Սեյլոր Մուն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սեյլոր Մուն
ճապ.՝ 美少女戦士セーラームーン
Տեսակմեդիաֆրանշիզ
Կազմված էSailor Moon?, Sailor Moon?, Sailor Moon?, Pretty Guardian Sailor Moon? և Sailor Moon Crystal?
Բնօրինակ լեզուճապոներեն
Երկիր Ճապոնիա
Կայքsailormoon.channel.or.jp​(ճապոներեն)
 Sailor Moon Վիքիպահեստում

Սեյլոր Մուն, (ճապ.՝ 美少女戦士セーラームーン Bishōjo Senshi Sērā Mūn, ի սկզբանե թարգմանվել է որպես «Գեղեցիկ Զինվոր Սեյլոր Մուն»[1], իսկ ավելի ուշ՝ «Գեղեցիկ Պահապան Սեյլոր Մուն»[2][3]) Նաոկո Տակեուչիի կողմից գրված և նկարազարդված ճապոնական մանգայի շարք է։ 52 առանձին գլուխները տպագրվել են Kodansha-ի կողմից հրատարակված shōjo manga ամսագրի 18 հատորներում, որտեղ այն առաջին անգամ սերիականացվել է 1991-ից 1997 թվականներին։ Ուսագի Ցուկինոն՝ աշակերտուհի, սերիալի գլխավոր հերոսն է, որը պատմում է նրա սխրագործությունների մասին, երբ նա փնտրում է առեղծվածային մասունք «Լեգենդար արծաթե բյուրեղը» (「幻の銀水晶」, Maboroshi no Ginsuishō): Նա կռվում է իր դաշնակիցների՝ Սեյլոր Զինվորների հետ (հետագա թողարկումներում վերանվանվել է Սեյլոր Պահապաններ)՝ կանխելու չարագործներին արծաթե բյուրեղը գողանալուց և Արեգակնային համակարգը ոչնչացնելուց։

Մանգան ադապտացվել է Toei Animation-ի կողմից արտադրված անիմե սերիալի մեջ և հեռարձակվել Ճապոնիայում 1992-ից 1997 թվականներին[4][5]։ Toei-ն նաև մշակել է երեք անիմացիոն գեղարվեստական ​​ֆիլմ, հեռուստատեսային հատուկ և երեք կարճամետրաժ ֆիլմ՝ հիմնված անիմեի վրա։ Հեռուստատեսային ադապտացիան՝ Գեղեցիկ Պահապան Սեյլոր Մունը, հեռարձակվել է 2003-ից 2004 թվականներին, իսկ երկրորդ անիմե սերիալը՝ Սեյլոր Մուն Բյուրեղը, սկսել է միաժամանակ հեռարձակվել 2014 թվականին։ Մանգայի շարքը լիցենզավորվել է անգլերեն լեզվով թողարկելու համար Kodansha Comics-ը Հյուսիսային Ամերիկայում, իսկ Ավստրալիայում և Նոր Զելանդիայում՝ Random House Australia-ի կողմից։ Ամբողջ անիմե շարքը լիցենզավորվել է Viz Media-ի կողմից Հյուսիսային Ամերիկայում անգլերեն լեզվով թողարկվելու համար, իսկ Madman Entertainment-ը Ավստրալիայում և Նոր Զելանդիայում։

Թողարկվելուց ի վեր Սեյլոր Մունը համընդհանուր գնահատանք է ստացել՝ գովեստի խոսքերով իր արվեստի, բնութագրման և հումորի համար։ Մանգան վաճառել է ավելի քան 46 միլիոն օրինակ ամբողջ աշխարհում՝ դարձնելով այն ամենավաճառվող մանգա շարքերից մեկը, ինչպես նաև բոլոր ժամանակների ամենավաճառվող shōjo manga շարքերից մեկը[6]։ Ֆրանչայզը նաև 2,5 միլիարդ դոլար է ապահովել ապրանքների համաշխարհային վաճառքից։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մի օր Ջուբանում, Տոկիո, միջնակարգ դպրոցի աշակերտուհի Ուսագի Ցուկինոն ընկերանում է Լունայի՝ խոսող սև կատվի հետ, որը նրան տալիս է մի կախարդական բրոշ, որը հնարավորություն է տալիս վերածվել Սեյլոր Մունին. պահապան, ում վիճակված է փրկել Երկիրը չար ուժերից։ Լունան և Ուսագին հավաքում են Սեյլոր Պահապանների թիմ՝ գտնելու իրենց արքայադստերը և արծաթե բյուրեղը։ Նրանք հանդիպում են լուրջ Ամի Միզունոյին, ով վերածվում է Սեյլոր Մերկուրիին, Ռեյ Հինոյին, տեղացի սինտոյական սրբավայրի քրմուհուն, ով վերածվում է Սեյլոր Մարսին, Մակոտո Կինոյին, կոկիկ և հզոր տրանսֆերային ուսանողին, ով վերածվում է Սեյլոր Յուպիտերին և Մինակո Այնոյին՝ երիտասարդ, ձգտում ունեցող աստղի, ով մի քանի ամիս առաջ վերածվել էր Սեյլոր Վեներային՝ իր խոսող կատվի՝ Արտեմիսի ուղեկցությամբ։ Բացի այդ, նրանք ընկերանում են Մամորու Չիբայի՝ միջնակարգ դպրոցի աշակերտի հետ, ով երբեմն օգնում է նրանց որպես Թաքսիդո Մասք։

Մանգայի առաջին հատվածում խումբը կռվում է Մութ Թագավորության դեմ, որի անդամները փորձում են գտնել արծաթե բյուրեղը և ազատել բանտարկված չար էակին, ում անվանում են Մետարիա թագուհի։ Ուսագին և նրա թիմը բացահայտում են, որ իրենց նախորդ կյանքում եղել են հին Լուսնի թագավորության անդամներ՝ մի ժամանակաշրջանում, որը կոչվում է Արծաթե հազարամյակ։ Նրանց դեմ պատերազմ մղելուց հետո Լուսնի թագավորությունը ոչնչացվեց Մութ թագավորության կողմից։ Թագուհի Սերենիթին, ով ղեկավարում էր այն, ուղարկեց իր դստերը՝ արքայադուստր Սերենիթիին, ով վերամարմնավորվել էր որպես Ուսագի, ինչպես նաև Սեյլոր Պահապաններին, Լունային և Արտեմիսին և արքայազն Էնդիմիոնին, որն իր հերթին վերամարմնավորվեց որպես Մամորու։

Ուսագիի և Մամորուի ապագա դուստր Չիբիուսան առաջին անգամ հայտնվում է երկրորդ հատվածում, երբ նա ճանապարհորդում է «Բյուրեղյա Տոկիոյից»՝ 30-րդ դարի Տոկիոյից, որը գտնվում էր նեո թագուհի Սերենիթիի, ապագա Ուսագիի իշխանության ներքո, քանի որ վերջերս հարձակման էր ենթարկվել Սև Լուսնի կլանի կողմից։ Իրենց ճամփորդության ընթացքում Սեյլոր Մունը և նրա ընկերները հանդիպում են Սեյլոր Պլուտոնին՝ ժամանակ-տիեզերական դռան պահապանին։ Սեյլոր Պլուտոնը մահանում է պահապաններին փրկելիս, իսկ Չիբիուսան թշնամու կողմից ուղեղի լվացումից հետո կերպարանափոխվում է որպես Սև տիկին, բայց ի վերջո փոխակերպվում է և վերածվում Սեյլոր Չիբի Մունի՝ մեկ այլ պահապանի։

Երրորդ հատվածը ներկայացնում է ավտոարշավորդ Հարուկա Տենոյին և ջութակահար Միչիրու Կայոին, ովքեր հանդես են գալիս որպես Սեյլոր Ուրան և Սեյլոր Նեպտուն, որոնց պարտականությունն է պաշտպանել Արեգակնային համակարգը արտաքին սպառնալիքներից։ Ֆիզիկա ուսումնասիրող ուսանող Սեթսունա Մեյոն, ով Սեյլոր Պլուտոնի վերամարմնավորումն է, միավորվում է Ուրանի և Նեպտունի հետ՝ սպանելու Հոտարու Տոմոեին՝ առեղծվածային աղջկան, ում նրանք ճանաչում են որպես կործանման պահապան Սեյլոր Սատուրն։ Բայց արթնանալուն պես Սատուրնը զոհաբերում է իր կյանքը՝ հատվածի հիմնական հակառակորդների՝ Մահվան կործանիչների հետ մենամարտելիս՝ վերջնական ճակատամարտում։ Իր նոր ձեռք բերած Սուպեր Սեյլոր Մունի ուժերով Ուսագին վերականգնում է Երկիրը, իսկ Հոտառուն վերամարմնավորվում է որպես երեխա։

Չորրորդ հատվածը ուսումնասիրում է Սեյլոր Պահապանների երազներն ու մղձավանջները, երբ Մեռյալ Լուսնի Կրկես չարագործ խումբը շահագործում է պահապանների ամենախոր վախերը, ներխուժում է Էլիզոն (Երկրի Ոսկե Թագավորության տուն) և գրավում նրա քահանայապետ Հելիոսին, ով վերածվել է Պեգասոսի և փորձել օգնություն խնդրել Պահապաններից։ Այս պատմությունը նաև անդրադառնում է Մամորուի արդիականությանը որպես Երկրի պաշտպան և Ոսկե Բյուրեղի՝ Ոսկե Թագավորության սուրբ քարի սեփականատիրոջը։ Մամորուն և բոլոր տասը վերամիավորված պահապանները միավորում են իրենց ուժերը՝ հնարավորություն տալով Ուսագիին վերափոխվել Հավերժական Սեյլոր Մունի և հաղթել Մեռյալ Լուսնի առաջնորդին՝ թագուհի Նեհելենիային։

Վերջին հատվածում Կինմոկու մոլորակի Սեյլոր Աստղափայլերը, նրանց տիրակալը՝ Արքայադուստր Կակյուն և առեղծվածային փոքրիկ աղջնակ Չիբի-Չիբին միանում են Ուսագիին՝ ստվերային Գալակտիկայի դեմ պայքարում։ Կեղծ Սեյլոր Պահապանների խումբը գլխավորում է Սեյլոր Տիեզերքը, ով սլանում էր գալակտիկայի միջով և սպանում այլ Սեյլոր Պահապաններին, որպեսզի գողանա նրանց աստղային սերմերն ու սեյլոր բյուրեղները՝ նրանց կյանքի էությունը։ Այն բանից հետո, երբ Մամորուն և Արեգակնային համակարգի բոլոր հիմնական պահապանները սպանվում են Ստվերային Գալակտիկայի կողմից, Ուսագին ճանապարհորդում է դեպի Գալակտիկական կաթսա՝ Ծիր Կաթինի բոլոր աստղերի սերմերի ծննդավայրը՝ փորձելով վերակենդանացնել իր սիրելիներին և դիմակայել Քաոսին։

Արտադրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեյլոր Մունի Ստեղծումը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նաոկո Տակեուչին վերամշակել է Սեյլոր Մունը իր 1991 թվականի «Կոդային անվանումը. Sailor V» մանգայից, որն առաջին անգամ հրապարակվել է 1991 թվականի օգոստոսի 20-ին, և որպես գլխավոր հերոս՝ ներկայացված է Սեյլոր Վեներան[7]։ Տակեուչին ցանկանում էր պատմություն ստեղծել արտաքին տիեզերքում գտնվող աղջիկների մասին։ Նրա խմբագիր Ֆումիո Օսանոյի հետ քննարկման ժամանակ նա առաջարկեց ավելացնել Սեյլոր Ֆուկույին[8]։ Երբ Toei Animation-ն առաջարկեց անիմե ադապտացիա նկարել, Տակեուչին մտափոխվեց, և Սեյլոր Վեներան դարձավ թիմի անդամ[9][10]։ Ստացված մանգայի շարքը հայտնի կախարդական աղջիկների ժանրի և Սուպեր Սենտայ սերիալի միաձուլումն էր, որի երկրպագուն էր Տակեուչին[11]։ Կրկնվող մոտիվները ներառում են աստղագիտություն[8], գեմոլոգիա, հունահռոմեական դիցաբանություն[12], Ճապոնական տարրական թեմաներ[13]:286, դեռահասների նորաձևություն[12][14] և աշակերտական ​​չարաճճիություններ[14]։

Տակեուչին ասել է, որ Կոդանշայի հետ քննարկումներն ի սկզբանե նախատեսում էին մեկ պատմություն[15], սյուժեն մշակվել է հանդիպումների ժամանակ սերիալիզացիայի սկսվելուց մեկ տարի առաջ[16]:93: Հատվածն ավարտելուց հետո Toei-ն և Kodonasha-ն խնդրեցին Տակեուչիին շարունակել շարքը։ Նա գրել է ևս չորս մանգայի հատվածներ[15], որոնք հաճախ հրատարակվում էին անիմե ադապտացիայի հինգ համապատասխանեթերաշրջանների հետ միաժամանակ։ Անիմեն մանգայից մեկից երկու ամիս էր հետ[16]:93: Արդյունքում՝ անիմեն բավականին նման էր մանգայի սյուժեին, թեև կան շեղումներ[17]։ Ավելի ուշ Տակեուչին ասաց, որ, քանի որ Toei-ի պրոդյուսերական անձնակազմը հիմնականում արական սեռի ներկայացուցիչներից էր կազմված, նա զգում է, որ անիմեն ունի «թեթև արական տեսանկյուն»[17]։

Ավելի ուշ Տակեուչին ասաց որ պատրաստվում էր սպանել հերոսներին՝ սակայն Օսանոն մերժեց այդ գաղափարը և ասաց որ Սեյլոր Մունը shōjo մանգա է։ Երբ անիմե ադապտացիան ստեղծվեց, գլխավոր հերոսները սպանվեցին Մութ թագավորության հետ վերջին ճակատամարտում, չնայած նրանք վերածնվեցին։ Տակեուչին զայրացել էր, որ չի կարողացել դա անել իր տարբերակով[18]։ Տակեուչին նաև նախատեսում էր, որ Սեյլոր Մուն անիմե ադապտացիան կտևի մեկ եթերաշրջան, բայց հսկայական հայտնիության պատճառով Toei-ն խնդրեց Տակեուչիին շարունակել սերիալը։ Սկզբում նա պայքարում էր մեկ այլ սյուժեի մշակման համար՝ սերիալը երկարացնելու համար։ Քննարկումների ժամանակ Օսանոն առաջարկել է ապագայից ընդգրկել Ուսագիի դստերը՝ Չիբիուսային[18]։

Արևմտականացում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այն բանից հետո, երբ Հյուսիսային Ամերիկայում թողարկվեց Սեյլոր Մուն անիմեն և կրկնօրինակվեց անգլերեն, երկրպագուներն ու գիտնականները նշեցին, որ կրկնօրինակը արևմտականացրել է Սեյլոր Մունը, համեմատած նրան, թե ինչպես է այն թողարկվել Ճապոնիայում։ Սեյլոր Մունի 1990-ականների անգլերեն տարբերակում կերպարների արևմտականացումը ակնհայտ է այն ձևով, թե ինչպես են կերպարների անունների մեծ մասը փոխվում ճապոներենից անգլերեն[19]։ Ուսագի Ցուկինոն արեւմտյան տարբերակում դարձավ Սերենա[19]։ Սեյլոր Մունի՝ Մամորու Չիբաn վերածվում է Դարիեն Շիլդսի[20]։ Անիմեի հանդիսատեսի կողմից մեջբերված արևմտյանացման այլ օրինակներ ներառում էին այնպիսի բաներ, ինչպիսիք են երթևեկության տեսարանները փոխելը, որպեսզի մեքենաները քշեն ճանապարհի աջ կողմում, ինչպես նաև անգլերեն կրկնօրինակում, որը փոխում էր ավելի քիչ հայտնի կերպարների միջև Ճապոնական մշակույթին վերաբերվող խոսակցությունները[21]։ Ըստ Bandai America-ի՝ Արևմտյան կիսագնդում Սեյլոր Մուն ապրանքների համար պատասխանատու ընկերության, Սեյլոր Մունի գովազդի մոտեցումը կայանում էր նրանում, որ շոուն և գերհերոսուհուն «մշակութային առումով համապատասխան» դարձնեն ամերիկյան շուկայի համար[22]։

Մեդիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մանգա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նաոկո Տակեուչիի կողմից գրված և նկարազարդված Սեյլոր Մունը սերիականացվել է 1991 թվականի դեկտեմբերի 28-ից մինչև 1997 թվականի փետրվարի 3-ը ամենամսյա Նակայոշի մանգա անթոլոգիայում[7]։ Կողմնակի պատմությունները սերիականացվել են միաժամանակ RunRun-ում՝ Կոդանշայի մեկ այլ մանգա ամսագրերում[7]։ 52 առանձին գլուխները հրատարակվել են 18 tankōbon հատորներով Կոդանշայի կողմից 1992 թվականի հուլիսի 6-ից մինչև 1997 թվականի ապրիլի 4-ը[23][24]։ 2003 թվականին գլուխները վերաթողարկվեցին 12 shinzōban հատորներից բաղկացած ժողովածուում, որը համընկավ ֆիլմի շարքի թողարկման հետ[25]։ Մանգան վերանվանվեց Գեղեցիկ Պահապան Սեյլոր Մուն և ներառեց նոր շապիկ[26], և ունեցավ վերանայված երկխոսություններ և նկարազարդումներ։ Տասը առանձին պատմվածքները նույնպես լույս են տեսել երկու հատորով[27][28]։ 2013-ին գլուխները կրկին վերաթողարկվեցին 10 kanzenban հատորներով՝ ի հիշատակ մանգայի 20-ամյակի, որը ներառում է թվային ձևափոխված շապիկներ, նոր շապիկներ և գունավոր նկարազարդումներ Նակայոշի շարքից[29]։ Գրքերը ընդլայնվել են տիպիկ ճապոնական մանգայի չափերից մինչև A5[30][31]: Պատմվածքները վերահրատարակվել են երկու հատորով՝ իրենց հերթականությամբ։ Codename: Sailor V նույնպես ներառվել է երրորդ հրատարակության մեջ[31]։

Սեյլոր Մուն մանգան ի սկզբանե արտոնագրվել էր Mixx-ի (հետագայում՝ Tokyopop) կողմից՝ Հյուսիսային Ամերիկայում անգլերեն թողարկման համար։ Մանգան առաջին անգամ որպես սերիալ հրատարակվել է MixxZine-ում՝ սկսած 1997թ.-ին, սակայն հետագայում հանվել է ամսագրից և վերածվել առանձին, ցածր տպագրությամբ ամսական կոմիքս՝ ավարտելու առաջին, երկրորդ և երրորդ հատվածները։ Միևնույն ժամանակ չորրորդ և հինգերորդ աղեղները տպվեցին երկրորդական ամսագրում, որը կոչվում էր Smile[32]: Մանգայի Tokyopop տարբերակի էջերը ամեն օր աշխատում էին Japanimation Station-ում, ծառայություն, որը հասանելի է America Online-ի օգտատերերին[33]։ Շարքը հետագայում հավաքվել է եռամաս գրաֆիկական վեպի մեջ՝ ընդգրկելով տասնութ հատոր, որոնք հրատարակվել են 1998 թվականի դեկտեմբերի 1-ից մինչև 2001 թվականի սեպտեմբերի 18-ը[34][35]։ 2005 թվականի մայիսին Սեյլոր Մուն մանգայի համար Tokyopop-ի լիցենզիայի ժամկետն ավարտվեց, և դրա հրատարակությունը դուրս եկավ տպագրությունից[36]։

2011թ.-ին Kodansha Comics-ը հայտարարեց, որ ձեռք է բերել Սեյլոր Մուն մանգայի և դրա առաջատար սերիայի Codename: Sailor V անգլերենի արտոնագիրը[37]։ Նրանք հրատարակել են Սեյլոր Մունի տասներկու հատորները 2011 թվականի սեպտեմբերից մինչև 2013 թվականի հուլիսը Codename Sailor V-ի երկհատորյակի հետ միաժամանակ[38][39][40]։ Երկու հարակից պատմվածքներից առաջինը լույս է տեսել 2013 թվականի սեպտեմբերի 10-ին[41], երկրորդը հրապարակվել է 2013 թվականի նոյեմբերի 26-ին[42]։ Anime Expo 2017-ում Kodansha Comics-ը հայտարարեց Սեյլոր Մունի «Հավերժական հրատարակության» մեջ վերաթողարկելու պլանների մասին, որը կներառի նոր անգլերեն թարգմանություն, Տակեուչիի նոր շապիկի գեղարվեստական ​​գործը և մանգայի օրիգինալ թողարկման գունավոր էջերը՝ տպագրված չափազանց մեծ պրեմիում թղթի վրա[43][44]։ Հավերժական հրատարակության առաջին հատորը լույս է տեսել 2018 թվականի սեպտեմբերի 11-ին[45], տասներորդ և վերջին հատորը լույս է տեսել 2020 թվականի հոկտեմբերի 20-ին[46]։ 2019 թվականի հուլիսի 1-ին Kondasha Comics-ը սկսեց թվային տարբերակով թողարկել հավերժական հրատարակությունները[47], նախօրեին հրապարակված հայտարարությունից հետո, որ սերիալը թվայնորեն թողարկվում է տասը տարբեր լեզուներով[48]։ 2020 թվականի նոյեմբերին Kodansha Comics-ը հայտարարեց Սեյլոր Մուն մանգան կրկին թողարկելու պլանների մասին՝ որպես իր «Naoko Takeuchi Collection»-ի մի մաս[49]։ Ընկերությունը նոր թողարկումը նկարագրել է որպես Eternal Edition-ի «ավելի մատչելի, շարժական» տարբերակ։ Առաջին հատորը լույս է տեսել 2022 թվականի ապրիլի 5-ին[50]։

Սեյլոր Մունը արտոնագրվել է նաև անգլալեզու այլ երկրներում։ Միացյալ Թագավորությունում հատորները տարածվում են Turnaround Publisher Services-ի կողմից[51]։ Ավստրալիայում մանգան տարածվում է Penguin Books Australia-ի կողմից[52]։

Մանգան արտոնագրվել է Ռուսաստանում և ԱՊՀ երկրներում՝ XL Media հրատարակչական ընկերության կողմից։ Առաջին հատորը լույս է տեսել 2018 թվականին[53]։

Անիմե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վերանայում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Համար Վերնագիր Սերիաներ Սկզբնական հեռարձակում / Թողարկման ամսաթիվ Ռեժիսոր
Առաջին անգամ եթերում Վերջին անգամ եթերում
Սեյլոր Մուն
1 Sailor Moon 46 Մարտի 7, 1992 Փետրվարի 27, 1993 Ջունիչի Սատո
2 Sailor Moon R 43 Մարտի 6, 1993 Մարտի12, 1994 Կունիհիկո Իկուհարա, Ջունիչի Սատո (#1−13)
Ֆիլմ Sailor Moon R: The Movie Դեկտեմբերի 5, 1993 Կունիհիկո Իկուհարա
3 Sailor Moon S 38 Մարտի 19, 1994 Փետրվարի 25, 1995
Ֆիլմ Sailor Moon S: The Movie Դեկտեմբերի 4, 1994 Հիրոկի Շիբատա
4 Sailor Moon SuperS 39 Մարտի 4, 1995 Մարտի 2, 1996 Կունիհիկո Իկուհարա
Ֆիլմ Sailor Moon SuperS: The Movie Դեկտեմբերի 23, 1995 Հիրոկի Շիբատա
5 Sailor Moon Sailor Stars 34 Մարտի 9, 1996 Փետրվարի 8, 1997 Տակույա Իգարաշի
Սեյլոր Մուն Բյուրեղ
6 Season I: Dark Kingdom 14 Հուլիսի 5, 2014 Հունվարի 17, 2015 Տակույա Իգարաշի
7 Season II: Black Moon 12 Փետրվարի 7, 2015 Հուլիսի 18, 2015
8 Season III: Death Busters 13 Ապրիլի 4, 2016 Հունիսի 27, 2016 Չիակի Կոն
Ֆիլմ Sailor Moon Eternal -Part 1- Հունվարի 8, 2021
Ֆիլմ Sailor Moon Eternal -Part 2- Փետրվարի 11, 2021
Ֆիլմ Sailor Moon Cosmos -Part 1- Հունիսի 9, 2023 Տոմոյա Տակահաշի
Ֆիլմ Sailor Moon Cosmos -Part 2- Հունիսի 30, 2023
Ընդհանուր 239 + 7 ֆիլմեր Մարտի 7, 1992 Հունիսի 30, 2023 -

Սեյլոր Մուն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Toei Animation-ը թողարկել է անիմե հեռուստասերիալ, որը հիմնված է 52 մանգայի գլուխների վրա, որը նույնպես կոչվում է Գեղեցիկ Պահապան Սեյլոր Մուն[4][5]։ Առաջին եթերաշրջանի ռեժիսորը Ջունիչի Սատոն էր, երկրորդից չորրորդ եթերաշրջանը զբաղեցրել է Կունիհիկո Իկուհարան, իսկ հինգերորդ և վերջին եթերաշրջանը՝ Տակույա Իգարաշին[54]։ Սերիալի պրեմիերան տեղի ունեցավ Ճապոնիայում TV Asahi-ի եթերում 1992 թվականի մարտի 7-ին և տևեց 200 սերիա մինչև դրա ավարտը 1997 թվականի փետրվարի 8-ին։ Թողարկվելուց հետո շոուն արագորեն դարձավ Toei Animation-ի ամենաբարձր վարկանիշ ունեցող հեռուստասերիալը[55]։ Միջազգային տարբերակների մեծ մասը, ներառյալ անգլերեն ադապտացիաները, վերնագրված են Սեյլոր Մուն (անգլ.՝ Sailor Moon)։ Ռուսաստանում անիմեն առաջին անգամ հեռարձակվել է 2x2 հեռուստաալիքով 1996 թվականի հունիսի 1-ին, որտեղ ցուցադրվել են առաջին երեք եթերաշրջանները (անիմեն ավարտվել է 1997 թվականի օգոստոսի 14-ին)։ Սերիալում տղամարդու և կնոջ դերերը հնչյունավորել են Վադիմ Անդրեևը և Լյուդմիլա Իլյինան։ 2001 թվականի սեպտեմբերի 15-ին ՏՆՏ հեռուստաալիքով տեղի ունեցավ 4-րդ և 5-րդ եթերաշրջանների պրեմիերան (անիմեն ավարտվեց 2002 թվականի մայիսի 19-ին)։

Սեյլոր Մուն Բյուրեղ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2012 թվականի հուլիսի 6-ին Kodansha-ն և Toei Animation-ը հայտարարեցին, որ սկսելու են Սեյլոր Մունի նոր անիմե ադապտացիայի արտադրությունը, որը կոչվում է Գեղեցիկ Պահապան Սեյլոր Մուն Բյուրեղ, որը միաժամանակ կթողարկվի ամբողջ աշխարհում 2013 թվականին՝ որպես սերիալի 20-ամյակի տոնակատարությունների մաս[56][57][58], և հայտարարեց, որ դա կլինի մանգայի ավելի սերտ ադապտացիա, քան առաջին անիմեն[59]։ Բյուրեղի պրեմիերան տեղի ունեցավ 2014 թվականի հուլիսի 5-ին, և նոր դրվագները ցուցադրվեցին յուրաքանչյուր ամսվա առաջին և երրորդ շաբաթ օրը[60]։ Հայտարարվեց նոր դերասանական կազմ, Կոտոնո Միցույշիի հետ մեկտեղ՝ Սեյլոր Մուն դերում[61]։ Առաջին երկու եթերաշրջանները թողարկվեցին միասին՝ ընդգրկելով մանգայի իրենց համապատասխան հատվածները (Մութ թագավորություն և Սև Լուսին)։ Երրորդ եթերաշրջանի, որը հիմնված է մանգայի «Անսահմանություն» հատված վրա, պրեմիերան կայացավ ճապոնական հեռուստատեսությամբ 2016 թվականի ապրիլի 4-ին և այս ադապտացիայի մեջ հայտնի է որպես «Մահվան կործանիչներ»[62]։ Առաջին և երկրորդ եթերաշրջաններ ռեժիսորը Մունեհիսա Սաքայն էր, իսկ երրորդ եթերաշրջանինը՝ Չիակի Կոնը։

Ֆիլմեր և հեռուստաշոուներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երեք անիմացիոն գեղարվեստական ​​ֆիլմեր՝ հիմնված Սեյլոր Մունի օրիգինալ շարքի վրա, թողարկվել են Ճապոնիայում՝ Sailor Moon R: The Movie 1993 թվականին, որին հաջորդում են Sailor Moon S: The Movie 1994 թվականին և Sailor Moon SuperS: The Movie 1995 թվականին։ Ֆիլմերը կողմնակի պատմություններ են, որոնք չեն առնչվում օրիգինալ սերիալի ժամանակագրությանը։ 1995 թվականի ապրիլի 8-ին Ճապոնիայում հեռուստատեսային հեռարձակվել է մեկ ժամ տևողությամբ հատուկ հեռուստաշոու[63]։ Կունիհիկո Իկուհարան նկարահանել է առաջին ֆիլմը, իսկ վերջին երկուսը` Հիրոկի Շիբատան։

1997 թվականին Variety հոդվածում ասվում էր, որ Ուոլթ Դիսնեյ ընկերությունը ի սկզբանե շահագրգռված էր ձեռք բերել Սեյլոր Մունի իրավունքները՝ որպես կենդանի մարտաֆիլմ, որի ռեժիսորները կլինեին Սթենլի Թոնգը և Ջինա Դևիսը, իսկ ֆիլմում կնկարահանվեին Քուին Բերիլը, Վայնոնա Ռայդերը եւ Էլիզաբեթ Շուն[64]։ Այն բանից հետո, երբ Դիսնեյը դադարեցրեց աշխատանքը նախագծի վրա, Universal Pictures-ը ձեռք բերեց ֆիլմի իրավունքները[65]։

2017 թվականին պարզվեց, որ Գեղեցիկ Պահապան Սեյլոր Մուն Բյուրեղի չորրորդ սեզոնը կարտադրվի որպես երկու մասից բաղկացած թատերական անիմե ֆիլմ, որը կադապտացնի «Երազանք» հատվածը մանգայից[66]։ 2019 թվականի հունիսի 30-ին հայտարարվեց, որ ֆիլմերը կոչվելու են Գեղեցիկ Պահապան Սեյլոր Մուն Հավերժություն[67][68]։ Առաջին ֆիլմն ի սկզբանե պետք է թողարկվեր 2020 թվականի սեպտեմբերի 11-ին[69], բայց հետաձգվեց և թողարկվեց 2021 թվականի հունվարի 8-ին, իսկ երկրորդ ֆիլմը թողարկվեց 2021 թվականի փետրվարի 11-ին[70]։ Չիակի Կոնը վերադարձավ Բյուրեղի երրորդ եթերաշրջանից, որպեսզի ռեժիսորի երկու ֆիլմերը[66]։

2022 թվականին հայտարարվեց, որ Գեղեցիկ Պահապան Սեյլոր Մուն Հավերժություն ֆիլմի շարունակությունը, որը լուսաբանում է մանգայի «Աստղերի» հատվածը, կարտադրվի նաև որպես երկու մասից բաղկացած թատերական անիմե ֆիլմ՝ Գեղեցիկ Պահապան Սեյլոր Մուն Տիեզերք վերնագրով։ Երկու ֆիլմերի ռեժիսորն է Թոմոյա Տակահաշին և թողարկվել է 2023 թվականի հունիսի 9-ին և 30-ին[71][72]։

Առնչվող գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեյլոր Մունին բազմաթիվ ուղեկից գրքեր են եղել։ Կոդանշան թողարկեց այս գրքերից մի քանիսը հինգ պատմվածքներից յուրաքանչյուրի համար, որոնք միասին կոչվում են Original Picture Collection: Գրքերը պարունակում են շապիկ, գովազդային նյութեր և Տակեուչիի այլ աշխատանքներ։ Նկարներից շատերն ուղեկցվում են մեկնաբանություններով, թե ինչպես է նա զարգացրել իր գաղափարները, ստեղծել է յուրաքանչյուր նկար և մեկնաբանել իր անիմեն[1][73][74][75][76]։ Մեկ այլ նկարների հավաքածու՝ Volume Infinity անվանումով, թողարկվել է որպես ինքնահրատարակված, սահմանափակ տպաքանակով արվեստի գիրք՝ 1997-ի շարքի ավարտից հետո։ Այս արվեստի գիրքը ներառում է Տակուչիի և ընկերների, նրա անձնակազմի և շատ ձայնային դերասանների նկարները, ովքեր աշխատել են անիմեի վրա։ 1999 թվականին Կոդանշան հրատարակեց մի աղբյուր, որը պարունակում էր էսքիզներ և զարգացման նշումներ մանգայի գրեթե յուրաքանչյուր կերպարի համար, ինչպես նաև որոշ կերպարներ, որոնք երբեք չեն հայտնվել։ Յուրաքանչյուր գծանկար ներառում է Տակեուչիի գրառումները հագուստի տարրերի, հերոսների մտածելակերպի և նրանց հանդեպ ունեցած զգացմունքների մասին։ Այն նաև ներառում է սյուժեների, անիմեների և մանգայի հետ կապված ապրանքների և նյութերի իրական թողարկումների ժամանակացույցեր։ Ներկայացված է նաեւ «Զուգահեռ Սեյլոր Մուն» պատմվածքը՝ նվիրված նապաստակի տարվան[15]։

Վեպեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեյլոր Մունը նույնպես ադապտացվել է որպես վեպ հրատարակվելու և թողարկվել 1998 թվականին։ Առաջին գիրքը գրել է Ստյուարտ Ջ. Լևին։ Հետագայում վեպեր գրվել են նաեւ Լիանն Սենթարի կողմից[77]։

Բեմական մյուզիքլներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1993 թվականի կեսերին կայացավ Սեյլոր Մունի վրա հիմնված առաջին մյուզիքլի պրեմիերան, որտեղ Անզա Օհյաման խաղում էր Սեյլոր Մունի դերում։ Ընդհանուր առմամբ թողարկվել է երեսուն նման մյուզիքլ, մեկը՝ նախնական արտադրության։ Շոուների պատմությունները ներառում են անիմեից ոգեշնչված սյուժեներ և օրիգինալ նյութեր։ Սերիալի երաժշտությունը թողարկվել է մոտ 20 հուշ-ալբոմով[78]։ Որպես Գեղեցիկ Պահապան Սեյլոր Մուն հեռուստասերիալի ստեղծման պատճառ նշվում է մյուզիքլների հանրաճանաչությունը[79]։

Իր սկզբնական թողարկման ընթացքում մյուզիքլները հեռարձակվում էին ամեն տարի ձմռանը և ամռանը, իսկ ամառային մյուզիքլները բեմադրվում էին Տոկիոյի Իկեբուկուրո շրջանում գտնվող Sunshine թատրոնում։ Ձմռանը մյուզիքլները հյուրախաղերով այցելեցին Ճապոնիայի այլ խոշոր քաղաքներ, այդ թվում՝ Օսակա, Ֆուկուոկա[80], Նագոյա, Շիձուոկա, Կանազավա, Սենդայ[81], Սագա, Օիտա, Յամագատա և Ֆուկուսիմա[82]։ Առաջին շրջանիվերջին մարմնավորումը՝ Կագույա կղզու նոր լեգենդը (վերանայված հրատարակություն) (ճապ.՝ 新・かぐや島伝説 <改訂版> Շին Կագույասիմա Դենսեցու (Քեյթբան)), բեմ բարձրացավ 2005 թվականի հունվարին, որից հետո պաշտոնապես շարքը դրvեց ընդմիջման[83]։ 2013 թվականի հունիսի 2-ին Ֆումիո Օսանոն Թվիթթերյան իր էջում հայտարարեց, որ Սեյլոր Մուն մյուզիքլները նորից կսկսվեն 2013 թվականի սեպտեմբերին[84]։ La Reconquista-ի 20-րդ հոբելյանական շոուն ցուցադրվել է սեպտեմբերի 13-ից 23-ը Shibuya's AiiA Theatre Tokyo-ում, Սատոմի Ուկուբոյի մասնակցությամբ Սեյլոր Մունի դերում։ Սատոմի Ուկուբոն կրկնեց դերը 2014 թվականի Petite Étrangère ներկայացման մեջ, որը տևեց 2014 թվականի օգոստոսի 21-ից սեպտեմբերի 7-ը, կրկին AiiA Theatre Tokyo-ում։

Գեղարվեստական ​​ֆիլմ և սերիալ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դիսնեյի ֆիլմի չեղարկված ադապտացիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1990-ականներին Դիսնեյը պատրաստվում էր ադապտացնել Սեյլոր Մունը ֆիլմում Walt Disney Pictures-ի դրոշի ներքո, սակայն այն անմիջապես չեղարկվեց[85][86][87][88][89][90][91]։

Չիրականացված ամերիկյան ադապտացիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1993 թվականին Renaissance-Atlantic Entertainment-ը, Bandai and Toon Makers, Inc.-ը մշակեցին Սեյլոր Մունի իրենց տարբերակը, որը կիսով չափ ֆիլմ էր, կիսով չափ՝ արևմտյան ոճի անիմացիա[92][93]։ Toon Makers-ը պատրաստեց 17 րոպեանոց կոնցեպտի վիդեո և երկու րոպեանոց երաժշտական ​​տեսահոլովակ, որի ռեժիսորն է Ռոկի Սոլոտոֆը, ով նաև գրել է վիդեոն[94]։ Renaissance-Atlantic-ը ներկայացրել է հայեցակարգը Toei-ին, սակայն այն մերժվել է, քանի որ նրանց հայեցակարգը զգալիորեն ավելի թանկ կարժենա, քան պարզապես անիմե ադապտացիայի արտահանումն ու կրկնօրինակումը[95]։ Սոլոտովի խոսքով՝ ընկերությունների աշխատանքը փոխանցվել է նախագծի պրոդյուսերներից Ռայմոնդ Յակովաչիին, ով պահեստում պահել է փորձնական սցենարն ու անիմացիոն կադրերը[96]։ Վիդեոյի համար ստեղծված լոգոտիպը պահվում էր անգլիական կրկնօրինակի համար, և Bandai-ն թողարկեց «Լուսնի ցիկլը», որպես շոուի ապրանքների մաս՝ հիմնված վիդեոյի համար նախատեսված մեքենաների վրա[95]։

Նախագիծը նորից հայտնաբերվեց 1998 թվականին, երբ երաժշտական ​​տեսահոլովակը ցուցադրվեց Լոս Անջելեսի Anime Expo-ում[97], որտեղ այն հանդիպեց ականատեսների ծիծաղին[98][99]։ Կոնգոերը ձայնագրեց երաժշտական ​​տեսահոլովակը և հանդիսատեսի արձագանքը, որը հետագայում նորից հայտնվեց վիդեո կայքերում, ինչպիսին է ՅուԹուբը[100]։ Երաժշտական ​​տեսահոլովակը քննարկվեց այնպիսի կոնֆերանսների ժամանակ, ինչպիսիք են Gen Con 2011 և Anime Expo 2012[101][102]: Նրան տրվել են «Սեյլոր Մուն» և «Սաբան Մուն» մականունները, չնայած այն հանգամանքին, որ նա այլ առնչություն չուներ Saban Entertainment-ի հետ, բացի Renaissance-Atlantic Entertainment-ից, որն աշխատում էր ընկերության հետ Power Rangers-ում[103][104]։ Հայեցակարգը հաստատող տեսանյութը համարվում էր լրատվամիջոցների համար կորած, և ռեժիսոր Սոլոտոֆը հայտնեց, որ իր հետ հաճախ են կապ հասատում մարդիկ[96][105]։ 2012 թվականին վիդեոյի մի քանի անիմացիոն կադրեր, սցենարի հետ միասին, հայտնվեցին համացանցում այն ​​բանից հետո, երբ վաճառվեց պահեստի պահարանը, որը, ենթադրաբար, պատկանում էր Յակովաչիին[96]։

1998 թվականին Ֆրենկ Ուորդը իր Renaissance-Atlantic Entertainment ընկերության հետ միասին փորձեց վերսկսել Սեյլոր Մունի հիման վրա սերիալ ստեղծելու գաղափարը, որն այս անգամ կոչվում էր Team Angel՝ առանց Toon Makers-ի մասնակցության։ Երկու րոպե տեւողությամբ տեսահոլովակ է պատրաստվել և ուղարկվել Bandai America, սակայն նույնպես մերժվել է[96]։

2022 թվականի օգոստոսին հայեցակարգի ապացույցն առաջին անգամ ցուցադրվեց ՅուԹուբում՝ Ռեյ Մոնայի վավերագրական ֆիլմում։ Ռեյ Մոնան ձեռք է բերել նյութերը Կոնգրեսի գրադարանից[106]։

Գեղեցիկ Պահապան Սեյլոր Մուն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2003 թվականին Toei ընկերությունը արտադրեց ճապոնական Սեյլոր Մուն հեռուստասերիալ՝ օգտագործելով Pretty Guardian Sailor Moon-ի նոր թարգմանված անգլերեն անվանումը։ Դրա 49 սերիաները հեռարձակվել են Chubu-Nippon Broadcasting-ով 2003 թվականի հոկտեմբերի 4-ից մինչև 2004 թվականի սեպտեմբերի 25-ը[107][108]. Միյու Սավաիը՝ Ուսագի Ցուկինոյի դերում, Ռիկա Իզումին (վերագրվում է որպես Չիսակի Համա)՝ Ամի Միզունոյի դերում, Կեյկո Կիտագավան՝ Ռեի Հինոյի դերում, Մեու Ազաման՝ Մակոտո Կինոյի դերում, Այակա Կոմացուն՝ Մինակո Այնոյի դերում, Ջուջիկո Շիբուեի դերում։ Հանը կրկնում է իր ձայնային դերը որպես Լունա օրիգինալ անիմեից, իսկ Կապպեյ Յամագուչին՝ Արտեմիսի ձայնը։ Սերիալը Մութ Թագավորության հատվածա յլընտրանքային վերապատմություն էր՝ ավելացնելով մի պատմություն, որը տարբերվում էր մանգայի և առաջին անիմե սերիալներից, օրիգինալ կերպարներով և սյուժեի նոր զարգացումներով[79][109]։ Բացի հիմնական դրվագներից, շոուի հեռուստատեսային հեռարձակումն ավարտվելուց հետո հայտնվեցին երկու ուղիղ վիդեո թողարկումներ։ «Հատուկ ակտը» տեղի է ունենում հիմնական սյուժեի ավարտից չորս տարի անց և ցույց է տալիս երկու գլխավոր հերոսների հարսանիքը։ «Զրոյական ակտը» պրիքվել է, որը ցույց է տալիս Սեյլոր Վիի եւ Թաքսիդո Մասքի ծագումը[110]։

Վիդեո Խաղեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեյլոր Մուն ֆրանշիզը ստեղծել է մի քանի տեսախաղ տարբեր ժանրերի և տարբեր հարթակներում։ Դրանց մեծ մասը արտադրվել է Bandai-ի և նրա սուբսիդավորման Angel-ի կողմից; մյուսները արտադրվել են Բանպրեստոյի կողմից։ Առաջին խաղերը կողք պտտվող մարտախաղեր էին;,ավելի ուշ դրանք յուրօրինակ հանելուկ խաղեր կամ մարտական ​​խաղեր էին։ Another Story-ն հերթափոխային դերային տեսախաղ է[111]։ Միակ Սեյլոր Մուն խաղը, որը թողարկվել է Ճապոնիայից դուրս՝ The 3D Adventures of Sailor Moon-ը 3VR New Media-ից, թողարկվել է Հյուսիսային Ամերիկայում 1997 թվականին։ Դրանք մշակվել են DIC Entertainment-ի հետ համատեղ, որին պատկանում էին խաղի և սերիալի իրավունքները[112]։ Sailor Moon: La Luna Splende (Sailor Moon: The Moon Shines) անունով տեսախաղը թողարկվել է 2011 թվականի մարտի 16-ին Nintendo DS-ի համար[113]։

Սեղանի խաղեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Dyskami հրատարակչական ընկերությունը թողարկել է Sailor Moon Crystal Dice Challenge-ը, որը ստեղծվել է Cheapass Games-ի Ջեյմս Էռնեստի կողմից և հիմնված է Button Men սեղանի խաղի վրա, 2017 թվականին, իսկ Sailor Moon Crystal Truth or Bluff-ը 2018 թվականին[114][115][116]։

Թեմատիկ զբոսայգիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեյլոր Մուն գրավչությունը Pretty Guardian Sailor Moon. The Miracle 4-D-ը հայտարարվել է Ճապոնիայի Universal Studios-ի համար[117]։ Այն պատմում է այն մասին, թե ինչպես Սեյլոր Մունը և Ներքին Պահապանները ժամանեցին թեմատիկ այգի՝ միայն հայտնաբերելու և կանգնեցնելու Յումայի՝ մարդկանց էներգիան գողանալու ծրագիրը։ Ատրակցիոնը գործել է 2018 թվականի մարտի 16-ից հուլիսի 24-ը։

«Pretty Guardian Sailor Moon. The Miracle 4-D: Moon Palace» ատրակցիոնի շարունակությունը գործում էր 2019 թվականի մայիսի 31-ից մինչև 2019 թվականի օգոստոսի 25-ը։ Այն ներկայացնում էր բոլոր 10 Սեյլոր Պահապաններին եւ Սուպեր Սեյլոր Մունին[118]։

2022 թվականի հունվարին հայտարարվեց նոր ատրակցիոնի մասին, որը կոչվում էր Pretty Guardian Sailor Moon: The Miracle 4-D ~Moon Palace arc~ Deluxe: Ատրակցիոնն ունի նույն պատմությունը, ինչ վերջինը և ներկայացնում է Սեյլոր Պահապաններին իրենց արքայադստեր ձևերով։ Այն գործում էր 2022 թվականի մարտի 4-ից մինչև 2022 թվականի օգոստոսի 28-ը[119]։

Սառցե շոու[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2019 թվականի հունիսի 30-ին հայտարարվել է Սեյլոր Մունի սառցե սահքի շոուն, որտեղ գլխավոր դերում հանդես է եկել Եվգենյա Մեդվեդևան[120]։ Սառցե շոուի անվանումը հայտարարվեց որպես «Գեղեցիկ Պահապան Սեյլոր Մուն. Պրիզմա սառույցի վրա», և հայտնվեցին դերասանական կազմի լրացուցիչ անդամներ, այդ թվում՝ Անզան Սեյլոր Մունի առաջին մյուզիքլներից, որը խաղում էր Թագուհի Սերենիթիի դերը և Սեյլոր Մունի գլխավոր ձայնային դերասանուհիները։ Մյուզիքլներից Տակույա Հիրամացուն պետք է գրեր սցենարը, Յուկա Սատոն և Բենջի Շվիմերը պետք է զբաղվեին խորեոգրաֆիայով, իսկ Ակիկո Կոսական և Գեշոկու Կաիգին պետք է գրեին շոուի երաժշտությունը[121]։ Շոուն պետք է ցուցադրվեր 2020 թվականի հունիսի սկզբին, բայց սկզբում հետաձգվեց 2021 թվականի հունիս, իսկ ավելի ուշ՝ 2022 թվականի հունիս՝ COVID-19 համաճարակի պատճառով[122][123][124], և վերջապես չեղարկվեց 2023 թվականի փետրվարի 23-ին՝ «անկայուն համաշխարհային իրավիճակի» պատճառով[125]։

Այդոլ-խումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2022 թվականի հունիսին հայտարարվեց SG5 անունով (կրճատ՝ Sailor Guardians 5) այդոլ-խմբի ձևավորման մասին։ Խմբի նախնական պլանները սկսվել են 2020 թվականին, իսկ պաշտոնական կազմը և ընդհանուր հայեցակարգն ավարտվել են 2022 թվականին։ Որպես գործընթացի մի մաս, խումբը պետք է ստանար Նաոկո Տակեուչիի հավանությունը՝ խոսելով նրա հետ և կատարելով շնորհանդես։ Խմբի չորս անդամները՝ Սայական, Ռուրին, Միյուն և Կաեդեն, նախկինում միասին հանդես են եկել որպես «Happiness» այդոլ-խմբի անդամներ։ Խումբը պաշտոնապես ներկայացվել է 2022 թվականի հուլիսին Anime Expo-ում և համակառավարվում է LDH Japan Inc.-ի և Three Six Zero-ի կողմից[126][127][128]։ 2023 թվականի մարտի 1-ին SG5-ը թողարկեց իր դեբյուտային «Firetruck» սինգլը սթրիմինգային հարթակներում՝ երաժշտական ​​տեսահոլովակի հետ միասին՝ մանգային վերաբերվող հղումներով[129]։

Ընդունում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեյլոր Մունը բոլոր ժամանակների ամենահայտնի մանգայի շարքերից է և շարունակում է սիրվել ամբողջ աշխարհի ընթերցողների կողմից։ 1995 թվականի վերջին նրա «tanōbon» հատորները Ճապոնիայում վաճառվել էին ավելի քան մեկ միլիոն օրինակով[16]:95: Այն նկարագրվել է որպես խորհրդանշական[130]։ 2012 թվականին, սերիալի 20-ամյակին, մանգան վաճառվել էր ավելի քան 35 միլիոն օրինակ ավելի քան հիսուն երկրներում[131], և արտոնությունը 1996 թվականի դրությամբ առաջացել է ապրանքների համաշխարհային վաճառքով[132]։ 1995 թվականին Սեյլոր Մուն խաղալիքները Ճապոնիայում տարեկան ավելի քան 250 միլիոն դոլար էին բերում[133]։ Մանգան շահեց Kodansha Manga մրցանակը 1993 թվականին shōjo-ի համար[134]։ Թե՛ մանգայի, թե՛ անիմե շարքի անգլերեն ադապտացիաները դարձան առաջին հաջողակ shōjo վերնագրերը Միացյալ Նահանգներում[135]։ Սեյլոր Մունի կերպարը ճանաչվել է որպես բոլոր ժամանակների ամենակարևոր և սիրված կին սուպերհերոսներից մեկը[136][137][138][139]։

Սեյլոր Մունը միջազգայնորեն նույնպես հայտնի դարձավ։ Սեյլոր Մունը հեռարձակվել է Իսպանիայում և Ֆրանսիայում՝ սկսած 1993 թվականի դեկտեմբերից. դրանք դարձան Ճապոնիայից դուրս առաջին երկրները, որոնք հեռարձակեցին սերիալը[140]։ Ավելի ուշ այն ցուցադրվել է Ռուսաստանում, Հարավային Կորեայում, Ֆիլիպիններում, Չինաստանում, Իտալիայում, Թայվանում, Թաիլանդում, Ինդոնեզիայում և Հոնկոնգում, նախքան Հյուսիսային Ամերիկան ​​ադապտացման արտոնագիր վերցնելը։ Ֆիլիպիններում Սեյլոր Մունը եղել է իր փոխադրողների ցանցի հիմնական ուժեղ կողմերից մեկը՝ օգնելով նրան դառնալ երրորդ ամենամեծ ցանցը երկրում[13]:10–11: 2001 թվականին Սեյլոր Մուն մանգան Տոկիոպոպում ամենավաճառվող էր՝ հաջորդ ամենավաճառվող տիտղոսներից առնվազն 1,5 գործակցով գերազանցելով[141]։ Diamond Comic Distributors-ի 1999 թվականի մայիսին «Գրաֆիկական վեպ և առևտրային թղթե գրքույկ» անվանակարգում Սեյլոր Մուն հատոր 3-ը Միացյալ Նահանգներում ամենաշատ վաճառված կոմիքսն էր[142]։

Ակադեմիկոս Թիմոթի Ջ. Քրեյգը Սեյլոր Մունի միջազգային հաջողությունը պայմանավորում է երեք բանով. նախ, շոուի կախարդուհին սովորական կերպարներին վերածեց գերհերոսների։ Երկրորդը մարքեթոլոգների կարողությունն է՝ կապել միջազգային լսարանին կերպարների հետ, չնայած նրանց մշակույթը ճապոնական է։ Երրորդ, գլխավոր սուպերհերոսը կին էր, ինչը դեռ հազվադեպ էր փոփ մշակույթում այնպիսի երկրներում, ինչպիսին Միացյալ Նահանգներն էր 1990-ականներին[143]։

Իր 2007 թվականի «Մանգա. ամբողջական ուղեցույց» գրքում Ջեյսոն Թոմփսոնը մանգայի շարքին տվել է չորսից երեք աստղ։ Նրան դուր էր գալիս shōnen և shōjo ոճերի միաձուլումը և ասում էր, որ մարտական ​​տեսարանները կարծես թե մեծ ազդեցություն են ունեցել Սեյն Սեյյայի կողմից, բայց ավելի կարճ և նվազ արյունոտ։ Նա նաև ասաց, որ մանգան ինքնին նման է Super Sentai հեռուստաշոուին։ Թոմփսոնը համարեց սերիալը զվարճալի, բայց ասաց, որ կրկնվող սյուժեները վնասում են վերնագրին, ինչը չի կարող փոխհատուցել արվեստի աճող որակը. չնայած դրան, նա սերիալն անվանել է «քաղցր և արդյունավետ ժամանց»[135]։ Թոմփսոնն ասաց, որ թեև Սեյլոր Մունի հանդիսատեսը բաղկացած է և՛ տղամարդկանցից, և՛ կանանցից, Տակեուչին չի օգտագործում չափազանց մեծ երկրպագուների ծառայություն տղամարդկանց համար, ինչը կարող է օտարացնել իր կին հանդիսատեսին։ Թոմփսոնն ասաց, որ մենամարտի տեսարանները ֆիզիկական չեն և «նվազեցնում են կամքի բախման իրենց մաքուր ձևին», ինչը, ըստ նրա, «թեմատիկ իմաստ ունի» մանգայի համար[144]։

Համեմատելով մանգան և անիմեն՝ Սիլվեն Դյուրանդն ասաց, որ մանգայի ստեղծագործությունը «հիասքանչ» է, բայց դրա պատմվածքն ավելի խտացված և խառնաշփոթ է, մինչդեռ անիմեի կերպարներն ավելի մարմնավորված են։ Դյուրանտն ասել է, որ «ողբերգության զգացումն ավելի ուժեղ է» մանգայում, որը պատմում է «Արծաթե հազարամյակի անկման մասին»՝ ավելի շատ մանրամասներ տալով Երկնքի չորս թագավորների ծագման և Ուսագիի վերջին ճակատամարտի մասին Բերիլ թագուհու և Մետարիայի դեմ։ Դյուրանդն ասաց, որ անիմեում բացակայում են պատմությունը ավելի հեշտ հասկանալի դարձնող ինֆորմացիան, սակայն նա համարում է, որ անիմեն ավելի «համատեղված» է՝ կատակերգության և ողբերգության ավելի լավ հավասարակշռությամբ, մինչդեռ մանգան «ավելի ողբերգական» է և կենտրոնացած է Ուսագիի և Մամորուի սիրավեպի վրա[145]։

2011 թվականի սեպտեմբերի 11-ից 17-ը ընկած շաբաթվա ընթացքում Սեյլոր Մուն մանգայի վերահրատարակված առաջին հատորը The New York Times Manga-ի լավագույն վաճառվողների ցանկում ամենավաճառվող մանգան էր, իսկ առաջին հատորը՝ Codename: Sailor-ը երկրորդ տեղում է[146][147]։ Առաջին հատորի առաջին տպաքանակը սպառվել է չորս շաբաթ անց[148]։

Անգլախոս երկրներում Սեյլոր Մունը պաշտամունք է ձեռք բերել անիմեների երկրպագուների և արական սեռի ուսանողների շրջանում[12]։ Պատրիկ Դրազենն ասում է, որ համացանցը դարձել է երկրպագուների շփման նոր միջոց և դեր է խաղացել Սեյլոր Մունի հանրաճանաչության մեջ[13]:281: Երկրպագուները կարող են օգտվել ինտերնետից սերիալի մասին շփվելու, Սեյլոր Մունի ամերիկյան հեռարձակում վերադառնալու համար արշավներ կազմակերպելու, դեռ չհեռարձակված սերիաների մասին տեղեկատվությամբ կիսվելու կամ երկրպագուների գրականություն գրելու համար[149][150]։ Neo ամսագրի Ջեմմա Քոքսը ասաց, որ սերիալի գրավչությունն այն էր, որ երկրպագուները առցանց հաղորդակցվում էին կրկնօրինակի և օրիգինալ տարբերակի միջև եղած տարբերությունների մասին[151]։

Մշակութային ազդեցություն և ժառանգություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իր դինամիկ հերոսուհիներով և գործողություններին ուղղված սյուժեներով, Սեյլոր Մունին լայնորեն վերագրվում է կախարդական աղջկա ժանրին նոր շունչ հաղորդելու համար։ Իր հաջողությունից հետո բազմաթիվ նմանատիպ կախարդական աղջիկների շարքեր ի հայտ եկան, ներառյալ Magic Knight Rayearth-ը, Wedding Peach-ը, Nurse Angel Ririka SOS-ը, Saint Tail-ը, Cyber ​​​​Team in Akihabara-ն, Corrector Yui-ն և Pretty Curel-ը[135]:199[152]: Սեյլոր Մունը համարվում է «ամենամեծ առաջընթացը» անգլերենով կրկնօրինակված անիմեում մինչև 1995 թվականը, երբ դրա պրեմիերան տեղի ունեցավ YTV հեռուստաալիքով, և «shōjo անիմեի գագաթնակետը փոքր երեխաների համար»[153]։ Մշակութային մարդաբան Ռեյչել Թորնն ասաց, որ Սեյլոր Մունից անմիջապես հետո shōjo մանգան սկսեց հայտնվել գրախանութներում, այլ ոչ թե երկրպագուների կողմից գերակշռող կոմիքսների խանութներում[154]։ Շարքին վերագրվում է shōjo մանգա ուսումնասիրող աղջիկների ավելի մեծ շարժում սկսելը[135][155]։ Կանադացի գրադարանավար Ժիլ Պոյտրասը անիմե երկրպագուների սերունդը սահմանում է որպես անիմեների հետ ծանոթացած Սեյլոր Մունի կողմից 1990-ականներին՝ ասելով, որ նրանք երկուսն էլ շատ ավելի երիտասարդ են, քան մյուս երկրպագուները, և հիմնականում՝ կանայք[152]։

Պատմաբան Ֆրեդ Փաթենը Տակեուչիին վերագրում է Super Sentai ոճի կախարդական աղջիկների թիմի հայեցակարգի հանրահռչակումը[156][157], իսկ Փոլ Գրավետը սերիալը վերագրում է կախարդական աղջկա ժանրի վերակենդանացմանը[158]։ THEM Anime Reviews-ի գրախոսը նաև վերագրել է անիմե շարքին ժանրը փոխելու համար. նրա հերոսուհին պետք է օգտագործի իր ուժերը չարի դեմ պայքարելու համար, այլ ոչ թե պարզապես զվարճանա, ինչպես դա անում էին նախորդ կախարդական աղջիկները[159]։ Սերիան նաև համեմատվել է Mighty Morphin Power Rangers-ի հետ[12][160], Buffy the Vampire Slayer-ի հետ[13]:281[161][162], և Sabrina the Teenage Witch-ի հետ[163]։

Սեյլոր Մունը նաև ազդել է Miraculous: Tales of Ladybug & Cat Noir, W.I.T.C.H., Winx Club, LoliRock, Star vs. the Forces of Evil, Steven Universe և Totally Spies!-ի զարգացման վրա[164]։։

Արևմտյան մշակույթում Սեյլոր Մունը երբեմն ասոցացվում է ֆեմինիստական ​​և Girl Power շարժումների, ինչպես նաև իր դիտողների հզորացման հետ[165], հատկապես Սեյլոր Պահապանների «արժանահավատ, խարիզմատիկ և անկախ» բնութագրումների վերաբերյալ[166]։ Թեև Սեյլոր Մունը համարվում է կանանց և ֆեմինիզմի հայեցակարգի հզորացում՝ Սեյլոր Պահապանների ագրեսիվ բնույթի և ուժեղ անհատականությունների շնորհիվ[167], դա ֆեմինիստական ​​հայեցակարգի հատուկ տեսակ է, որտեղ «ավանդական կանացի իդեալները ներառվում են կերպարների մեջ, որոնք գործում են ավանդաբար տղամարդկային կարողություններով»[167]։ Թեև Սեյլոր Պահապանները ուժեղ, անկախ մարտիկներ են, որոնք խափանում են չարը, ինչը, ընդհանուր առմամբ, առնական կարծրատիպ է, նրանք նաև իդեալականորեն կանացի են Սեյլոր Պահապաններին դեռահաս աղջիկներից կախարդական աղջիկների վերածելով[12]։

Սեյլոր Պահապանների և ճապոնական աղջիկների կոմիքսների այլ կանանց առավել նկատելի հիպերկանացի հատկությունները աղջիկների նիհար մարմիններն են, երկար ոտքերը և, մասնավորապես, կլոր, գնդակի նմանվող աչքերը[12]։ Հայտնի է, որ աչքերը կերպարների մեջ զգացմունքների հիմնական աղբյուրն են, ընդ որում զգայուն կերպարներն ունեն ավելի մեծ աչքեր, քան ոչ զգայունները[167]։ Կանանց կարծրատիպային դերը ճապոնական մշակույթում ռոմանտիկ և սիրային զգացումներ ստանձնելն է[12], հետևաբար, հիպերկանացի որակների գերակշռությունը, ինչպիսին է կանանց աչքերի մեծ լինելը, ճապոնական աղջիկների կոմիքսներից հստակ երևում է Սեյլոր Մունում։ Այսպիսով, Սեյլոր Մունն ընդգծում է ֆեմինիստական ​​մոդելի մի տեսակ՝ համատեղելով ավանդական տղամարդկային գործողությունները ավանդական կանացի սիրո և սեռականության հետ Սեյլոր Պահապանների միջոցով[167]։

Ապրանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2000-ականների սկզբից Toei Animation-ը համագործակցել է տարբեր ապրանքանիշերի հետ՝ ոչ մանկական ապրանքներ ստեղծելու համար[168]։ 2020 թվականի փետրվարի 20-ին ColourPop-ը թողարկեց Սեյլոր Մունից ոգեշնչված դիմահարդարման հավաքածու[169]։ Տոնելով Սեյլոր Մունի 25-ամյակը ԱՄՆ-ում՝ հագուստի KITH ապրանքանիշը թողարկել է այնպիսի հագուստներ, ինչպիսիք են հուդիներ և շապիկներ՝ Սեյլոր Մունի գրաֆիկայով[170]։ Սեյլոր Մունի 30-ամյակի պատվին Sanrio-ն, Uniqlo-ն և Maison de FLEUR-ը հայտարարեցին համագործակցության մասին 2022 թվականի հունվարին[171][172][173]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Takeuchi, Naoko (1994). Pretty Soldier Sailor Moon Original Picture Collection vol. I (1st ed.). Japan: Kodansha. ISBN 4063245071.
  2. ↑ 美少女戦士セーラームーン新装版（１）. kc.kodansha.co.jp (ճապոներեն). Kodansha Comics. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  3. ↑ 美少女戦士セーラームーン 完全版（１）. kc.kodansha.co.jp (ճապոներեն). Kodansha Comics. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 10-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Pretty Soldier Sailor Moon DVD-COLLECTION Vol.1» 美少女戦士セーラームーン DVD-COLLECTION Vol.1. toei-video.co.jp (ճապոներեն). Toei Video. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 14-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Pretty Soldier Sailor Moon DVD-COLLECTION Vol.2 (End)» 美少女戦士セーラームーン DVD-COLLECTION Vol.2(完). toei-video.co.jp (ճապոներեն). Toei Video. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  6. ↑ «「美少女戦士セーラームーン」30周年へ！ セーラームーンがこの10年で開けてきた、6つの新たな"扉"を振り返る». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 18-ին.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Takeuchi, Naoko (2013). «Pretty Guardian Sailor Moon ~Ten Years of Love and Miracles~». Pretty Guardian Sailor Moon: Short Stories. Vol. 2. New York: Kodansha Comics. էջեր 196–200. ISBN 9781612620107.
  8. ↑ 8,0 8,1 Takeuchi, Naoko (2003 թ․ սեպտեմբեր). Pretty Guardian Sailor Moon shinzōban vol. 2. Kodansha. ISBN 406334777X.
  9. ↑ Takeuchi, Naoko (1993 թ․ դեկտեմբերի 18). «Vol. 1». Codename wa Sailor V. Vol. 1. Kodansha. ISBN 4063228010.
  10. ↑ Takeuchi, Naoko (2004 թ․ սեպտեմբերի 29). «Vol. 1». Codename: Sailor V shinzoban vol. 1. Kodansha. ISBN 4063349292.
  11. ↑ McCarter, Charles. «Public Interview with Takeuchi Naoko». EX. Wayback Machine. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 12,6 Grigsby, Mary (1998 թ․ հունիս). «Sailormoon: Manga (Comics) and Anime (Cartoon) Superheroine Meets Barbie: Global Entertainment Commodity Comes to the United States». The Journal of Popular Culture. 32 (1): 59–80. doi:10.1111/j.0022-3840.1998.3201_59.x.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 Drazen, Patrick (2003). Anime Explosion!: The What? Why? & Wow! of Japanese Animation. Berkeley, California: Stone Bridge Press. ISBN 1880656728.
  14. ↑ 14,0 14,1 Allison, Anne (2010 թ․ օգոստոսի 4). «A Challenge to Hollywood? Japanese Character Goods Hit the US». Japanese Studies. 20 (1): 67–88. doi:10.1080/10371390050009075. S2CID 145517443.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 Takeuchi, Naoko (1999). Prety Soldier Sailor Moon Materials Collection. Tokyo: Kodansha. ISBN 4063245217.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Schodt, Frederik L. (1999). Dreamland Japan: Writings on Modern Manga (2nd ed.). Berkeley, California: Stone Bridge Press. ISBN 9781880656235.
  17. ↑ 17,0 17,1 Alverson, Brigid (2011 թ․ մայիսի 27). «Sailor Moon 101: Pretty, Powerful, And Pure of Heart». MTV. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 16-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 16-ին.
  18. ↑ 18,0 18,1 Takeuchi, Naoko (2003). «Punch!». Pretty Guardian Sailor Moon Volume 3 (Shinsōban ed.). Tokyo: Kodansha. ISBN 4063347834.
  19. ↑ 19,0 19,1 Burgos, Diana (2021 թ․ հունվարի 1). «The Queer Glow up of Hero-Sword Legacies in She-Ra, Korra, and Sailor Moon». Open Cultural Studies. 5 (1): 248–261. doi:10.1515/culture-2020-0135. ISSN 2451-3474. S2CID 245091754.
  20. ↑ Craig, Timothy J. (2000). Japan pop! inside the world of Japanese popular culture. M.E. Sharpe. էջ 272. ISBN 0-585-38331-6. OCLC 1295917706. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 27-ին.
  21. ↑ «A short history of 'Sailor Moon' and censorship in America». The Michigan Daily (ամերիկյան անգլերեն). 2022 թ․ հունվարի 26. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 26-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 27-ին.
  22. ↑ Craig, Timothy J. (2000). Japan pop! inside the world of Japanese popular culture. M.E. Sharpe. էջ 265. ISBN 0-585-38331-6. OCLC 1295917706. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 27-ին.
  23. ↑ «Pretty Soldier Sailor Moon (1)» 美少女戦士セーラームーン (1) (ճապոներեն). Kodansha. Արխիվացված է օրիգինալից 2004 թ․ հունիսի 20-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  24. ↑ «Pretty Soldier Sailor Moon (18)» 美少女戦士セーラームーン (18) (ճապոներեն). Kodansha. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 15-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  25. ↑ «Sailor Moon New Edition (1)» 美少女戦士セーラームーン 新装版(1) (ճապոներեն). Kodansha. Արխիվացված է օրիգինալից 2005 թ․ նոյեմբերի 27-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  26. ↑ «Sailor Moon New Edition (1)» 美少女戦士セーラームーン新装版（1）：美少女戦士セーラームーン20周年プロジェクト公式サイト (ճապոներեն). Sailormoon-official.com. 2013 թ․ նոյեմբերի 16. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 7-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  27. ↑ «Sailor Moon New Edition Short Stories (1)» 美少女戦士セーラームーン新装版 ショートストーリーズ（１）. kc.kodansha.co.jp (ճապոներեն). Kodansha Comics. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  28. ↑ «Sailor Moon New Edition Short Stories (2)» 美少女戦士セーラームーン新装版 ショートストーリーズ（２）. kc.kodansha.co.jp (ճապոներեն). Kodansha Comics. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  29. ↑ «Sailor Moon full version (1)» 美少女戦士セーラームーン 完全版（１）. kodansha.co.jp (ճապոներեն). Kodansha Comics. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 28-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  30. ↑ Stephenson, Brad (2012 թ․ հունվարի 23). «3rd Gen Japanese Sailor Moon Manga Shopping Guide». moonkitty.net. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2013 թ․ դեկտեմբերի 9-ին.
  31. ↑ 31,0 31,1 Elly (2013 թ․ հոկտեմբերի 10). «Sailor Moon Kanzenban + iPad Mini + Smart Phone Cases». Miss Dream. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2013 թ․ դեկտեմբերի 9-ին.
  32. ↑ «Mixx Controversies: Analysis». Features. Anime News Network. 2008 թ․ օգոստոսի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2007 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2007 թ․ հունվարի 24-ին.
  33. ↑ «MIXX ENTERTAINMENT COLLABORATES WITH CENTRAL PARK MEDIA TO PUBLISH SAILOR MOON AND PARASYTE COMICS IN THE JAPANIMATION STATION™ SECTION OF AMERICA ONLINE (AOL)». Mixx Entertainment. 1999 թ․ հոկտեմբերի 22. Արխիվացված է օրիգինալից 2000 թ․ հոկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ օգոստոսի 21-ին.
  34. ↑ «Sailor Moon Volume 1». Mixx Entertainment. Արխիվացված է օրիգինալից 2004 թ․ նոյեմբերի 7-ին. Վերցված է 2008 թ․ հուլիսի 23-ին.
  35. ↑ «Sailor Moon StarS Volume 3». Mixx Entertainment. Արխիվացված է օրիգինալից 2004 թ․ նոյեմբերի 10-ին. Վերցված է 2008 թ․ հուլիսի 23-ին.
  36. ↑ «Tokyopop Out of Print». Tokyopop. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ մայիսի 19-ին. Վերցված է 2006 թ․ հոկտեմբերի 18-ին.
  37. ↑ «Kodansha USA Announces the Return of Sailor Moon». Anime News Network. Press release. 2011 թ․ մարտի 18. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  38. ↑ «Sailor Moon 1 by Naoko Takeuchi – Book». Random House. 2011 թ․ սեպտեմբերի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  39. ↑ «Sailor Moon 1 by Naoko Takeuchi – Book». Random House. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  40. ↑ «Codename Sailor V 1 by Naoko Takeuchi – Book». Random House. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  41. ↑ «Sailor Moon Short Stories 1 by Naoko Takeuchi – Book». Random House. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  42. ↑ «Sailor Moon Short Stories 2 by Naoko Takeuchi – Book». Random House. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  43. ↑ Sherman, Jennifer (2017 թ․ հուլիսի 7). «Kodansha Comics Announces Battle Angel Alita: Mars Chronicle, Fairy Tail S, Cardcaptor Sakura: Clear Card in Print». Anime News Network. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 15-ին.
  44. ↑ «Sailor Moon Eternal Edition Trailer is HERE!». Kodansha Comics. 2018 թ․ ապրիլի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 15-ին.
  45. ↑ Ressler, Karen (2018 թ․ սեպտեմբերի 11). «North American Anime, Manga Releases, September 9–15». Anime News Network. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 25-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 15-ին.
  46. ↑ Sherman, Jennifer (2020 թ․ հոկտեմբերի 22). «North American Anime, Manga Releases, October 18–24». Anime News Network. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 13-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 15-ին.
  47. ↑ Hodgkins, Crystalyn (2019 թ․ հուլիսի 1). «ComiXology, Kodansha Comics Release Sailor Moon Manga Digitally in English». Anime News Network (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հուլիսի 1-ին. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 5-ին.
  48. ↑ Hodgkins, Crystalyn (2019 թ․ հունիսի 30). «Sailor Moon Manga Gets Worldwide Digital Release in 10 Languages Starting on July 1». Anime News Network (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հուլիսի 1-ին. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 5-ին.
  49. ↑ Hazra, Adriana (2020 թ․ նոյեմբերի 13). «Kodansha Comics Licenses New Manga by Ema Toyama, Kaori Yuki, More». Anime News Network. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 15-ին.
  50. ↑ «Sailor Moon 1 (Naoko Takeuchi Collection)». Penguin Random House. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  51. ↑ «Sailor Moon Vol. 1». Turnaround Publisher Services. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ օգոստոսի 22-ին. Վերցված է 2014 թ․ օգոստոսի 20-ին.
  52. ↑ «Sailor Moon 5». Random House Australia. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 1-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  53. ↑ «Издательство XL Media приобрело права на мангу Pretty Guardian Sailor Moon». XL Media (ռուսերեն). 2018 թ․ մայիսի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  54. ↑ «Sailor Moon staff information». Usagi.org. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 14-ին. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  55. ↑ Craig, Timothy J. (2000). Japan pop! inside the world of Japanese popular culture. M.E. Sharpe. էջ 260. ISBN 0-585-38331-6. OCLC 1295917706. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 27-ին.
  56. ↑ «Sailor Moon Manga Gets New Anime in Summer 2013». Anime News Network. 2012 թ․ հուլիսի 6. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  57. ↑ Zahed, Ramin (2012 թ․ հուլիսի 6). «New 'Sailor Moon' Reboot Arrives in 2013». Animation Magazine. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2012 թ․ հուլիսի 9-ին.
  58. ↑ Mohajer-Va-Pesaran, Daphne (2013 թ․ հուլիսի 3). «Happy birthday, Sailor Moon!». The Japan Times. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 5-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 5-ին.
  59. ↑ «New Sailor Moon Anime's Producer: Not Remaking 1st Anime». Anime News Network. 2014 թ․ հունվարի 9. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  60. ↑ «Kotono Mitsuishi Leads New Sailor Moon Crystal Anime Cast». Anime News Network. 2014 թ․ ապրիլի 27. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  61. ↑ «Kotono Mitsuishi Leads New Sailor Moon Crystal Anime Cast». Anime News Network (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ ապրիլի 28-ին. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 26-ին.
  62. ↑ «Sailor Moon Crystal 3rd Season's Premiere Date, Theme Songs Revealed - News». Anime News Network. 2016 թ․ մարտի 6. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  63. ↑ «Sailor Moon SuperS Special». Sailor Moon SuperS (ճապոներեն). 1995 թ․ ապրիլի 8. TV Asahi.
  64. ↑ Archerd, Army (1997 թ․ մայիսի 15). «'Magoo' goes stunt-crazy». Variety. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. «Disney, which wanted Tong to create an international franchise with his direction of the "live" "Magoo," is also in the process of acquiring rights to the Japanese cartoon Sailor Moon, also for Tong to direct»
  65. ↑ «Sailor Moon Was Almost a Live-Action Disney Princess in the 1990s». CBR (անգլերեն). 2019 թ․ նոյեմբերի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունիսի 6-ին. Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 6-ին.
  66. ↑ 66,0 66,1 Hodgkins, Crystalyn (2017 թ․ հունիսի 30). «Sailor Moon Crystal Anime 4th Season Revealed as 2-Part Film Project». Anime News Network. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հունվարի 5-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 30-ին.
  67. ↑ «1st Sailor Moon Eternal Film Opens in Japan on September 11, 2020». Anime News Network. 2019 թ․ հոկտեմբերի 21. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հոկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
  68. ↑ sailormoon-official (2019 թ․ հունիսի 30). «劇場版「美少女戦士セーラームーンEternal」超特報映像／Pretty Guardians Sailor Moon Eternal The MOVIE». YouTube. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 30-ին.
  69. ↑ Komatsu, Mikikazu (2019 թ․ հոկտեմբերի 21). «Sailor Moon Eternal Film's 1st Part Hits Japanese Theaters September 11, 2020». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հոկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 22-ին.
  70. ↑ Hodgkins, Crystalyn (2020 թ․ հունիսի 18). «1st Sailor Moon Eternal Film Delayed to January 8 With 2nd Film Scheduled for February 11». Anime News Network (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 20-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 18-ին.
  71. ↑ Mateo, Alex (2022 թ․ ապրիլի 28). «Sailor Moon Manga's Final Arc Gets 2 Sailor Moon Cosmos Films in Early Summer 2023». Anime News Network. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 28-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 28-ին.
  72. ↑ Davidson, Danica (2023 թ․ ապրիլի 11). «Sailor Moon Cosmos Shares Eternal Sailor Mars and Eternal Sailor Venus Trailer». Otaku Magazine. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ ապրիլի 11-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 11-ին.
  73. ↑ Takeuchi, Naoko (1994 թ․ օգոստոս). Pretty Soldier Sailor Moon Volume II Original Picture Collection. Kodansha. ISBN 406324508X.
  74. ↑ Takeuchi, Naoko (1996 թ․ սեպտեմբեր). Pretty Soldier Sailor Moon Volume III Original Picture Collection. Kodansha. ISBN 4063245187.
  75. ↑ Takeuchi, Naoko (1996 թ․ սեպտեմբեր). Pretty Soldier Sailor Moon Volume IV Original Picture Collection. Kodansha. ISBN 4063245195.
  76. ↑ Takeuchi, Naoko (1997 թ․ օգոստոս). Pretty Soldier Sailor Moon Volume V Original Picture Collection. Kodansha. ISBN 4063245225.
  77. ↑ «Sailor Moon: The Novels by Tokyopop/SMILE Books». Miss Dream. 2013 թ․ հոկտեմբերի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 2-ին.
  78. ↑ «Video DVD Corner» セーラームーン ビデオ・DVDコーナー (ճապոներեն). Sailor Moon Channel. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 7-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  79. ↑ 79,0 79,1 Font, Dillon (2004 թ․ մայիս). «Sailor Soldiers, Saban Style». Animefringe. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2009 թ․ հուլիսի 20-ին.
  80. ↑ «93 Summer Special Musical Pretty Soldier Sailor Moon Gaiden Dark Kingdom Resurrection Hen» これまでの公演の紹介 93サマースペシャルミュージカル 美少女戦士セーラームーン 外伝 ダーク・キングダム復活篇 (ճապոներեն). Sailormoon. Channel. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ հուլիսի 14-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  81. ↑ «94 Summer Special Musical Pretty Soldier Sailor Moon S way to the rabbit-love of the warrior» これまでの公演の紹介 ９４サマースペシャルミュージカル美少女戦士セーラームーンＳうさぎ・愛の戦士への道 (ճապոներեն). Sailormoon. Channel. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ ապրիլի 29-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  82. ↑ «95 Spring Special Musical Pretty Soldier Sailor Moon S road to makeover Super Warrior (revised edition)» ９５スプリングスペシャルミュージカル 美少女戦士セーラームーンS 変身・スーパー戦士への道(改訂版) (ճապոներեն). Sailormoon. Channel. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ փետրվարի 26-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  83. ↑ Lobão, David Denis (2007 թ․ մայիսի 24). «Musicais do OhaYO! – Parte 2» (պորտուգալերեն). Universo Online. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ հունիսի 5-ին. Վերցված է 2009 թ․ հուլիսի 24-ին.
  84. ↑ «Osabu Twitter» (ճապոներեն). Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 2-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 2-ին.
  85. ↑ «Sailor Moon: Todo lo que sabemos de la película live-action de Disney que fue cancelada». Tomatazos. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 6-ին.
  86. ↑ TIM, Televisa. «Sailor Moon estuvo a punto de tener una película por Disney». Canal 5. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 6-ին.
  87. ↑ «Sailor Moon y otros 9 anime/manga que no sabías que tenían adaptaciones extranjeras». Cultture. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 6-ին.
  88. ↑ «Disney tuvo en mente hacer una película live-action de Sailor Moon». Senpai. 2019 թ․ նոյեմբերի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 6-ին.
  89. ↑ «Disney estuvo a punto de hacer una película live-action de 'Sailor Moon' - El Mañana de Nuevo Laredo». elmanana.com.mx. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 6-ին.
  90. ↑ LR, Redacción (2019 թ․ նոյեմբերի 20). «Salior Moon: Disney iba a realizar live action con Winona Ryder de protagonista [VIDEO]». larepublica.pe. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 26-ին. Վերցված է 2023 թ․ մարտի 6-ին.
  91. ↑ G, Alex (2020 թ․ մայիսի 12). «The Sailor Moon Movie That Disney Never Made». Looper. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 6-ին.
  92. ↑ Donohoo, Timothy (2021 թ․ հուլիսի 12). «Toon Makers' Sailor Moon Is the Strangest Thing in the Entire Franchise». CBR (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 23-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 23-ին.
  93. ↑ «About». www.toonmakers.com. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 22-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 24-ին.
  94. ↑ «Rocky Solotoff | Animation Insider – "Interviews about Animators by Animators"». 2012 թ․ փետրվարի 6. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 24-ին.
  95. ↑ 95,0 95,1 Johnston, Rich (2016 թ․ դեկտեմբերի 29). «A Very American Sailor Moon». Bleeding Cool News And Rumors (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 23-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 23-ին.
  96. ↑ 96,0 96,1 96,2 96,3 «We Tried To Uncover The Long-Lost 'American Sailor Moon' And Found Something Incredible». Kotaku (ամերիկյան անգլերեն). 2018 թ․ հուլիսի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 19-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 23-ին.
  97. ↑ «The Mike Toole Show - Hey There, Sailor!». Anime News Network (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 24-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 24-ին.
  98. ↑ Stefan (2010 թ․ հունվարի 19). «The Cartoon Historian: The Cartoon Historian Lesson 6: Saban Moon». The Cartoon Historian. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ դեկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 23-ին.
  99. ↑ Saban Moon: The Failed Project to Americanize Sailor Moon (անգլերեն), Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 23-ին, Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 23-ին
  100. ↑ «History of Sailor Moon, Part 2: Coming to America». The Mary Sue (անգլերեն). 2014 թ․ հունիսի 25. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 23-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 23-ին.
  101. ↑ «"Saban Moon" Toon Makers' Sailor Moon panel planned for Anime Expo on July 6th | Sailor Moon News» (ամերիկյան անգլերեն). 2014 թ․ հունիսի 29. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 10-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 23-ին.
  102. ↑ Gen Con Indy 2011 Program Book (English). 2011 թ․ օգոստոսի 4.{{cite book}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  103. ↑ «The Pilot Episode Of America's Bizarre Sailor Moon Remake Has Been Found». Kotaku (ամերիկյան անգլերեն). 2022 թ․ օգոստոսի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 24-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 24-ին.
  104. ↑ «Renaissance Atlantic Entertainment». WorldCat. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 24-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  105. ↑ Arnold, Adam "OMEGA". «Animefringe: Features: Sailor Moon à la Saban: Debunked». Anime Fringe. Արխիվացված օրիգինալից 2008 թ․ հունիսի 17-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 23-ին.
  106. ↑ Barsanti, Sam (2022 թ․ օգոստոսի 21). «YouTuber Ray Mona uncovers unaired American Sailor Moon pilot». The A.V. Club (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 21-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 22-ին.
  107. ↑ «Sailormoon. Channel – History of Sailor Moon». sailormoon.channel.or.jp (ճապոներեն). Sailor Moon Channel. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ օգոստոսի 6-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  108. ↑ «Sailormoon. Channel – Sailor Moon Live Action TV Corner» 「美少女戦士セーラームーン」 (ճապոներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ հունիսի 17-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  109. ↑ Mays, Jonathon (2004 թ․ ապրիլի 6). «Pretty Guardian Sailor Moon – Review». Anime News Network. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ ապրիլի 29-ին. Վերցված է 2009 թ․ հուլիսի 20-ին.
  110. ↑ «Live-action plate DVD (TV series)» 実写板DVD(TVシリーズ) (ճապոներեն). Sailormoon. Channel. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 1-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  111. ↑ «Game Search». GameFAQs - Video Game Cheats, Reviews, FAQs, Message Boards, and More. Արխիվացված օրիգինալից 2007 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2014 թ․ օգոստոսի 5-ին.
  112. ↑ «The 3D Adventures of Sailor Moon for PC». GameFAQs. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 5-ին. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  113. ↑ Loo, Egan (2011 թ․ սեպտեմբերի 16). «New Sailor Moon DS Game to Ship in Spring in Italy – Interest». Anime News Network. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  114. ↑ «Sailor Moon Crystal Tabletop Games Announcement». Anime News Network (անգլերեն). 2017 թ․ ապրիլի 26. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 21-ին.
  115. ↑ «Sailor Moon Crystal Gets 2 Board Games This Year». Anime News Network (անգլերեն). 2017 թ․ ապրիլի 27. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 21-ին.
  116. ↑ «Sailor Moon Crystal Dice Challenge». Dyskami Publishing Company. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 21-ին.
  117. ↑ «Pretty Guardian Sailor Moon: The Miracle 4-D». Universal Studios Japan (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  118. ↑ Komatsu, Mikikazu (2019 թ․ մայիսի 18). «Watch Web CM for Sailor Moon the Miracle 4-D: Moon Palace Chapter». Crunchyroll (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ օգոստոսի 5-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 5-ին.
  119. ↑ «美少女戦士セーラームーン・ザ・ミラクル 4-D ～ムーン・パレス編 デラックス～». Sailor Moon Official (ճապոներեն). 2022 թ․ հունվարի 7. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 7-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 7-ին.
  120. ↑ Hodgkins, Crystalyn (2019 թ․ հունիսի 30). «Sailor Moon Franchise Gets Ice Show, Café, Collaborations With Uniqlo & Samantha Thavasa». Anime News Network (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հունիսի 30-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 30-ին.
  121. ↑ Morrrisy, Kim (2020 թ․ մարտի 16). «Sailor Moon Ice Show Unveils Key Visual of Evgenia Medvedeva as Sailor Moon». Anime News Network (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ մարտի 17-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 16-ին.
  122. ↑ «「美少女戦士セーラームーン Prism on Ice」». Sailor Moon Official (ճապոներեն). 2020 թ․ ապրիլի 16. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 16-ին.
  123. ↑ «「美少女戦士セーラームーン Prism On Ice」公演に関する重要なお知らせ». Sailor Moon Official (ճապոներեն). 2021 թ․ ապրիլի 7. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 7-ին.
  124. ↑ Antonio, Rafael (2021 թ․ ապրիլի 7). «Sailor Moon Ice Show Postponed by Another Year to June 2022». Anime News Network (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 7-ին.
  125. ↑ «Sailor Moon Ice Skating Show Canceled Due to 'Unstable World Situation'». Crunchyroll (անգլերեն). 2021 թ․ փետրվարի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ ապրիլի 16-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 16-ին.
  126. ↑ «Moon Prism Power Turn Up: Meet the IRL Japanese Girl Group Based Off 'Sailor Moon'». www.yahoo.com (ամերիկյան անգլերեն). 2022 թ․ հունիսի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հուլիսի 2-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 2-ին.
  127. ↑ Chan, Tim (2022 թ․ հունիսի 28). «Moon Prism Power Turn Up: Meet the IRL Japanese Girl Group Based Off 'Sailor Moon'». Rolling Stone (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հուլիսի 2-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 2-ին.
  128. ↑ «SG5 Is the New Japanese Girl Group Debuting in Collaboration With 'Sailor Moon'». HYPEBAE. 2022 թ․ հունիսի 30. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 30-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 2-ին.
  129. ↑ «SG5 - Firetruck (Official Music Video)». Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 2-ին. Վերցված է 2023 թ․ մարտի 2-ին – via www.youtube.com.
  130. ↑ Gill, Katie (2022 թ․ հունիսի 13). «Sailor Moon at 30: Looking Back at the Iconic Series». Tor.com (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 16-ին.
  131. ↑ «Happy 20th Anniversary to Sailor Moon!». Kodansha Comics. 2012 թ․ հունիսի 29. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 28-ին.
  132. ↑ «Rise and shine with Sailor Moon». The Boston Globe. 1996 թ․ մայիսի 15. էջ 39. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ ապրիլի 19-ին. Վերցված է 2023 թ․ սեպտեմբերի 1-ին – via Newspapers.com.
  133. ↑ Reid, T.R (1995 թ․ հուլիսի 24). «Superhero Moon on the horizon». Sun-News. էջ 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ սեպտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2023 թ․ սեպտեմբերի 8-ին – via Newspapers.com.
  134. ↑ Hahn, Joel. «Kodansha Manga Awards». Comic Book Awards Almanac. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ հոկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2007 թ․ օգոստոսի 21-ին.
  135. ↑ 135,0 135,1 135,2 135,3 Thompson, Jason (2007). Manga: The Complete Guide. New York: Del Rey Books. էջ 309. ISBN 9780345485908.
  136. ↑ Berlatsky, Noah (2011 թ․ սեպտեմբերի 7). «Can Sailor Moon Break Up the Superhero Boys Club?». The Atlantic. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ նոյեմբերի 22-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  137. ↑ «Sailor Moon superhero may replace Power Rangers». Ludington Daily News. 1995 թ․ փետրվարի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  138. ↑ Misiroglu, Gina; Roach, David A. (2004). The Superhero Book: The Ultimate Encyclopedia of Comic-book Icons and Hollywood Heroes (անգլերեն) (1st ed.). Detroit, Michigan: Visible Ink Press. էջ 711. ISBN 9781578591541. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 20-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  139. ↑ Comella, Anthony (2013 թ․ մարտի 24). «Grrrl Power: Why Female Superheroes Matter». Pop Mythology. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ օգոստոսի 5-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  140. ↑ «Sailor Moon History 1993» セーラームーンのあゆみ 1993年 (ճապոներեն). Sailormoon. Channel. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  141. ↑ Flinn, Tom (2001 թ․ օգոստոսի 14). «Sailor Moon Graphic Novels Top Bookstore Sales – Demonstrates Shoujo's Potential». ICv2. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  142. ↑ «MIXX'S SAILOR MOON MANGA IS THE NUMBER 1 GRAPHIC NOVEL OR TRADE PAPERBACK IN AMERICA!». Mixx Entertainment. Wayback Machine. 1999 թ․ հունիսի 18. Արխիվացված է օրիգինալից 2000 թ․ հոկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 3-ին.
  143. ↑ Craig, Timothy J. (2000). Japan pop! inside the world of Japanese popular culture. M.E. Sharpe. ISBN 0-585-38331-6. OCLC 1295917706. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 27-ին.
  144. ↑ Thompson, Jason (2011 թ․ մարտի 3). «Sailor Moon – Jason Thompson's House of 1000 Manga». Anime News Network. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ նոյեմբերի 12-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  145. ↑ Durand, Sylvain (March–April 1996). «Sailor Moon: Manga vs Animation». Protoculture Addicts (39): 39.
  146. ↑ Taylor, Ihsan (2011 թ․ հոկտեմբերի 2). «Best Sellers – The New York Times». NY Times. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  147. ↑ «New York Times Manga Best Seller List, September 11–17». Anime News Network. 2011 թ․ սեպտեմբերի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 9-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  148. ↑ «Kodansha: Sailor Moon 1 Reprinted after 50,000 Sell Out». Anime News Network. 2011 թ․ հոկտեմբերի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  149. ↑ Brown, Lousie (1996 թ․ հուլիսի 27). «Sailing the Internet It's a treasure trove of trivia for Sailor 'Moonies'». pqarchiver.com. The Toronto Star. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 1-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  150. ↑ Matsumoto, Jon (1996 թ․ հունիսի 19). «Fans Sending an SOS for 'Sailor'». Los Angeles Times. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 7-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  151. ↑ Cox, Gemma (2005 թ․ հունվար). «Shôjo Classic - Sailor Moon». Neo. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հունվարի 1-ին. Վերցված է 2009 թ․ օգոստոսի 5-ին.
  152. ↑ 152,0 152,1 Poitras, Gilles (2004). Anime Essentials: Every Thing a Fan Needs to Know (4th ed.). Berkeley, California: Stone Bridge Press. էջեր 31–32. ISBN 1880656531.
  153. ↑ Sevakis, Justin (1999 թ․ հունվարի 1). «Anime and Teen Culture... Uh-oh». Anime News Network. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ ապրիլի 9-ին. Վերցված է 2009 թ․ հուլիսի 19-ին.
  154. ↑ Alverson, Brigid (2009 թ․ փետրվարի 17). «Matt Thorn Returns to Translation». Publishers Weekly. PWxyz, LLC. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 18-ին. Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
  155. ↑ Deppey, Dirk (2005). «She's Got Her Own Thing Now». The Comics Journal (269). Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ մայիսի 31-ին. Վերցված է 2008 թ․ հունիսի 22-ին. «Scratch a modern-day manga fangirl, and you're likely to find someone who watched Sailor Moon when she was young.»
  156. ↑ Sebastian, Trisha L. (2002 թ․ նոյեմբեր). «Taking One for the Team: A Look at Sentai Shows». Sequential Tart. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  157. ↑ Patten, Fred (2011). Watching Anime, Reading Manga 25 Years of Essays and Reviews. New York: Stone Bridge Press. էջ 50. ISBN 978-1611725100.
  158. ↑ Gravett, Paul (2004). Manga: Sixty Years of Japanese Comics (2nd ed.). London: Laurence King. էջ 78. ISBN 1856693910.
  159. ↑ Christi (c. 1992). «Sailor Moon». THEMAnime.org. T.H.E.M. Anime Reviews. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 6-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  160. ↑ Craig, Timothy J. (2000). «Sailor Moon: Japanese Superheroes for Global Girls». Japan Pop!: Inside the World of Japanese Popular Culture. Armonk, New York: Sharpe. էջեր 259–278. ISBN 9780765605610.
  161. ↑ «Animerica: Animerica Feature: Separated at Birth? Buffy vs. Sailor Moon». Animerica. c. 1999. Արխիվացված է օրիգինալից 2004 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  162. ↑ «Animerica: Animerica Feature: Separated at Birth? Buffy vs. Sailor Moon». Animerica. Արխիվացված է օրիգինալից 2004 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  163. ↑ Yoshida, Kaori (2002). «Evolution of Female Heroes: Carnival Mode of Gender Representation in Anime». Western Washington University. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ օգոստոսի 31-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  164. ↑ Saito, Kumiko (2014 թ․ հունվարի 2). «Magic, Shōjo, and Metamorphosis: Magical Girl Anime and the Challenges of Changing Gender Identities in Japanese Society». The Journal of Asian Studies. 73 (1): 143–164. doi:10.1017/S0021911813001708. S2CID 162306735.
  165. ↑ Newsom, Victoria Anne (2004). «Young Females as Super Heroes: Super heroines in the Animated 'Sailor Moon'». Femspec. 5: 57–81.
  166. ↑ Penedo, Nicolas (2008). Nicolas Finet (ed.). Dicomanga: le dictionnaire encyclopédique de la bande dessinée japonaise (ֆրանսերեն). Paris: Fleurus. էջ 464. ISBN 9782215079316.
  167. ↑ 167,0 167,1 167,2 167,3 Newsom, Victoria (c. 2004). «Young Females as Super Heroes: Superheroines in the Animated Sailor Moon». femspec.org. Femspec. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հուլիսի 28-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  168. ↑ Givens, Dana. «The cultural impact of Sailor Moon: How a '90s Japanese anime inspired generations of fans and spun into a global merchandising empire worth billions». Insider (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 20-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 27-ին.
  169. ↑ De Leon, Pauline (2020 թ․ փետրվարի 20). «Colourpop is launching a 'Sailor Moon' makeup collection, and everything costs less than $20». Insider (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 27-ին.
  170. ↑ Pauly, Alexandra (2020 թ․ ապրիլի 17). «Take An Exclusive Look At KITH's New Collaboration with Sailor Moon». HYPEBAE. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 22-ին.
  171. ↑ «Sailor Moon Eternal x Sanrio Collab Officially Announced». Funimation - Blog! (ամերիկյան անգլերեն). 2022 թ․ հունվարի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 27-ին.
  172. ↑ «UNIQLO UT 'Sailor Moon Eternal' Collection». HYPEBEAST. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 26-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 27-ին.
  173. ↑ «【Maison de FLEUR】セーラー戦士たちをイメージしたリボンがポイントのアイテム全30種・劇場版「美少女戦士セーラームーンEternal」とのコラボ！». プレスリリース・ニュースリリース配信シェアNo.1｜PR TIMES. 2022 թ․ փետրվարի 16. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 26-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 27-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Սեյլոր_Մուն&oldid=9853039» էջից