Էրզրումի գավառ
| Գավառ | |
|---|---|
| Կարին | |
| Էրզրում | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ |
| Գավառ | Էրզրումի գավառ |
| Այլ անվանումներ | Կարին, Էրզրում, Էրզիռում, Էրզռում, Թեոդոսուպոլիս |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Բնակչություն | 382 300 մարդ (20-րդ դարասկիզբ) |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը), այլք |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Տեղաբնականուն | Էրզրումցի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Էրզրում, գավառ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթում[1]։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հյուսիսից և հյուսիս-արևելքից սահմանակից էր Տրապիզոնի նահանգին ու Բաթումի մարզին, արևմուտքից՝ Երզնկայի գավառին, հարավից՝ Խարբերդի և Բիթլիսի նահանգներին, արևելքից՝ Բայազետի գավառին ու Կարսի մարզին։ Վարչական կենտրոնը Կարին (Էրզրում) քաղաքն էր[1]։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1915-1916 թվականներին Էրզրումի գավառի բնակչության մեծ մասը զոհ գնաց Մեծ եղեռնին։ Կենդանի մնացածները գաղթեցին տարբեր երկրներ[1]։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
19-րդ դարի վերջերին և 20-րդ դարի սկզբներին Էրզրում գավառն ուներ 1574 բնակավայր՝ 382 300 բնակչով, որից 89 934 հայեր, 287 839-ը՝ մուսուլմաններ, 4527-ը՝ այլք[1]։
Հասարակական կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
20-րդ դարի սկզբին Էրզրումի գավառում կար 22 արական և 18 իգական հայկական նախակրթական դպրոց՝ 1700 աշակերտով և 70 ուսուցիչով[1]։
Վարչական բաժանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
19-րդ դարի վերջերին և 20-րդ դարի սկզբներին Էրզրումի գավառի մեջ մտնում էր 9 գավառ[1].
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայ ընտանիք Էրզրումում[2]:
Էրզրումի հայկական վարժարանի շրջանավարտներ[3]:
Էրզրումի թուրքական որբանոցի հայ տղաները սպասում են գեներալ Հարբորդի առաքելության գալստյանը Էրզրումում, Թուրքիա, 25 սեպտեմբերի, 1919 թ.։
Էրզրում քաղաքը 1918 թվականին, այն բանից հետո, երբ հայկական կամավորական ստորաբաժանումները հեռացան տարածաշրջանից՝ Սարդարապատի ճակատամարտում օսմանցիների դեմ կռվելու։
.jpg)
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 2 [Դ-Կ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 366 — 992 էջ։
- ↑ H.F.B. Lynch, Armenia. Travels and Studies, Vol. II, London, 1901
- ↑ H. Hepworth, Through Armenia on Horseback, London, 1898
- ↑ H.F.B. Lynch, Armenia. Travels and Studies, Vol. II, London, 1901
| ||||||||||||||||||||||