Վինիլքլորիդ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վինիլքլորիդ
Изображение химической структуры
Քիմիական բանաձևC₂H₃Cl
Մոլային զանգված1,0E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ
Իոնիզացման էներգիա9,99 ± 0 Էլեկտրոն-վոլտ[2][3] կՋ/մոլ
Հալման ջերմաստիճան−256 ± 1 ℉[2] և −153,79 °C[3] °C
Եռման ջերմաստիճան7 ± 1 ℉[2] և −13,37 °C[3] °C
Գոյացան էնթալպիա−37,26 կՋ/մոլ կՋ/մոլ
Գոլորշու ճնշում3,3 ± 0,1 մթնոլորտ[2]
Քիմիական հատկություններ
Բեկման ցուցիչ1,37[4]
Դիպոլ մոմենտ4,8E−30 Կլ·մ[3]
Դասակարգում
CAS համար75-01-4
PubChem6338
EINECS համար200-831-0
SMILESC=CCl
ЕС200-831-0
RTECSKU9625000
ChEBI6098
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Վինիլքլորիդ, СН2=СНCl, քլորոֆորմի թույլ հոտով, անգույն գազ։ Հալման ջերմաստիճանը՝ —158,4°С, եռմանը՝ -13,8°С։ Ջրում քիչ է լուծվում (0,25%)։ Ռեակցիոնունակ է։ Ստացվում է ացետիլենի հիդրոքլորմամբ կամ 1,2 երկքլորէթանի դեհիդրոքլորմամբ։ Օգտագործվում է պոլիվինիլքլորիդի և սոպոլիմերների արտադրության համար։ Տարեկան համաշխարհային արտադրանքը՝ 15,8 միլիոն տ (1979)։ Առավելագույն թույլատրելի պարունակությունն օդում՝ 30 մգ/մ3։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 11, էջ 454