Չափերի համեմատություն Հաբեթի (ներքևի ձախ), Լուսնի (վերին ձախ) և Երկրի միջև:
1469 կիլոմետր (913 մղոն) տրամագիծ ունի: Հաբեթի ցածր խտությունը ցույց է տալիս, որ այն հիմնականում բաղկացած է սառույցից՝ միայն փոքր քանակությամբ (~20%) քարքարոտ նյութերով[1]:
Ի տարբերություն մեծ արբանյակների մեծ մասի, նրա ընդհանուր ձևը ոչ գնդաձև է, ոչ էլիպսաձև, այլ ունի ուռուցիկ գոտկատեղ և ճզմված ձողեր[2]: Նրա եզակի հասարակածային լեռնաշղթան (տես ստորև) այնքան բարձր է, որ տեսանելիորեն աղավաղում է Հաբեթի ձևը նույնիսկ հեռվից դիտելիս: Այս հատկանիշները հաճախ հանգեցնում են նրան, որ այն բնութագրվում է որպես ընկույզաձև: Նրա հեռավորությունը Սատուրնից միջին 3,56 միլիոն կմ, աֆելիում 3,91 միլիոն կմ իսկ պերեհելիում 3,12 միլիոն կմ: Հաբեթը մեծ խառնարաններով է, և Cassini-ի նկարները ցույց են տվել մեծ հարվածային ավազաններ, որոնցից առնվազն հինգն ունեն ավելի քան 350 կմ (220 մղոն) լայնություն: Ամենամեծը՝ Turgis-ը, ունի 580 կմ տրամագիծ (360 մղոն)[3]; նրա եզրը չափազանց զառիթափ է և ներառում է մոտ 15 կմ (9,3 մղոն) բարձրություն ունեցող խութ: Հայտնի է, որ Հաբեթը աջակցում է երկարատև սողանքներին կամ փոթորիկներին, որոնք, հնարավոր է, կրում են սառույցի սահում[4]:
Երկու Հաբեթյան կիսագնդերի գույների տարբերությունը ապշեցուցիչ է: Առաջատար կիսագունդը և կողմերը մուգ են (ալբեդո 0,03–0,05)՝ թեթև կարմրավուն շագանակագույն գույնով, մինչդեռ հետևող կիսագնդի և բևեռների մեծ մասը վառ են (ալբեդո 0,5–0,6, գրեթե նույնքան վառ, որքան Եվրոպան):
↑Castillo-Rogez, J. C.; Matson, D. L.; Sotin, C.; Johnson, T. V.; Lunine, Jonathan I.; Thomas, P. C. (2007). «Iapetus' geophysics: Rotation rate, shape, and equatorial ridge». Icarus. 190 (1): 179–202. Bibcode:2007Icar..190..179C. doi:10.1016/j.icarus.2007.02.018.
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հաբեթ (այլ կիրառումներ)
_large.jpg)