Նապոլեոն (ֆիլմ, 1927)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Նապոլեոն
ֆր.՝ Napoléon
ԵրկիրՖրանսիա
 Գերմանիա
 Իտալիա
Ժանրկենսագրական ֆիլմ, դրամա[1][2] և համր կինո
Թվական1927, ապրիլի 7, 1927[3], փետրվարի 11, 1929[3] և փետրվարի 17, 1929[3]
Լեզուֆրանսերեն
ՌեժիսորԱբել Գանս[4][1][2]
ՊրոդյուսերԱբել Գանս
Սցենարի հեղինակԱբել Գանս
ԴերակատարներԱլբերտ Դիոդոն[5][6], Ջինա Մանես[5][6], Անտոնեն Արտո[5][2], Էդմոնդ վան Դաել[5], Աբել Գանս[5][2], Սյուզաննա Բյանչետտի[5][4], Պիեռ Բատչեֆ[5], Նիկոլայ Կոլին, Աննաբելլա[5][2], Eugénie Buffet?[5], Արշավիր Շահխաթունի[5][2], Adrien Caillard?[5], Արման Բերնարդ[5], Արմանդ Լուրվիլ, Blanche Beaume?[5], Կոնրադ Ֆեյդտ, Marie-Louise Damien?[5], Դանիել Մենդեյ[5], Edy Debray?, Էրնեստ Մոպեն[5], Ֆրենսին Մասի[5], François Viguier?[5], Ժորժ Կաուզակ[5], Ժորժ Լամպեն[5], Ժորժ Ֆիլդ, Georgette Sorelle?[5], Guy Favières?[5], Հենրի Բոդեն[5], Հենրի Բոլյե[5], Անրի Բոնվալե[5], Հենրի Կրաուս[5], Ժանա Մարկեն, Ժան դ'Իդե[5], Ժան Տիսե[5], Laurent Morléas?[5], Լեոն Կուրտուա, Լեոն Լարիվ[5], Louis Vonelly?[5], Marcel Delaître?, Մարսել Պերես[5], Մորիս Շյուց[5], Մաքս Մաքսուդյան[5], Օլաֆ Ֆյորդ, Պոլ Ամիո[5], Ֆիլիպ Էրիա[5], Ֆիլիպպ Ռոլա[5], Ռիվեր Կադե, Ռոբերտ Արնու[5], Ռոբերտ Վիդալին[5], Ռոժե Բլան, Աիմոնա Ժենեվուա[5], Սյուզի Վերնոն[5], Վլադիմիր Սոկոլով, Էդմոնդ Թ. Գրևիլ[7], Անդրե Սերֆ[7], Camille Beuve?, Ֆաբեն Խազիզա, Սիլվի Հանս, Ջոն Համման[7], Հարրի Քրիմեր, Alexandre Koubitzky?, Լուի Սանս, Վլադիմիր Ռուդենկո, Grégoire Metchnikoff?, Պիեռ Դանիս, Ռոջեր Բլում, Sylvio Cavicchia?, Մարգերիթ Գանս, Ժան Հենրի, Genica Missirio?, Yvette Dieudonné?, Pierrette Lugand?, Andrée Standard?, Մոնի Թոմասեն, Լիզ Կարվալյու, Janine Pen?, Ռոբերտ դե Անսորենա, Ալեքս Բերնարդ, Raphaël Liévin?, Roger Chantal?, Jean Rauzéna?, Ու․Պերսի Դեյ, Jean Jacquinet?, José Squinquel? և René Jeanne?
ՕպերատորԺլյու Կրյուգեր, Ժորժ Մեյեր և Լեոնս-Անրի Բուրել
ԵրաժշտությունԱրթուր Հոնեգեր
ՄոնտաժԱբել Գանս
Պատմվածքի վայրԻտալիա և Փարիզ
Տևողություն330 րոպե
 Napoléon (1927 film) Վիքիպահեստում

«Նապոլեոնը» (ֆր.՝ Napoléon), Աբել Գանսի 1927 թվականի ֆրանսիական պատմական համր կինոէպոպեա է։ Համր կինոյի դարաշրջանի ամենաթանկարժեք և նորարարական նախագծերից մեկը , որը սակայն չունեցավ կոմերցիոն հաջողություններ[8]։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գանսի կողմից գրված սցենարը այնքան քիչ էր համապատասխանում պատմական փաստերին, որ նա, կանխատեսելով պատմաբանների կողմից հանդիմանանքները, ներածական վերնագրերում գրառում արեց՝ «Նապոլեոնը` ինչպես նրան Գանսն էր տեսել»։

Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գեղարվեստական առանձնահատկություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլմն աշխարհում առաջինն էր, որը նկարահանվել է պանորամային կինո տեխնոլոգիայով, միաժամանակ երեք կինոժապավենների համար[9]։ Նկարահանումների ժամանակ կիրառվել են կրծքային շտատիվներ, ֆուտբոլի գնդակին կցված թռչող տեսախցիկ, կազմակերպվել են զանգվածային տեսարաններ, կառուցվել են հիանալի դեկորացիաներ, կիրառվել եռակի էկրան, որի վրա ցուցադրվում էին ֆիլմի եզրափակիչ դրվագները` նապոլեոնյան զորքերի մուտքը Լոմբարդիա[10]։

Ստեղծման պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Նապոլեոնի» նկարահանումներին նախապատրաստվելիս Աբել Գանսն ավելի քան երեք հարյուր գիրք` Բոնապարտի հիշողությունները, Լուի-Ադոլֆ Տիերի, Ժյուլ Միշլեի, Ֆրեդերիկ Մասսոնի, Ստենդալի, Էլի Ֆրեդերիկ Ֆորեի գրքերը[11]։ 1923 թվականին "Вести" կոնցեռնի հիմնադիր, ռուսական ծագման ձեռնարկատեր Վենգերովը , Աբել Գանսին առաջարկեց ֆիլմ նկարահանել Բեռլինում։ Գանսը պատասխանեց. «Ես «Նապոլեոնը» նկարահանելու եմ միայն Ֆրանսիայում»։ Այդ ժամանակ Վենգերովը ստեղծեց «միջազգային սինդիկատ», որի մեջ մտավ «Պատե» ընկերությունը[11]։

1924 թ. ավարտին ավարտվեց սցենարը, այն բաղկացած էր ութ սերիաներից` յուրաքանչյուրը 3000-ական մետր[11]։

  1. Բոնապարտի երիտասարդությունը
  2. Բոնապարտն ու ահաբեկչությունը
  3. Իտալական ընկերությունը
  4. Եգիպտական ընկերությունը և 18 բրումերները
  5. Աուստերլիցի արևը
  6. Նահանջը Ռուսաստանից
  7. Վաթեռլո
  8. Սուրբ Ելենա

Նկարահանվել էին առաջին երկու մասերը[11]։

Ավելի ուշ, 1935 թվականին Ա.Գանսը թողարկել է ֆիլմի նոր, ձայնային տարբերակը` «Napoléon Bonaparte»:

Նապոլեոնի դերի համար ռեժիսորը դիտարկում էր հետևյալ թեկնածությունները` դրամատուրգ Ռենե ֆոշուա, շանսոնիե Ժան Բաստիա, գրող Պիեռ Բոնարդի, դերասան վան Դաել (խաղացել է Ռոբեսպիեր), Իվան Մոզժիխինը (նա հրաժարվել է, քանի որ կարծում էր, որ Բոնապարտի կերպարը կարող է ստեղծել միայն ֆրանսիացին)։ Ֆիլմում մասնակցություն են ունեցել մոտ 40 հայտնի դերասաններ[11]։ «Նապոլեոնը» նկարահանվել է Բրիանսոնում, Տուլոնում, Կորսիկայում, Սեն Կլու (քաղաք)ում, Բրիեննայում, Մամեզոնայում և Փարիզում[11]։

Լրացուցիչ փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Նկարահանումներ. 1925 թվականիհունվարի 17-ից մինչև 1926 թվականի սեպտեմբեր-հոկտեմբեր ամիսները (1925 թվականի նոյեմբերից մինչև 1926 թվականի մայիսը ընդմիջում)

Ֆիլմում ներգրավված են եղել[11]։

  • Տեխնիկական անձնակազմ - տարբեր մասնագիտություններ ունեցող 200 մարդ
  • 8000 կոստյում
  • 6000 ստատիստներ
  • 4000 հրացան
  • 60 թնդանոթ
  • 150 դեկորացիաներ, կառուցվել է 19-րդ դարասկզբի Փարիզի մի ամբողջ շրջան
  • էկրանի կողմերի հարաբերակցությունը`` 4:1

Նկարահանող խումբ (ընտրողաբար)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականության ցանկ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Е. А. Иофис Фотокинотехника / И. Ю. Шебалин. — М.,: «Советская энциклопедия», 1981. — С. 231. — 447 с.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նապոլեոն (ֆիլմ, 1927)» հոդվածին։