Մասնակից:Ovsanna Poghosyan/Ավազարկղ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Մայքլ Յուջին Արչեր[1] (անգլ․՝ Michael Eugene Archer), առավել հայտնի Դ'Անջելո բեմական անվամբ (/diˈænəl/), ամերիկացի երգիչ, երգահան, բազմագործիքավորող, և երաժշտական պրոդյուսեր։ Առաջին անգամ ուշադրության է արժանացել Black Men United R&B խմբի համար «U Will Know» սինգլը ստեղծելով։ Նրա դեբյուտային ստուդիական ալբոմը՝ «Brown Sugar»-ը (1995 թվական), Ձայնագրող ընկերությունների ամերիկյան ասոցիացիայի (RIAA) կողմից պլատինե սերտիֆիկացում է ստացել, և լայն ճանաչում ձեռք բերել երաժշտական ​​քննադատների կողմից, ովքեր ալբոմը անվանեցին նեո սոուլ շարժման սկիզբ։ Նրա երրորդ սինգլը՝ «Lady»-ն եղել է Billboard Hot 100-ի լավագույն տասնյակում։

Հետագայում համագործակցել է այնպիսի արտիստների հետ, ինչպիսիք են Էրիկա Բադուն, Լորին Հիլլը, և հենց իր ընկերուհի Էնջի Սթոունը: Նրա հաջորդ ալբոմը՝ «Voodoo»-ն (2000 թվական), հայտնվեց ԱՄՆ Billboard 200-ի առաջին հորիզոնականում և շարունակեց մնալ քննադատների ուշադրության կենտրոնում։ Ալբոմը գլխավորրող սինգլը «Untitled (How Does It Feel)»-ը, իրեն արժանացրեց գրեմմի մրցանակի՝ R&B ոճում որպես լավագույն տղամարդ վոկալ կատարող։ «Voodoo»-ն հաղթեց նաև «լավագույն R&B ալբոմ» անվանակարգում։ Այդ ընթացքում լայն տարածում էր ստանում արտիստի սեքս խորհրդանիշ լինելու համբավը, որը վերջինիս մեծ անհարմարություն էր պատճառում։ Դրան հաջորդեց անձնային խորը ճգնաժամ, այդ թվում հարբեցողություն, ինչն էլ հանգեցրեց մի քանի տարի սահմանափակ երաժշտական արտադրանքի։

2014 թվականին Դ'Անջելոն թողարկեց իր երրորդ «Black Messiah» ստուդիական ալբոմը։ Այն արժանացավ քննադատների հավանությանը և զբաղեցրեց հինգերորդ հորիզոնականը ԱՄՆ-ի Billboard 200-ում։ Նույն թվականին նա GQ-ի կողմից անվանվեց որպես հաջորդ Մարվին Գեյ[2]։ Դ'Անջելոն նաև իր ներդրումն է ունեցել 2018 թվականի «Red Dead Redemption 2» տեսախաղի սաունդթրեքում՝ կատարելով «Unshaken» երգը։

Վաղ տարիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դ'Անջելոն ծնվել է Վիրջինիա նահանգում Հարավային Ռիչմոնդում։ Նրա հայրը հոգեգալստականների քարոզիչ էր, իսկ Դ'Անջելոն մեծացել է ամբողջովին հոգեգալստական ընտանիքում[3]։ Արչերի մոտ երաժշտական տաղանդը ի հայտ է եկել վաղ մանկուց: Նա ընդամենը 3 տարեկան էր, երբ 10-ամյա եղբայր Լյութերը՝ նրան նկատեց տան դաշնամուրը նվագելիս[4]։ Իր հայրենի Ռիչմոնդ, Վիրջինիա երաժշտական խմբի ձևավորումից հետո, Մայքլ Արչերը և Պրիսիզը հաջողության են հասել՝ 1991 թվականին ելույթ ունենալով Հարլեմի «Apollo» թատրոնի «Amateur Night» մրցույթում:18-ամյա երիտասարդը թողեց դպրոցը և տեղափոխվեց Նյու Յորք[5] փորձելով զարգացնել իր երաժշտական կարիերան[6]: Խումբը նախկինում վայելում էր որոշակի ուշադրություն Ռիչմոնդում՝ հավասարապես բաժանելով իրենց երգացանկը սոուլ քավրների և օրիգինալների միջև, մինչդեռ Դ'Անջելոն հավաքում էր իր ստեղծագործությունները և զարգացնում երգահանի իր հմտությունները[5]։ «Amateur Night» խմբի մասնակցությունը հանգեցրեց երեք անընդմեջ հաղթանակների և դրամական մրցանակի[7], և վերադառնալով տուն՝ Ռիչմոնդ, Դ'Անջելոն ոգեշնչվեց ալբոմ թողարկելու և սկսեց ստեղծագործել[8]։ Դա տեղի ունեցավ I.D.U ((Խելացի, մահացու, բայց եզակի) (անգլ․՝ Intelligent, Deadly but Unique)) հիփ հոփ խմբի կարճատև պաշտոնավարումից հետո[9]:

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1991–1995 թվականներ: «Brown Sugar»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

17 տարեկանում Դ'Անջելոն հանդիպեց «Afropunk Festival»-ի գործընկեր Ջոսլին Կուպերին[10], ով պայմանագիր կնքեց «Universal Music Publishing Group»-ի կողմից ղեկավարվող «Midnight Songs LLC» հրատարակչական ընկերության հետ[11]՝ լսելով հիփ հոփ խմբի I.D.U-ի (Խելացի, մահացու, բայց եզակի) ելույթը, որտեղ Դ'Անջելոն պրոդյուսեր էր և ռեփ կատարող[12]։ Ստորագրելուց հետո Կուպերը Դ'Անջելոյին ծանոթացրեց երաժիշտներ Ռաֆայել Սադիքի, Ալի Շահիդ Մուհամեդի և Էնջի Սթունի հետ որպեսզի նրանք որպես երգերի հեղինակներ համագործակցեն: Այնուհետև Կուպերը Դ'Անջելոյին ներկայացրեց A&R-ի ղեկավար Ֆրեդ Դեյվիսին[13], և Գերի Հարիսին EMI Music-ում: Տպավորիչ լսումներից հետո Դ'Անջելոն 1993 թվականին ձայնագրման պայմանագիր կնքեց [5]: Կուպերը նրան ծանոթացրեց նաև փաստաբան Կեդար Մասենբուրգ հետ, ով օգնեց բանակցել վերջինիս պայմանագրի շուրջ[14]: Հետագայում Մասենբուրգը դարձավ Դ'Անջելոյի մենեջերը։

1994 թվականին նրա առաջին նշանակալից հաջողությունը տեղի ունեցավ «U Will Know» հիթ սինգլի տեսքով[15]։ Դ'Անջելոն երգի համահեղինակ և պրոդյուսերն էր տղամարդկանց R&B սուպերխումբ «Black Men United»-ի համար, որում ընդգրկված էին R&B երգիչներ, ինչպիսիք են Բրայան ՄակՆայթ-ը, Աշերը, Ար Քելլին, Boyz II Men-ը, Ռաֆայել Սադիքը և Ջերալդ Լևերտը[16]։ Դ'Անջելոն հեղինակել է «U Will Know»-ի երաժշտությունը, իսկ նրա եղբայրը՝ «Midnight Songs LLC»-ի գրող Լյութեր Արչերը գրել է խոսքերը[17]։ Ի սկզբանե նկարահանվել է «Jason's Lyric» (1994 թվական) ֆիլմի սաունդթրեքում, սինգլը զբաղեցրել է 5-րդ տեղը «Hot R&B/Hip-Hop Singles & Tracks»-ում և 28-րդ հորիզոնականը Billboard Hot 100-ում[18]։ «U Will Know»-ի երաժշտական տեսահոլովակում նկարահանվել է Դ'Անջելոն որպես երգչախմբի ղեկավար, երգի կենդանի կատարման ժամանակ «Soul Train Music Awards»-ում նա կրկնեց դերը[16]։ Նույն տարում նա գրել և թողարկել է «Overjoyed» երգը «Boys Choir of Harlem» -ի համար[19], որը հայտնվեց իրենց ստուդիական «The Sound of Hope» ալբոմում (1994 թվական)[20]։ «U Will Know»-ի հաջողությունը օգնեց Դ'Անջելոյի անվան  շուրջ ստեղծել աղմուկ, որին հաջորդեցին մի շարք բարձր գովազդային ցուցադրություններ և ավելացավ երաժշտական արդյունաբերության ինսայդերների աղմուկը[16]։

«Brown Sugar»-ը թողարկվել է 1995 թվականի հուլիսին: Թեև սկզբում վաճառքը դանդաղ էր, ալբոմը ի վերջո հիթ դարձավ: Ալբոմը 1995 թվականի հուլիսի 22-ին սկսվող շաբաթում հայտնվեց ԱՄՆ Billboard Top R&B ալբոմների հիթ-շքերթի վեցերորդ հորիզոնականում[21]: Այն ի վերջո, 1996թ. փետրվարի 24-ին սկսվող շաբաթում զբաղեցրեց չորրորդ հորիզոնականը[22], ընդհանուր առմամբ 54 շաբաթ շարունակ մնալով աղյուսակում[23]: «Brown Sugar»-ը նույնպես անցկացրել է 65 շաբաթ Billboard 200-ում և զբաղեցրել 22-րդ հորիզոնականը չարթերում[24]։ Թողարկման երկու ամսվա ընթացքում, վաճառվել է 300,000 օրինակ[25]։ Մինչև 1995 թվականի նոյեմբեր ամիսը, ալբոմը վաճառվել է շաբաթական 35,000-ից 40,000 օրինակով[26], իսկ 1996 թվականի հունվարին վաճառվել է 400 000 օրինակ[27]։ Իր չորս սինգլների օգնությամբ, ներառյալ «ոսկե» վաճառվող Billboard Hot 100 հիթը՝ «Lady»-ն և R&B թոփ տասնյակի «Brown Sugar» և «Cruisin» սինգլները[28], ալբոմը Միացյալ Նահանգներում վաճառվել է 500,000 օրինակով մինչև 1995 թվականի հոկտեմբեր ամիսը[26][29]։ 1996 թվականի փետրվարի 7-ին այն «պլատինե» սերտիֆիկացում ստացավ Ձայնագրող ընկերությունների ամերիկյան ասոցիացիայի (RIAA) կողմից՝ ԱՄՆ-ում ավելի քան մեկ միլիոն օրինակով վաճառք ունենալուց հետո[29]։ 2000 թվականի մայիսի 9-ին Կանադայում ալբոմը «ոսկե» սերտիֆիկացում է ստացել[30]։ Դրա ընդհանուր վաճառքը գնահատվել է 1,5 միլիոնից երկու միլիոն օրինակի սահմաններում[15][31][32][33][34][35]։

1996–2000 թվականներ: Նվազեցված ակտիվություն և «Voodoo»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1995 թվականին իր դեբյուտային «Brown Sugar» ալբոմի հաջողությունից հետո Դ'Անջելոն պասիվ դարձավ երաժշտական ասպարեզում թողարկելով սահմանափակ թվով սոլո ստեղծագործություններ[36]։ «Brown Sugar» ալբոմը գովազդելու համար երկու տարի շրջագայելուց հետո Դ'Անջելոն տառապում էր «writer's block»-ով («գրողի բլոկ», գրել սկսելու կամ շարունակելու անկարողություն)[37]։ Այդ մասին Դ'Անջելոն ավելի ուշ հայտարարեց. «Գրողի բլոկն այն է, երբ դու ուզում ես այնքան վատ գրել, բայց երգերը այդպես չեն ստեղծվում։ Նրանք գալիս են կյանքից: Այսպիսով, դուք պետք է ապրեք, որպեսզի գրեք»[37]։ Այս ժամանակահատվածում նա ընդհանուր առմամբ թողարկեց քավր տարբերակներ և ռիմեյքեր, ինչպիսիք են Մարվին Գեյիի և Թամմի Թերելի դուետի «Your Precious Love» երգի քավրը տարբերակը Էրիկա Բադուի հետ՝ «High School High» կատակերգական ֆիլմի սաունդթրեքի համար (1996 թվական) [36]։ Դ'Անջելոն նաև քավր է արել Փրինսի «Scream 2» սարսափ ֆիլմի «She's Always in My Hair» սաունդթրեքի համար (1997 թվական), ինչպես նաև Օհայո Փլեյերսի «Heaven Must Be Like This» երգը «Down in the Delta» դրամայի սաունդթրեքի համար (1998 թվական): Նա նաև հանդես եկավ Լորին Հիլի հետ զուգերգով՝ «Nothing Even Matters» երգով իր դեբյուտային «The Miseducation of Lauryn Hill» (1998 թվական) սոլո ալբոմի շրջանակներում։

«Brown Sugar»-ի և «Voodoo»-ի աննդհատ ձգձգվող շարունակությունը թողարկվել է 2000 թվականին Virgin Records-ում այն բանից հետո, երբ «EMI Records Group»-ը ձուլվեց լեյբլին։ «Voodoo»-ն արժանացել է ժամանակակից երաժշտական քննադատների հիացական գնահատականին[38], ովքեր այն անվանեցին «գլուխգործոց» և Դ'Անջելոյի մեծագույն աշխատանքը[39][40][41][42]։ Ալբոմը առաջին տեղն է զբաղեցրել ԱՄՆ-ի Billboard 200 չարթում[43]՝ վաճառելով 320,000 օրինակ առաջին շաբաթվա ընթացքում[44]։ Այն Billboard 200-ի ցանկում հայտնվեց 2000 թվականի փետրվարի 12-ին և 33 շաբաթ անընդմեջ մնաց հիթ-շքերթում[45]։ Ըստ «Nielsen SoundScan»-ի՝ 2005 թվականի դրությամբ ԱՄՆ-ում ալբոմը վաճառվել է ավելի քան 1,7 միլիոն օրինակով[46]։ 2001 թվականին «Voodoo»-ն 43-րդ Գրեմմի մրցանակաբաշխության ժամանակ արժանացավ Գրեմմի մրցանակի լավագույն R&B ալբոմի համար, որը շնորհվեց Դ'Անջելոյին և ձայնագրման ինժեներ Ռասել Էլևադոին[47]։ Ալբոմի գործադիր պրոդյուսերն էր այն ժամանակվա մենեջեր և ստեղծագործական համահեղինակ Դոմինիկ Տրենիերը[48]։

Նրա առաջին երկու սինգլները՝ «Devil's Pie» և «Left & Right», զբաղեցրել են 69-րդ և 70-րդ հորիզոնականները Billboard Hot 100 հիթ-շքերթում[49][50]։ Վերջինս կոմերցիոն նպատակաուղղված էր R&B և հիփ-հոփ ուղղվածություն ունեցող ռադիոկայաններին՝ հաշվի առնելով ռեփերներ «Redman»-ը և «Method Man»-ը թրեքում[51]։ «Left & Right» երաժշտական տեսահոլովակի պրոդյուսեր Ռիչ Ֆորդ կրտսերի խոսքով՝ և՛ սինգլը, և՛ տեսահոլովակը կոմերցիոն առումով աննկատ մնացին՝ MTV-ի կողմից երգի տեսահոլովակը հերթափոխով տեղադրելուց հրաժարվելու հետևանքով, որպես պատիժ՝ նախնական պրեմիերայի վերջնաժամկետը բաց թողնելու համար։ Հինգերորդ «Feel Like Makin' Love» սինգլը պակաս հաջողակ էր՝ և զբաղեցրեց ընդամենը 109-րդ հորիզոնականը «Hot R&B/Hip-Hop Singles & Tracks» անվանակարգում[52]։ «Send It On»՝ ալբոմի չորրորդ սինգլը, հասել է չափավոր հաջողության՝ զբաղեցնելով Billboard-ի փոփ սինգլների 33-րդ հորիզոնականը[53]: Ալբոմի երրորդ սինգլը՝ «Untitled (How Does It Feel)»-ը, դարձավ նրա ամենամեծ հաջողությունը՝ «Hot 100 Singles»-ում զբաղեցնելով 25-րդ և «R&B Singles»-ի երկրորդ հորիզոնականը[54]։ Նրա ոչ այնքան պարկեշտ այդ տեսահոլովակը օգնեց բարձրացնել երգի, և հենց իր գրավչությունը։ Billboard-ը տեսանյութի վերաբերյալ գրել է․ «Դա մաքուր սեքսուալություն է (It's pure sexuality): Դ'Անջելոն՝ մկանուտ և փայլող մարմնով, մինչև կոնքերը մերկ նկարահանվում է ՝ այնքան ցուցադրված, որ դանդաղ վառվող ցանկություն առաջացնի տեսանյութը դիտող ցանկացած կնոջ մոտ։ Միայն տեսահոլովակը կարող է երգը դարձնել գալիք տարվա ամենամեծերից մեկը»[55]։ Այն արժանացել է երեք անվանակարգերի 2000 թվականին MTV Video Music Awards-ում, այդ թվում՝ «տարվա տեսահոլովակ»,« լավագույն R&B տեսահոլովակ» և «տղամարդու լավագույն տեսահոլովակ»[56]։

2001–2013 թվականներ: Անձնական պայքար և ուշացած ալբոմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նույն տարում իր համաշխարհային շրջագայության ավարտին՝ ի աջակցություն ալբոմի, Դ'Անջելոյի անձնական խնդիրները վատթարացան՝ ազդելով ելույթների վրա[57]։ Նա դարձավ ավելի գիտակից և իրեն անհարմար էր զգում իր սեքս-խորհրդանիշ լինելու կարգավիճակից, և շրջագայությունից հետո Դ'Անջելոն վերադարձավ Վիրջինիա նահանգի Ռիչմոնդ քաղաքում գտնվող իր տուն՝ անհետանալով հանրության աչքից[58]։ Դ'Անջելոյի մի քանի հասակակիցներ և գործընկերներ նշել են, որ երաժշտական ասպարեզից բացակայելու հանգամանքին նպաստել են «Untitled (How Does It Feel)» տեսահոլովակը և «The Voodoo Tour»-ի կոմերցիոն ազդեցությունը [58][59]։ Նրա նախկին երաժշտական մենեջեր Դոմինիկ Տրենիերը բացատրեց իր հիասթափությունը տեսահոլովակի ազդեցությունից, 2008 թվականին «Spin» ամսագրի համար տված հարցազրույցում։ Տրենիերը ասել է․ «Մինչ օրս, ընդհանուր բնակչության հիշողության մեջ, նա այն մերկ տղան է»[58]։

Ըստ տուր-մենեջեր Ալան Լիդսի, փորձը «խլեց իր վստահությունը, քանի որ նա համոզված չէ, թե ինչու է որևէ երկրպագու աջակցում իրեն»[58]։ 2001 թվականի ապրիլին իր մտերիմ ընկերոջ՝ MTV-ի հետ փոխկապակցված Ֆրեդ Ջորդանի ինքնասպանությունից հետո, նա սկսեց խմելու խնդիր ունենալ[58]։ Քանի որ նրա ալկոհոլիզմը աճեց, կենդանի ալբոմի և «Soultronics» ստուդիայի ծրագրերը, որոնք երկուսն էլ ի սկզբանե նախատեսված էին շրջագայությունից հետո, չեղյալ համարվեցին, և «Virgin»-ի անհամբեր ղեկավարները դադարեցրին 2004 թվականին սպասվող սոլո ալբոմի ֆինանսավորումը։

2005 թվականին Դ'Անջելոյի ընկերուհին լքեց նրան, փաստաբանը դժգոհ էր նրանից, և ընտանիքի մեծ մասը կապ չէին պահում նրա հետ[58]։ Նա նաև խզեց կապը մենեջեր Դոմինիկ Տրենիերի և տուր-մենեջեր Ալան Լիդսի հետ[58]։ Ավտովթարից և DUI-ի մարիխուանա պահելու մեղադրանքով ձերբակալվելուց հետո Դ'Անջելոն լքեց «Virgin Records»-ը 2005 թվականին և ընդունվեց Անտիգուայի «Crossroads Center» վերականգնողական կլինիկա[58]։ 2005 թվականին նրա ձայնագրման պայմանագիրը ձեռք է բերվել «J Records»-ի կողմից՝,[60] Դ'Անջելոյի՝ «Bad Boy Records»-ի հետ պայմանագիր կնքելու մասին լուրերից հետո[36]։ Չնայած ոչ մի մենահամերգի, Դ'Անջելոն համագործակցում էր որոշ R&B և հիփ հոփ կատարողների հետ ալբոմների միջև ընկած ժամանակահատվածում[58], հայտնվելով այնպիսի ալբոմներում, ինչպիսիք են Ջեյ Դիլլայի «The Shining» (2006 թվական), Սնուփ Դոգի «Tha Blue Carpet Treatment» (2006 թվական), «Common's Finding Forever» (2007 թվական) և Քյու Թիփի «The Renaissance» (2008 թվական) ալբոմներում[61]։

Դ'Անջելոյի հետագա մենահամերգը հետաձգվեց[58]։ «Voodoo»-ի ամբողջական հաջորդականության արտադրությունը լճացած էր, քանի որ 2002թ.-ին նա աշխատում էր հիմնականում ինքնուրույն և անջատվում[62]։ Դ'Անջելոն փորձեց նվագել ամեն գործիք նախագծի համար՝ ձգտելով ամբողջական ստեղծագործական վերահսկողության, որը նման է Փրինսի գործին[58]։ Ռասել Էլևադոն նկարագրեց ստացված նյութը որպես. «Parliament/Funkadelic-ը հանդիպում է Բիթլզի հետ, հանդիպում է Փրինսին, և ամբողջ ժամանակ կա Ջիմի Հենդրիքսի էներգիան»[58]: Սակայն նրանք, ովքեր նախադիտել են նրա երգերը, գտել են, որ այն անավարտ է[58]: Հետագա տարիներին Դ'Անջելոյի անձնական խնդիրները վատթարացան՝ նրան հասցնելով թմրանյութերի և ալկոհոլի նկատմամբ կախվածության։ 2005 թվականի հունվարին նա ձերբակալվել է և մեղադրվել մարիխուանա և կոկաին պահելու մեջ։ Ժամանակի ընթացքում սկսեցին շրջանառվել տարբեր կադրեր, որոնցում երևում էր, երգչի ավելորդ քաշն ու անառողջ տեսքը՝ ի տարբերություն «Voodoo»-ի գովազդում նկարահանված մկանուտ Դ'Անջելոյի[63]։ 2005 թվականի սեպտեմբերին, թմրանյութերի մեղադրանքով դատապարտվելուց մեկ շաբաթ անց, նա ավտովթարի է ենթարկվել, և լուրեր էին պտտվում, որ ծանր վիրավորում է ստացել։ Այնուամենայնիվ, վթարից մեկ շաբաթ անց Դ'Անջելոյի փաստաբանը հայտարարություն է տարածում, որում ասվում է, որ նա լավ է, շարունակելով․ «Նա ցանկանում է ավարտել իր գլուխգործոցի ձայնագրությունը, որին աշխարհը համբերատար սպասում էր»[64]։

Դ'Անջելոյի ելույթը 2012 թվականին Լոնդոնում «Brixton Academy» համերգասրահում։

Մինչև 2007 թվականը նոր ալբոմում այլևս ոչինչ չի հայտնվել, երբ Քուեսթլովը հանրայնացրել է անավարտ երգ Ավստրալիայի «Triple J Radio»-ում։ «Really Love»-ը ակուստիկ տարրերով և հանգստացնող մեղեդիով երգ է։ Անավարտ երգի հանրայնացումը, ըստ երևույթին, վատթարացրել է երկուսի միջև հարաբերությունները[65]։ Դ'Անջելոն թողարկեց CD/DVD հավաքածու՝« The Best So Far…», որը լույս տեսավ 2008 թվականի հունիսի 24-ին «Virgin Records»-ում: Հավաքածուն պարունակում է երգեր նրա երկու նախորդ ստուդիական ալբոմներից՝ «Brown Sugar»-ից և «Voodo»-ից, ինչպես նաև հազվադեպ հանդիպող նյութեր և երկրորդ սկավառակ, նախկինում չհրապարակված տեսահոլովակների DVD: Մոտավորապես միևնույն ժամանակ, ժողովածուն թողարկվեց թվային տարբերակով՝ առանց Էրիկա Բադուի և Ռաֆայել Սադիք-ի մասնակցությամբ երգերի՝ «Ultimate D'Angelo» վերնագրով[66]։

2011 թվականի նոյեմբերի վերջին Դ'Անջելոն հայտարարեց 2012 թվականի եվրոպական հյուրախաղերի մի շարք ամսաթվերի մասին[67]։ Շրջագայությունը մեկնարկեց հունվարի 26-ին Շվեդիայի մայրաքաղաք Ստոկհոլմում[68] փետրվարի 10-ի իր եզրափակիչ շոույով[69]։ Շրջագայությունը ներառում էր նրա երկու նախորդ ալբոմների հիթերի ընտրանի և առաջիկա ալբոմի երգերը[70]։ Նա ներկայացրել է 4 նոր երգ՝ «Sugah Daddy», «Ain't That Easy», «Another Life» և «The Charade»-ը, որոնք մեծ ընդունելության արժանացան։ 2012 թվականի հունիսի 9-ին նա միացավ Քուեսթլովին ամենամյա «Bonnaroo Music and Arts Festival»-ի «Superjam»-ին։ Նա չնվագեց իր օրիգինալ նյութերից և սա 12 տարվա ընթացքում առաջին անգամն էր երբ նա ելույթ ունեցավ ԱՄՆ-ի բեմում[71]։ 2012 թվականի սեպտեմբերի 1-ին Դ'Անջելոն ելույթ ունեցավ Ջեյ Զիի «Made in America» փառատոնում, որտեղ նա կրկին կատարեց նոր երգերը՝ «The Charade»-ը և «Sugah Daddy»-ն: Հոկտեմբերի 7-ին «RCA Music Group»-ը հայտարարեց, որ փակում է «J Records»-ը, «Arista Records»-ը և «Jive Records»-ը։ Փակումից հետո Դ'Անջելոն (և բոլոր մյուս արտիստները, որոնք նախկինում պայմանագիր են ստորագրել այս լեյբլների հետ) պետք էկթողարկեն իրենց ապագա նյութերը «RCA Records-»ում:.[72][73]

2014–2020 թվականներ: Black Messiah և "Unshaken"[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2014 թվականի դեկտեմբերին Դ'Անջելոն թողարկեց իր երրորդ ստուդիական ալբոմը՝ «Black Messiah» անունով։ Դ'Անջելոն ի սկզբանե ցանկանում էր «Black Messiah»-ն թողարկել 2015 թվականին, սակայն Ֆերգյուսոնի և Էրիկ Գարների գործերով վիճելի որոշումները ոգեշնչեցին նրան ավելի վաղ թողարկել այն[74]։ 2014 թվականի դեկտեմբերի 12-ին Դ'Անջելոյի մենեջեր Քևին Լայլսը Յություբումտարածեց ալբոմի 15 վայրկյանանոց թիզերը[75]։ Երկու օր անց «Sugah Daddy» թրեքը, որը Դ'Անջելոյի սեթ լիստի մի մասն էր 2012 թվականից,[76] Պրեմիերան եղավ Արևելյան ժամային գոտիով առավոտյան ժամը 3-ին, և «Red Bul»l-ի 20« Before 15» կայքում ունեցավ 1000 ներբեռնում[77]։ Նյու Յորքում «Afropunk» փառատոնի հիմնադիր Մեթյու Մորգանի և Ջոսլին Կուպերի կողմից կազմակերպված բացառիկ ունկնդրությունից հետո «Black Messiah»-ի թվային տարբերակը թողարկվեց դեկտեմբերի 15-ին iTunes-ի, Google Play Music-ի և Spotify-ի միջոցով։ Ալբոմի անսպասելի թողարկումը համեմատվել է 2013 թվականին Բիյոնսեի համանուն թողարկման հետ[78]։ 2015 թվականի հունվարի 13-ին «Really Love»-ը թողարկվեց ԱՄՆ քաղաքային մեծահասակների ժամանակակից ռադիոյում:

Ալբոմը արժանացել էր ժանացավ քննադատների համընդանուր գնահատանիքին և ներկայումս ունի 95/100 միջին միավոր Metacritic-ում[79]։ Թողարկման առաջին շաբաթվա ընթացքում «Black Messiah»-ը հայտնվեց Billboard 200-ի հինգերորդ հորիզոնականում և Միացյալ Նահանգներում վաճառվեց 117,000 օրինակով[80]: Իր ստեղծման երկրորդ շաբաթվա ընթացքում ալբոմը աղյուսակում իջավ 25-րդ հորիզոնական և վաճառվեց ևս 40,254 օրինակով[81]։ Միացյալ Թագավորությունում Մեծ Բրիտանիայի ալբոմների չարթում՝ այն հայտնվեց 47-րդ հորիզոնականում առաջին շաբաթում ունենալով 7423 օրինակ վաճառք [82]։ Դ'Անջելոն աջակցեց «Black Messiah»-ին իր «The Second Coming» կոչվող շրջագայությամբ։ Նրա խումբը, որը ժամանակին կոչվում էր «The Testimony», իսկ հետագայում վերանվանվեց «The Vanguard» խմբում էին թմբկահար Քրիս Դեյվը, բաս կիթառահար Պինո Պալադինոն, կիթառահարներ Ջեսի Ջոնսոնը (The Time) և Իսայա Շարկին, վոկալիստներ Քենդրա Ֆոսթերը, Ջերմեյն Հոլմսը և Չարլզ «Ռեդ» Միդլթոնը, ստեղնաշարահար Կլեո "Պուկի" Սեմփլը, ջազ շեփորահար Քեյոն Հարոլդը, սաքսոֆոնահար Քենեթ Ուալումը և Դ'Անջելոն՝ որպես գլխավոր վոկալիստ, նվագում էր էլեկտրական ռոյալ, էլեկտրական կիթառ և նույնիսկ խմբի դիրիժոր որոշակի պահերին։ Դ'Անջելոի և «The Vanguard's Second Coming Tour»-ը մեկնարկեց Նյու Յորքում 2015 թվականի փետրվարի 7-ին և ավարտվեց Օսթինում 2015 թվականի նոյեմբերի 6-ին, ընդհանուր առմամբ 57 շոուներով Եվրոպայում, Ասիայում և Հյուսիսային Ամերիկայում։ «Գրեմմի»-ի 58-րդ ամենամյա մրցանակաբաշխության ժամանակ «Black Messiah»-ը հաղթել է լավագույն R&B ալբոմ, իսկ «Really Love»-ը հաղթել է լավագույն R&B երգ և առաջադրվել է տարվա ձայնագրություն անվանակարգում։ «Black Messiah»-ն, Բիյոնսեի համանուն ալբոմը (2013 թվական), «Run the Jewels' Run the Jewels 2» (2014 թվական) և Քենդրիկ Լամարի «To Pimp a Butterfly» (2015 թվական) ալբոմները, որոնք հիմք են դրել քաղաքական ենթատեքստ պարունակող երգերի թողարկումներին, որոնք տեղի են ունեցել 2016 թվականին, որը ներառում էր Ռիհաննայի «Anti», Քանյե Ուեսթի «The Life of Pablo» և Բիյոնսեի «Formation» ալբոմները[83]։

2015 թվականի հունիսին Դ'Անջելոն Rolling Stone-ին հաղորդեց, որ աշխատում է նոր ալբոմի ստեղծման համար ավելի շատ նյութերի վրա՝ անվանելով այն «Black Messiah»-ի «ուղեկցող ստեղծագործություն»[84]։ Դ'Անջելոն կատարեց Փրինսի «Sometimes it Snows in April» երգը 2016 թվականի ապրիլին Ջիմի Ֆելոնի «The Tonight Show»-ում Մայա Ռուդոլֆի և Գրետչեն Լիբերումի ուղեկցությամբ՝ որպես հարգանքի տուրք երաժշտին[85]։ Դ'Անջելոն մասնակցություն է ունեցել 2018 թվականի «Red Dead Redemption 2» տեսախաղի սաունդթրեքում։ Նա երգել է «Unshaken» երգը, որի պրոդյուսերը Դանիել Լանոյն է։ Նա նախկինում եղել է որպես խաղի փորձարկող՝ սերիալի հանդեպ ունեցած իր սիրո համար։ Խաղի երաժշտական թիմը, ի վերջո, նրան հրավիրեց մի երգով հանդես գալու, որն ավարտվեց մեկ շաբաթում[86]։ «Unshaken»-ը հետագայում՝ 2019 թվականի հունվարի 4-ին թողարկվեց որպես թվային սինգլ[87]։

2021 թվականից մինչև մեր օրեր: Verzuz[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2021 թվականի փետրվարի 14-ին Դ'Անջելոն հայտնվեց Instagram Live-ում՝ հայտարարելով, որ 2021 թվականի փետրվարի 27-ին ելույթ է ունենալու Apollo Theatre-ում, համագործակցելով ամերիկյան Verzuz ինտերնետային հեռարձակման հետ։ Միջոցառումը գրանցվեց որպես« Դ'Անջելո VS Friends», այնտեղ չկային հակառակորդներ, փոխարենը Դ'Անջելոն մենահամերգով հանդես եկավ իր հասակակիցների և գործընկերների՝ Քեյոն Հարոլդի, Method Man & Redman-ի և H.E.R.-ի հետ համատեղ կատարումներով[88]։

2021 թվականի հունիսի 10-ին Դ'Անջելոն ելույթ ունեցավ Նյու Յորքի Tribeca կինոփառատոնում «The Songs of Red Dead Redemption 2»-ի համար։ Նա կատարեց իր 2019 թվականի «Unshaken» սինգլը, որը նրա ներդրումն էր խաղի սաունդթրեքում։ Դ'Անջելոն հանդես եկավ որպես կիթառահար և գլխավոր վոկալիստ, որի կողքին էին սաունդթրեքի պրոդյուսեր Դանիել Լանոյսը, երգչուհի Ռիհենոն Գայդենսը և նրա «D'Angelo and The Vanguard» խմբի անդամները, այդ թվում՝ կիթառահար Ջեսի Ջոնսոնը և վոկալիստներ Ջերմեյն Հոլմսը և Չարլզ Միդլթոնը:

Արտիստիզմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1995-ին տված հարցազրույցում նա անդրադարձել է երաժիշտ Փրինսի ազդեցությանը վերջինիս դեբյուտային ալբոմը ձայնագրելու իր մոտեցման վրա՝ ասելով. «Ես այն տղաներից մեկն էի, ով կարդալով ալբոմի ստեղծագործությունները, հասկացավ, որ Փրինսը իսկական արտիստ է: Նա գրել, թողարկել և ելույթ է ունեցել, և դա հենց այն է ինչ ես ուզում եմ»[17]։ Ըստ Դ'Անջելոի, ալբոմի վրա առկա հիփ հոփի ազդեցությունը «առաջացել է Native Tongues շարժումից՝ Tribe Called Quest, Gangstarr և Main Source-ից»[89]։ Երաժշտական լրագրող Տուրեի հետ 1999 թվականի փետրվարին տված հարցազրույցում Դ'Անջելոն խոսեց երաժշտություն ստեղծելու իր սկզբնական ոգեշնչումների մասին՝ նշելով․ «Իմ երաժշտության ձայնն ու զգացողությունը կազդեն այն բանի վրա, ինչը ինձ դրդում է դա անել»[90]։ Հարավային Կարոլինա կատարած իր այցի ժամանակ Դ'Անջելոն ասաց․ «Այս թունելի միջով անցել է գոսպել, բլյուզ և շատ հին հոգիներ՝ ծեր Ջեյմս Բրաուն, «Sly and the Family Stone», և շատ Ջիմի Հենդրիքս», ապա ավելացրեց․ «Ես շատ բան սովորեցի երաժշտության, ինքս իմ, մասին, և այն մասին թե որտեղ եմ ուզում գնալ երաժշտական առումով»[90]։ Նույն հարցազրույցում նա մեջբերում է նաև ռեփեր Թուփակ Շաքուրի և The Notorious B.I.G-ի մահը, որպես այդ ժամանակաշրջանում նրա վրա մեծ ազդեցություն ունենած ողբերգություն[90]։ Իր երկրորդ ստուդիական ալբոմի ստեղծման ընթացքում Դ'Անջելոն ձայնագրեց բազմաթիվ չթողարկված, օրիգինալ նյութեր, ինչպես նաև իր ազդեցիկների նյութերի շապիկներ[8]։ Դ'Անջելոն նրանց միասին անվանել է «yoda»[91]։ Այս ազդեցիկ մարդկանց թվում էին սոուլ-արտիստ Ալ Գրինը, ֆանկ-արտիստ Ջորջ Քլինթոնը և «Afrobeat»-ի արտիստ Ֆելա Կուտին[8]։

2023 թվականին Rolling Stone-ը Դ'Անջելոյին դասել է 75-րդ տեղը բոլոր ժամանակների 200 լավագույն երգիչների ցանկում [92]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1990-ականներին Դ'Անջելոն հանդիպում էր սոուլ երգչուհի Էնջի Սթոունի հետ։ Էնջին նրա մուսան էր իր «Brown Sugar» ալբոմը ստեղծելիս, և օգնեց նրան ստեղծել իր դեբյուտային «Black Diamond» ալբոմը, որը թողարկվեց 1999 թվականին։ Էնջի Սթոունը և Դ'Անջելոն ունեն որդի՝ Մայքլ Դ'Անջելո Արչեր 2-րդ անունով, ով ծնվել է 1997 թվականին։ Դ'Անջելոն ունի ևս երկու երեխա, դուստրը՝ Իմանի Արչերը ծնված 1999 թվականին և որդին՝ Մարոկո Փրինս Արչերը, ծնված 2010 թվականին։

Սկավառակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստուդիակն ալբոմներ
  • «Brown Sugar» (1995 թվական)
  • «Voodoo» (2000 թվական)
  • «Black Messiah» (The Vanguard-ի մասնակցությամբ) (2014 թվական)

Շրջագայություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Brown Sugar Tour (1996 թվական)
  • The Voodoo World Tour (2000 թվական)
  • Occupy Music Tour (2012 թվական)
  • The Liberation Tour (2012 թվական)
  • The Second Coming Tour (2015 թվական)

Մրցանակներ և անվանակարգեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Blockbuster Entertainment Awards[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տարի Նոմինացիա Անվանակարգ Արդյունք
2001 Himself Լավագույն տղամարդ արտիստ R&B ոճում նոմինացված

Գրեմմի[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տարի Անվանակարգ Մրցանակ Արդյունք
1996 Brown Sugar Լավագույն R&B աբոմ Առաջադրված
«Brown Sugar» Լավագույն R&B երգ Առաջադրված
Լավագույն R&B տղամարդ կատարող Առաջադրված
1997 "Lady" Առաջադրված
1999 «Nothing Even Matters»(Լորին Հիլի մասնակցությամբ) Լավագույն R&B կատարում զուգերգով կամ խմբով Առաջադրված
2001 Voodoo Լավագույն R&B երգ Հաղթանակ
«Untitled (How Does It Feel)» Լավագույն R&B տղամարդ կատարող Հաղթանակ
Լավագույն R&B երգ Առաջադրված
2003 «Be Here» (Ռաֆայել Սադիքի մասնակցությամբ) Առաջադրված
Լավագույն այլնտրանքային կատարում Առաջադրված
2004 «I'll Stay» (Ռոյ Հարգովի մասնակցությամբ) Լավագույն R&B կատարում զուգերգով կամ խմբով Առաջադրված
2016 Black Messiah Լավագույն R&B աբոմ Հաղթանակ
«Really Love» Տարվա ձայնագրություն Առաջադրված
Լավագույն R&B երգ Հաղթանակ


MTV Europe Music Awards[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տարի Անվանակարգ Մրցանակ Արդյունք
1996 «Lady» MTV Amour Առաջադրված

Pollstar Concert Industry Awards[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տարի Անվանակարգ Մրցանակ Արդյունք
1996 Himself Լավագույն նոր ռեփ կատարող/պարող արտիստ Առաջադրված

Rober Awards Music Prize[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տարի Անվանակարգ Մրցանակ Արդյունք
2012 Voodoo Լավագույն վերաթողարկում Առաջադրված
Himself Լավագույն կենդանի կատարող Առաջադրված
2015 Առաջադրված
Լավագույն զուգերգ կամ խումբ Առաջադրված
Տարվա քամբեք Առաջադրված
Best R&B Հաղթանակ
Black Messiah Տարվա ալբոմ Առաջադրված


Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «D'Angelo ready to record after SUV crash». USA Today. September 27, 2005. Վերցված է September 7, 2010-ին.
  2. «Amen! (D'Angelo's Back)». GQ. December 14, 2018.
  3. dream hampton (April 2000). «D'Angelo: Soul Man». Vibe. էջ 104. Վերցված է May 17, 2010-ին.
  4. Touré. «D'Angelo Is Holding Your Hand». Rolling Stone. Արխիվացված օրիգինալից July 26, 2018-ին. Վերցված է July 6, 2023-ին.
  5. 5,0 5,1 5,2 Oblender (2001), pp. 35–36.
  6. D'Angelo: Biography. NME. Retrieved January 28, 2009.
  7. Samuels, Allison. Pop Music: A One-Man Soul Revival. Newsweek. Retrieved January 28, 2009.
  8. 8,0 8,1 8,2 Touré (May 2000). Untitled Document: D'Angelo, May 2000. Rolling Stone. Archived from the original on April 2, 2011.
  9. H.W. Wilson Co. (2001), pp. 36–39.
  10. Naasel, Kenrya Rankin (2015-05-11). «Jocelyn Cooper». Fast Company (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2022-02-17-ին.
  11. ago, Music-8 months (2021-07-01). «The Origin Story of D'Angelo». Okayplayer (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2022-02-17-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  12. «D'Angelo». www.redbullmusicacademy.com (անգլերեն). Վերցված է 2022-02-17-ին.
  13. Goodman, Fred (2019-04-11). «Meet Fred Davis, One of the Industry's Biggest Dealmakers (And, Yes, Clive's Son)». Billboard (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2022-02-17-ին.
  14. Gale Staff (1998), pp. 138–139.
  15. 15,0 15,1 Huey, Steve. [[[:Կաղապար:AllMusic]] D'Angelo: Biography]. AllMusic. Retrieved January 28, 2009.
  16. 16,0 16,1 16,2 D'Angelo Signed to RCA Music Group (J Records) Արխիվացված Հոկտեմբեր 11, 2018 Wayback Machine. PRWeb. Retrieved December 8, 2008.
  17. 17,0 17,1 Onnell (1997), pp. 103–105.
  18. [[[:Կաղապար:AllMusic]] Jason's Lyric: Charts & Awards]. AllMusic. Retrieved January 28, 2009.
  19. Farley, Christopher John. D'Angelo: Salvation Sex and Voodoo. Time. Retrieved September 15, 2008.
  20. Amazon.com: The Sound of Hope. Amazon.com, Inc. Retrieved February 1, 2009.
  21. R&B/Hip-Hop Albums – Week of July 22, 1995. Billboard. Retrieved May 9, 2010.
  22. R&B/Hip-Hop Albums – Week of February 24, 1996. Billboard. Retrieved May 9, 2010.
  23. Chart History: D'Angelo – R&B/Hip-Hop Albums. Billboard. Retrieved May 9, 2010.
  24. Chart History: D'Angelo – Billboard 200. Billboard. Retrieved May 9, 2010.
  25. Coker, Cheo H. "Is D'Angelo the Heir to Throne of Soul Music? 21-Year-Old Newcomer Has Fans Swooning Over Voice as Sweet as `Brown Sugar'". Chicago Tribune: 1. August 18, 1995.
  26. 26,0 26,1 Ayers, Anne. "D'Angelo Cruisin' Through His First Tour. USA Today: 14.D. November 1, 1995.
  27. Phillips, Chuck. "The New Payola // Record Companies Use Perks To Gain Ear of Radio Stations The New Payola // Record Companies Use Perks To Gain Ear of Radio Stations". Chicago Sun-Times: 1. January 3, 1996.
  28. Gold & Platinum – Searchable Database: Lady(չաշխատող հղում) . Recording Industry Association of America. Retrieved May 9, 2010.
  29. 29,0 29,1 Gold & Platinum – Searchable Database: Brown Sugar Արխիվացված Հոկտեմբեր 19, 2015 Wayback Machine. Recording Industry Association of America. Retrieved May 9, 2010.
  30. Search Certification Database: Brown Sugar Արխիվացված 26 Հունվար 2010 Wayback Machine. Canadian Recording Industry Association. Retrieved May 9, 2010.
  31. Wells, Chris. "Pop: Just Got to Keep It Real", The Independent. Retrieved May 9, 2010.
  32. Staff. "D'Angelo Reportedly Moving To J Records" Արխիվացված 14 Հուլիս 2012 archive.today. SoundSlam. Retrieved May 9, 2010.
  33. Columnist. "Soul Survivor". The Miami Herald: 1M. May 27, 2001.
  34. Burch, Audra D. S. "Neo-Soul: Past Future Perfect(չաշխատող հղում) ". Richmond Times: H.2. June 3, 2001.
  35. Webster, Nicholas. "A Little Sugar: Follow-Up Albums Is a Good Listen If Not a Market Hit(չաշխատող հղում) ". Winston-Salem Journal: 2. February 7, 2000.
  36. 36,0 36,1 36,2 PR. D'Angelo Signed to RCA Music Group (J Records) Արխիվացված Մարտ 4, 2012 Wayback Machine. PRWeb. Retrieved December 8, 2008.
  37. 37,0 37,1 Seymour, Craig. Why D'Angelo's No. 1 Album Almost Didn't Happen Արխիվացված Հուլիս 14, 2014 Wayback Machine. Entertainment Weekly. Retrieved August 9, 2008.
  38. Evanoff, Rob. Review: Voodoo Արխիվացված Հոկտեմբեր 22, 2012 Wayback Machine. All About Jazz. Retrieved December 21, 2008.
  39. Columnist. "Hot Singer D'Angelo". Jet: 58–62. July 3, 2000.
  40. McPherson, Steve. Warp + Weft: Voodoo. Reveille Magazine. Retrieved December 21, 2008.
  41. Farley, Christopher John. January 24, 2000 Vol. 155 No. 3: The Arts / Music. Time. Received December 21, 2008.
  42. Scholtes, Peter S. Review: Voodoo Արխիվացված Հոկտեմբեր 23, 2012 Wayback Machine. City Pages. Retrieved December 21, 2008.
  43. 0 Billboard Music Charts: Voodoo(չաշխատող հղում) . Billboard. Retrieved August 9, 2008.
  44. Century, Douglas. Singing in the Buff: The Pure Beefcake Video. The New York Times. Retrieved January 23, 2009.
  45. Top Music Charts: Voodoo (02/12/00). Billboard. Retrieved August 9, 2008.
  46. Hall, Rashaun. D'Angelo Heading To J?. Billboard: July 26, 2005. Archived from the original August 9, 2008.
  47. GRAMMY Awards: Voodoo. AllMusic. Retrieved March 21, 2009.
  48. «D'Angelo's producer and manager Dominique Trenier has died». NME (բրիտանական անգլերեն). 2016-08-06. Վերցված է 2022-02-17-ին.
  49. Billboard Music Charts: Devil's Pie(չաշխատող հղում) . Billboard. Retrieved August 9, 2008.
  50. 0 Billboard Music Charts: Left & Right(չաշխատող հղում) . Billboard. Retrieved August 9, 2008.
  51. Columnist. "Singles Reviews: 'Left & Right'". Billboard. 19. October 30, 1999. Archived from the original August 9, 2008.
  52. 0 Billboard Music Charts: Feel Like Makin' Love(չաշխատող հղում) . Billboard. Retrieved August 9, 2008.
  53. 0 Billboard Music Charts: Send It On(չաշխատող հղում) . Billboard. Retrieved August 9, 2008.
  54. 0 Billboard Music Charts: Untitled (How Does It Feel)(չաշխատող հղում) . Billboard. Retrieved August 9, 2008.
  55. Columnist. "Singles Reviews: 'Untitled (How Does It Feel)'". Billboard: 23–24. January 15, 2000. Archived from the original(չաշխատող հղում) on December 20, 2008.
  56. Columnist. MTV Video Music Awards: The Winners. BBC News. Retrieved August 16, 2008.
  57. «D'Angelo: What the Hell Happened?». Spin. August 5, 2008. Վերցված է February 25, 2012-ին.
  58. 58,00 58,01 58,02 58,03 58,04 58,05 58,06 58,07 58,08 58,09 58,10 58,11 58,12 Peisner, David (2008). Body & Soul Արխիվացված Հունիս 20, 2017 Wayback Machine. Spin, pp. 64–72.
  59. Staff. D'Angelo News Արխիվացված Հունիս 21, 2017 Wayback Machine. Yahoo! Music. Retrieved November 1, 2008.
  60. Columnist. D'Angelo Working On J Records Debut Արխիվացված Փետրվար 18, 2012 Wayback Machine. HHNLive.com. Retrieved December 28, 2008.
  61. «D'Angelo – Credits». Allmusic. Rovi Corporation. Վերցված է July 16, 2012-ին.
  62. Elevado, Russell. Questlove. D'Angelo's 'James River' Արխիվացված Հոկտեմբեր 8, 2011 Wayback Machine. Quality Time. Retrieved January 18, 2009.
  63. «Tags: dangelo» (JPG). I30.tinypic.com. Վերցված է December 15, 2014-ին.
  64. Harris, Chris (September 27, 2005). «D'Angelo Says He's 'Fine' After Car Accident – Music, Celebrity, Artist News». MTV. Վերցված է February 25, 2012-ին.
  65. «Body & Soul». Spin. August 9, 2008. Վերցված է December 16, 2014-ին.
  66. «Ultimate D'Angelo: D'angelo: MP3 Downloads». Amazon. Վերցված է May 30, 2015-ին.
  67. «OKP News: D'Angelo Europe Dates Confirmed – Okayplayer Okayplayer». Okayplayer. Արխիվացված է օրիգինալից November 16, 2016-ին. Վերցված է December 15, 2014-ին.
  68. Swash, Rosie (January 27, 2012). «D'Angelo – review». The Guardian. Վերցված է December 15, 2014-ին.
  69. «D'Angelo 2012 European Tour Dates Announced – Includes London Concert». Whenthebeatdrops.com. Արխիվացված է օրիգինալից December 28, 2012-ին. Վերցված է December 15, 2014-ին.
  70. «?uestlove Talks Michele Bachmann Fiasco, New D'Angelo Album». Pitchfork. December 2011. Վերցված է December 15, 2014-ին.
  71. «D'Angelo and Questlove Jam at Bonnaroo». Rolling Stone. June 13, 2012. Վերցված է September 30, 2016-ին.
  72. Christman, Ed (August 23, 2011). «RCA's New Executive Team Named Under CEO Peter Edge Amid Layoffs (Update)». Billboard. Վերցված է May 8, 2012-ին.
  73. «Radio Industry News, Music Industry Updates, Arbitron Ratings, Music News, and more!». FMQB. Արխիվացված է օրիգինալից November 8, 2011-ին. Վերցված է May 8, 2012-ին.
  74. «D'Angelo's 'Black Messiah' Was Released in Response to Protests». The New York Times. December 17, 2014. Վերցված է December 18, 2014-ին.
  75. «KWL Management – A Kevin Liles Co». Kwlmanagement.com. Արխիվացված է օրիգինալից February 5, 2015-ին. Վերցված է December 15, 2014-ին.
  76. «D'Angelo Returns With New Track "Sugah Daddy"». Pitchfork. December 14, 2014. Վերցված է December 14, 2014-ին.
  77. Smith, Trevor (December 13, 2014). «D'Angelo Announces». HotNewHipHop. Վերցված է December 15, 2014-ին.
  78. Molanphy, Chris (December 19, 2014). «D'Angelo's Black Messiah Is No. 1 in Our Hearts, But Not on the Charts-What Gives? | The Pitch». Pitchfork. Վերցված է May 30, 2015-ին.
  79. «Reviews for Black Messiah by D'Angelo». Metacritic. Վերցված է December 19, 2014-ին.
  80. Robertson, Iyana (December 24, 2014). «Nicki Minaj's 'The Pinkprint' And D'Angelo's 'Black Messiah' Debut In Billboard 200's Top 10». Vibe. New York. Վերցված է December 29, 2014-ին.
  81. Balfour, Jay (December 31, 2014). «Hip Hop Album Sales: Nicki Minaj, J. Cole, Fabolous | Get The Latest Hip Hop News, Rap News & Hip Hop Album Sales». HipHopDX.com. Արխիվացված է օրիգինալից January 2, 2015-ին. Վերցված է May 30, 2015-ին.
  82. Jones, Alan. «Official Charts Analysis: X Factor's Ben Haenow lands the Christmas No.1». Music Week. Վերցված է December 22, 2014-ին.
  83. Potash, Jacob (March 3, 2016). «Kanye Beyonce Rihanna and the Pop Reformation». Yale Herald. Արխիվացված է օրիգինալից March 12, 2016-ին. Վերցված է March 3, 2016-ին.
  84. «The Second Coming of D'Angelo». Rolling Stone. Արխիվացված է օրիգինալից June 17, 2015-ին. Վերցված է January 30, 2018-ին.
  85. «D'Angelo Delivers Beautiful Rendition of Prince's 'Sometimes it Snows in April' on the 'Tonight Show' | SPIN». Spin. April 27, 2016. Վերցված է May 7, 2016-ին.
  86. Leight, Elias (December 18, 2018). «D'Angelo F-cking Loves Playing 'Red Dead Redemption 2'». Rolling Stone. Վերցված է January 25, 2019-ին.
  87. Minsker, Evan (January 4, 2019). «D'Angelo's "Red Dead Redemption 2" Song Gets Official Release: Listen». Pitchfork. Վերցված է January 25, 2019-ին.
  88. «D'Angelo Verzuz». www.instagram.com. Արխիվացված է օրիգինալից December 26, 2021-ին. Վերցված է 2021-02-21-ին.
  89. Farber, Jim (January 23, 2000). «Body & Soul: Sexy D'Angelo practices a little 'Voodoo' and spins a hit». Daily News. New York.
  90. 90,0 90,1 90,2 Touré. "D'Angelo: All Ears". Interview: February 1999.
  91. Touré. Interview with Ahmir Thompson. The Believer. Retrieved November 1, 2008.
  92. «The 200 Greatest Singers of All Time». Rolling Stone (ամերիկյան անգլերեն). January 1, 2023. Վերցված է July 6, 2023-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]