էքսցենտրիսիտետը` փոքր է քան 0,3 և ուղեծրի թեքումը` փոքր քան 25°։
Ըստ Տոլենի սպեկտրալ դասակարգման պատկանում է C դասին[2]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Շմադել Լուց (2003)։ Փոքր մոլորակների անունների բառարան (5-րդ վերանայված և ընդլայնված հրատարակություն ed.)։ Գերմանիա: Սփրինգեր։ ISBN 978-3-540-00238-3 (անգլ.)
- (260) Հուբերտա աստերոիդը Փոքր մոլորակների կենտրոնի կայքում (ուղեծրի տվյալները և դիտարկումները) (անգլ.)
|