Խորվաթիայի տնտեսություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Խորվաթիայի տնտեսություն
Արժույթխորվաթական կունա
Վիճակագրություն
ՀՆԱ54 849 180 228,872 $[1]
ՀՆԱ-ի աճ2,9 ± 0,1 տոկոս[2]
ՀՆԱ-ն մեկ շնչի հաշվով13 386 $[3]
Գնաճ (ՍԳԻ)0,2 ± 0,1 տոկոս[4]

Խորվաթիայի տնտեսությունը Եվրամիության անդամ պետության զարգացած տնտեսությունն է և ՀՆԱ-ի չափով աշխարհում 82-րդ տնտեսությունն է ըստ ՊՄԳ-ի(2022 թվականի դրությամբ)։ Միացյալ Հարավսլավիայի Հանրապետությունում Խորվաթիան արդյունաբերական զարգացման և մեկ շնչին ընկնող արտադրանքի ծավալով երկրորդ տեղում է եղել Սլովենիայից հետո։ Խորվաթիայի տնտեսությունը հիմնված է եղել հանքարդյունաբերության (բոքսիտ, նավթ, ածուխ), նավագնացության և զբոսաշրջության արդյունաբերության վրա։ Անկախ Խորվաթիայի Հանրապետության ձևավորումը և դրան հաջորդած քաղաքացիական պատերազմը անցյալ դարի 90-ականներին առաջ բերեցին տնտեսական զարգացման մակարդակի կտրուկ անկում և հիպերինֆլյացիա։ Մինչև 1996 թվականը երկրի տնտեսությունը կարելի է համարել պատերազմական տնտեսություն՝ պետական ծախսերի 40%-ը հատկացվել է երկրի պաշտպանությանը։ Միայն այս տարվանից հետո, երբ տնտեսական անկումը հասել է 46%-ի, արձանագրվել է անընդհատ աճող տնտեսության վերականգնում։

Ընդհանուր բնութագիր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մինչև 1991 թվականի Հարավսլավիայի լուծարումը Խորվաթիան Սլովենիայից հետո երկրորդ ամենահաջող և զարգացած տնտեսություն ունեցող երկրներից մեկն է եղել և մեկ շնչին բաժին ընկնող սպառումը նույնիսկ մեկ երրորդով ավելի բարձր էր, քան մնացած Հարավսլավիան։

Ըստ պետության կառավարիչների երկրի՝ անդամակցությունը Հյուսիսատլանտյան դաշինքին (ՆԱՏՕ) կհանգեցնի տնտեսական բեկման, երկիր կներգրավի օտարերկրյա ներդրողներին և թույլ կտա արտահանման զգալի աճ; Երկիրը ՆԱՏՕ-ի անդամ է դարձել 2009 թվականին։

1993 թվականին՝ պատերազմից հետո, Խորվաթիան սկսել է դանդաղ տնտեսական վերականգնում։ 1993 թվականի հունվարին երկիրը միացել է Արժույթի միջազգային հիմնադրամին (ԱՄՀ), իսկ ապրիլին դարձել է Վերակառուցման և զարգացման միջազգային բանկի անդամ։ Խորվաթիայի ներգրավվածությունը Բոսնիական պատերազմին (1992–1995) բարդացրել է նրա հարաբերությունները Համաշխարհային բանկի հետ, սակայն դրանից հետո դրանք որոշակիորեն բարելավվել են։ 1993 թվականի վերջին կառավարությունը ընկերությունների մեծ մասը փոխանցել է մասնավոր սեփականությանը։

Խորվաթիայում նավաշինության արդյունաբերության վերականգնումը եղել է տնտեսական անցման հետաքրքիր հաջողություններից մեկը, երբ 1998 թվականի առաջին կիսամյակում արտադրանքի աճը հասել է ավելի քան 20%-ի՝ երկիրը դարձնելով Եվրոպայի առաջատար նավաշինողներից մեկը։

Շնորհիվ այն բանի, որ Խորվաթիան նավթի և գազի փոքր հանքավայրեր ունի, երկիրը մեծապես կախված է վառելիքի ներմուծումից։ Խորվաթիան ունի 11 հիդրոէլեկտրակայան և 8 ջերմաէլեկտրակայան։ Էլեկտրաէներգիայի արտադրությունը ներկայումս աճում է շատ ավելի դանդաղ, քան ՀՆԱ-ն։

Ուղղակի օտարերկրյա ներդրումները Խորվաթիայի տնտեսությունում 1991 թվականի անկախացումից ի վեր հասել են 17,6 միլիարդ եվրոյի (27,95 միլիարդ դոլար), բայց դա հիմնականում տեղի է ունեցել միաձուլումների և ձեռքբերումների տեսքով շահութաբեր ոլորտներում՝ բանկային, նավթային, հեռահաղորդակցության ոլորտներում։ Անկախության պատերազմի և 90-ականների ազգայնական քաղաքականության պատճառով Խորվաթիան կորցրել է օտարերկրյա ներդրումների առաջին խոշոր ալիքը, որը հասել է Արևելյան Եվրոպայի երկրներ։

Ձեռնարկությունները, չնայած պետական վերահսկողությանը, կարող էին հեշտությամբ ինքնուրույն որոշումներ կայացնել բիզնես քաղաքականության մեջ, ներառյալ ներդրումները, և նույնիսկ խրախուսվում էր մրցակցությունը այլ ձեռնարկությունների հետ։

Ներկայումս Խորվաթիայի հիմնական արդյունաբերություններն են՝ գյուղատնտեսությունը, սննդի արտադրությունը, տեքստիլ, փայտանյութ, մետաղների մշակումը, քիմիական և նավթային արդյունաբերությունը, նավաշինությունը և զբոսաշրջությունը։

Ներկայումս տնտեսության հիմքը սպասարկման ոլորտն է, որի ներդրումը ՀՆԱ-ում կազմում է 67%։ 2007 թվականին ՀՆԱ-ն կազմել է 275,5 միլիարդ խորվաթական կունա կամ 12,400 միլիարդ ԱՄՆ դոլարից մի փոքր ավելի, ինչը գերազանցում է այնպիսի ԵՄ երկրներին, ինչպիսիք են Ռումինիան, Լատվիան, Լիտվան և Լեհաստանը։ Գնողունակության համարժեքության դեպքում Խորվաթիայի ՀՆԱ-ն կազմում է մոտավորապես 16400 ԱՄՆ դոլար կամ 2007 թվականի ԵՄ միջինի 54,2%-ը։

Արժույթ և բանկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մինչև 2023 թվականի հունվարի 1-ը Խորվաթիայի ազգային արժույթը եղել է խորվաթական կունան։ 1994 թվականին իր ներդրումից ի վեր կունան համեմատաբար կայուն է եղել դոլարի նկատմամբ։ 2023 թվականի հունվարի 1-ին Խորվաթիան միացել է Եվրոգոտին (միևնույն ժամանակ Շենգենյան գոտուն միանալով՝ դառնալով 20-րդ երկիրը, որն ընդունել է միասնական եվրո արժույթը)[5]։

Գյուղատնտեսություն, ձկնորսություն, անտառային տնտեսություն և սննդի վերամշակում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ընդհանուր 3,18 մլն ՀՍ գյուղատնտեսական նշանակության հողերից 63,5%-ը զբաղեցնում է գյուղատնտեսությունը, մնացածը արոտավայր է։ Գյուղատնտեսական նշանակության հողերի 80,4%-ը մասնավոր է, ինչը զգալի ազդեցություն ունի Խորվաթիայի տնտեսության վրա։

Խորվաթիան արտադրում է աշխարհահռչակ սննդամթերքներ ինչպիսիք են՝ «slavonski kulen» (հայտնի սլավոնական սալյամի), «dalmatinski pršut» ( դալմատերեն ապխտած խոզապուխտ ), «istarski pršut» (իստրական ապխտած խոզապուխտ) և «paški sir»:

Խորվաթիայում ձկան վերամշակման 18 գործարան կա։ Ձկների և խեցեմորթների աճեցումը գնալով ավելի է կարևորվում։ 1998 թվականին քաղցրահամ ջրերի ձկներից արտադրությունը կազմել է մոտավորապես 5800 տոննա, իսկ ծովային ձկներից՝ մոտավորապես 1500 տոննա։

Սննդամթերքի, խմիչքների և ծխախոտի արտադրությունը կազմում է Խորվաթիայի համախառն ներքին արդյունքի 20,6%-ը։

Տրանսպորտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խորվաթիայում ճանապարհների երկարությունը 2941 կմ է։ Դրանցից 1313,8 կմ-ը մայրուղիներ են (autocesta)[6]։ Խորվաթիան 2018 թվականին 19-րդն է աշխարհում ճանապարհների որակով համաշխարհային մրցունակության ինդեքսում, որը ամեն տարի կազմվում է Համաշխարհային տնտեսական ֆորումի փորձագետների կողմից։ Աշխարհի բոլոր հետկոմունիստական երկրների մեջ զբաղեցնում է ամենաբարձր տեղը[7]։

էներգետիկա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խորվաթիայի ապացուցված էներգակիրների ընդհանուր պաշարները գնահատվում են 0,05 միլիարդ տուտ (ածխային համարժեքով), այդ թվում՝ 29,7 %-ը՝ հում նավթ, 64,1 %-ը՝ բնական գազ և 6,2 %-ը՝ ածուխ։ Երկրի էներգետիկ կախվածությունը էներգակիրների ներմուծումից բնութագրվում է Eurostat-ի տվյալների համաձայն հետևյալ կորերով[8]՝

EES EAEC, Խորվաթիայի էներգետիկ կախվածությունը, 1990-2019 թվականներին:

Երկրի վառելիքաէներգետիկ հաշվեկշռի 2019 թվականի առանձնահատկությունները պատկերված են ստորև բերված աղյուսակի տվյալներով[9]։ Առաջնային էներգիայի արտադրությունը կազմում է մոտ 44,0 մլն տոննա մատ (նավթի համարժեք), այդ թվում՝ բնական գազը՝ 14,7 մլն մատ կամ 33,5%; հում նավթ և նավթամթերք՝ 7,1 մլն տո կամ 16,1%; վերականգնվող աղբյուրներ և կենսավառելիք՝ 22,1 մլն ոտ կամ 50,2% և չվերականգնվող թափոններ՝ մոտ 0,1 մլն ոտ կամ 0,3%։

Խորվաթիայի վառելիքաէներգետիկ հաշվեկշռը 2019 թվականի համար, հազար տոննա նավթային համարժեք
Էներգիա Առաջնային էներգիայի արտադրություն Արտահանում Ներմուծում Ընդհանուր մատակարարում Վերջնական էներգիայի սպառում Արդյունաբերություն Տրանսպորտ Այլ ոլորտներ
Էլեկտրականություն -- 5707 10623 4916 13397 2929 220 10247
Ջերմային էներգիա -- -- -- -- 2267 321 -- 1946
Գազի ա. -- -- -- -- 12 -- -- 12
Բնական գազ 14747 2422 11049 23361 10709 3952 28 6729
Չվերականգնվող թափոններ 116 -- -- 116 116 116 -- --
Միջուկային ջերմություն -- -- -- -- -- -- -- --
Հում նավթ և նավթամթերք (բացառությամբ կենսավառելիքի) 7065 19673 46186 32210 26785 2740 19806 4238
Շեյլ և խեժ ավազ -- -- -- -- -- -- -- --
Տորֆ արտադրանք -- -- -- -- -- -- -- --
Վերականգնվող ռեսուրս և կենսավառելիք 22091 2503 319 19898 12075 378 221 11476
Պինդ օրգանական վառելիք -- -- 5753 5772 1019 977 -- 43
Ընդամենը 44019 30305 73930 86273 66381 11413 20276 34692
Էլեկտրաէներգիայի մասնաբաժինը -- 18,83% 14,37% 5,70% 20,18% 25,66% 1,09% 29,54%

Երկիրը էլեկտրաէներգիայի զուտ ներկրող երկիր է։ Խորվաթիայի էլեկտրաէներգետիկ համալիրը 2019 թվականի վերջին (Եվրոստատի տվյալները 2021 թվականի հունվարի 27-ի և փետրվարի 3-ի դրությամբ) բնութագրվում է հետևյալ ցուցանիշներով[10]` Էլեկտրակայանների տեղադրված հզորությունը՝ 4712 ՄՎտ։ Էլեկտրաէներգիայի համախառն արտադրությունը՝ 12760 մլն. կՎտժ է։

EES EAEC. 2019 թվականին Խորվաթիայում արտադրող աղբյուրների տեղադրված հզորության կառուցվածքը։
EES EAEC. Էլեկտրաէներգիայի համախառն արտադրության կառուցվածքը Խորվաթիայում 2019 թվականի համար, տոկոս

Արդյունաբերություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խորվաթիայի արդյունաբերական հատվածը արագորեն փոխվում է, ինչպես և ամբողջ Խորվաթիայի տնտեսությունը։ Այս հատվածի ամբողջական ազդեցությունը և ռազմավարական վերակազմավորումն ակնհայտ են շատ ոլորտներում։ Մասնավորապես՝ սեփականաշնորհում, արտահանման ուժեղացում դեպի արևմտյան շուկաներ, նոր ապրանքների մշակում և նորարարությունների կիրառում առկա ապրանքների և արտադրական գործընթացներում, որակի մակարդակի և ստանդարտների բարձրացում, շրջակա միջավայրի պաշտպանության համար պայմանների ստեղծում, ծախսերի արդյունավետության հասնելու և այլն։

Արդյունաբերությունը ներկայումս կազմում է Խորվաթիայի ՀՆԱ-ի մոտավորապես 20%-ը, որը մոտ է Եվրամիության մակարդակին։ Արդյունաբերական ապրանքներին բաժին է ընկնում Խորվաթիայի ընդհանուր արտահանման 97%-ը։

Խորվաթիայի հիմնական արդյունաբերությունները[11]՝

  • Դեղագործական արդյունաբերություն։ Խորվաթիայի առաջատար դեղագործական ընկերությունը Pliva-ն է (այն նաև առաջին տեղն է զբաղեցնում Կենտրոնական և Արևելյան Եվրոպայում վաճառքի ծավալներով)։ Ընկերության բաժնետոմսերը ցուցակված են Լոնդոնի ֆոնդային բորսայում։ Դեկտեմբերին 2000 թվականին Pliva-ն ձեռք է բերել Pharmascience UK-ը, որին պատկանում է Dominion Pharma-ն։ Pliva-ն արտադրում է ագրոքիմիական, կոսմետիկ և անձնական խնամքի միջոցներ, սննդամթերք և խմիչքներ, ինչպես նաև բժշկական և անասնաբուժական արտադրանք։
  • Քիմիական և նավթային արդյունաբերությունը ներկայացվում է INA ընկերության կողմից։ INA-ն ինտեգրված պետական ընկերություն է, որը զբաղվում է տարբեր գործունեությամբ։ INA-ն գազամատակարարման մենաշնորհ ունի և ունի երկու նավթավերամշակման գործարաններ երկրում (Ռիեկա և Սիսակ), ինչպես նաև ուսումնասիրում է նավթի հանքերը։ INA-ն ապահովում է երկրի ազգային տնտեսության հում նավթի կարիքների երկու երրորդը Անգոլայում, Եգիպտոսում և Ռուսաստանում իր արդյունահանվող հանքավայրերից։ INA -ն ապահովում է բնական գազի կարիքների մեկ երրորդը։
  • Ծանր արդյունաբերությունը ներառում է մետալուրգիական և պողպատի գլանման գործարաններ, ինժեներական գործարաններ, հիդրոէլեկտրակայաններ, նավաշինական գործարաններ, ցեմենտի և երկաթբետոնե արտադրատեսակների գործարաններ։
  • Ավտոմոբիլային արդյունաբերություն

Առևտուր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խորվաթիայի տնտեսվարող սուբյեկտների գրեթե 50%-ը ներգրավված է բաշխիչ առևտրով։ Այս գործունեության մեջ աշխատում է ընդհանուր աշխատուժի 15%-ը և արտադրում է Խորվաթիայի ՀՆԱ-ի մոտավորապես 10%-ը, ինչը այս ոլորտը չափազանց կարևոր է դարձնում ողջ երկրի տնտեսության համար։ 1998 թվականին այս արդյունաբերության ձեռք բերած ընդհանուր եկամուտը կազմել է 19 միլիարդ դոլար։

Միջազգային առևտուր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2017 թվականին Խորվաթիայի արտահանումը կազմել է 8,16 մլրդ ԱՄՆ դոլար[12], ներմուծումը` 14,5 մլրդ ԱՄՆ դոլար, արտաքին առևտրի բացասական հաշվեկշիռը՝ 6,35 մլրդ ԱՄՆ դոլար։

Հիմնական արտահանվող ապրանքները եղել են՝ դեղեր, նավթամթերք, մեքենաներ և սարքավորումներ, պահեստամասեր, գյուղատնտեսական ապրանքներ (ներառյալ ծխախոտ և ալկոհոլային խմիչքներ), առաջատար գնորդներն են՝ Գերմանիա (1,33 միլիարդ դոլար), Իտալիա (1,08 միլիարդ դոլար), Սլովենիա (0,817 միլիարդ դոլար), Բոսնիա և Հերցեգովինա (0,744 միլիարդ դոլար) և Ավստրիա (0,559 միլիարդ դոլար)։

Հիմնական ներմուծվող ապրանքներն են՝ ավտոմեքենաներ, նավթամթերք, դեղամիջոցներ, մեքենաներ և սարքավորումներ, ածուխ, սպառողական ապրանքներ, հիմնական մատակարարները՝ Գերմանիա (2,85 միլիարդ դոլար), Իտալիա (2 միլիարդ դոլար), Սլովենիա (1,36 միլիարդ դոլար), Հունգարիա (0,936 միլիարդ դոլար) և Ավստրիա (0,901 միլիարդ դոլար)։

Բնակչության եկամուտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կեյտցի ինդեքսը (երկրում նվազագույն և միջին աշխատավարձերի հարաբերակցությունը) Խորվաթիայում 2018 թվականի դրությամբ (միջին 8420 կունա[13][14] և նվազագույնը 3439 կունա[15][16]) կազմում է մոտ 40,8%։ 2020 թվականի հունվարի 1-ից նվազագույն աշխատավարձը կազմել է 4062,51 կունա՝ 543,35 եվրո (համախառն), և 3250,01 կունա՝ 434,68 եվրո (մաքուր)[17][18][19]։ 2021 թվականի հունվարի 1-ից նվազագույն աշխատավարձը կազմել է 4250 կունա՝ 562,04 եվրո (համախառն), և 3400 կունա՝ 449,44 եվրո (մաքուր)[20][21][22][22][23]։ 2022 թվականի հունվարի 1-ից նվազագույն աշխատավարձը կազմել է 4687,50 կունա՝ 623,42 եվրո (համախառն), իսկ 3750 կունա՝ 499,22 եվրո (մաքուր), Կեյտցի ինդեքսը՝ 48,78%[24][25][26][27]: 2023 թվականի հունվարի 1-ից նվազագույն աշխատավարձը կազմել է 700 եվրո (համախառն) և 560 եվրո (մաքուր)[28][29][30][31]։ Խորվաթիայի աշխատանքի նախարարության տվյալներով՝ 2023 թվականի հոկտեմբերին մոտ 21,000 խորվաթներ ստացել են նվազագույն աշխատավարձ, իսկ ընդհանուր առմամբ 96,650 մարդ ստացել է 800 եվրոյից ցածր աշխատավարձ[32][33][34]։ 2023 թվականի դեկտեմբերի դրությամբ Խորվաթիայում միջին աշխատավարձը կազմել է 1620 եվրո (համախառն) և 1191 եվրո (մաքուր)։ 2024 թվականի հունվարի 1-ից նվազագույն աշխատավարձը կազմում է 840 եվրո (համախառն) և 677 եվրո (մաքուր)[32][33][34][35]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Համաշխարհային բանկի տվյալների բազա — WB.
  2. ↑ http://www.imf.org/external/datamapper/NGDP_RPCH@WEO?year=2016
  3. ↑ Համաշխարհային բանկի տվյալների բազա — WB.
  4. ↑ http://www.imf.org/external/datamapper/PCPIEPCH@WEO?year=2016
  5. ↑ Хорватия: теперь в шенгене и еврозоне
  6. ↑ «Motorways network - HUKA». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հուլիսի 1-ին. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 1-ին.
  7. ↑ «Global Competitiveness Index 2017-2018 - Reports - World Economic Forum». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 1-ին.
  8. ↑ «Запасы энергоносителей. Энергетический потенциал». EES EAEC. Мировая энергетика. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 3-ին.
  9. ↑ «Запасы энергоносителей. Энергетический потенциал». EES EAEC. Мировая энергетика. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 3-ին.
  10. ↑ «Энергетика Хорватии». EES EAEC. Мировая энергетика. 2021 թ․ հուլիսի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ օգոստոսի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 3-ին.
  11. ↑ «Экономика Хорватии». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 12-ին. Վերցված է 2019 թ․ փետրվարի 10-ին.
  12. ↑ «Внешняя торговля Хорватии на https://atlas.media.mit.edu». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 26-ին. Վերցված է 2019 թ․ փետրվարի 10-ին. {{cite web}}: External link in |title= (օգնություն)
  13. ↑ «Croatian Bureau Of Statistics - Republic Of Croatia». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 16-ին. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
  14. ↑ «Currency Converter | Foreign Exchange Rates | OANDA». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
  15. ↑ «Data services - Eurostat». Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
  16. ↑ «Источник» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2020 թ․ օգոստոսի 31-ին. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
  17. ↑ «Novac — Rebalansom za 2019. smanjuje se državni deficit sa 1,7 milijardi kuna na 582 milijuna kuna». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հոկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 19-ին. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 6 (օգնություն)
  18. ↑ «Poslodavci negoduju zbog povećanja minimalca: «To je veliki udar» — Index.hr». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ նոյեմբերի 8-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 19-ին. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 66 (օգնություն)
  19. ↑ «Plenković najavio novi rast minimalne plaće: To je bez presedana u povijesti hrvatskih vlada — Poslovni dnevnik». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունվարի 24-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 19-ին. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 93 (օգնություն)
  20. ↑ «Vlada povećava minimalac na 3400 kuna - Index.hr». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
  21. ↑ «Jutarnji list - Minimalna neto plaća za 2021. godinu 3.400 kuna ili za 150 kuna više nego sada». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 9-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
  22. ↑ 22,0 22,1 «HRT: Minimalna plaća raste za 150 kn, sindikati zadovoljni, HUP nije». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
  23. ↑ «Premijer objavio kolika će biti minimalna plaća - Poslovni dnevnik». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
  24. ↑ «Vlada diže minimalac. Poduzetnici ljutiti, sindikati oduševljeni - Index.hr». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 8-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.
  25. ↑ «Raste minimalna studentska satnica, evo koliko bi trebala iznositi u 2022». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 8-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.
  26. ↑ «Državni tajnik: Povećanje minimalne plaće veliki je iskorak - Glas Istre». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 8-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.
  27. ↑ «Minimalac će prvi put biti veći od polovine prosječne plaće, rodiljna naknada 1000 eura - Večernji.hr». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 8-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.
  28. ↑ «Objavljeno koliko će minimalna neto plaća iznositi u 2023. godini - Novi list». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հոկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 1-ին.
  29. ↑ «Plenković: Minimalna plaća će biti 560 eura - Index.hr». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հոկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 1-ին.
  30. ↑ «Oslobođenje - Povećanje minimalne plate u Hrvatskoj: I nakon toga teško će se živjeti». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հոկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 1-ին.
  31. ↑ «Sabor prihvatio premijerovo izvješće o radu Vlade». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հոկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 1-ին.
  32. ↑ 32,0 32,1 «Od 1. siječnja raste minimalna plaća u Hrvatskoj - mnogim građanima bi se život bar malo mogao promijeniti nabolje — KAportal.hr». Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ հունվարի 2-ին. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 2-ին.
  33. ↑ 33,0 33,1 «Za tjedan dana raste minimalna plaća — eZadar.hr». Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ հունվարի 2-ին. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 2-ին.
  34. ↑ 34,0 34,1 «Od 1. siječnja raste minimalna plaća: Broj ljudi koji primaju minimalac je drastično pao, a zna se i razlog | Riportal». Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ հունվարի 2-ին. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 2-ին.
  35. ↑ «Što se u Hrvatskoj mijenja od 1. siječnja: Ovo vas čeka u 2024. - Večernji.hr». Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ հունվարի 2-ին. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 2-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Խորվաթիայի տնտեսություն» հոդվածին։
 ⛭ 
  Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Խորվաթիայի_տնտեսություն&oldid=9918235» էջից