Ռիզա Վելիբեկով
Ռիզա Վելիբեկով Rza Xəlil oğlu Vəlibəyov | |
---|---|
Ծնվել է | 1903 |
Ծննդավայր | Ագարակ, Էջմիածնի գավառ, Երևանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
Մահացել է | 1974 |
Մահվան վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Գերեզման | Կոմիտասի անվան զբոսայգու պանթեոն |
Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ, պաշտոնյա, նախարար, թերթի խմբագրիչ և հիշատակագիր |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Rza Valibeyov Վիքիպահեստում |
Ռիզա Խալիլ օկլի Վելիբեկով (ադրբ.՝ Rza Xəlil oğlu Vəlibəyov, 1903, Ագարակ, Էջմիածնի գավառ, Երևանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - 1974, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), Ադրբեջանա-խորհրդային պետական-կուսակցական գործիչ, ՀԽՍՀ արդարադատության ժողովրդական կոմիսար, ՀԽՍՀ ժողովրդական կոմիսարների խորհրդի նախագահի տեղակալ, եղել է «Սովետական Հայաստան» թերթի խմբագիրը։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ռիզա Խալիլ օկլի Վելիբեկով ծնվել է 1903 թվականին Երևանի նահանգի Էջմիածնի գավառի Ագարակավան գյուղում։ 1920 թվականին Հայաստանում խորհրդային իշխանության հաստատումից հետո Ռ. Վելիբեկովն ուսանել է կարճաժամկետ քաղաքական դասընթացներում։ 1922 թվականին աշխատել է Հայաստանի Լենինյան կոմունիստական երիտասարդական միությունում, ապա Հայաստանի կոմկուսի Երևանի քաղկոմում որպես հրահանգիչ։ 1924 թվականին ուղարկվել է սովորելու Անդրկովկասի կոմունիստական համալսարան և 1928 թվականին ավարտել այդ համալսարանը[1]։
Աշխատել է Հայկական կոմկուսի Վարդենիսի շրջանային կոմիտեի առաջին քարտուղար, ՀԿԿ Կենտկոմի օրգան «Գըզըլ Շաֆաք» թերթի խմբագիր։ 1930-ական թվականներին նախագահել է Հայաստանի պրոլետար գրողների ընկերության թուրքական (ադրբեջանական) բաժինը[2]։
Ռիզա Վելիբեկովը 1960-1974 թվականներին աշխատել է Երևանի պետական մանկավարժական ինստիտուտում որպես ուսուցիչ և դասավանդել քաղաքական տնտեսություն առարկան[3]։
Ռիզա Վելիբեկովը բազմիցս ընտրվել է ՀԿԿ Կենտկոմի անդամ և չորրորդ ժամկետով եղել է ՀԽՍՀ Գերագույն խորհրդի պատգամավոր։ Ռ. Վելիբեկովը Հայաստանի ադրբեջանցիների մեջ ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի ընտրված առաջին պատգամավորներից էր։ Պարգևատրվել է բազմաթիվ շքանշաններով և մեդալներով, այդ թվում՝ երկու «Աշխատանքային կարմիր դրոշի», «Պատվո նշան» շքանշաններով, ՀԽՍՀ Գերագույն խորհրդի պատվավոր հրամանագրերով[4]։