Ինդիրա Գանդի
| Ինդիրա Գանդի इन्दिरा प्रियदर्शिनी गान्धी |
|
 |
|
| Քաղաքացիություն՝ | Հնդկաստան |
|---|---|
| Կուսակցություն՝ | Հնդկական ազգային կոնգրես |
| Կրթություն՝ | Օքսֆորդի համալսարան, Սոմերվիլ Քոլեջ, Վիսվա-Բհարատի համալսարան և Badminton School |
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ |
| Ազգություն | Kashmiri Pandit |
| Դավանանք | հինդուիզմ |
| Ծննդյան օր | նոյեմբերի 19, 1917[1][2] |
| Ծննդավայր | Մուղալսարայ |
| Վախճանի օր | հոկտեմբերի 31, 1984[1][2] (66 տարեկանում) |
| Վախճանի վայր | Նյու Դելի |
| Ի ծնե անուն | इन्दिरा नेहरू, Indira Nehru և Indira Priyadarshini Nehru |
| Հայր | Ջավահարլալ Ներու |
| Մայր | Կամալա Ներու |
| Ամուսին | Ֆերոզ Գանդի |
| Զավակներ | Ռաջիվ Գանդի և Սանջայ Գանդի |
| Ինքնագիր |  |
| Պարգևներ |
Ջավահարլալ Ներույի պարգև, Միջազգային Լենինի խաղաղության մրցանակ և Բհարատ Ռատնա |
Ինդիրա Գանդի (հինդի՝ इंदिरा प्रियदर्शिनी गांधी Indirā Priyadarśinī Gāndhī listen , Ինդիրա Պրիադարշինի Գանդին ծնվել է 1917 թվականի նոյեմբեր 19-ին, Ալլահաբադում, Ջավահառլալ Ներուի դուստրը, հնդիկ քաղաքական գործիչ, Հնդկաստանի երրորդ վարչապետը, ով ծառայել է երեք ժամկետ (1966–1977) և չորրորդ ժամկետը (1980-1984)։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ավարտել է Ժողովրդական համալսարանը, ապա ուսումը շարունակել Շվեցարիայում և Օքսֆորդում, որտեղ էլ ծանոթացել է ապագա ամուսնուն։ Ինդիրա Գանդին հոր մահից հետո, 1964 թվականին ընտրվում է խորհդարանի ստորին պալատի պատգամավոր, ապա աշխատում է Լալ Բախադուրա Շաստրիի գլխավորած կառավարությունում։ Շաստրիի մահվանից հետո նա դառնում է ՀԱԿ-ի առաջնորդ և Հնդկաստանի վարչապետ (աշխարհում երկրորդ կին-վարչապետը Սիրիմավո Բանդարանայիկից հետո)։ 1971 թվականին նա հաղթանակ է տանում խորհրդարանական ընտրություններում' «աղքատության դեմ պայքար» կոչի ներքո։ Ինդիրա Գանդին անցկացնում է բանկերի ազգայնացում, նրա կառավարման տարիներին երկրում արագ տեմպերով զարգանում էր արդյունաբերությունը, այդ թվում ծանր արդյունաբերությունը, գյուղատնտեսության բնագավառում կատարվում է «կանաչ հեղափոխություն», որի շնորհիվ Հնդկաստանը առաջին անգամ երկար տարիների ընթացքում արտադրանքի ներմուծման բնագավառում դառնում է անկախ։ Ինդիրան բազմիցս ընդգծել է իր կառավարության հավատարմությունը Ներուի քաղաքական սկզբունքներին։ Գանդին վարում էր ռազմական բլոկներին չմիանալու, խորհրդային միության և սոցիալիստական մյուս երկրների հետ բարեկամական հարաբերությունները զարգացնելու և ամրապնդելու քաղաքականություն։ Պաշտոնական այցով բազմիցս եղել է ԽՍՀՄ-ում, 1976 թվականի հունիսին այցելել է Հայաստան:
Սակայն ոչ բոլոր բարեփոխումներն են ժողովրդականություն վայելում, դրանց թվում բնակչության աճը կանգնեցնելու նպատակով իրականացված ստիպողական խիստ միջոցառումները և քաղաքական ազատությունների սահմանափակումները։ 1977 թվականին Գանդին պարտվում է խորհրդարանական ընտրություններում, իսկ 1980 թվականին նորից վերադառնում է իշխանության։ Նրա կառավարման երկրորդ էտապը բնորոշվում է Փենջաբ նահանգում ապրող սիկհերի հետ բախումներով։ Սիկհերի լիդերը սիկհերի համայնքը հայտարարում է անկախ ինքնակառավարվող մարմին։ Նրանք հարձակվում են ինդուիստների վրա և գրավում են սիկհերի ամենագլխավոր սրբատեղին՝ Ոսկե տաճարը։ Դրան ի պատասխան 1984 թվականին հնդկական կառավարությունն իրականացնում է պատերազմական գործողություն՝ «Երկնագույն աստղ» անունով, որի ընթացքում տաճարն ազատագրվում է, սակայն զոհվում են 500 մարդ։ Սիկհերի վրեժն երկար սպասեցնել չտվեց։ 1984 թվականի հոկտեմբերի 31-ին Ինդիրա Գանդին սպանվում է սեփական թիկնապահների կողմից։
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
_1986,_MiNr_3056.jpg)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Record #118689436 // Gemeinsame Normdatei Ստուգված է ապրիլի 9-ին 2014:
- ↑ 2,0 2,1 data.bnf.fr Ստուգված է հոկտեմբերի 10-ին 2015:
|
||||||||||
