«Ամատունի Ամատունի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ամատունի Ամատունի;
Ծնվել է	հոկտեմբերի 24, 1900
Ծննդավայր	Գանձակ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	հուլիսի 28, 1938 (37 տարեկան)
Մահվան վայր	Կոմունարկայի կրակահրապարակ, Լենինսկի շրջան, Մոսկվայի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Կոմունարկայի կրակահրապարակ
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Կրթություն	Մոսկվայի կարմիր պրոֆեսուրայի ինստիտուտ (1928)
Մասնագիտություն	քաղաքական գործիչ
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

16:28, 6 Հուլիսի 2020-ի տարբերակ

Ամատունի Սիմոնի Ամատունի (Վարդապետյան) (հոկտեմբերի 24, 1900(1900-10-24), Գանձակ, Ռուսական կայսրություն - հուլիսի 28, 1938(1938-07-28), Կոմունարկայի կրակահրապարակ, Լենինսկի շրջան, Մոսկվայի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ խորհրդային պետական և կուսակցական աշխատող։ ԽՄԿԿ անդամ 1919 թվականից։

1921-1923 թվականներին կատարել է ղեկավար կոմերիտական աշխատանքներ։ Սովորել է Մոսկվայի կարմիր պրոֆեսուրայի ինստիտուտում (1926-1928)։ 1928-1930 թվականներին եղել է ՀԿ(բ)Կ ԿԿ ագիտ-պրոպագանդայի բաժնի վարիչ, ՀԿ(բ)Կ ԿԿ Երևանի գավկոմի, ապա՝ ՀԿ(բ)Կ ԿԿ քարտուղար։ 1931-1935 թվականներին կուսակցական և խորհրդային ղեկավար աշխատանք է կատարել Թիֆլիսում և Բաքվում։ 1935-1936 թվականներին եղել է ՀԿ(բ)Կ ԿԿ երկրորդ քարտուղար, 1936-1937 թվականներին՝ առաջին քարտուղար։

Այդ տարիներին Խորհրդային Միությունում մեծ թափ էին առել հալածանքներն ու բռնությունները։ Ամատունին գլխավորել է Աղասի Խանջյանի սպանությունից հետո տեղի ունեցած սարսափի ալիքը, որի ընթացքում բազմաթիվ պետական ու կուսակցական գործիչներ, մտավորականներ, զինվորականներ, եւ այլք ձերբակալվել ու գնդակահարվել կամ աքսորվել են։ Ուղղակիորեն աջակցում էր Լավրենտի Բերիայի քաղաքականությանը, որով արգելվում էր Հայաստանում արտադրական ձեռնարկություններիկառուցումը, Երևան-Աղսթաֆա երկաթգծի կառուցումը և այլն։ Հայտնի է Օպերայի կառուցման դեմ իր արտահայտությամբ․ «Ինչի՞ է պետք այստեղ Օպերա։ Թիֆլիսում կա։ Հերիք չի՞»^[1]։

Իր հերթին, նա դարձել է բռնությունների ալիքի զոհերից 1937 թվականի սեպտեմբերի ՀԿ(բ)Կ ԿԿ պլենումից հետո, որտեղ եւ ձերբակալվել է։ Բռնադատվել է 1938 թվականին ու գնդակահարվել։ Նրանից հետո բռնատավում է կուսակցական ողջ ղեկվար կազմը՝ թվով մոտ 100 հոգի, որոնց մեծամասնությունը գնդակահարվում է, մյուսները աքսորվում են^[2]։

Արդարացվել է 1988 թվականին։

Ծանոթագրություններ

↑ Աթայան, Ռ. Ասպետական հոգիներ. էջ 49.
↑ Մանուկյան, Ա․ Ս․ (2000). «Հայաստանի հասարակական-քաղաքական գործիչները ստալինյան բռնությունների տարիներին» (PDF). Վերցված է 2020-07-06-ին.

Նախորդող
Աղասի Խանջյան

Հայաստանի ժողովրդական կուսակցության նախագահ
Ամատունի Ամատունի
1936 - 1937

Հաջորդող
Գրիգոր Հարությունյան

Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։

Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։

[1] Աթայան, Ռ. Ասպետական հոգիներ. էջ 49.

[2] Մանուկյան, Ա․ Ս․ (2000). «Հայաստանի հասարակական-քաղաքական գործիչները ստալինյան բռնությունների տարիներին» (PDF). Վերցված է 2020-07-06-ին.

[1]

[2]

@@ Տող 4. / Տող 4. @@
 -1923 թվականներին կատարել է ղեկավար կոմերիտական աշխատանքներ։ Սովորել է Մոսկվայի կարմիր պրոֆեսուրայի ինստիտուտում (1926-1928)։ 1928-1930 թվականներին եղել է ՀԿ(բ)Կ ԿԿ ագիտ-պրոպագանդայի բաժնի վարիչ, ՀԿ(բ)Կ ԿԿ Երևանի գավկոմի, ապա՝ ՀԿ(բ)Կ ԿԿ քարտուղար։ 1931-1935 թվականներին կուսակցական և խորհրդային ղեկավար աշխատանք է կատարել [[Թիֆլիս]]ում և [[Բաքու|Բաքվում]]։ 1935-1936 թվականներին եղել է ՀԿ(բ)Կ ԿԿ երկրորդ քարտուղար, 1936-1937 թվականներին՝ առաջին քարտուղար։
-Այդ տարիներին Խորհրդային Միությունում մեծ թափ էին առել հալածանքներն ու բռնությունները։ Ամատունին գլխավորել է Աղասի Խանջյանի սպանությունից հետո տեղի ունեցած սարսափի ալիքը, որի ընթացքում բազմաթիվ պետական ու կուսակցական գործիչներ, մտավորականներ, զինվորականներ, եւ այլք ձերբակալվել ու գնդակահարվել կամ աքսորվել են։ Իր հերթին, նա դարձել է բռնությունների ալիքի զոհերից 1937 թ. սեպտեմբերի ՀԿ(բ)Կ ԿԿ պլենումից հետո, որտեղ եւ ձերբակալվել է։ Բռնադատվել է 1938 թվականին ու գնդակահարվել։ Արդարացվել է 1988 թվականին։
+Այդ տարիներին Խորհրդային Միությունում մեծ թափ էին առել հալածանքներն ու բռնությունները։ Ամատունին գլխավորել է Աղասի Խանջյանի սպանությունից հետո տեղի ունեցած սարսափի ալիքը, որի ընթացքում բազմաթիվ պետական ու կուսակցական գործիչներ, մտավորականներ, զինվորականներ, եւ այլք ձերբակալվել ու գնդակահարվել կամ աքսորվել են։ Ուղղակիորեն աջակցում էր Լավրենտի Բերիայի քաղաքականությանը, որով արգելվում էր Հայաստանում արտադրական ձեռնարկություններիկառուցումը, Երևան-Աղսթաֆա երկաթգծի կառուցումը և այլն։ Հայտնի է Օպերայի կառուցման դեմ իր արտահայտությամբ․ «Ինչի՞ է պետք այստեղ Օպերա։ Թիֆլիսում կա։ Հերիք չի՞»<ref>{{Cite book|title=Ասպետական հոգիներ|last=Աթայան|first=Ռ.|publisher=|year=|isbn=|location=|pages=49}}</ref>։
+Իր հերթին, նա դարձել է բռնությունների ալիքի զոհերից [[1937]] թվականի սեպտեմբերի [[Հայաստանի կոմունիստական կուսակցություն (ՀՀ)|ՀԿ(բ)Կ]] ԿԿ պլենումից հետո, որտեղ եւ ձերբակալվել է։ Բռնադատվել է [[1938]] թվականին ու գնդակահարվել։ Նրանից հետո բռնատավում է կուսակցական ողջ ղեկվար կազմը՝ թվով մոտ 100 հոգի, որոնց մեծամասնությունը գնդակահարվում է, մյուսները աքսորվում են<ref>{{Cite web|url=http://lraber.asj-oa.am/1797/1/2000-1(27).pdf|title=Հայաստանի հասարակական-քաղաքական գործիչները ստալինյան բռնությունների տարիներին|last=Մանուկյան|first=Ա․ Ս․|date=2000|website=|publisher=|accessdate=2020-07-06}}</ref>։
-{{Տեղեկաքարտ Հաջորդականություն
+Արդարացվել է [[1988]] թվականին։
+== Ծանոթագրություններ ==
+{{Ծանցանկ}}{{Տեղեկաքարտ Հաջորդականություն
  | Նախորդող = [[Աղասի Խանջյան]]
  | Հաջորդող = [[Գրիգոր Հարությունյան (քաղաքական գործիչ)|Գրիգոր Հարությունյան]]