Արթուր Հոնեգեր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Արթուր Հոնեգեր
Բնօրինակ անունֆր.՝ Arthur Honegger
Ի ծնե անունգերմ.՝ Oscar-Arthur Honegger
Ծնվել էմարտի 10, 1892(1892-03-10)[1][2][3][…]
Հավր[4][5]
Երկիր Շվեյցարիա[6] և  Ֆրանսիա[6]
Մահացել էնոյեմբերի 27, 1955(1955-11-27)[4][1][2][…] (63 տարեկան)
Փարիզ[4][5]
ԳերեզմանSaint-Vincent Cemetery
Ժանրերօպերա, սիմֆոնիա և սարդանա[7]
Մասնագիտությունդասական կոմպոզիտոր, երաժշտագետ, երաժշտության ուսուցիչ, ֆիլմերի երաժշտությունների հեղինակ և կոմպոզիտոր
Գործիքներթավջութակ
ԱշխատավայրՓարիզի կոնսերվատորիա և Փարիզի Նորմալ երաժշտական դպրոց
ԿրթությունՓարիզի կոնսերվատորիա և Ցյուրիխի գեղարվեստի համալսարան
ԱնդամակցությունՎեցյակ և Բավարիայի գեղարվեստի ակադեմիա
ԱմուսինAndrée Vaurabourg?
Պարգևներ
Պատվո լեգեոնի շքանշանի մեծ սրահ
Կայքarthur-honegger.com
Ստորագրություն
Ստորագրություն
 Arthur Honegger Վիքիպահեստում

Արթուր Հոնեգեր (ֆր.՝ Arthur Honegger, մարտի 10, 1892(1892-03-10)[1][2][3][…], Հավր[4][5] - նոյեմբերի 27, 1955(1955-11-27)[4][1][2][…], Փարիզ[4][5]), ֆրանսիացի կոմպոզիտոր և երաժշտական գործիչ։ Ծագումով՝ շվեյցարացի, Ֆրանսիայի ինստիտուտի անդամ (1953

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Փարիզի կոնսերվատորիայում աշակերտել է Ա. Ժեդալժին, Շ. Մ. Վիդորին, Վ. դ'Էնդիին։ Եղել է «Վեցյակ» ստեղծագործական խմբի անդամ։ Որպես դիրիժոր իր երկերի կատարումով հանդես է եկել Եվրոպայում (ԽՍՀՄ-ում՝ 1928 թվականին) և ԱՄՆ-ում։ Ֆրանսիայի ժողովրդական երաժշտական ֆեդերացիայի անդամ էր (1930-ական թվականներ) մասնակցել է մասսայական բացօթյա ներկայացումների երաժշտական ձևավորմանը, այդ թվում՝ «14 հուլիսի» (ըստ Ռ. Ռոլանի, 1936), «Ազատություն» (1937Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին եռանդուն գործել է ժողովրդական ճակատում։ Հոնեգերի բազմաժանր ստեղծագործությունը աչքի է ընկնում հումանիստական, հակաֆաշիստական ուղղվածությամբ, ֆրանսական ու շվեյցարական երաժշտության ավանդույթների և 20-րդ դարի երաժշտական մշակույթի լավագույն նվաճումների զուգորդումով։ Մեծ ավանդ ունի օրատորիալ ժանրերի (այդ թվում՝ օպերա-օրատորիայի) զարգացման ասպարեզում («Դավիթ արքա», 1921, 3-րդ խմբ.՝ 1924, «Ժաննա դ'Արկը խարույկի վրա», 1935, դրամատիկական օրատորիաները և այլն)։ Գրել է 5 սիմֆոնիա (1930-1950), սիմֆոնիկ այլ երկեր («Մոնոպարտիտ», «Պասիֆիկ 231» և այլն), կանտատներ («Ազատության երգ», 1942), օպերաներ («Հուդիթ», «Անտիգոնե» և այլն), օպերետներ, բալետներ («Շամիրամ», «Երգ երգոց» և այլն), գործիքային անսամբլներ և պիեսներ, երգեր (այդ թվում՝ Ա. Չոպանյանի խոսքերով), երաժշտություն ռադիոյի, կինոյի, դրամատիկական ներկայացուցումների համար, ինչպես նաև «Ես կոմպոզիտոր եմ» գիրքը (1948

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 543