«Աբանինդրանաթ Թագոր»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
Տող 6. | Տող 6. | ||
Աբանինդրանաթ Թագորը սերել է [[Գրականագիտություն|գրականագետների]] և [[Գեղարվեստական ոճ|գեղարվեստագետների]] հայտնի և ազդեցիկ [[Ռաբինդրանաթ Թագոր|Թագորների]] ընտանիքից: Գունենդրանաթ Թագորի որդին է: Ծնվել է [[Կալկաթա|Կալկաթայի]] շրջակայքում գտնվող «[[Ջորասանկո]]» կալվածքում, որտեղ անցկացրել է իր մանկությունը: Վաղ մանկությունից նրան դաստիարակել են հին ժողովրդական [[Արվեստներ|արվեստի]] հանդեպ վառ սիրով: 1880-1889 թվականներին սովորել է Կալկաթայի Սանսկրիտական քոլեջում: 1890 թվականին ընդունվել է Կալկաթայի [[արվեստի դպրոց]]: |
Աբանինդրանաթ Թագորը սերել է [[Գրականագիտություն|գրականագետների]] և [[Գեղարվեստական ոճ|գեղարվեստագետների]] հայտնի և ազդեցիկ [[Ռաբինդրանաթ Թագոր|Թագորների]] ընտանիքից: Գունենդրանաթ Թագորի որդին է: Ծնվել է [[Կալկաթա|Կալկաթայի]] շրջակայքում գտնվող «[[Ջորասանկո]]» կալվածքում, որտեղ անցկացրել է իր մանկությունը: Վաղ մանկությունից նրան դաստիարակել են հին ժողովրդական [[Արվեստներ|արվեստի]] հանդեպ վառ սիրով: 1880-1889 թվականներին սովորել է Կալկաթայի Սանսկրիտական քոլեջում: 1890 թվականին ընդունվել է Կալկաթայի [[արվեստի դպրոց]]: |
||
1890 - ական թվականների կեսերից համագործակցել է «Սադհանա» [[Ամսագիր|ամսագրի]] |
1890 - ական թվականների կեսերից համագործակցել է «Սադհանա» [[Ամսագիր|ամսագրի]] հետ՝ որպես [[Նկարազարդ պատմություններ|նկարազարդ]]ող: Միևնույն ժամանակ նկարազարդել է իր հորեղբոր՝ [[Ռաբինդրանաթ Թագոր]]ի գրքերը: 1897 թվականից ակտիվորեն ուսումնասիրել է [[Եվրոպական միություն|եվրոպական]] [[գեղանկարչություն]], միևնույն ժամանակ հետաքրքրվել մողոլական [[Մանրանկարչություն|մանրանկարչությամբ]]: 1907 թվականին իր եղբայր [[Գագանենդրանաթ]]ի և [[Էռնեստ Գավել]]ի հետ հիմնել է [[Արևելքի ժողովուրդների արվեստի հնդկական համայնքը]]: Ժամանակի ընթացքում համայնքը վերածվում է Արվեստի դպրոցի: |
||
1913 թվականին [[Լոնդոն|Լոնդոնում]] և [[Փարիզ|Փարիզում]] նա ներկայացնում է իր աշխատանքները անհատական ցուցահանդեսում, իսկ 1919 |
1913 թվականին [[Լոնդոն|Լոնդոնում]] և [[Փարիզ|Փարիզում]] նա ներկայացնում է իր աշխատանքները անհատական ցուցահանդեսում, իսկ 1919 թվականին՝ [[Ճապոնիա|Ճապոնիայում]]: |
||
Հետագայում ակտիվորեն ճանապարհորդում է [[Հնդկաստան]]ում, [[հարավ]]ային և [[Արևելք|արևել]]յան [[Ասիա]]յում: Այդ շրջագայություններից ծագում են նոր կերպարներ, ստեղծում է աշխատանքների շարք: Հատկապես հայտնի է «Արաբական գիշերներ» շարքը, որն ավարտել է 1930 թվականին: |
Հետագայում ակտիվորեն ճանապարհորդում է [[Հնդկաստան]]ում, [[հարավ]]ային և [[Արևելք|արևել]]յան [[Ասիա]]յում: Այդ շրջագայություններից ծագում են նոր կերպարներ, ստեղծում է աշխատանքների շարք: Հատկապես հայտնի է «Արաբական գիշերներ» շարքը, որն ավարտել է 1930 թվականին: |
||
[[File:Rabindranath Tagore-Uccelli migranti-Carabba-1918.png|thumb|Աբանինդրանաթ Թագոր (''Uccelli migranti'', Carabba) 1918 թվական]] |
[[File:Rabindranath Tagore-Uccelli migranti-Carabba-1918.png|thumb|Աբանինդրանաթ Թագոր (''Uccelli migranti'', Carabba) 1918 թվական]] |
||
Հետագա տարիներին Աբանինդրանաթ Թագորը մեծ ժամանակ է տրամադրել [[Գեղանկարչություն|գեղանկարչության]] տեխնիկան և արվեստի հիմքը ուսումնասիրելուն: Իր վերջին ստեղծագործությունը նա նկարել է մահից 20 տարի առաջ: Երբ լրացել է նրա 60-ամյակը, Աբանինդրանաթ Թագորը որոշում է, որ արդեն չի կարող ստեղծել ավելի լավ բան, քան այն, ինչ նա արդեն ստեղծել է, և ամբողջովին նվիրվում է դասավանդմանը: Նրան արդարացիորեն համարում են Հնդկաստանի ժամանակակից գեղանկարչության գագաթնակետը: Նա հիասքանչ [[մանկավարժ]] էր և դաստիարակում էր հիասքանչ նկարիչերի [[պլեադա]], ինչպիսիք են Նանդալալ Բոշը, Հասիդ Կումար Խալդարը, Մուկուլ Չանդրա Դեյը, Ջեմինի Ռոյը, Բիրեշվար Սենը և այլոք: |
Հետագա տարիներին Աբանինդրանաթ Թագորը մեծ ժամանակ է տրամադրել [[Գեղանկարչություն|գեղանկարչության]] տեխնիկան և արվեստի հիմքը ուսումնասիրելուն: Իր վերջին ստեղծագործությունը նա նկարել է մահից 20 տարի առաջ: Երբ լրացել է նրա 60-ամյակը, Աբանինդրանաթ Թագորը որոշում է, որ արդեն չի կարող ստեղծել ավելի լավ բան, քան այն, ինչ նա արդեն ստեղծել է, և ամբողջովին նվիրվում է դասավանդմանը: Նրան արդարացիորեն համարում են Հնդկաստանի ժամանակակից գեղանկարչության գագաթնակետը: Նա հիասքանչ [[մանկավարժ]] էր և դաստիարակում էր հիասքանչ նկարիչերի [[պլեադա]], ինչպիսիք են Նանդալալ Բոշը, Հասիդ Կումար Խալդարը, Մուկուլ Չանդրա Դեյը, Ջեմինի Ռոյը, Բիրեշվար Սենը և այլոք: |
||
== Ստեղծագործություններ == |
== Ստեղծագործություններ == |
||
Աբանինդրանաթ Թագորը դառնում է ժամանակակից ազգային հնդկական գեղանկարչության հիմնադիրը: Նա առաջիններից մեկն էր, որ պայքար սկսեց արևմտյան արվեստի հիմար ակադեմիզմի և կեղծ ազգայնական տարօրինակ դեկորատիվ գեղանկարչության դեմ, որը 19-րդ դարի վերջում լայն տարածում էր գտել [[Հնդկաստան|Հնդկաստանում]]: Ուսումնասիրելով իր ժողովրդի ժառանգությունը, տիրապետելով եվրոպական և հեռավոր-արևելյան գեղանկարչության |
Աբանինդրանաթ Թագորը դառնում է ժամանակակից ազգային հնդկական գեղանկարչության հիմնադիրը: Նա առաջիններից մեկն էր, որ պայքար սկսեց արևմտյան արվեստի հիմար ակադեմիզմի և կեղծ ազգայնական տարօրինակ դեկորատիվ գեղանկարչության դեմ, որը 19-րդ դարի վերջում լայն տարածում էր գտել [[Հնդկաստան|Հնդկաստանում]]: Ուսումնասիրելով իր ժողովրդի ժառանգությունը, տիրապետելով եվրոպական և հեռավոր-արևելյան գեղանկարչության տեխնիկային՝ Թագորը հիմնում է իր սեփական ոճը, որտեղ աննկատ համադրվում է այն ամենը, ինչ նա կուտակել է ուսումնառության երկար տարիների ընթացքում: Նկարիչն իր ստեղծագործական կարիերայի սկիզբը նշանավորեց արևմտյան արվեստի տարածման դեմ պայքարով: Նրա վաղ ստեղծագործություններից են [[Օմար Խայամ|Օմար Խայամի]] բանաստեղծությունների նկարազարդումները, դիմանկարները, որոնց թվում են [[Ռաբինդրանաթ Թագոր|Ռաբինդրանաթ Թագորի]] գունամատիտով նկարված դիմանկարը, պատմական թեմաներով նկարները, [[Մանրանկարչություն|մանրանկարչության]] շարքը, որոնք ստեղծվել են ռաջպուտյան և մոնղոլական դպրոցների անմիջական ազդեցությամբ: Դրանք տարբերվում են [[Ձեռագիր|ձեռագրի]] զարմանալի նրբությամբ,կերպարային արտահայտչականությամբ և գունագեղ հնչողության հարստությամբ: [[Նկարիչ]]ը շատ զգայուն էր գույների նկատմամբ և օգտագործում էր այն իր նկարներում որպես արտահայտման գլխավոր միջոց: Դրա վառ օրինակն է նրա ստեղծագործություններից լավագույնը՝ «[[Ճանապարհի վերջ]]ը», որտեղ նկարիչը պատկերել է [[Անապատներ|անապատում]] մահացող [[Ուղտեր|ուղտի]]: [[Կենդանիներ|Կենդանին]] բեռի ծանրությունից դանդաղ ծնկի է իջնում, որպեսզի այլևս չկանգնի: Նկարը պատկերված է մանուշակա-ծիրանագույն երանգներով: Ոչ միայն թեման, այլ նաև գույնը վկայում են ավարտը: Ինչպես օրն է մեռնում՝ ծիրանագույն մայրամուտն ընկղմելով մանուշակագույն աղջամուղջի մեջ, այնպես էլ կենդանին է մահանում՝ դժկամորեն ծնկի գալով անապատի մուգ ավազների վրա: |
||
Ընդհանուր առմամբ նա ունի 500 նկար, պատկերազարդումներ, [[էսքիզ|էսքիզներ]], ուրվանկարներ: |
Ընդհանուր առմամբ նա ունի 500 նկար, պատկերազարդումներ, [[էսքիզ|էսքիզներ]], ուրվանկարներ: |
||
Տող 37. | Տող 35. | ||
* [[Օմար Խայամ|Օմար Խայամի]] ստեղծագործությունների նկարազարդում (1909) |
* [[Օմար Խայամ|Օմար Խայամի]] ստեղծագործությունների նկարազարդում (1909) |
||
* Կաչան և Դևաջանին (1908) |
* Կաչան և Դևաջանին (1908) |
||
* Լալ Կրիշնային նվիրված շարք ( |
* Լալ Կրիշնային նվիրված շարք (1901-1903) |
||
* Լուսնափայլի երաժշտությունը (1906) |
* Լուսնափայլի երաժշտությունը (1906) |
||
* Լուսնի ծագումը Մուսսուրի Հիլսում (1916) |
* Լուսնի ծագումը Մուսսուրի Հիլսում (1916) |
||
Տող 53. | Տող 51. | ||
* Վերջին ճամփորդությունը (1914) |
* Վերջին ճամփորդությունը (1914) |
||
* Խաղացողի [[Մեղք (կրոնական)|մեղք]]ը (1911) |
* Խաղացողի [[Մեղք (կրոնական)|մեղք]]ը (1911) |
||
== Պատկերասրահ == |
== Պատկերասրահ == |
||
<gallery> |
<gallery> |
09:29, 25 Նոյեմբերի 2021-ի տարբերակ
Աբանինդրանաթ Թագոր բենգալերեն՝ অবনীন্দ্রনাথ ঠাকুর | |
---|---|
Ծնվել է | օգոստոսի 7, 1871[1][2] |
Ծննդավայր | Կալկաթա, Բրիտանական կայսրություն[3] |
Մահացել է | դեկտեմբերի 5, 1951[1][4] (80 տարեկան) |
Մահվան վայր | Կալկաթա, Հնդկաստան |
Քաղաքացիություն | Բրիտանական Հնդկաստան և Հնդկաստան |
Մայրենի լեզու | բենգալերեն |
Կրթություն | Government College of Art & Craft?, The Sanskrit College and University? և Sanskrit Collegiate School? |
Երկեր | Bharat Mata?, Shakuntala? և Khirer Putul? |
Մասնագիտություն | նկարիչ և գրող |
Աշխատավայր | Կալկաթայի համալսարան |
Ծնողներ | հայր՝ Gunendranath Tagore?, մայր՝ Saudamini Tagore? |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Ստորագրություն | |
Abanindranath Tagore Վիքիպահեստում |
Աբանինդրանաթ Թագոր (բենգալերեն՝ গগনেন্দ্রনাথ ঠাকুর, օգոստոսի 7, 1871[1][2], Կալկաթա, Բրիտանական կայսրություն[3] - դեկտեմբերի 5, 1951[1][4], Կալկաթա, Հնդկաստան), հնդիկ հայտնի նկարիչ և արվեստի ուսուցիչ, ժամանակակից հնդկական գեղանկարչության հիմնադիր[5][6]:
Կենսագրություն
Աբանինդրանաթ Թագորը սերել է գրականագետների և գեղարվեստագետների հայտնի և ազդեցիկ Թագորների ընտանիքից: Գունենդրանաթ Թագորի որդին է: Ծնվել է Կալկաթայի շրջակայքում գտնվող «Ջորասանկո» կալվածքում, որտեղ անցկացրել է իր մանկությունը: Վաղ մանկությունից նրան դաստիարակել են հին ժողովրդական արվեստի հանդեպ վառ սիրով: 1880-1889 թվականներին սովորել է Կալկաթայի Սանսկրիտական քոլեջում: 1890 թվականին ընդունվել է Կալկաթայի արվեստի դպրոց:
1890 - ական թվականների կեսերից համագործակցել է «Սադհանա» ամսագրի հետ՝ որպես նկարազարդող: Միևնույն ժամանակ նկարազարդել է իր հորեղբոր՝ Ռաբինդրանաթ Թագորի գրքերը: 1897 թվականից ակտիվորեն ուսումնասիրել է եվրոպական գեղանկարչություն, միևնույն ժամանակ հետաքրքրվել մողոլական մանրանկարչությամբ: 1907 թվականին իր եղբայր Գագանենդրանաթի և Էռնեստ Գավելի հետ հիմնել է Արևելքի ժողովուրդների արվեստի հնդկական համայնքը: Ժամանակի ընթացքում համայնքը վերածվում է Արվեստի դպրոցի:
1913 թվականին Լոնդոնում և Փարիզում նա ներկայացնում է իր աշխատանքները անհատական ցուցահանդեսում, իսկ 1919 թվականին՝ Ճապոնիայում:
Հետագայում ակտիվորեն ճանապարհորդում է Հնդկաստանում, հարավային և արևելյան Ասիայում: Այդ շրջագայություններից ծագում են նոր կերպարներ, ստեղծում է աշխատանքների շարք: Հատկապես հայտնի է «Արաբական գիշերներ» շարքը, որն ավարտել է 1930 թվականին:
Հետագա տարիներին Աբանինդրանաթ Թագորը մեծ ժամանակ է տրամադրել գեղանկարչության տեխնիկան և արվեստի հիմքը ուսումնասիրելուն: Իր վերջին ստեղծագործությունը նա նկարել է մահից 20 տարի առաջ: Երբ լրացել է նրա 60-ամյակը, Աբանինդրանաթ Թագորը որոշում է, որ արդեն չի կարող ստեղծել ավելի լավ բան, քան այն, ինչ նա արդեն ստեղծել է, և ամբողջովին նվիրվում է դասավանդմանը: Նրան արդարացիորեն համարում են Հնդկաստանի ժամանակակից գեղանկարչության գագաթնակետը: Նա հիասքանչ մանկավարժ էր և դաստիարակում էր հիասքանչ նկարիչերի պլեադա, ինչպիսիք են Նանդալալ Բոշը, Հասիդ Կումար Խալդարը, Մուկուլ Չանդրա Դեյը, Ջեմինի Ռոյը, Բիրեշվար Սենը և այլոք:
Ստեղծագործություններ
Աբանինդրանաթ Թագորը դառնում է ժամանակակից ազգային հնդկական գեղանկարչության հիմնադիրը: Նա առաջիններից մեկն էր, որ պայքար սկսեց արևմտյան արվեստի հիմար ակադեմիզմի և կեղծ ազգայնական տարօրինակ դեկորատիվ գեղանկարչության դեմ, որը 19-րդ դարի վերջում լայն տարածում էր գտել Հնդկաստանում: Ուսումնասիրելով իր ժողովրդի ժառանգությունը, տիրապետելով եվրոպական և հեռավոր-արևելյան գեղանկարչության տեխնիկային՝ Թագորը հիմնում է իր սեփական ոճը, որտեղ աննկատ համադրվում է այն ամենը, ինչ նա կուտակել է ուսումնառության երկար տարիների ընթացքում: Նկարիչն իր ստեղծագործական կարիերայի սկիզբը նշանավորեց արևմտյան արվեստի տարածման դեմ պայքարով: Նրա վաղ ստեղծագործություններից են Օմար Խայամի բանաստեղծությունների նկարազարդումները, դիմանկարները, որոնց թվում են Ռաբինդրանաթ Թագորի գունամատիտով նկարված դիմանկարը, պատմական թեմաներով նկարները, մանրանկարչության շարքը, որոնք ստեղծվել են ռաջպուտյան և մոնղոլական դպրոցների անմիջական ազդեցությամբ: Դրանք տարբերվում են ձեռագրի զարմանալի նրբությամբ,կերպարային արտահայտչականությամբ և գունագեղ հնչողության հարստությամբ: Նկարիչը շատ զգայուն էր գույների նկատմամբ և օգտագործում էր այն իր նկարներում որպես արտահայտման գլխավոր միջոց: Դրա վառ օրինակն է նրա ստեղծագործություններից լավագույնը՝ «Ճանապարհի վերջը», որտեղ նկարիչը պատկերել է անապատում մահացող ուղտի: Կենդանին բեռի ծանրությունից դանդաղ ծնկի է իջնում, որպեսզի այլևս չկանգնի: Նկարը պատկերված է մանուշակա-ծիրանագույն երանգներով: Ոչ միայն թեման, այլ նաև գույնը վկայում են ավարտը: Ինչպես օրն է մեռնում՝ ծիրանագույն մայրամուտն ընկղմելով մանուշակագույն աղջամուղջի մեջ, այնպես էլ կենդանին է մահանում՝ դժկամորեն ծնկի գալով անապատի մուգ ավազների վրա:
Ընդհանուր առմամբ նա ունի 500 նկար, պատկերազարդումներ, էսքիզներ, ուրվանկարներ:
Հայտնի ստեղծագործություններ
- Աշոկի թագուհին (1910)
- Բհարաթ Մաթա (1871—1951)
- Հեքիաթային նկարազարդումներ (1913)
- Գանեշ Ջանանի
- Աուրանգզեբը զննում է Դարայի գլուխը (1911)
- Ավիսարիկա (1892)
- Բաբա Գանեշ (1937)
- Վտարված Յակշան (1904)
- «Թռչուններ և Կենդանիներ» շարքը (1915)
- Բուդդան և Սուջաթան (1901)
- Չայթանիան իր հետևորդների հետ Պուրիի ծովափին (1915)
- Անգործության վերջը (1939)
- Օմար Խայամի ստեղծագործությունների նկարազարդում (1909)
- Կաչան և Դևաջանին (1908)
- Լալ Կրիշնային նվիրված շարք (1901-1903)
- Լուսնափայլի երաժշտությունը (1906)
- Լուսնի ծագումը Մուսսուրի Հիլսում (1916)
- Շահ Ջահանի մահը (1900)
- Բանաստեղծ - բաուլի պարը Ֆալգուրնիում (1916)
- Պուշպա - Ռադխա (1912)
- Ռադխիկան, որը նայում է Շրի Կրիշնայի դիմանկարին (1913)
- Շահ Ջահանը, որը երազում է Թաջ Մահալի մասին (1909)
- Շրի Ռադխան Յամունա գետի ափին (1913)
- Ամռանը Կալիդասայի «Ռիտու Սանգխար» ստեղծագործությունից (1905)
- Հազար ու մի գիշերվա մասին հեքիաթներ (1928)
- Կաղ պարուհիները (1912)
- Ֆլեյտայի կանչը (1910)
- Լամպայի տոնը (1907)
- Վերջին ճամփորդությունը (1914)
- Խաղացողի մեղքը (1911)
Պատկերասրահ
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Artists of the World Online, Allgemeines Künstlerlexikon Online, AKL Online (գերմ.) / Hrsg.: A. Beyer, B. Savoy — B: K. G. Saur Verlag, Verlag Walter de Gruyter, 2009. — ISSN 2750-6088 — doi:10.1515/AKL
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Union List of Artist Names — 2012.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ John Onians (2004). «Bengal School». Atlas of World Art. Laurence King Publishing. էջ 304. ISBN 1856693775.
- ↑ Abanindranath Tagore, A Survey of the Master’s Life and Work by Mukul Dey Արխիվացված 4 Մարտ 2010 Wayback Machine, reprinted from "Abanindra Number," The Visva-Bharati Quarterly, May – Oct. 1942.
Արտաքին հղումներ
- Swati Chattopadhyay, Representing Calcutta: Modernity, Nationalism, and the Colonial Uncanny. Routledge 2006.
- Biography (Calcuttaweb.com)
- Hindu School,Kolkata
- Mukul Dey Archives, Santiniketan, India
- Abanindranath Tagore — A Survey of the Master’s Life and Work Արխիվացված է Մարտ 4, 2010 Wayback Machine-ի միջոցով:
- Dolls by Abanindranath Tagore
- Abanindranath Tagore’s Profile
- Abanindranath’s complete literary works in Bengali.
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Աբանինդրանաթ Թագոր կատեգորիայում։ |
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Աբանինդրանաթ Թագոր» հոդվածին։ |
|