Առինձ
| Գյուղ | |
|---|---|
| Առինձ | |
| Վարչական տարածք | Օսմանյան Կայսրություն |
| Վիլայեթ | Էրզրումի գավառ |
| Գավառակ | Քղիի գավառակ |
| Այլ անվանումներ | Առինծ, Առինչ, Առինջ, Առիչ, Առուզ, Արինջ |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Տեղաբնականուն | առինձեցի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Առինձ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Քղիի գավառակում: Գտնվում էր Ներքին Քղիի շրջանում, Մելիքան և Քղի գյուղաքաղաքների միջև, Քղի գետի հովտում։
Բովանդակություն
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղը մեծապես ավերվել է XIX դարում տեղի ունեցած երկրաշարժից, բայց վերականգնվել է: Ավերվել ու ամայացել է Մեծ եղեռնի ժամանակ։ Կոտորածներից փրկվել է ընդամենը 33 մարդ, որոնցից 30 հոգի գաղթել են ԱՄՆ, իսկ 3-ը՝ Արևելյան Հայաստան:
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
XIX դարի սկզբին ուներ մոտ 200 տուն՝ ավելի քան 1200 հայ բնակիչ։ XX դարի սկզբին ուներ 70 տուն՝ 600 բնակչով:
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Զբաղվում էին երկրագործությամբ, անասնապահությամբ, այգեգործությամբ։ Առինձն հայտնի էր ընկույզով, տանձով ու սնկով։ Ճանապարհներով կապված էր Մելիքան և Քղի գյուղաքաղաքների հետ։
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առինձն ուներ եկեղեցի: Գյուղից վերև, Քղի գետի բարձրադիր ափին գտնվում էր Ս. Ամենափրկիչ վանքը, որը վերականգնվել էր երկրաշարժից հետո:
Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղում գործում էր վարժարան[1]:
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 1, էջ 326
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|
