Արթուր Հոնեգեր
Արթուր Հոնեգեր | |
---|---|
Բնօրինակ անուն | ֆր.՝ Arthur Honegger |
Ի ծնե անուն | գերմ.՝ Oscar-Arthur Honegger |
Ծնվել է | մարտի 10, 1892[1][2][3][…] Հավր[4][5] |
Երկիր | Շվեյցարիա[6] և Ֆրանսիա[6] |
Մահացել է | նոյեմբերի 27, 1955[4][1][2][…] (63 տարեկան) Փարիզ[4][5] |
Գերեզման | Saint-Vincent Cemetery |
Ժանրեր | օպերա, սիմֆոնիա և սարդանա[7] |
Մասնագիտություն | դասական կոմպոզիտոր, երաժշտագետ, երաժշտության ուսուցիչ, ֆիլմերի երաժշտությունների հեղինակ և կոմպոզիտոր |
Գործիքներ | թավջութակ |
Աշխատավայր | Փարիզի կոնսերվատորիա և Փարիզի Նորմալ երաժշտական դպրոց |
Կրթություն | Փարիզի կոնսերվատորիա և Ցյուրիխի գեղարվեստի համալսարան |
Անդամակցություն | Վեցյակ և Բավարիայի գեղարվեստի ակադեմիա |
Ամուսին | Andrée Vaurabourg? |
Պարգևներ | |
Կայք | arthur-honegger.com |
Ստորագրություն | |
Arthur Honegger Վիքիպահեստում |
Արթուր Հոնեգեր (ֆր.՝ Arthur Honegger, մարտի 10, 1892[1][2][3][…], Հավր[4][5] - նոյեմբերի 27, 1955[4][1][2][…], Փարիզ[4][5]), ֆրանսիացի կոմպոզիտոր և երաժշտական գործիչ։ Ծագումով՝ շվեյցարացի, Ֆրանսիայի ինստիտուտի անդամ (1953)։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Փարիզի կոնսերվատորիայում աշակերտել է Ա. Ժեդալժին, Շ. Մ. Վիդորին, Վ. դ'Էնդիին։ Եղել է «Վեցյակ» ստեղծագործական խմբի անդամ։ Որպես դիրիժոր իր երկերի կատարումով հանդես է եկել Եվրոպայում (ԽՍՀՄ-ում՝ 1928 թվականին) և ԱՄՆ-ում։ Ֆրանսիայի ժողովրդական երաժշտական ֆեդերացիայի անդամ էր (1930-ական թվականներ) մասնակցել է մասսայական բացօթյա ներկայացումների երաժշտական ձևավորմանը, այդ թվում՝ «14 հուլիսի» (ըստ Ռ. Ռոլանի, 1936), «Ազատություն» (1937)։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին եռանդուն գործել է ժողովրդական ճակատում։ Հոնեգերի բազմաժանր ստեղծագործությունը աչքի է ընկնում հումանիստական, հակաֆաշիստական ուղղվածությամբ, ֆրանսական ու շվեյցարական երաժշտության ավանդույթների և 20-րդ դարի երաժշտական մշակույթի լավագույն նվաճումների զուգորդումով։ Մեծ ավանդ ունի օրատորիալ ժանրերի (այդ թվում՝ օպերա-օրատորիայի) զարգացման ասպարեզում («Դավիթ արքա», 1921, 3-րդ խմբ.՝ 1924, «Ժաննա դ'Արկը խարույկի վրա», 1935, դրամատիկական օրատորիաները և այլն)։ Գրել է 5 սիմֆոնիա (1930-1950), սիմֆոնիկ այլ երկեր («Մոնոպարտիտ», «Պասիֆիկ 231» և այլն), կանտատներ («Ազատության երգ», 1942), օպերաներ («Հուդիթ», «Անտիգոնե» և այլն), օպերետներ, բալետներ («Շամիրամ», «Երգ երգոց» և այլն), գործիքային անսամբլներ և պիեսներ, երգեր (այդ թվում՝ Ա. Չոպանյանի խոսքերով), երաժշտություն ռադիոյի, կինոյի, դրամատիկական ներկայացուցումների համար, ինչպես նաև «Ես կոմպոզիտոր եմ» գիրքը (1948)։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Encyclopædia Britannica
- ↑ 3,0 3,1 Nationalencyklopedin (շվեդերեն) — 1999.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Онеггер Артюр // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Archivio Storico Ricordi — 1808.
- ↑ 6,0 6,1 https://hls-dhs-dss.ch/fr/articles/009493/2008-01-15/
- ↑ https://www.musicsperlacobla.cat/compositor.php?autor_id=2398
|
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 543)։ |
- Մարտի 10 ծնունդներ
- 1892 ծնունդներ
- Հավր քաղաքում ծնվածներ
- Նոյեմբերի 27 մահեր
- 1955 մահեր
- Փարիզ քաղաքում մահացածներ
- Փարիզ քաղաքում թաղվածներ
- Փարիզի կոնսերվատորիայի շրջանավարտներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Երաժիշտներ այբբենական կարգով
- Ֆրանսիացի կոմպոզիտորներ
- 20-րդ դարի դասական կոմպոզիտորներ
- Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետներ
- Ֆրանսիացի երաժշտագետներ