Ջին Չոնհո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ջին Չոնհո
Դիմանկար
Ծնվել էսեպտեմբերի 24, 1979(1979-09-24) (44 տարեկան)
ԾննդավայրՉունչոն, Հարավային Կորեա
Քաղաքացիություն Հարավային Կորեա
Մայրենի լեզուկորեերեն
ԿրթությունKyungnam University?
Մասնագիտությունսպորտային հրաձիգ
 Jin Jong-oh Վիքիպահեստում

Ջին Չոնհո (կորեերեն՝ 진종오), սեպտեմբերի 24, 1979(1979-09-24), Չունչոն, Հարավային Կորեա, հարավկորեացի հրաձիգ։ 2002 թվականից նա սկսել է հանդես գալ ազգային հավաքականում և դարձել համաշխարհային կարգի մարզիկ, հատկապես 50 մ ատրճանակի վարժությունում։ Նա մասնակցել է հինգ անընդմեջ Օլիմպիական խաղերի՝ 2004 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերում 50 մ ատրճանակ վարժությունում նվաճելով արծաթե մեդալ, 2008 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերում, 2012 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերում՝ 10 մ և 50 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժություններում, իսկ 2012 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերում՝ տղամարդկանց 200 մ ատրճանակի վարժությունում։ Նվաճելով ոսկե մեդալը՝ նա դարձավ օլիմպիական հրաձգության պատմության առաջին մարզիկը, ով երեք անընդմեջ չեմպիոնություն է նվաճել։

Վաղ կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Չունգչոնգի նահանգի (նախկինում՝ Չունսոնգգուն) Բանգկոգրի քաղաքում[1]։ Նա բուդդիստ է[2]։ Ավարտել է Չունգչոնգի Կրթության ազգային համալսարանի տարրական դպրոցը, Հարավային Չունգչոնգի (Նամչունգչոնգ) միջնակարգ դպրոցը, Կանգվոնի ազգային համալսարանական կրթության քոլեջի ավագ դպրոցը և Կյոննամ համալսարանը։ Նա այնքան էր սիրում ատրճանակներ, որ փոքր ժամանակ իր խնայատուփում պահած գումարով, առանց ծնողների իմացության, գնել էր խաղալիք ատրճանակ։

Նա լրջորեն սկսել է կրակել, երբ սովորում էր Հարավային Չունգչոնգի (Նամչունգչոնգ) միջնակարգ դպրոցի երրորդ կուրսում։

1996 թվականի հուլիսին, երբ նա սովորում էր Գանգվոնսադեբու ավագ դպրոցի երկրորդ կուրսում, հեծանիվով դպրոց գնալիս ավտովթարի ենթարկվեց, և ստացավ ողնաշարի վնասվածք, որը մահացու վնասվածք էր հրաձիգի համար։ 1996 թվականի հոկտեմբերին կայացած Ազգային մարզական փառատոնում հրաձգությունը սիրելու շնորհիվ նա նվաճեց իր կարիերայի առաջին առաջնությունը։ Ավելի ուշ, երբ նա Կյոննամ համալսարանի ուսանող էր, շրջանավարտների ասոցիացիայի համար ֆուտբոլ խաղալիս հակառակորդի կողմից թիրախավորվելուց հետո վնասել է իր աջ թիակը, բայց հաղթահարել է այն[3][4][5]։

Վաղ կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2001 թվականին զինծառայության մեջ որպես ոստիկան ծառայելու ընթացքում՝ զինծառայության պարտավորությունները կատարելու համար, կրակել է նաև Ազգային Ոստիկանության Մարզական թիմում։

2002 թվականին ծառայելու ընթացքում առաջին անգամ ընտրվել է ազգային հավաքականի կազմում[6]։ Նույն թվականի հուլիսին նա առաջին անգամ միջազգային մակարդակով հանդես եկավ 2002 թվականին Ֆինլանդիայի Լահտի քաղաքում կայացած աշխարհի առաջնությունում՝ 50 մ ատրճանակ վարժությունում զբաղեցնելով 52-րդ հորիզոնականը, իսկ 25 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժությունում՝ 9-րդը։ Նույն թվականի հոկտեմբերին նա մասնակցեց 2002 թվականի Ասիական խաղերին, որոնք անցկացվեցին Հարավային Կորեայի Բուսան քաղաքում, և 50 մ ատրճանակ վարժությունում զբաղեցրեց 14-րդ հորիզոնականը, իսկ 10 մ օդամղիչ ատրճանակ մրցաձևում զբաղեցրեց բրոնզե մեդալ՝ չինացի Տան Չունգ Լյանգից և Հյուսիսային Կորեայի ներկայացուցիչ՝ Կիմ Չոնսուից հետո[7]։ Նա նաև 50 մ ատրճանակ վարժությունում թիմային պայքարում Կիմ Սոնիլի և Լի Սանդոյի հետ նվաճել է արծաթե մեդալ, ետ մնալով Չինաստանից։

Միջազգային հաջողություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2003 թվականի հուլիսին նա մասնակցել է 2003 թվականի աշխարհի գավաթին, որն անցկացվել է Հարավային Կորեայի Չանգվոն քաղաքում՝ նվաճելով բրոնզե մեդալ 50 մ ատրճանակ վարժությունում՝ Չեխիայի ներկայացուցիչ Մարտին Թենկից և Հունաստանից Դիոնիսիոս Եորգակոպուլոսից հետո։ Նա առաջին կորեացի մարզիկն էր, ով 50 մ ատրճանակ վարժությունում մեդալ նվաճեց աշխարհի գավաթի խաղարկությունում[8]։ Այդ տարեվերջին նա հեռացել է ոստիկանության ազգային գործակալությունից և դարձել գործազուրկ։ Հաջորդ տարի, նա միացել է KT հրաձգության թիմին և շարունակել իր կարիերան որպես մարզիկ[9]։

Հաջորդ տարի՝ 2004 թվականի փետրվարին, նա մասնակցել է 2004 թվականի Ասիայի առաջնությանը, որը տեղի է ունեցել Մալայզիայի Կուալա Լումպուր քաղաքում և գրավել է 9-րդ հորիզոնականը ճապոնացի Մասարու Նակաշիգեի հետ 50 մ ատրճանակ վարժությունում։ 10 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժությունում նա նվաճեց բրոնզե մեդալը Հյուսիսային Կորեայի ներկայացուցիչ Կիմ Չոնսուի և չինացի Վան Ջու Բաոյից հետո։ Նույն թվականի մայիսին, թեև նա օլիմպիական պահեստային խաղացող էր, ընդունվել է օլիմպիական հավաքական՝ Հրաձգության միջազգային ֆեդերացիայի հավանությամբ՝ վերադարձնելով մեկ ուղեգիր, որը թափուր էր մնացել՝ թիմակից Ան Սուգյոնի ուղեգրի կրկնօրինակի ձեռքբերման պատճառով[10]։ Օլիմպիական խաղերից առաջ 2004 թվականին Իտալիայի Միլան քաղաքում կայացած աշխարհի գավաթի ժամանակ նա 10 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժությունում գրավել է հինգերորդ հորիզոնականը և արծաթե մեդալ նվաճել 50 մ ատրճանակ վարժությունում՝ ռուս Վլադիմիր Գոնչարովից հետո[11]։

Նույն թվականի օգոստոսին նա մասնակցել է 2004 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերին՝ Աթենքում (Հունաստան), և կատարել է իր առաջին օլիմպիական ելույթը։ Առաջին խաղում՝ 10 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժությունում նա վաստակել է 582 միավոր և եզրափակիչ դուրս գալու համար նախնական փուլում զբաղեցրել է 7-րդ հորիզոնականը, իսկ եզրափակչում վաստակել է 682,9 միավոր և զբաղեցրել 5-րդ հորիզոնականը։ Եզրափակչի 50 մ ատրճանակ վարժության նախնական փուլում նա վաստակել է 567 միավոր և դուրս է եկել եզրափակիչ, սակայն սխալվել է՝ եզրափակչի 7-րդ կրակոցում կրակելով 6,9 միավոր ու բաց է թողել ոսկե մեդալը։ Առաջին հորիզոնականից նահանջելով երկրորդ հորիզանական, զիջելով ռուս Միխայիլ Նեստրուևին, նվաճել արծաթե մեդալ։

Այն ժամանակ համացանցի օգտատերերի քննադատությունները շատ էին, և ամենաշատը հնչում էր՝ «Աչքերս էլ փակեմ, նրանից լավ կկրակեմ» արտահայտությունը։ Այսպիսով, հեռարձակող ընկերությանը տված հարցազրույցում, նա ապահովում էր փակ աչքերով կրակելու զվարճանքը[12]։ Հաջորդ տարի՝ 2005 թվականին, նա մասնակցել է 2005 թվականի աշխարհի գավաթի խաղարկությանը, իսկ 2005 թվականի հունիսին նվաճել է բրոնզե մեդալը Միլանում անցկացված 10 մ օդամղիչ ատրճանակի վարժության աշխարհի գավաթի խաղարկությունում՝ հետ մնալով չինացի Տյան Տյանից և ռուս Բորիս Կոկորևից[12]։ Նույն թվականի նոյեմբերին նա մասնակցել է 2005 թվականին Մակաոյում կայացած Արևելյան Ասիայի խաղերին և 50 մ ատրճանակ վարժությունում նվաճել է արծաթե մեդալ զիջելով չինացի Տան Չունգ Լյանգին[13]։

2006 թվականի մարտին նա նվաճել է իր առաջին Աշխարհի գավաթի ոսկե մեդալը 2006 թվականին Չինաստանի Գուանչժոու քաղաքում կայացած Աշխարհի գավաթի ժամանակ՝ լրացուցիչ ժամանակում հաղթելով պորտուգալացի Ժոաո Կոստային 50 մ ատրճանակ վարժությունում։ Նույն մրցաձևում 10 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժությունում նա հաղթել է նաև հյուսիսկորեացի Կիմ Չոնսուին՝ մրցաշարում նվաճելով երկու ոսկե մեդալ[14]։ Նույն թվականի հուլիսին նա մասնակցել 2006 թվականի աշխարհի առաջնությանը Զագրեբում, որտեղ 10 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժությունում զբաղեցրել է 63-րդ հորիզոնականը, իսկ 50 մ ատրճանակ վարժությունում՝ 6-րդ հորիզոնականը։ Դեկտեմբերին մասնակցել է 2006 թվականի Ասիական խաղերին, որոնք անցկացվել են Կատարի Դոհա քաղաքում։ Լի Դեմյոնգի և Կիմ Յոնուկի հետ նա նվաճել է արծաթե մեդալ 10 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժության թիմային մրցաձևում՝ Չինաստանից հետո[15]։ Օդամղիչ ատրճանակ վարժության անհատական պայքարում նա արժանացել է բրոնզե մեդալի՝ ետ մնալով չինացի Տան Չունգ Լյանգից և հյուսիսկորեացի Կիմ Չոնսուից[16]։ 50 մ ատրճանակ վարժության թիմային պայքարում նա Կիմ Յոնուկի և Լի Սանդոյի հետ նվաճել է բրոնզե մեդալ՝ հետ մնալով Չինաստանից և Հյուսիսային Կորեայից։ Անհատական մրցաձևում՝ գլխավոր մրցաձևում, նա զբաղեցրել է չորրորդ տեղը չինացի Շիկունից, Ղազախստանից Ռաշիտ Յունուսմետովից և ճապոնացի Սուսումու Կոբայաշիից հետո։ Հաջորդ տարի՝ 2007 թվականի դեկտեմբերին, 2007 թվականի Ասիայի առաջնությունում, որը տեղի է ունեցել Քուվեյթ քաղաքում,  10 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժությունում գրավել է հինգերորդ հորիզոնականը, իսկ 50 մ ատրճանակ վարժությունում նվաճել է արծաթե մեդալ, հետ մնալով Շիկունից, ով հաղթել էր իրեն 2006 թվականի Ասիական խաղերում։

2008 թվականի օգոստոսին նա մասնակցել է իր երկրորդ օլիմպիական խաղերին՝ 2008 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերին, որն անցկացվել է Չինաստանի Պեկին քաղաքում։ Մեդալ նվաճելով Աթենքի վերջին օլիմպիական խաղերում, իսկ ավելի ուշ՝ տարբեր միջազգային մրցույթներում՝ նա մեդալ նվաճելու մեծ հավանականություն ուներ։ Առաջին խաղում՝ 10 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժության նախնական մրցաշարում, նա վաստակել է 584 միավոր և դուրս եկել եզրափակիչ։ Գրավել է երկրորդ հորիզոնականը չինացի Ֆանգ Վեյից հետո։ Եզրափակչում նա վաստակել է 684,5 միավոր և նվաճել է արծաթե մեդալ Ֆանգ Վեյից հետո, որը վաստակել էր 688,2 միավոր։ Սա Պեկինի Օլիմպիական խաղերում Կորեայի հավաքականի նվաճած առաջին մեդալն էր[17]։ Իր գլխավոր մրցաձևում՝ 50 մ ատրճանակ վարժությունում նա ոսկե մեդալ է նվաճել՝ հաղթելով չինացիՏան Չունգ Լյանգին և Հյուսիսային Կորեայից Կիմ Չոնսուին։

2010 թվականին նա մասնակցել է 50 մ ատրճանակ վարժությունում 2010 թվականին Գուանչժոուում կայացած Ասիական խաղերին, նվաճել է արծաթե մեդալ՝ դուրս մնալով թիմակից Լի Դեմյոնգի կողմից։ Փոխարենը նրանք 10 մ և 50 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժությունների թիմային պայքարում նվաճել են ոսկե մեդալ։

2012 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերում Լոնդոնում, 10 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժության վերջին կրակոցում կրակելով 10.8 միավորի նվաճել է ոսկե մեդալ՝ հաղթելով իտալացի Լուկա Տեսկոնիին և սերբ Անդրեա Զլատիչին, իսկ 2012 թվականի օգոստոսի 5-ին թիմակից Չվե Յոնգռեյի հետ նվաճել է երկու ոսկե մեդալ 50 մ ատրճանակ վարժությունում։

Նա 2016 թվականին Ռիո դե Ժանեյրոյում անցկացված ամառային Օլիմպիական խաղերում 50 մ ատրճանակ վարժությունում ոսկե մեդալ է նվաճել՝ հաղթելով վիետնամցի Հոանգ Սուոն Բինին և հյուսիսկորեացի Կիմ Սոնգուկին։ Նա սխալվեց միջնամասում. կրակեց 6,6 միավոր, սակայն դրանից հետո կենտրոնացավ և 193,7 միավորով սահմանեց օլիմպիական նոր ռեկորդ։ 2020 թվականի ամառային Օլիմպիական խաղերում, որը տեղի է ունեցել 2021 թվականին Տոկիոյում, գլխավոր վարժությունը՝ 50 մ ատրճանակը, չեղյալ հայտարարվեց, ուստի նա մասնակցեց 10 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժությանը և 10 մ օդամղիչ ատրճանակ վարժության խառը մրցումներում։ Տղամարդկանց մրցաձևում նա նախնական փուլում զբաղեցրել է 15-րդ հորիզոնականը և չի կարողացել դուրս գալ եզրափակիչ։

Ընտանիքի անդամներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հայր՝ Ջին Ջեո (ծնվել է 1948 թվականին)
  • Մայր՝ Փակ Սուկջա (ծնվել է 1951 թվականին)
  • Կին՝ Կվոն Միրի (ծնվել է 1981 թվականին) - ամուսնացել են 2006 թվականին, սակայն 2013 թվականին ամուսնալուծվել են

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «2010년 아시아 경기대회 대한민국 선수단 편람» (PDF).
  2. ↑ «<올림픽> 진종오 고향 환호…아버지 "4연패 도전은 안 했으면 좋겠다"(종합)».
  3. ↑ «불자 진종오 선수, 대한민국 첫 금메달 주인공».
  4. ↑ 《스타특강쇼》 30회 진종오편, 2012년 9월 19일 방영.
  5. ↑ 박종홍 (2005년 9월 26일) https://n.news.naver.com/mnews/article/087/0000060149?sid=102 강원일보
  6. ↑ «<체전전적> 11일 경기(계속)». 연합뉴스. 1996년 10월 11일.
  7. ↑ 권오상 (2008년 4월 4일). «5초 늦는 격발 타이밍 탓 눈 피로 집중
    대회뒤 낚시·사진찍기로 스트레스 훌훌»    . 한겨래.    {{cite web}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  8. ↑ «아시안게임-<사격> 中 왕이푸.탄종리앙 3관왕». 연합뉴스. 2002년 10월 3일.
  9. ↑ «-월드컵사격- 진종오, 남자 50m 권총 사상 첫 메달».
  10. ↑ 김형준 (2016년 8월 11일). «장난감 총에 미쳤던 '소년 진종오', 역사가 되다».{{cite web}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  11. ↑ 이봉석 (2004년 6월 1일). «사격 진종오, 올림픽 대표팀 합류». 연합뉴스.{{cite web}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  12. ↑ 12,0 12,1 '그대들과 함께한 즐거웠던 일주일: 한국 선수단 첫 메달', 《SPORTS 2.0》, 2008, 8, 25.
  13. ↑ 송광호 (2005년 6월 17일). «-월드컵사격- 진종오, 공기권총 3위». 연합뉴스.{{cite web}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  14. ↑ «-동아대회-<전적>(6일)». 연합뉴스. 2005년 11월 6일.
  15. ↑ «[사격]'스마일 총잡이' 진종오 월드컵 사격 2관왕». 동아일보. 2006년 3월 31일.
  16. ↑ 노재현 (2006년 12월 3일). «-아시안게임-<사격> 남자 단체전, 은메달 2개 추가(종합)». 연합뉴스.{{cite web}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  17. ↑ «-올림픽-<사격> 진종오, 공기권총 銀..한국 첫 메달(2보)». 연합뉴스. 2008년 8월 9일.


Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ջին_Չոնհո&oldid=9171874» էջից