Ճիմին
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Ճիմին | ||
| Վարչական տարածք | Թուրքիա | |
| Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ | |
| Գավառ | Երզնկայի գավառ | |
| Այլ անվանումներ | Ծումինա, Ծումինան, Չերմես, Ջեմին, Ջիմին, Ցումինա | |
| ԲԾՄ | 1250 մետր | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Բնակչություն | 14 390 մարդ (2018) | |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Ժամային գոտի | UTC+3 | |
| ||
Ճիմին, գյուղ (քաղաք, բերդաքաղաք) Մեծ Հայքի Բարձր Հայք աշխարհի Եկեղյաց գավառում, իսկ ապա Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Երզնկայի գավառում[1]։ Այժմ կոչվում է Ուզումլու (թուրքերեն՝ Üzümlü), գտնվում է Թուրքիայի Երզնկայի մարզում։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակավայրն առաջին անգամ հիշատակել է VI դարի բյուզանդացի պատմիչ Պրոկոպիոս Կեսարացին։
Ըստ Ն. Ադոնցի՝ Հուստիանոս I-ը այս բնակավայրը վերածել է բերդաքաղաքի և վերանվանել Հուստինիանուպոլիս։ Սակայն իրականում այդ քաղաքը գտնվում էր Ճիմինից 4-5 կմ հեռավորության վրա։
Հ․ Մանանդյանը Ճիմինը նույնացնում է Չմանկատուկի հետ, որտեղ 1243 թվականին սելջուկյան ուժերը ջախջախվել են Բաչուի գլխավորած մոնղոլական զորքի կողմից[2][3]։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
XX դարի սկզբին Ճիմինն ուներ 1000-ից ավել բնակիչ, որի մեծամասնությունը թուրքացված հայեր էին։
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղն հայտնի էր իր այգիներով և հատկապես գինով։
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ճիմինն ուներ Ս. Նիկողոս անունով վանքի մնացորդներ և հին հայկական 2 եկեղեցու ավերակներ[4]։
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Կարինի նահանգի Երզնկայի գավառ»։ Վերցված է 2015 ապրիլի 14
- ↑ Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 4 [Ն-Վ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 259 — 804 էջ։
- ↑ Dashdondog Bayarsaikhan (2011)։ The Mongols and the Armenians (1220-1335)։ Leiden & Boston: Brill։ էջեր 61–63։ ISBN 978-90-04-18635-4
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 2, էջ 870, Ծումինա