Պլեադա

Պլեադա (ֆր.՝ La Pléiade), Վերածննդի դարաշրջանի ֆրանսական բանաստեղծական դպրոց։ Այդպես է կոչվել ի պատիվ մ․ թ․ ա․ 3-րդ ալեքսանդրյան յոթ բանաստեղծների խմբի։

Ձևավորվել է 1549 թվականին։

Անդամներ

Պլեադաի անդամներն էին.

• Պլադա դը Ռոնսարը,
• Ժ. Գյու Բելլեն,
• Ժ․ Ա․ դը Բաիֆը,
• Է․ ժոդելը,
• Ռ․ Բելլոն,
• Ժ․ Դորան
• Պ․ դը Տիարը։

Յուրացում

Պլեադան յուրացրել է ներբողի, սոնետի, եղերերգի, էկլոգի, կատակերգյան և ողբերգության ժանրերը, ազգային վիպերգության ստեղծման կոչ է արել, պաշտպանել է պոեզիայի հասարակական նշանակությունը, պայքարել լեզվական միջոցների հարստացման համար։ Պլեադաի բանաստեղծները զարգացրել են քաղաքացիական մոտիվները, բնության թեման, սիրային քնարերգությունը։ Նրանց ուշ շրջանի ստեղծագործություններում ի հայտ են եկել կլասիցիզմի և բարոկկոյի գծեր։

Գրականություն

• Castor G. La Poétique de la Pléiade։ étude sur la pensée et la terminologie du XVIe siècle. Paris։ Champion, 1998
• Михайлов А. Д. Поэзия Плеяды // История всемирной литературы։ В 9 тт. — Т.3. — М.։ Наука, 1985. — С.255-262.

Արտաքին հղումներ

• (ֆր.) Поэты Плеяды и образцы их творчества
• (ֆր.) Литературные течения: Плеяда

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 9, էջ 327)։