Ծնվել է 1891 թվականին, Ալեքսանդրապոլ (այժմ՝ Գյումրի) քաղաքում։ Հայրը արհեստով ղազազ է եղել (ղազազ Հարություն), որի հետ աշխատել է Աղասին մինչև 13-14 տարեկան հասակը։ Ավարտել է տեղական առևտրական դպրոցը 1911 թ., ապա Պետերբուրգի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը։ Նույն թվականին հրատարակել է իր «Լուսաբացի ծաղիկներ» արձակ պոեմների փոքրիկ հավաքածուն։ Ոտանավորներ և արձակ պոեմներ տպագրել է զանազան թերթերում, գլխավորապես «Ժայռում»։ 1917-1919 թվականներին մասնակցել է Աստրախանի պաշտպանությանը։ 1912-1918 թվականներին (ուսանողական շրջան) գրված բոլոր ոտանավորները և մի արձակ վեպ - «Ալբատրոս», ապա Վեռլենից թարգմանած 40-ից ավելի ոտանավորները կորել են Աստրախանի քաղաքացիական կռիվների ժամանակ։ Մեծ հեղափոխության տարիներին ոչինչ չի գրել։ 1925 թվականին հրատարակել է Բլոկի«Տասներկուսի» թարգմանությունը, իսկ 1926 թվականին «Զոհեր» ժողովածուն՝ նվիրված «26 կոմունարների» հիշատակին[1]։ 1920 թվականին Պյատիգորսկի օկրուգային գործկոմի նախագահն էր, ապա Թերեքի մարզի ֆինանսների կոմիսարը։ Հետագայում եղել է ՀամԿ (բ) կ Անդրերկոմի բաժնի վարիչ, «Զակկնիգա» հրատարակչության տնօրեն, «Մարտակոչ», «Պրոլետար» (Թիֆլիս), «Կոմունիստ» (Բաքու) թերթերի խմբագիր։ Մահացել է Երևանում[2]։
↑Գրական տեղեկատու. Երևան: «Սովետական գրող». 1986. էջ 528.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 317)։
