Երկան (Երզնկայի գավառ)

Երկան, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Երզնկայի գավառում։ Գտնվում էր Մնձուր լեռների արևելյան ծայրամասի բարձր սարալանջի վրա, Երզնկա քաղաքից փոքր հարավ։

Անվան ստուգաբանություն

Գյուղի անվանումը առաջացել է Էրկան` բարձրահասակ բառից։ Ըստ ավանդության գյուղը հիմնադրել է Ակնի շրջանի Փշատիկ (Փշատուկ) գյուղից եկած Սամվել անունով հաղթանդամ ու բարձրահասակ մի տղամարդ։ Նրա պատվին գյուղը կոչվել է Էրկան։

Պատմություն

Բնակչությունը կոտորվել ու բռնությամբ տեղահանվել է 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։ Երկանը գրեթե հավասարվել է հողին։

Բնակչություն

1872-1873 թվականներին ուներ 50, իսկ 1914 թվականին 150 տուն հայ բնակիչ։ Բնակիչները քաջ էին և հայրենասեր։

Տնտեսություն

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը երկրագործություն, բանջարաբուծություն, պտղաբուծություն, խաղողագործություն և կտավագործությունն էր։ Երկանն հայտնի էր իր որակյալ կտավով և ընտիր գինիներով։

Պատմամշակութային կառույցներ

Երկանն ուներ Ս. Աստվածածին անունով եկեղեցի, որը կառուցվել էր 1244 թվականին, և Ս. Գեորգ վանք։ Բնակավայրի մոտակայքում էր գտնվում Ս. Եղիայի վանքը։

Կրթություն

Գյուղում գործում էր վարժարան, որը մինչև 1915 թվականն ուներ 200 աշակերտ։

Տես նաև

• Էրզրումի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

Աղբյուրներ

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
• Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 599)։