Կալկաթա
Անվան այլ կիրառումների համար տես՝ Կալկաթա (այլ կիրառումներ)
| Քաղաք | |||
|---|---|---|---|
| Կալկաթա | |||
| কলকাতা | |||
| |||
 | |||
| Կոորդինատներ: 22°48′0″ հս․ լ. 88°22′0″ ավ. ե. / 22.80000° հս․. լ. 88.36667° ավ. ե. | |||
| Երկիր |
 Հնդկաստան | ||
| Քաղաքապետ | Բաքիշ Ռանջան Բհաթաչարյա | ||
| Առաջին հիշատակում | 1690 | ||
| Մակերես | 185 կմ² | ||
| ԲԾՄ | 9 մ | ||
| Բնակչություն | 4 486 679 մարդ (2011) | ||
| Խտություն | 27 462 մարդ/կմ² | ||
| Ագլոմերացիա | 14 112 536 | ||
| Ժամային գոտի | UTC+5:30 | ||
| Հեռախոսային կոդ | +91 33 | ||
| Փոստային ինդեքսներ | 700001 - 700157 | ||
| Ավտոմոբիլային կոդ | WB-01, WB-02, WB-03, WB-04 | ||
| Պաշտոնական կայք | kolkatamycity.com | ||
| |||
.svg)
Կալկաթա[1] (բենգալերեն՝ কলকাতা, անգլ.՝ Kolkata), քաղաք Հնդկաստանում, Գանգեսի դելտայում՝ Հուգլի բազուկի ափին, Բենգալյան ծովածոցի ափից 140 կմ հեռու։ Արևմտյան Բենգալիա նահանգի վարչական կենտրոնն է։ Ծովային նավահանգիստ է։
Բովանդակություն
Անվանումը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անվանումն առաջացել է այն գյուղի անունից, որի տեղում 1690 թ.-ին անգլիական Արևելա-Հնդկական ընկերությունը հիմնադրեց այժմյան քաղաքի հիմքը հանդիսացող իր ֆակտորիան։ Այդ գյուղը կոչվում էր Kalikata «Կալիի կացարան» (Կալին հինդուիստական դիցաբանության աստվածուհիներից է՝ Շիվայի կինը), պաշտամունքային վայր էր։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կալկաթան անգլիացիների կողմից հիմնադրված քաղաք է. նրա պատմությունը փաստորեն համընկնում է անգլիացիների կողմից Հնդկաստանի նվաճման պատմությանը։
Կալկաթան հիմնադրվել է անգլիական Օստ-Հնդկական ընկերության կողմից, որը վայելում էր Հնդկաստանի հետ առևտուր կատարելու մենաշնորհը։ Ներկա Կալկաթայի տեղը 1690 թ.-ին մի ֆակտորիա կար, որտեղ հետագայում անգլիացիները կառուցեցին Վիլյամ բերդը։ Այդ բերդը դարձավ Կալկաթայի կորիզը։
1773-1911 թվականներին Կալկաթան եղել է Հնդկաստանում անգլիական գաղութատիրության վարչական կենտրոնը։
Տեսարժան վայրեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առանձնակի հետաքրքրություն են ներկայացնում Ֆորտ-Վիլյամը, Վիկտորյա Մեմորիալ թանգարանը, որտեղ ցուցադրվում են Վիկտորյա թագուհու տիրապետության շրջանի նյութեր, Ջայն տաճարը և բուսաբանական այգին։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Հ.Ղ. Գրգեարյան, Ն. Մ. Հարությունյան, Աշխարհագրական անունների բառարան (Ա-Կ), Երևան, «Լույս», 1987, էջ 231։
- Կ. Ավետիսյան, Արևելքի մարգարիտը, Երևան, Հայպետհրատ, 1964։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Հովհաննես Բարսեղյան (2006)։ «Աշխարհագրական անունների հայերեն տառադարձության մասին որոշում»։ Տերմինաբանական և ուղղագրական տեղեկատու։ Երևան: 9-րդ հրաշալիք։ էջ 51։ ISBN 99941-56-03-9
