Շերիֆ (ֆուտբոլային ակումբ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Jump to navigation Jump to search
Մոլդովա Շերիֆ
Շերիֆ (ֆուտբոլային ակումբ).png
Ամբողջական անուն Fotbal Club Sheriff Tiraspol
Մականուն(ներ) Դեղնա-սևերը[1], Կրետները[2]
Հիմնադրում 1997
Երկիր Flag of Moldova.svg Մոլդովա
Մարզադաշտ «Շերիֆ» ՍԿ
Տարողունակություն 13 300[3]
Նախագահ Մոլդովա Վիկտոր Գուշան
Մարզիչ Մոլդովա Վյաչիսլավ Ռուսնակ (պ.կ.)
Ավագ Սլովենիա Միրալ Սամարջիչ
Վարկանիշ 107-րդ տեղը ՈՒԵՖԱ-ի վարկանիշային աղյուսակում[4]
128-րդ տեղը IFFHS-ի վարկանիշային աղյուսակում[5]

2013 թվականի դեկտեմբերի 17-ի դրությամբ

Կայք
fc-sheriff.com(ռուս.)(անգլ.)(իսպ.)(ֆր.)
Լիգա Ազգային Դիվիզիոն
2018 Ներկայիս չեմպիոն չեմպիոն
Տան դաշտ
Մրցակցի դաշտ
Երրորդ համազգեստ
Soccerball current event.svg 2019

«Շերիֆ» ֆուտբոլային ակումբ (մոլդ.՝ Fotbal Club Sheriff Tiraspol), մոլդովական պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլային ակումբ Տիրասպոլ քաղաքից։ Հիմնադրվել է 1997 թվականի ապրիլի 4-ին[1], մասնակցում է Ազգային դիվիզիոնին, տնային հանդիպումներն անցկացնում է 2002 թվականին բացված «Շերիֆ» մարզահամալիրում[3]։ Համալիրի գլխավոր արենան Մոլդովայի խոշորագույն ֆուտբոլային մարզադաշտն է[6] և տեղավորում է 12 746 հանդիսատես։

«Շերիֆը» ամենատիտղոսակիր ակումբն է մոլդովական ֆուտբոլի պատմության մեջ[7][8][9][10]։ Մոլդովայի 18-ակի չեմպիոն է, Մոլդովայի 10-ակի գավաթակիր, Մոլդովայի յոթակի սուպերգավաթակիր, Համագործակցության չեմպիոնների կրկնակի գավաթակիր։ «Շերիֆն» առաջին մոլդովական ակումբն է, որն անցել է Եվրոպայի լիգայի խմբային փուլ[11]։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1996-2000։ Հիմնադրում և առաջին տարիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Շերիֆի»  առաջին մարզիչ Ահմեդ Ալեսկերովը[12]
Տիրասպոլի քաղաքային մարզադաշտ
«Շերիֆ» սպորտային համալիրի կառուցում

Ակումբի պատմությունը սկիզբ է առնում 1996 թվականին, երբ մի խումբ էնտուզիաստներ, չնայած Տիրասպոլի հայտնի «Թիլիգուլ» ակումբի առկայությանը, որոշել են քաղաքում ստեղծել ևս մեկ ֆուտբոլային թիմ՝ Մոլդովայի առաջնությանը մասնակցելու համար։ Այդպես թիվ 4 մարզադպրոցի սաներից կազմակերպվել է «Տիրաս» թիմը[13]․ այդ կոլեկտիվը ղեկավարել են Վլադիմիր Զեմլյանան և Վիկտոր Սենիկը[14]։ 1996 թվականի ամռանը «Տիրասը» նշել է նորամուտը Մոլդովայի ֆուտբոլի առաջնության «Բ» դիվիզիոնում[1], երկրորդ փուլի սկսվելուց առաջ ակումբի գլխավոր հովանավորն է դարձել «Շերիֆ» հոլդինգը, որը Մերձդնեստրում մեծությամբ առաջին ընկերությունն է։ Ապրիլի 4-ին «Տիրաս» թիմի մարզաբազայում հիմնադրվել է «Շերիֆ» ֆուտբոլային ակումբը, որը գլխավորել է ընկերության նախագահ Վիկտոր Գուշանը։ Մրցաշրջանի ավարտից հետո Տիրասպոլի ակումբը «Բ» դիվիզիոնի «Հարավ» խմբում (մոլդ.՝ Sud) գրավել է առաջին տեղը[15], այդպիսով թիմը իրավունք է ստացել հանդես գալ «Ա» դիվիզիոնում։ Գլխավոր մարզչի պաշտոնն զբաղեցրել է Ահմեդ Ալեսկերովը[1][16], որն աշխատել էր խորհրդային ֆուտբոլի բարձրագույն լիգայի ակումբների հետ։ Թիմի առջև խնդիր էր դրված՝ դուրս գալ Մոլդովայի առաջնության ազգային դիվիզիոն[1]։ Արդյունքում «Շերիֆը» առաջ է անցել դիվիզիոնի մյուս թիմերից և գրավել առաջին տեղը, ինչը նրան իրավունք է տվել մասնակցել երկրի բարձրագույն ֆուտբոլային լիգային։ Ազգային դիվիզիոնում նորամուտը նշել է 1998 թվականի հուլիսի 11-ին[1] Տիրասպոլի Քաղաքային մարզադաշտում։ «Դեղնասևերը» 2:1 հաշվով հաղթել են Քիշնևի «Մոլդովա-Գազ» թիմին։ Առաջնությունում «Շերիֆի» առաջին գոլը խփել է նիգերիացի Էդվարդ Անյամկեն[13]։ Նույն թվականին թիմի մարզչական շտաբը գլխավորել է ԽՍՀՄ հավաքականի և Մինսկի «Դինամոյի» նախկին ֆուտբոլիստ Սերգեյ Բորովսկին[17], ում գլխավորությամբ Շերիֆը նվաճել է իր առաջին տիտղոսը՝ 1999 թվականի մայիսի 27-ին Մոլդովայի գավաթի խաղարկության եզրափակչում հաղթելով «Կոնստրուկտորուլին»[18]․ 1:1 հաշվի ժամանակ «ոսկե գոլը» խփվել է 109-րդ րոպեին[2]։ Ազգային առաջնությունում թիմը գրավել է չորրորդ տեղը՝ տանելով 9 հաղթանակ և 10 հանդիպում ավարտելով ոչ-ոքի[19]։ Առաջնության լավագույն ռմբարկու է ճանաչվել «Շերիֆի» խաղացող Սերգեյ Ռոգաչյովը․ մոլդովացի հարձակվողը խփել է 21 գոլ[20]։ Երկրի գավաթի նվաճումը «Շերիֆին» հնարավորություն է տվել նորամուտը նշել եվրոպական ասպարեզում։ ՈՒԵՖԱ-ի գավաթի 1999/00 խաղարկության շրջանակներում «Շերիֆի» մրցակիցը եղել է Չեխիայի Օլոմոուց քաղաքի «Սիգմա» ակումբը։ 1999 թվականի օգոստոսի 12-ին Տիրասպոլում թիմերը ոչ ոքի են խաղացել 1:1 հաշվով, Դավիդ Մուջիրին աչքի է ընկել 10-րդ րոպեին՝ դառնալով միջազգային պաշտոնական խաղերում «Շերիֆ» ակումբի առաջին գոլի հեղինակը, 10 րոպե անց Սերգեյ Պերխունի պաշտպանած դարպասը գրավել է Ռադոսլավ Կովաչը[21]։ Պատասխան հանդիպումը Չեխիայում նույնպես հաղթանակ չի բերել մրցակիցներից ոչ մեկին (0:0), սակայն մրցակցի խաղադաշտում խփած գնդակի հաշվին հաջորդ փուլ է անցել «Սիգման»[13]։

1999/00 մրցաշրջանում փոխվել է թիմի մարզիչը, Սերգեյ Բորովսկու հեռանալուց հետո թիմը գլխավորել է Իվան Դանիլյանցը։ Առաջնության առաջին փուլի ավարտից հետո «Շերիֆը» զբաղեցնում էր առաջին տեղը, թիմն առաջատարն էր գրեթե նաև ամբողջ երկրորդ փուլում՝ հաղթելով հիմնական մրցակցին՝ Քիշնևի «Զիմբրուին» 3:2 հաշվով, սակայն մրցաշրջանի ավարտից երեք տուր առաջ «Շերիֆը» անակնկալ պարտություն է կրել Բելցիի «Օլիմպիայից», արդյունքում ընդամենը մեկ միավորով զիջել է «Զիմբրուին» և դարձել առաջնության արծաթե մեդալակիր․ 36 հանդիպումներից «Շերիֆը» հաղթանակ է տարել 25 խաղերում[22]։ Սերգեյ Ռոգաչովը երկրորդ տարին անընդմեջ դարձել է լիգայի լավագույն սնայպեր․ Տիրասպոլի ակումբի հարձակվողը կարողացել է աչքի ընկնել 20 անգամ[20]։ Մոլդովայի գավաթի խաղարկությունում «Շերիֆը» քառորդ եզրափակչում չի կարողացել հաղթել «Մոլդովա-Գազ» թիմին․ առաջին հանդիպումն ավարտվել է 0:0 հաշվով, Տիրասպոլում պատասխան հանդիպումն ավարտվել է 1:1 հաշվով, և հակառակորդի դաշտում կիսաեզրափակչի խաղում խփած գոլի շնորհիվ առաջ է անցել «Մոլդովա-Գազ»[18]։ 2000 թվականի օգոստոսի 1-ին Մերձդնեստրի մայրաքաղաքի արևմուտքում սկսվել է «Շերիֆ» սպորտային համալիրի շինարարությունը, որը ընկերության ղեկավարության պլաններով պետք է հիմք հանդիսանար տարածաշրջանում պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլի զարգացման համար[23]։ ՈՒԵՖԱ-ի 2000/01 գավաթի խաղարկության շրջանակներում «Շերիֆը» հանդիպել է Լյուբլյանայի «Օլիմպիայի» հետ․ Տիրասպոլում հանդիպումը կայացել է օգոստոսի 10-ին և անցել առանց գոլերի, օգոստոսի 24-ին թիմերը պատասխան հանդիպում են ունեցել «Բեժիգրադ» մարզադաշտում, խաղն ավարտվել է սլովենական ակումբի հաղթանակով 3:0 հաշվով[24]։ 2000 թվականին թիմը լքել են նիգերիացի պաշտպան Այզեկ Օկորոնկվոն, որը պայմանագիր է կնքել Դոնեցկի «Շախտյորի» հետ[25] և ուկրաինացի դարպասապահ Սերգեյ Պերխունը, որը տեղափոխվել է Մոսկվայի ԲԿՄԱ, որտեղ 2001 թվականին խաղի ժամանակ մահացու վնասվածք է ստացել[26]։

2001-2010։ Հաղթանակների տասնամյակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2001 թվականի հունվարին «Շերիֆը» պայմանագրեր է կնքել մի շարք ուկրաինացի ֆուտբոլիստների հետ, ինչպիսիք էին Լիպեցկի «Մետալուրգում» խաղացած Իգոր Խարկովշչենկոն, Օդեսայի «Չեռնոմորեցի» Յուրի Բուկելը և Ղազախստանի «Աքսես Գոլդեն Գրեյից» 31-ամյա դարպասապահ Ալեքսանդր Բոկարևը[27]։ 2000/01 մրցաշրջանում «Շերիֆը» նվաճել է առաջնության առաջին ոսկե մեդալները։ Այդ ժամանակ ակումբի գլխավոր մարզիչ է դարձել Վլադիմիր Զեմլյանան[28], որը փոխարինել է Իվան Դանիլյանցին։ Առաջնության ավարտից չորս տուր առաջ «դեղնասևերը» հանդիպել են «Զիմբրուի» հետ, որն առաջին տեղի համար նրա գլխավոր մրցակիցն էր․ խաղն ընթացել է Քիշնևում և ավարտվել հյուրերի հաղթանակով՝ 3:1 հաշվով[29], «Շերիֆն» զբաղեցրել է առաջին տեղը, մինչև առաջնության ավարտը մնացած չորս տուրերում հաղթանակներ է տարել։ Հունիսի 12-ին Տիրասպոլի Քաղաքային մարզադաշտում Մոլդովայի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահ Պավել Չեբանուն թիմին հանձնել է չեմպիոնական գավաթը։ Նույն մրցաշրջանում թիմը կարողացել է նվաճել Մոլդովայի գավաթը․ «Նիստրայի» դեմ եզրափակիչ հանդիպումն անցել է առանց գոլերի, «Շերիֆը» կարողացել է 5:4 հաշվով հաղթել 11 մետրանոցներով[18]։ Տիրասպոլի ակումբի համար հաղթական առաջնության ավարտից հետո նրա լավագույն ռմբարկու Դավիդ Մուջիրին տեղափոխվել է ավստրիական «Շտուրմ»[30]։ Ամռանը «դեղնասևերը» պատմության մեջ առաջին անգամ մասնակցել են Չեմպիոնների լիգային, որակավորման առաջին փուլում «Շերիֆը» հանդիպել է հայկական «Արաքսին»։ Առաջին հանդիպումը տեղի է ունեցել հուլիսի 11-ին Երևանում, որտեղ Տիրասպոլի ակումբը հաղթել է նվազագույն հաշվով․ հանդիպման միակ գնդակը 60-րդ րոպեին խփել է Ռուսլան Բարբուրոշը[31]։ Առաջին ընտրական փուլի երկու հանդիպումներում «Շերիֆը» մարզչական փոփոխություն է կատարել։ Գլխավոր մարզիչ Վլադիմիր Զեմլնայան և նրա օգնական Վալերի Վասիլևը փոխել են պաշտոնները։ «Արաքսի» դեմ պատասխան խաղը տեղի է ունեցել հուլիսի 18-ին Տիրասպոլի Քաղաքային մարզադաշտում․ «Շերիֆը» հաղթել է 2:0 հաշվով․ աչքի են ընկել Վիկտոր Կոմլյոնոկն ու Սերգեյ Դադուն[32]։ Որակավորման երկրորդ փուլում «Շերիֆին» բաժին է հասել բելգիական «Անդերլեխտը»․ առաջին հանդիպումը տեղի է ունեցել հուլիսի 25-ին Բրյուսելում «Կոնստանտ Վանդեն Սթոք» մարզադաշտում, որտեղ Տիրասպոլի ակումբը պարտվել է խոշոր՝ 0:4 հաշվով[33]։ Տիրասպոլում պատասխան հանդիպումը մեկնարկել է Վադիմ Բորցի արագ գոլով արդեն 4-րդ րոպեին, սակայն «Շերիֆն» ավելի մեծ արդյունքի չի հասել՝ զիջելով 1:2 հաշվով[34]։ Հոկտեմբերի կեսերին թիմը գլխավորել է ուկրաինացի մարզիչ Ալեքսանդր Գոլոկոլոսովը[35]։

2002 թվականի հունիսին տեղի է ունեցել «Շերիֆ» մարզահամալիրի գլխավոր արենայի բացումը

2002 թվականի հունվարի 19-ին «Շերիֆը» նորամուտը նշել է Համագործակցության գավաթում հայկական «Փյունիկի» դեմ խաղում, որն ավարտվել է Տիրասպոլի թիմի հաղթանակով (3:0)[36], այնուհետև հետևել է Մոսկվայի «Սպարտակից» կրած խոշոր պարտությունը 1:6 հաշվով[37], խմբային փուլի եզրափակիչ խաղն ավարտվել է ուզբեկական «Նեֆթչիի» նկատմամբ 4:2 հաշվով հաղթանակով[38]։ «Շերիֆը» խմբից դուրս է եկել երկրորդ տեղում, իսկ քառորդ եզրափակչում 2:4 հաշվով պարտվել է լատվիական «Սկոնտոյին»[39]։ Մարտին թիմ է ժամանել ռումինացի մասնագետ Միխայ Ստոյկիցեն[35]։ 2001/02 մրցաշրջանի արդյունքներով ակումբը ժամանակից շուտ՝ ավարտից 6 տուր առաջ, դարձել է Մոլդովայի կրկնակի չեմպիոն՝ «Նիստրայից» ունենալով 15 միավորի առավելություն, ամբողջ մրցաշրջանի ընթացքում «Շերիֆը» պարտվել է միայն մեկ խաղում։ Ազգային դիվիզիոնի լավագույն ռմբարկու է ճանաչվել «Շերիֆի» հարձակվող Ռուսլան Բարբուրոշը, որը խփել է 17 գոլ[20]։ Երկրի գավաթի խաղարկության եզրափակիչ խաղում «Նիստրան» հաղթել է 3:2 հաշվով[18]․ հաղթական գոլը խփել են լրացուցիչ ժամանակում։ Հուլիսի 17-ին կայացել է «Շերիֆ» մարզահամալիրի գլխավոր մարզադաշտում կայացած առաջին պաշտոնական հանդիպումը․ Տիրասպոլի թիմը Չեմպիոնների լիգայի շրջանակներում հյուրընկալել է ղազախական «Ժենիսին»․ խաղն ավարտվել է տանտերերի հաղթանակով՝ 2:1[40]: «Դեղնասևերը» պատասխան խաղում պարտվել են 2:3 հաշվով, սակայն հակառակորդի խաղադաշտում խփած երկու գոլերը թիմին թույլ են տվել առաջ անցնել[41]։ Մրցաշարի որակավորման երկրորդ փուլում Տիրասպոլի ակումբի չի կարողացել հաղթել ավստրիական ԳԱԿ-ին․ «Շերիֆը» տանը պարտվել է 1:4 հաշվով[42], իսկ Գրաց քաղաքում կայացած պատասխան խաղում ավստրիացիները խփել են երկու անպատասխան գոլ[43]։ Սեպտեմբերին շահագործման է հանձնվել «Շերիֆ» մարզահամալիրի փոքր մարզադաշտը՝ մարզահամալիրի մեծությամբ երկրորդ մարզական հարթակը, որը նախատեսված է 8914 նստատեղերի համար[44]։

2003 թվականի սկզբին Գաբի Պելեի գլխավորած թիմը Մոսկվայում սկսել է մասնակցել Համագործակցության չեմպիոնների գավաթի խաղարկությանը և տպավորիչ արդյունքի հասել․մրցաշարի խմբային փուլում «Շերիֆը» 4:0 հաշվով հաղթել է էստոնական «Ֆլորային»[45]:, 7:1 հաշվով հաղթել է թուրքմենական «Շագադամին»[46] և ոչ ոքի է խաղացել Ռուսաստանի պատանեկան հավաքականի հետ (3:3)[47]։ Այդպիսով, Մոլդովայի չեմպիոնը 7 միավորով D խմբում գրավել է առաջին տեղը։ Քառորդ եզրափակիչում 3:0 հաշվով հաղթել է Լիտվայի «Կաունասի»[48], իսկ կիսաեզրափակիչում՝ Մոսկվայի «Լոկոմոտիվին»․ խաղի միակ գոլը 52-րդ րոպեին խփել է Կրիստիան Տուդորը[49]։ Եզրափակիչ խաղում 2:1 հաշվով հաղթել է Ռիգայի «Սկոնտոն», տիրասպոլցիները կարողացել են գոլ խփել արդեն հանդիպման առաջին րոպեին, աչքի է ընկել նույն Տուդորը, 34-րդ րոպեին լատվիական ակումբը հաշիվը հավասարեցրել է 11 մետրանոցից, իսկ արդեն հանդիպման վերջին րոպեներին հաղթական գոլը խփել է Իվան Տեստեմիցանուն[50]։ Դա «Շերիֆին» թույլ է տվել նվաճել իր առաջին միջազգային գավաթը, իսկ Տուդորը դարձել է մրցաշարի լավագույն ռմբարկուն․ ռումինացի հարձակվողը վեց խաղերում կարողացել է աչքի ընկնել ինը անգամ[51]։ Հունիսին թիմի գլխավոր մարզիչ է նշանակվել ուկրաինացի մասնագետ Իգոր Նակոնեչնին, Բալինտը որոշել է չերկարաձգել պայմանագիրը ակումբի հետ[52]։ 2002/03 Մոլդովայի առաջնությունում «Շերիֆը» կարողացել է կրկնել նախորդ տարվա հաղթարշավը՝ մրցաշրջանի արդյունքներով երրորդ անգամ դառնալով չեմպիոն։ Առաջնության ավարտից մի քանի տուր առաջ տիրասպոլցիները 3:0 հաշվով հաղթել են «Զիմբրուին»․ այդ հանդիպումը հավաքել է Մոլդովայի առաջնությունների համար ռեկորդային 13 հազար հանդիսատես[1][53]։ Առաջնության լավագույն ռմբարկու է ճանաչվել «Շերիֆի» մոլդովացի հարձակվող Սերգեյ Դադուն, ում հաջողվել է աչքի ընկնել 19 անգամ[20]։ Չեմպիոնների լիգայի 2003/04 ընտրական փուլում «Շերիֆը» հանդիպել է Էստոնիայի «Ֆլորայի» հետ, Տիրասպոլի ակումբը հաղթել է ընդհանուր 2:1 հաշվով[54]։ Երկրորդ ընտրական փուլում «Շերիֆը» հանդիպել է Դոնեցկի «Շախտյորի» հետ․ առաջին հանդիպումը Տիրասպոլում ավարտվել է 0:0 հաշվով[55], պատասխան խաղում «հանքափորները» հաղթել են 2:0 հաշվով և անցել հաջորդ փուլ[56]։ 2003 թվականի օգոստոսի 16-ին սեփական ֆուտբոլիստների դաստիարակելու համար հիմնադրվել է «Շերիֆ» ֆուտբոլային ակադեմիան[57]։ Ամառային տրանսֆերային պատուհանի ժամանակ թիմից հեռացել են հարձակվողներ Կրիստիան Տուդորն ու Սերգեյ Դադուն․ երկու ֆուտբոլիստներն էլ պայմանագիր են կնքել Վլադիկավկազի «Ալանիայի» հետ[58]։ Սեպտեմբերի 17-ին 8 000 հանդիսատեսի ներկայությամբ տեղի է ունեցել Մոլդովայի պատմության մեջ առաջին Սուպերգավաթի խաղարկությունը․ այդ տիտղոսի համար խաղում «Շերիֆը» 2:0 հաշվով հաղթել է «Զիմբրուին»[59]․ երկու գոլերն էլ 11 մետրանոցից խփել է Լեանդրո Ֆարիասը[60]։

Անդրեյ Կոռնեենկովը «Շերիֆում» հանդես է եկել 5 տարի և եղել է ակումբի փոխավագը

2004 թվականի հունվարին թիմը լքել է նիգերիացի պաշտպան Չիդի Օդիան, որը տեղափոխվել է Մոսկվայի ԲԿՄԱ[61]։ Այդ ընթացքում թիմը գլխավորել է բելառուս մարզիչ Լեոնիդ Կուչուկը[62], որի հետ թիմը մեկնել է մասնակցելու Համագործակցության գավաթի հերթական խաղարկությանը։ Խմբային փուլում «Շերիֆը» բոլոր երեք հանդիպումներն էլ ոչ ոքի է խաղացել․ նախ եղել են «Կաունասի» և «Ղարաբաղի» դեմ երկու ոչ-ոքիները[63][64], այնուհետև Ռուսաստանի պատանեկան հավաքականի դեմ խաղը (1:1)[65]։ Արդյունքը երրորդ տեղն էր խմբում[66], սակայն, քանի որ խմբում երկրորդ տեղը գրաված Ռուսաստանի հավաքականը հանդես է եկել հաշվարկից դուրս,«դեղնասևերը» շարունակել են իրենց ելույթները փլեյ-օֆֆում։ Քառորդ եզրափակչում «Շերիֆը» հաղթել է Կիևի «Դինամոյին»․ միակ գնդակը խփել է Վիկտոր Բարիշևը[67], կիսաեզրափակիչում Մոլդովայի թիմը 1:2 հաշվով զիջել է Թբիլիսիի «Դինամոյին»․ «Շերիֆում» աչքի է ընկել նույն Բարիշևը[68]։ 2003/04 մրցաշրջանի արդյունքներով «Շերիֆը» չորրորդ անգամ դարձել է երկրի չեմպիոն՝ 8 միավորով գերազանցելով «Նիստրային»[69]։ Գավաթի խաղարկության եզրափակչում մոլդովական ակումբը չի կարողացել հաղթել «Զիմբրուին»՝ զիջելով 1:2 հաշվով[70]։ Ամառային տրանսֆերային պատուհանի ժամանակ թիմը լքել է մոլդովացի կիսապաշտպան Ստանիսլավ Իվանովը, ով պայմանագիր է կնքել «Մոսկվա» ակումբի հետ[71]։ Այս մրցաշրջանում ակումբը կրկին կարողացել է հասնել Չեմպիոնների լիգայի որակավորման երկրորդ փուլ։ Լյուքսեմբուրգի «Ժենեսի» դեմ առաջին փուլի տնային խաղում տիրասպոլցիները հաղթել են 2:0 հաշվով։ Պատասխան խաղում «դեղնասևերը» պարտվել են 0:1 հաշվով[72]։ Երկրորդ փուլում մոլդովական ակումբը հանդիպել է նորվեգական «Ռուսենբորգի» հետ, որն ուժեղ է գտնվել․ երկու խաղերի արդյունքում հաշիվը եղել է 1:4՝ հօգուտ Թրոնհեյմի ակումբի[73]։ Օգոստոսի 8-ին «Շերիֆը» նվաճել է Մոլդովայի երկրորդ Սուպերգավաթը անընդմեջ՝ 1:0 հաշվով հաղթելով «Զիմբրուին»․ միակ գոլը խփել է Ալբերտո Բլանկոն հանդիպման երկրորդ խաղակեսում[59]։

Լեոնիդ Կուչուկ

2005 թվականի հունվարին թիմից հեռացել է Յուրի Պրիգանյուկը․ Մոլդովայի հավաքականի պաշտպանը երեք տարվա պայմանագիր է կնքել ռուսական Առաջին դիվիզիոնի «Խիմկիի» հետ[74]։ 2005 թվականի Համագործակցության գավաթի խաղարկությունում թիմն անցկացրել է ընդամենը երկու հանդիպում, քանի որ հայտնվեց այն խմբերից մեկում, որտեղ կային 3 թիմեր այն պատճառով, որ «Լոկոմոտիվը» և «Դինամոն» (Կիև) մրցաշարի կանոնակարգով մասնակցել են 1/2 եզրափակչից[75]։ Առաջին խաղում «Շերիֆը» պարտվել է ադրբեջանական «Նեֆթչիին» 0:1 հաշվով, իսկ երկրորդ խաղում պարտության է մատնել թուրքմենական «Նեբիտչիին» 5:0 հաշվով։ Տիրասպոլի թիմը խմբում գրավել է երկրորդ տեղը և ավարտել իր մասնակցությունը մրցաշարին[76]։ 2004/05 մրցաշրջանի արդյունքներով «Շերիֆը» 5-րդ անգամ դարձել է Մոլդովայի չեմպիոն՝ պարտվելով միայն երկու խաղում։ Մոլդովայի գավաթի խաղարկության քառորդ եզրափակչում Տիրասպոլի ակումբը չի կարողացել հաղթել «Դաչիային»՝ պարտվելով 0:1 հաշվով[18]։ Չեմպիոնների լիգայի 2005/06 խաղարկության որակավորման առաջին փուլում թիմին բաժին է հասել Մալթայի «Սլիմա Ուոնդերերս» ակումբը․ արտագնա խաղն ավարտվել է 1:4 հաշվով հօգուտ «Շերիֆի»․ երկու անգամ աչքի է ընկել Եպուրյանուն, ևս մեկական գոլեր են խփել Կուչուկն ու Ֆլորեսկուն[77]։ Պատասխան մրցավեճում «դեղնասևերին» հաջողվել է երկու անպատասխան գոլ խփել և անցնել առաջ[78]։ Երկրորդ ընտրական փուլում «Շերիֆը» հանդիպել է Բելգրադի «Պարտիզանի» հետ․ երկու հանդիպումներում էլ սերբական ակումբը հաղթել է 1:0 հաշվով[79][80]։ 2005 թվականի օգոստոսի 7-ին «Շերիֆը» կրկին հաղթանակ է տարել երկրի Սուպերգավաթի խաղում․ «Նիստրայի» հետ հանդիպումն ավարտվել է 4:0 հաշվով[81]․ երկու գոլ է խփել Օլեգ Գումենյուկը, մեկական անգամ աչքի են ընկել Ալեքսանդր Եպուրյանուն ու Ալեքսեյ Կուչուկը[60]։ 2005 թվականի նոյեմբերին Տիրասպոլի ակումբի կազմը համալրել է Բենինի հավաքականի հարձակվող Ռազակ Օմոտոյոսսին[82]։

2006 թվականի հունվարի 14-ին «Շերիֆն» իր ելույթներն է սկսել 2006 թվականի համագործակցության գավաթում․ առաջին խաղում «Շերիֆը» հաղթել է Դոնեցկի «Շախտյորին» 3:2 հաշվով, երկրորդ խաղում 0:1 հաշվով պարտվել է թուրքմենական ՄՏՏՈՒ-ին, իսկ խմբային փուլի վերջին խաղում 7:0 խոշոր հաշվով հաղթել է Ղրղզստանի «Դորդոյ Դինամոյին»։ Տիրասպոլցիները խմբից դուրս են եկել երկրորդ տեղով և քառորդ եզրափակչում պարտվել են Լիտվայի «Կաունասին» հետխաղյա 11 մետրանոցներով․ հանդիպման հիմնական ժամանակն ավարտվել է 1:1 հաշվով[83]։ 2005/06 մրցաշրջանում Տիրասպոլի ակումբը ձևակերպել է հերթական ոսկե դուբլը՝ նվաճելով երկրի ներքին առաջնության բոլոր տիտղոսները։ Առաջնության ավարտից 3 տուր առաջ «դեղնասևերը» 7:1 հաշվով Բենդերիի «Դինամոյին» հաղթելուց հետո ակումբը մոտակա մրցակցից ուներ 18 միավորի առավելություն[84]։ Ալեքսեյ Կուչուկը դարձել է մրցաշրջանի լավագույն ռմբարկուն` խփելով 13 գոլ[1]։ Մոլդովայի գավաթի խաղարկության եզրափակիչ խաղում թիմը 2:0 հաշվով հաղթել է «Նիստրային»[85]։ Մոլդովայի գավաթի լավագույն դիպուկահար է ճանաչվել «Շերիֆի» խաղացող Սամուել Յեբոան, որը 10 գնդակ է խփել մրցակցի դարպասը[1]։ Չեմպիոնների լիգայի հերթական խաղարկությունում «Շերիֆին» որակավորման առաջին փուլում մրցակիցներից բաժին է ընկել «Փյունիկը»։ Երևանում կայացած հանդիպումն ավարտվել է առանց գոլերի[86], իսկ տնային խաղում մոլդովական թիմը հաղթել է 2:0 հաշվով[87]։ Երկրորդ ռաունդում տիրասպոլցիները հանդիպել են Մոսկվայի «Սպարտակի» հետ․ Տիրասպոլում խաղն ավարտվել է 1:1 հաշվով[88]․ «Շերիֆը» հաղթել է հանդիպման 92-րդ րոպեին Ռազակ Օմոտոյոսսիի խփած գոլի շնորհիվ։ «Լուժնիկիում» կայացած պատասխան հանդիպումն ավարտվել է 0:0 հաշվով, և «կարմրասպիտակները» առաջ են անցել մրցակցի դաշտում խփած գոլի շնորհիվ[89]։ Օգոստոսի վերջին ռումինացի դարպասապահ Սեբաստիան Խուցանը կես տարով վարձավճարով ուղարկվել է Մոսկվայի «Դինամո», իսկ «Շերիֆ» է վերադարձել Սերգեյ Դադուն, որն իր կարիերան սկսել էր Տիրասպոլի ակումբում[90]։ Հոկտեմբերին «Շերիֆի» հետ հինգ տարվա պայմանագիր են կնքել երկու բրազիլացիներ՝ պաշտպան Ժոզե Նադսոնը և հարձակվող Ալբերտո Տիագոն[91]։

Բրազիլացի պաշտպան Ժոզե Նադսոնը

2007 թվականի հունվարին մոլդովական ակումբը մասնակցել է Համագործակցության հերթական գավաթի խաղարկությանը։ Խմբային փուլի առաջին խաղում «Շերիֆը» հաղթել է ղրղզական «Դորդա-Դինամոյին» 3:0 հաշվով, երկրորդ խաղում հաղթել է էստոնական «Լևադիային» 3:2 հաշվով, խմբային փուլի վերջին խաղում 4:3 հաշվով հաղթել է ադրբեջանական «Բաքուին»։ Այսպիսով, թիմը քառորդ եզրափակիչ է դուրս եկել առաջին տեղով՝ դառնալով այդ մրցաշարի միակ թիմը, որին հաջողվել է հաղթել խմբի բոլոր երեք հանդիպումներում[92]։ Քառորդ եզրափակչում տիրասպոլցիները խաղացել են Բելառուսի ԲԱՏԷ-ի հետ․ «Շերիֆը» հաղթեց նվազագույն հաշվով (1:0) և անցել առաջ։ Կիսաեզրափակչում «դեղնասևերը» 0:1 հաշվով զիջել են ապագա հաղթողին՝ ուզբեկական «Պախտակորին» և լքել մրցաշարը[92]։ Փետրվարին թիմից հեռացել են հիմնական կազմի միանգամից երկու ֆուտբոլիստներ․ ռումինացի Ռեզվան Կոչիշը տեղափոխվել է Մոսկվայի «Լոկոմոտիվ»[93], իսկ մոլդովացի պաշտպան Ալեքսանդր Եպուրյանուն պայմանագիր է կնքել «Մոսկվա» ակումբի հետ[94]։ 2006/07 մրցաշրջանի արդյունքներով «Շերիֆը» նվաճել է յոթերորդ չեմպիոնական տիտղոսը և դարձել Don Balon մրցանակի դափնեկիր ամբողջ մրցաշրջանի ընթացքում ոչ մի խաղ չպարտվելու համար[95]։ Առաջնությունում թիմը տարել է 28 հաղթանակ, 8 հանդիպում ավարտվել է ոչ-ոքի և ընդհանուր առմամբ վաստակել է 92 միավոր[96]։ Առաջնության 33-րդ տուրի՝ «Իսկրա-Ստալի» դեմ խաղում Ալեքսեյ Կուչուկը խփել է իր 43-րդ գոլը թիմի կազմում․ դրանով իսկ «Շերիֆի» բելառուս հարձակվողը դարձել է ակումբի պատմության լավագույն ռմբարկուն՝ գերազանցելով նախորդ ռեկորդը, որը պատկանում էր Սերգեյ Ռոգաչյովին[97]։ 2007 թվականի հունիսին Տիրասպոլի ակումբը նվաճել է Մոլդովայի Սուպերգավաթը՝ 1:0 հաշվով հաղթելով Քիշնևի «Զիմբրուին» բրազիլացի հարձակվող Ալբերտո Տիագոյի խփած գոլի շնորհիվ[98]։ Ֆուտբոլի Չեմպիոնների լիգայի որակավորման առաջին փուլում «Շերիֆը» մրցել է Անդորրայի «Ռանջերսի» հետ։ Հուլիսի 18-ին «Շերիֆ» մարզահամալիրի գլխավոր մարզադաշտում կայացած տնային մենամարտում տիրասպոլցիները հաղթել են 2:0 հաշվով[99]։ Պատասխան հանդիպումը տեղի է ունեցել հուլիսի 24-ին Անդորրա լա Վելյա քաղաքում, Տիրասպոլի ակումբը խփել է երեք անպատասխան գնդակ և անցել է առաջ[100]։ Որակավորման երկրորդ փուլում «դեղնասևերը» մրցել են թուրքական «Բեշիկթաշի» հետ, առաջին հանդիպումը տեղի է ունեցել օգոստոսի 1-ին Ստամբուլի «Ինյոնյու» մարզադաշտում և ավարտվել է «Բեշիկթաշի» հաղթանակով (1:0)․ հանդիպման միակ գոլը խփել է Իբրահիմ Թորամանը 73-րդ րոպեին[101]։ Պատասխան հանդիպումը տեղի է ունեցել օգոստոսի 8-ին․ «Շերիֆը» պարտվել է 0:3 հաշվով․ տիրասպոլցիները բոլոր գնդակները բաց են թողել երկրորդ խաղակեսում[102]։ 2007 թվականի սեպտեմբերին ակումբը լքել է ուկրաինացի պաշտպան Օլեգ Գումենյուկը[103], որը հանդես է եկել «Շերիֆում» 2001 թվականից։

Ալեքսանդր Երոխին

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 ««Շերիֆ» ֆուտբոլային ակումբի պատմությունը»։ fc-sheriff.com։ Արխիվացված օրիգինալից 2013-04-29-ին։ Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29 
  2. ↑ 2,0 2,1 ««Շերիֆը» UEFA կայքում»։ uefa.com։ Արխիվացված օրիգինալից 2013-04-29-ին։ Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 27 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Գլխավոր արենա»։ sheriff-sport.com։ Արխիվացված օրիգինալից 2012-08-06-ին։ Վերցված է 13-7-2012 
  4. ↑ «ՈՒԵՖԱ-ի վարկանիշային աղյուսակ»։ uefa.com։ Արխիվացված օրիգինալից 2013-04-29-ին։ Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 27 
  5. ↑ «IFFHS-ի վարկանիշային աղյուսակ» (անգլերեն)։ iffhs.de։ Արխիվացված օրիգինալից 2013-04-29-ին։ Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29 
  6. ↑ «Stadiums in Moldova» (անգլերեն)։ worldstadiums.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-28-ին։ Վերցված է 2013-05-28 
  7. ↑ ««Шериф» оформил досрочное чемпионство»։ fc-sheriff.com։ 2014-05-04։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-08-21-ին։ Վերցված է 2014-05-04 
  8. ↑ Владимир Попов (2006-05-11)։ «Тираспольский ФК «Шериф» — самый титулованный клуб Молдовы»։ point.md։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-29-ին։ Վերցված է 2013-04-27 
  9. ↑ Евгений Баланюк (2011-12-07)։ ««Шериф» взял капитана»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-29-ին։ Վերցված է 2013-04-27 
  10. ↑ «Йозеф Блаттер поздравил «Шериф» с чемпионством»։ fc-sheriff։ 2014-05-14։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-05-17-ին 
  11. ↑ Сергей Балев (2012-09-18)։ «Достойный результат в Бухаресте»։ Новый Регион։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-12-ին։ Վերցված է 2013-04-29 
  12. ↑ «Ушёл из жизни Ахмед Алескеров»։ fc-sheriff.com։ 2015-05-20։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-07-11-ին։ Վերցված է 2015-05-20 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 «ФК Шериф Тирасполь»։ Наш Футбол։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին։ Վերցված է 2013-07-28 
  14. ↑ «Футбольный клуб «Шериф» отметил 16-летие»։ RPinform։ 2013-04-05։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին։ Վերցված է 2013-07-28 
  15. ↑ Газета «Спорт-Курьер», № 39 (151), 1 июля 1997 г., стр. 6
  16. ↑ «Ушел из жизни первый тренер "Шерифа" Ахмед Алескеров»։ moldfootball.com։ 2015-05-20։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-04-ին։ Վերցված է 2015-05-21 
  17. ↑ Мирон Гойхман. (2012-11-02)։ «Сергей Боровский возглавит молодёжную сборную Казахстана?»։ sports.kz։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-04-30 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 «Архив всех розыгрышей Кубка Молдовы»։ moldfootball.com։ Վերցված է 2013-04-27 
  19. ↑ «RSSSF. Moldova 1998/1999»։ rsssf.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-29-ին։ Վերցված է 2013-04-29 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 «Moldova - List of Topscorers» (անգլերեն)։ rsssf.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-29-ին։ Վերցված է 2013-05-27 
  21. ↑ «FC Sheriff — Sigma Olomouc» (անգլերեն)։ sharkscores.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-01-ին։ Վերցված է 2013-07-29 
  22. ↑ «RSSSF. Moldova 1999/2000» (անգլերեն)։ rsssf.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-29-ին։ Վերցված է 2013-04-29 
  23. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ stadion անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  24. ↑ «Шериф. Лига Европы УЕФА 2000/01»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-02-02-ին։ Վերցված է 2013-09-09 
  25. ↑ «Айзек Окоронкво на просмотре в «Ньюкасле»»։ ua-football.com։ 2002-12-18։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին։ Վերցված է 2013-08-06 
  26. ↑ «Профиль Сергея Перхуна»։ footballtop.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին։ Վերցված է 2013-08-06 
  27. ↑ ««Шериф» делает ставку на украинских игроков»։ Спорт-Экспресс։ 2001-01-10։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-02-03-ին։ Վերցված է 2014-03-19 
  28. ↑ ИНТЕРЛИК (2001-06-15)։ ««Золотой» дубль «Шерифа»»։ logos.press.md։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին։ Վերցված է 2013-07-29 
  29. ↑ «Zimbru-Sheriff 1:3. Протокол» (ռումիներեն)։ moldova.sports.md։ 2001-05-13։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-10-08-ին։ Վերցված է 2013-04-27 
  30. ↑ Вахтанг Бзикадзе (2012-01-05)։ «Пути и дороги Муджири»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին։ Վերցված է 2013-08-07 
  31. ↑ «Матч Аракс-Шериф»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-08-12-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  32. ↑ «Матч Шериф-Аракс»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  33. ↑ «Матч Андерлехт-Шериф»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-02-19-ին։ Վերցված է 2013-05-03 
  34. ↑ «Матч Шериф-Андерлехт»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-03 
  35. ↑ 35,0 35,1 «Голоколосов покинул «Шериф»»։ Український футбол։ terrikon.com։ 2002-03-22։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին։ Վերցված է 2013-08-06 
  36. ↑ «Кубок Содружества 2002. Группа A. 1-й тур»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-26-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  37. ↑ «Кубок Содружества 2002. Группа A. 2-й тур»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-26-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  38. ↑ «Кубок Содружества 2002. Группа A. 3-й тур»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-26-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  39. ↑ «Кубок Содружества 2002. Четвертьфинал»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-26-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  40. ↑ Сергей Донец (2002-07-18)։ «Проливной дождь сорвал церемонию открытия нового стадиона футбольного клуба «Шериф» и едва не сорвал матч этой команды в Лиге чемпионов» (ռուսերեն)։ РИА Новости։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-06 
  41. ↑ «Zhenis push Sheriff to the limit» (անգլերեն)։ uefa.com։ 2002-07-26։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-03 
  42. ↑ «Матч Шериф-ГАК»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-07-18-ին։ Վերցված է 2013-07-18 
  43. ↑ «Матч ГАК-Шериф»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-06 
  44. ↑ «Малая арена»։ http://sheriff-sport.com/։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-03-31-ին։ Վերցված է 2013-07-18 
  45. ↑ «Кубок Содружества 2003. Группа D. 1-й тур»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-26-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  46. ↑ «Кубок Содружества 2003. Группа D. 2-й тур»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-26-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  47. ↑ «Кубок Содружества 2003. Группа D. 3-й тур»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-26-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  48. ↑ «Кубок Содружества 2003. 1/4 финала»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-26-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  49. ↑ «В полуфинале Кубка Содружества «Локомотив» проиграл «Шерифу»» (ռուսերեն)։ Lenta.ru։ 2003-01-25։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-28-ին։ Վերցված է 2014-07-22 
  50. ↑ Игорь Киреев (2003-01-26)։ ««Шериф» стал обладателем «Кубка Содружества»»։ Советский спорт։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-06-10-ին։ Վերցված է 2013-07-17 
  51. ↑ «Кубок Чемпионов Содружества—2003.Финал»։ football.kulichki.net։ Վերցված է 2013-04-27 
  52. ↑ «Главным тренером «Шерифа» назначен Игорь Наконечный» (ռուսերեն)։ РИА Новости։ 2003-06-12։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին։ Վերցված է 2013-08-06 
  53. ↑ «Moldova 2002/03» (անգլերեն)։ rsssf.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին։ Վերցված է 2013-08-07 
  54. ↑ «Матч Флора-Шериф»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  55. ↑ «Матч Шериф-Шахтёр»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  56. ↑ «Матч Шахтёр-Шериф»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  57. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ akad անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  58. ↑ «Трансферы. Россия. Лето - 2003»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-11-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  59. ↑ 59,0 59,1 «Суперкубок Молдовы»։ moldfootball.com։ Վերցված է 2013-05-07 
  60. ↑ 60,0 60,1 ««Шериф» в матчах за Суперкубок Молдовы»։ fc-sheriff.com։ 2013-06-28։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-07-17-ին։ Վերցված է 2013-07-17 
  61. ↑ «CSKA sign Nigerian youngster» (անգլերեն)։ uefa.com։ 2004-01-19։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին։ Վերցված է 2013-08-06 
  62. ↑ «Леонид Кучук назначен главным тренером Салюта»։ fc-salyut.ru։ 2010-05-20։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-29-ին։ Վերցված է 2013-04-27 
  63. ↑ «Кубок Содружества 2004. Группа D. 1-й тур»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-27-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  64. ↑ «Кубок Содружества 2004. Группа D. 2-й тур»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-26-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  65. ↑ «Кубок Содружества 2004. Группа D. 3-й тур»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-27-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  66. ↑ «Кубок Содружества 2004. Группа D»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-27-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  67. ↑ «Кубок Содружества 2004.1/4 финала»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-27-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  68. ↑ «Кубок Содружества 2004.1/2 финала»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-27-ին։ Վերցված է 2014-07-24 
  69. ↑ «Moldova 2003/04» (անգլերեն)։ rsssf.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին։ Վերցված է 2013-08-07 
  70. ↑ «Кубок Молдовы 2003/2004, Финал»։ moldfootball.com։ 2004-05-31։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-29-ին։ Վերցված է 2013-04-27 
  71. ↑ «Трансферы. Россия. Лето - 2004»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-11-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  72. ↑ «Матч Женесс Эш-Шериф»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  73. ↑ «Матч Шериф-Русенборг»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  74. ↑ «Из «Шерифа» в «Химки»»։ uefa.com։ 2005-01-25։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  75. ↑ «Кубок чемпионов Содружества - 2005»։ КЛИСФ։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-27-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  76. ↑ «Кубок чемпионов Содружества 2005»։ football.kulichki.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-04-10-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  77. ↑ «Матч Слима-Шериф»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-02-20-ին։ Վերցված է 2013-12-07 
  78. ↑ «Матч Шериф-Слима»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  79. ↑ «Матч Партизан-Шериф»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-11-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  80. ↑ «Матч Шериф-Партизан»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-07 
  81. ↑ Мирон Гойхман (2005-08-08)։ ««Шериф» стал трёхкратным обладателем Суперкубка Молдавии»։ Советский спорт։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-29-ին։ Վերցված է 2013-04-27 
  82. ↑ ««Шериф» пополнился очередным легионером»։ Молдавский футбол։ 2005-11-04։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-13-ին։ Վերցված է 2013-04-27 
  83. ↑ «Кубок чемпионов Содружества 2006»։ football.kulichki.net։ 2006-05-21։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-04-10-ին։ Վերցված է 2013-05-06 
  84. ↑ Дмитрий Матвеев (2006-05-21)։ «Тираспольский «Шериф» в шестой раз стал чемпионом Молдавии»։ Новый Регион։ Վերցված է 2013-05-06 
  85. ↑ «RSSSF. Moldova Cup 2005/06» (անգլերեն)։ www.rsssf.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-29-ին։ Վերցված է 2013-04-29 
  86. ↑ «Матч Пюник-Шериф»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-08 
  87. ↑ «Матч Шериф-Пюник»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-08 
  88. ↑ «Матч Шериф-Спартак»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-08 
  89. ↑ «Матч Спартак-Шериф»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-08 
  90. ↑ «"Шериф": Минус Хуцан, плюс Даду»։ Молдавский футбол։ 2006-08-31։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-14-ին։ Վերցված է 2013-05-08 
  91. ↑ ««Шериф» подписал двух бразильцев»։ Молдавский футбол։ 2006-10-12։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-23-ին։ Վերցված է 2013-05-08 
  92. ↑ 92,0 92,1 «Кубок чемпионов Содружества 2007»։ football.kulichki.net։ 2007-01-28։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-11-07-ին։ Վերցված է 2014-05-06 
  93. ↑ «Рэзван Кочиш»։ fc-rostov.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին։ Վերցված է 2013-08-06 
  94. ↑ «Двое игроков ФК «Шериф» перешли в ведущие российские футбольные клубы»։ Новый Регион։ 2007-02-26։ Վերցված է 2013-08-06 
  95. ↑ Владимир Пануш (2007-07-12)։ ««Шериф» стал лауреатом приза Don Balon»։ Спорт-Экспресс։ Վերցված է 2013-04-27 
  96. ↑ «RSSSF. Moldova 2006/07» (անգլերեն)։ rsssf.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-29-ին։ Վերցված է 2013-04-27 
  97. ↑ Владимир Пануш (2007-05-15)։ «Белорусский форвард стал лучшим бомбардиром «Шерифа»»։ Спорт-Экспресс։ Վերցված է 2013-05-28 
  98. ↑ Дмитрий Матвеев (2007-06-07)։ «Тираспольский «Шериф» стал обладателем Суперкубка Молдавии»։ Новый Регион։ Վերցված է 2013-04-27 
  99. ↑ «Match Statistics. Sheriff-Rànger's» (անգլերեն)։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-08-ին։ Վերցված է 2013-05-08 
  100. ↑ «Match Statistics. Rànger's-Sheriff» (անգլերեն)։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-08 
  101. ↑ «Матч Бешикташ-Шериф»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-11-10-ին։ Վերցված է 2013-05-08 
  102. ↑ Мирон Гойхман (2007-08-08)։ ««Шериф» сделал Бобо»։ uefa.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-11-ին։ Վերցված է 2013-05-08 
  103. ↑ «Футбольный клуб «Шериф» (Тирасполь) расстался с двумя легионерами» (ռուսերեն)։ Regnum։ 2007-09-06։ Վերցված է 2013-08-06 

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Շերիֆ_(ֆուտբոլային_ակումբ)&oldid=7918953» էջից