Ածխաջրածինների հալոգենածանցյալներ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ածխաջրածինների հալոգենածանցյալների օրինակներ՝ ալկիլ քլորիդ, վինիլքլորիդ, արիլ քլորիդ, ացիլ քլորիդ

Ածխաջրածինների հալոգենածանցյալներ, օրգանական միացությունների դաս։ Պարունակում են հալոգենների ատոմներ, որոնք կապված են տարբեր տեսակի ածխաջրածնային ռադիկալների հետ։ Ըստ ռադիկալի բնույթի՝ տարբերում են առաջնային, երկրորդային և երրորդային, իսկ ըստ հալոգենի թվի՝ միա-, երկ-, եռ- և բազմա- ածխաջրածինների հալոգենածանցյալներ։

Անվանակարգում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ճարպային շարքի ածխաջրածինների հալոգենածանցյալներ անվանվում են համապատասխան անածխաջրածնի ռադիկալին հալոգենիդ բառը ավելացնելով (CH3մեթիլյոդիդ, CH2= CHCl՝ վինիլքլորիդ և այլն), իսկ Ժնևյան անվանակարգմամբ նշում են հալոգենի տեղը թվանշանով կամ տառով, նրա տեսակը և համապատասխան ածխաջրածնի անվանումը (CH3CHBrCH3-2-բրոմպրոպան, մ-C6H4Cl2-մետա-դիքլորբենզոլ, C10H7Br-α- կամ β-բրոմնավթալին և այլն)։

Շատ ածխաջրածինների հալոգենածանցյալներ ստացել են պատահական անվանումներ (CHCl3՝ քլորոֆորմ, CH2=CCl-CH=CH2՝ քլորոպրեն, CCl2F2՝ ֆրեոն և այլն)։ Հագեցած միաածխաջրածինների հալոգենածանցյալները կոչվում են նաև ալկիլհալոգենիդներ՝ R-X։

Ֆիզիկական հատկություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ածխաջրածինների հալոգենածանցյալները գազային, հեղուկ և պինդ նյութեր են։ Լավ են լուծվում օրգանական լուծիչներում, ջրում չեն լուծվում։ Ֆտոր պարունակող ածխաջրածինների հալոգենածանցյալներն ունեն ամենափոքր, իսկ յոդ պարունակողները՝ ամենամեծ տեսակարար կշիռը, ամենաբարձր եռման կետը և ռեակցունակությունը։ Հալոգեն-ածխածին կապի էներգիան փոքրանում է հալոգենի ատոմական զանգվածի մեծացումով։

Քիմիական հատկություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ածխաջրածինների հալոգենածանցյալները հեշտությամբ են մտնում տարբեր ռեակցիաների մեջ և առաջացնում բազմապիսի նյութեր։ Բնութագրական են նուկլեոֆիլ տեղակալման ռեակցիաները։ Այսպես, ալկիլհալոգենիդները փոխազդում են ջրի, ամոնիակի, ալկոհոլատների, կարբոնաթթուների ու անօրգանական թթուների աղերի, մետաղների հետ՝ առաջացնելով համապատասխանաբար՝ սպիրտներ, ամիններ, եթերներ, էսթերներ, նիտրիլներ, թիոսպիրներտ (մերկապտան), ածխաջրածիններ, Գրինյարի ռեակտիվ։ Այս ռեակցիաներում ալկիլհալոգենիդները ալկիլացնող միջոցներ են։ Այն ածխաջրածինների հալոգենածանցյալները, որոնց հալոգեն ատոմը գտնվում է չհագեցած կապի մոտ, դժվարությամբ են տալիս վերոհիշյալ ռեակցիաները։ Միա-, երկ- և բազմա- ածխաջրածինների հալոգենածանցյալները տալիս են նաև այլ ռեակցիաներ։

Ստացում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ածխաջրածնի և հալոգենի տեսակից, ինչպես նաև օգտագործվող հալոգենացող միջոցից կախված՝ ածխաջրածինների հալոգենածանցյալների ստացումը խիստ բազմազան է։ Ածխաջրածինների հալոգենածանցյալները կարելի է ստանալ ածխաջրածիններն ուղղակի հալոգենացնելով, չհագեցած ածխաջրածիններին հալոգեն կամ հալոգենաջրածին միացնելով, հիդրօքսիլ-խումբ պարունակող ածխաջրածինների վրա հալոգենաջրածին կամ ֆոսֆորի հալոգենիդներ, կարբոնիլ-խումբ (CO) պարունակող միացությունների վրա ֆոսֆորի պենտահալոգենիդ կամ ծծմբի տետրաֆտորիդ ազդելով, օլեֆինների և տետրաքլորածխածնի փոխազդմամբ (թևլոմերացում) և այլ եղանակներով։

Կիրառություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ածխաջրածինների հալոգենածանցյալներն ունեն բազմազան կիրառություններ։ Այսպես, դիքլորէթանը (ClCH2CH2C), տետրաքլորածխածինը, քլորոֆորմը, տետրաքլորէթիլենը (CCl2=CCl2), մեթիլենքլորիդը (CH2Cl2), քլոր- և պարա- դիքլորբենզոլները լավ լուծիչներ են, ֆրեոնը (CCl2F2) սառեցնող միջոց է, քլորոֆորմը քնաբեր նյութ է, յոդոֆորմը (CH) հականեխիչ է, էթիլքլորիդը (CH3CH2Cl) ցավազրկող է, ԴԴՏ-ն և հեքսաքլորցիկլոհեքսանը (C6H6Cl6) միջատասպաններ են և այլն։ Վինիլքլորիդից ստանում են պոլիվինիլքլորիդ (որից պատրաստում են արհեստական կաշի), քլորոպրենից՝ կաուչուկ (նաիրիտ), տետրաֆտորէթիլենից (CF2=CF2տեֆլոն, որը հայտնի է նաև որպես «օրգանական պլատին», ալիլքլորիդից՝ գլիցերին, քլորբենզոլից՝ ֆենոլ և այլն։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 50