Վալերի Կարպին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վալերի Կարպին
ռուս.՝ Валерий Карпин
Քաղաքացիությունը  ԽՍՀՄ,  Ռուսաստան,  Էստոնիա և  Իսպանիա
Ծննդյան ամսաթիվ փետրվարի 2, 1969(1969-02-02)[1][2] (55 տարեկան)
Ծննդավայր Նարվա, Էստոնական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Հասակ 185 սանտիմետր
Դիրք եզրային կիսապաշտպան
Պատանեկան կարիերա
1977—1982 Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն ՄՊՄԴ Պաեմուրու
Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն ՄԴ (Տալլին)
Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն Զվեզդա (Տալլին)
Մասնագիտական կարիերա*
Տարի Ակումբ Խաղ (Գոլ)
1986—1987 Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն Սպորտ (Տալլին) 25 (1)
1988 Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն ԲԿՄԱ (Մոսկվա) 3 (0)
1988 → Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն ԲԿՄԱ-2 16 (2)
1989 Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն Ֆակել 27 (7)
1990—1991 Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն Սպարտակ (Մոսկվա) 49 (3)
1992—1994 Ռուսաստան Սպարտակ (Մոսկվա) 68 (25)
1992 → Ռուսաստան Սպարտակ-2 6 (3)
1994—1996 Իսպանիա Ռեալ Սոսիեդադ 72 (16)
1996—1997 Իսպանիա Վալենսիա 36 (6)
1997—2002 Իսպանիա Սելտա Վիգո 168 (26)
2002—2005 Իսպանիա Ռեալ Սոսիեդադ 102 (20)
1986—2005 Ընդհանուր 572 (109)
Ազգային հավաքական
1992 Անկախ պետությունների համագործակցություն ԱՊՀ 1 (0)
1992—2003 Ռուսաստան Ռուսաստան 72 (17)
2005 Ռուսաստան Ռուսաստան (լողափ.) ? (?)
Մարզչական կարիերա
2009—2012 Ռուսաստան Սպարտակ (Մոսկվա)
2012—2014 Ռուսաստան Սպարտակ (Մոսկվա)
2014—2015 Իսպանիա Մալյորկա
2015—2016 Ռուսաստան Տորպեդո (Արմավիր)
2017—մ․հ․ Ռուսաստան Ռոստով
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը:

Վալերի Գեորգևիչ Կարպին (փետրվարի 2, 1969(1969-02-02)[1][2], Նարվա, Էստոնական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուս ֆուտբոլիստ, մարզիչ, լրագրող։ 2012 թվականի մայիսի 28-ից Ռուսաստանի սպորտի վաստակավոր վարպետ[3]։ 2005 թվականին եղել է Ռուսաստանի լողափի ֆուտբոլի հավաքականի ավագը[4]։ Թիմի կազմում նվաճել է արծաթե մեդալ 2005 թվականի՝ իր համար տնային Եվրոպայի գավաթի խաղարկությունում, չնայած վնասվածքի պատճառով չի կարողացել խաղադաշտ դուրս գալ[5]։ Ռուսաստանի հավաքականի՝ խորհրդային պատմության առաջին գոլի հեղինակ։ Ռուսաստանի հավաքականի պատմության լավագույն ֆուտբոլիստներից մեկը[6][7]։ Մոսկվայի «Սպարտակ» ակումբի նախկին տնօրեն և գլխավոր մարզիչ։ 2017 թվականի փետրվարի 16-ից մինչև հուլիսի 24-ը՝ «Матч ТВ» հեռուստալիքի ֆուտբոլային հեռարձակումների փորձագետ և գլխավոր խմբագիր։ Ունի Էստոնիայի[8] և Իսպանիայի քաղաքացիություն։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վաղ կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

8 տարեկանից սկսել է հաճախել Նարվայի ֆուտբոլային դպրոց, որտեղ նրա առաջին մարզիչը դարձել է Յուրի Շալամովը։ Հանդես է եկել Էստոնական ԽՍՀ հավաքականում և «Կաշվե գնդակ» ակումբի մրցաշարերում։ Խաղացել է նաև հոկեյ և 12 տարեկանում ընդգրկվել ԷԽՍՀ-ի մանկական հավաքականի կազմում։ 15 տարեկանում տեղափոխվել է Տալլինի Կալինսկի շրջանի մարզադպրոց, որտեղից տեղափոխվել է տեղի «Զվեզդա» ակումբ։

17 տարեկանում ընդգրկվել է Տալլինի «Սպորտ» ֆուտբոլային ակումբի կազմում, որը հանդես էր գալիս ԽՍՀՄ-ի երկրորդ լիգայում, իսկ գլխավոր մարզիչը եղել է Վալերի Օվչիննիկը։ Մեկ տարի անց, լինելով զինապարտ, Մերձբալթյան ռազմական շրջանի թիմի հետ միասին մեկնել է Լվով մրցաշարի, որտեղից տեղափոխվել է Մոսկվա՝ Մոսկվայի ԲԿՄԱ ակումբ։ Հիմնական թիմի կազմում պատանի ֆուտբոլիստը տեղ չի ստացել, այդ պատճառով էլ ծառայությունն անցկացրել է ԲԿՄԱ-2 ֆարմ-ակումբում։

1989 թվականին, ավարտելով զինվորական ծառայությունը խաղացել է Վորոնեժի «Ֆակել» ակումբում՝ հանդես գալով ձախ կիսապաշտպանի դիրքում[9]։

«Սպարտակ» (Մոսկվա)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1990 թվականին տեղափոխվել է Մոսկվայի «Սպարտակ» ակումբ, որտեղ նրան հրավիրել է սելեկցինոեր Վալենտին Պոկրովսկին: Սկզբնական շրջանում Կարպինի ստացած աշխատավարձը երեք անգամ ավելի քիչ է եղել նրանից, ինչ ֆուտբոլիստը վաստակել էր «Ֆակելում»[9]։

Թիմի գլխավոր մարզիչ Օլեգ Ռոմանցևը Կարպինին տեղափոխել է կիսապաշտպանության աջ եզր։ Վալերին ակումբի կազմում նորամուտը կատարել է ԲԿՄԱ ակումբի դեմ խաղում և կատարել է երկու գոլային փոխանցում[9]՝ ինչով օգնել է «Սպարտակին» հաղթել 5:4 հաշվով։ Չեմպիոնների գավաթի 1/8 եզրափակչի «Նապոլի» ակումբի դեմ խաղում հենց Վալերիին է վստահվել կատարելու առաջին հարվածը 11 մետրանոցների շարքում, և կիսապաշտպանը իրացրել է այն։

1991 մրցաշրջանում Կարպինը հաստատուն կերպով խաղացել «կարմրասպիտակների» հիմնական կազմում, սակայն գտնվել է այնպիսի խաղացողների ստվերում, ինչպիսիք էին Վասիլի Կուլկովը, Իգոր Շալիմովը և Ալեքսանդր Մոստովոյը։ Այդ խաղացողների՝ եվրոպական ակումբներ տեղափոխվելուց հետո Կարպինը դարձել է «Սպարտակի» առաջատարներից մեկը, որն այդ տարիներին միանձնյա գլխավորել է Ռուսաստանի առաջնությունը։ Թիմի կազմում Վալերին կարողացել է դառնալ Ռուսաստանի եռակի չեմպիոն։

«Ռեալ Սոսիեդադ»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

ԱՄՆ-ում անցկացված աշխարհի առաջնությունից հետո տեղափոխվել է խաղալու Իսպանիայում։ Կարպինի առաջին ակումբը դարձել է բասկյան «Ռեալ Սոսիեդադը»։ Նշանակալի է եղել կարպինի մասնակցությունը բասկյան հեռուստատեսության հաղորդմանը, որտեղ նա ուղիղ եթերում կատարել է բասկերեն երգ՝ աղջկա հանդեպ պատանու սիրո մասին[10]։ Վալերին միանգամից դարձել է ակումբի մեկնարկային կազմի խաղացող՝ զբաղեցնելով աջ կիսապաշտպանի դիրքը։

Իր կարիերայի վերջում՝ 2002 թվականին, Կարպինը վերադարձել է «Ռեալ Սոսիեդադ»։ Վերադարձից հետո անցկացրած առաջին իսկ մրցաշրջանը դարձել է լավագույններից մեկ նրա կարիերայում. թիմը զբաղեցրել է երկրորդ տեղը առաջնությունում՝ զիջելով «Ռեալ Մադրիդին», իսկ Վալերին եղել է թիմի անվերապահ առաջատարը և խփել ութ գոլ։ Այդ թիմում էլ երեսունվեցամյա Կարպինը 2005 թվականին ավարտել է կարիերան։

«Վալենսիա»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մինչև 1995/96 մրցաշրջանը կնքել է հինգամյա պայմանագիր «Ռեալ Սոսիեդադ» ակումբի հետ․ տրանսֆերը կազմել է 1,1 մլրդ պեսետ (8,8 մլն դոլար)[11], սակայն արդեն հաջորդ մրցաշրջանում հանդես է եկել «Վալենսիայի» կազմում, որը առաջնության ուժեղագույն թիմերից մեկն էր։ Կարպինը մրցաշրջանն անցկացրել է բավականին լավ մակարդակով սակայն թիմը տապալել է այն՝ առաջնության ավարտին զբաղեցնելով 10-րդ հորիզոնականը։

«Սելտա»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1997 թվականին Կարպինը ընդգրկվել է «Սելտա» ակումբի կազմում, ուր մի տարի առաջ տեղափոխվել էր հավաքականում նրա խաղընկեր Ալեքսանդր Մոստովոյը։ Դարձել է Իսպանիայի առաջնության 1998-99 մրցաշրջանի լավագույն ունիվերսալ խաղացող («Don Balon» ամսագրի վարկածով)։ «Սելտայի» համար այդ ժամանակաշրջանը լավագույնն էր իր պատմության մեջ. ակումբը մի քանի մրցաշրջան մասնակցել է եվրագավաթներին և հասել բարձր արդյունքների Եվրոպայում, իսկ ռուս կիսապաշտպանները մնացել են թիմի անփոխարինելի առաջատարները։

2000 թվականին դատական կարգով հասել է ռուս և իսպանիայի քաղաքացիների հավասար իրավունքների ճանաչմանը (ոչ միայն ֆուտբոլիստների) սոցիալական ապահովում ստանալու հարցում, այդ թվում նաև անաշխատունակության[12]։ Ռուս մարզիկները կարող էին հավասարեցվել Եվրամիությունից խաղացողներին միայն Սիմուտենկովի գործի արդյունքներով 2005 թվականին[13]։

Կարիերան հավաքականում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1992-2003 թվականներին հանդես է եկել Ռուսաստանի հավաքականում՝ անցկացնելով 72 խաղ և խփելով 17 գոլ։ 1999 թվականի հունիսի 5-ին Կարպինի գոլերից մեկը, ընդդեմ Ֆրանսիայի հավաքականի, իր հավաքականին պատվական հաղթանակ է բերե։ Կարպինը եղել է Ռուսաստանի հավաքականի ֆուտբոլիստներից մեկը, որն ստորագրել է «14-ի նամակը»։ Մասնակցել է 1994 և 2002 թվականների աշխարհի առաջնություններին, 1996 թվականի Եվրոպայի առաջնությանը։

2002 թվականի ապրիլի 17-ին Ֆրանսիայի դեմ ընկերական խաղի 70-րդ րոպեին քաշքշուկի մեջ է ներքաշվել ֆրանսիայի հավաքականի մի շարք ֆուտբոլիստների հետ, որոնց վրդովվեցրել է նրա կոպիտ խաղը։ Խաղից հետո Կարպինը հանդերձարանում հարձակվել է ֆրանսիացի Պատրիկ Վիեյրայի վրա, ինչը վերաճել է կռվի երկու հավաքականների խաղացողների միջև, որի ընթացքում Կարպինը աչքի տակ կապտուկ է ստացել[14]։

2003 թվականի մարտին որոշել է ավարտել ելույթները Ռուսաստանի հավաքականի կազմում[15][16]։ 2005 թվականին եղել է Ռուսաստանի լողափի ֆուտբոլի հավաքականի ավագը։ Նվաճել է 2005 թվականի Եվրոպայի գավաթի արծաթե մեդալ՝ իր համար տնային խաղարկությունում։

Մարզչական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Սպարտակ» (Մոսկվա)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Մալյորկա»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2014 թվականի օգոստոսի 12-ին Կարպինը դարձել է Իսպանիայի առաջնության երկրորդ դիվիզիոնի «Մալյորկա» ակումբի գլխավոր մարզիչը[17]։ Հինգերորդ տուրից հետո ակումբը մեկ միավորով զբաղեցնում էր մրցաշարային աղյուսակի վերջին՝ 22-րդ հորիզոնականը, և վաղ է ավարտել պայքարը երկրի գավաթի խաղարկությունում[18], ինչի պատճառով մարզիչըկանգնել էր աշխատանքից հեռացվելու վտանգի առաջ[19]։ «Մալյորկայից» հեռանալուց հետո Կարպինը կարող էր ստանալ 400 հազար եվրո փոխհատուցում[20]։ Սակայն նա աշխատանքից չի ազատվել, և ակումբը Կարպինի գլխավորությամբ անցկացրելէ 7 խաղ առանց պարտության (հինգ անընդմեջ հաղթանակ և երկու ոչ-ոքի), մի պահ հետ մնալով վեցերորդ հորիզնոկանանից, որը իրավունք է տվել մասնակցել Պրիմերա անցնելու համար անցկացվող ֆլեյ-օֆֆի խաղարկությանը, ընդամենը երկու միավորով[21]։ Սակայն հետագայում ակումբը ավելի վատ է հանդես եկել, և 2015 թվականի հունվարի վերջին և փետրվարի սկզբին կրած երեք պարտությունից հետո Կարպինի աշխատանքից հեռանալու հարցը բարձրացվել է[22]։ «Մալյորկան» և Կարպինը սկզբում չի կարողացել պայմանավորվել վճարման վերաբերյալ[22][23], սակայն 2015 թվականի փետրվարի 10-ին հայտարարվել է, որ Կարպինը ազատվել է աշխատանքից[24]։

«Տորպեդո» (Արմավիր)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2015 թվականի հուլիսի 9-ին հայտնի է դարձել, որ Կարպինը դարձել է ՖԱԼ «Տորպեդո» (Արմավիր) ակումբի գլխավոր մարզիչ[25]։ ՖԱԼ առաջնությունում Կարպինի առաջին հինգ խաղերը ավարտվել են 0:0 հաշվով, որը դարձել է լիգայի նոր ռեկորդը։ Այնուհետև հաջորդել է անհաջողությունների շարքը՝ 0։1 հաշվով պարտվել է «Վոլգային» և 0։4 հաշվով «Տոմ» ակումբին։ 8-րդ տուրում «Տորպեդոն» խփել է առաջնությունում իր առաջին գոլ՝հաղթանակ տանելով «Սիբիրի» դեմ խաղում 2:0, այնուհետև Ռուսաստանի գավաթի խաղարկության նորամուտային խաղում նույն հաշվով հաղթանակի է հասել Դոնի Ռոստովի ՍԿԱ ակումբի դեմ խաղում։ Սակայն այնուհետև թիմը նորից ակում է ապրել, նա չի կարողացել դուրս գալ մրցաշարային աղյուսակի վտանգավոր գոտուց և մրցաշրջանի արդյունքներով դուրս է մնացել ՖԱԼ առաջնությունից[26]։ 2016 թվականի հունիսի 23-ին Կարպինը հեռացել է թիմից։ Կողմերը խզել են պայմանագիրը երկկողմանի համաձայնությամբ[27]։

«Ռոստով»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2017 թվականի դեկտեմբերի 19-ին նշանակվել է «Ռոստով» ակումբի մարզչի պաշտոնում, պայմանագիրը կնքվել է 2,5 տարի ժամկետով[28]։

Բիզնես, հեռուստատեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Ռեալ Սոսիեդադում» ելույթներն ավարտելուց հետո 2005 թվականին մնացել է Իսպանիայում և սկսել զբաղվել բիզնեսով, 2007-2010 թվականներին Կարպինի շինարարական ընկերությունը եղել է «Կարպին Կալիսիա» թիմի գլխավոր հովանավորը, որտեղ Կարպինը կատարել է նաև նախագահի պարտականությունները, ինչպես նաև Իսպանիայի ֆոլեյբոլի երկրորդ դիվիզիոնի «Վիգո Վալերի Կարպին» ակումբի հովանավորումը[29][30]։ Վարել է ֆուտբոլին նվիրված «El Rondo» հաղորդումը իսպանական TVE2 հեռուստաալիքով։ Աշխատել է որպես մեկնաբան Իսպանիայի հավաքականի հինգ խաղերում[31]։

2016 թվականի հուլիսից մինչև 2017 թվականի հուլիս եղել է «Матч ТВ» հեռուստաալիքի մեկնաբան[32][33]։ 2017 թվականի մարտին աշխատել է որպես մեկնաբան Եվրոպայի լիգայի 1/8 եզրափակչի «Սելտա» - «Կրասնոդար» խաղերում։

Ֆուտբոլային թիմի գլխավոր մենեջեր է «Ով է ուզում դառնալ միլիոնատեր շոուում» (2017)։

Անձնական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2003 թվականի օգոստոսին ստացել է Էստոնիայի քաղաքացիություն, որպեսզի եվրամիության երկրներում չհամարվի լեգեոներ, սակայն պահպանել է Ռուսաստանի քաղաքացիությունը[8]։ Ավելի ուշ ստացել է նաև Իսպանիայի քաղաքացիություն։

Առաջին կինը՝ Սվետլանա, դուստրերը, Մարիա (ծնվ. 24.2.1996) և Վալերիա (ծնվ. 18.02.2001)։ Երկրորդ կինը՝ իսպանացի դերասանուհի Ալբա Ֆերնանդեսը (ամուսնալուծություն)[34]։ Երրորդ կինը (2017 թվականի հունիսին)՝ Դարյա Գորդևա (հարսանիքն անցկացվել է Նարվայում)[35], աղջիկը՝ Դաշա (ծնվ. 04.09.2018)։ Կարպին ունի նաև ապօրինի դուստր՝ Վերոնիկան[36], որը ծնվել է 1990 թվականին, սակայն մինչև 2010 թվականին Կարպինը նրան չի ճանաչել որպես իր դուստր։

Վիճակագրությունը որպես գլխավոր մարզիչ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2019 թվականի սեպտեմբերի 28-ի դրությամբ
Ակումբ Երկիր Աշխատանքի սկիզբը Աշխատանքի վերջը Արդյունքներ
Խ Հ Ո Պ ԲԳ ԽԳ ԳՏ %
Սպարտակ (Մոսկվա) Ռուսաստան 2009 թվականի ապրիլի 16 2012 թվականի մայիսի 14 122 61 27 34 203 145 +58 50.00
Սպարտակ (Մոսկվա) Ռուսաստան 2012 թվականի նոյեմբերի 26 2014 թվականի մարտի 18 39 19 9 11 63 44 +19 48.72
Մալյորկա Իսպանիա 2014 թվականի օգոստոսի 12 2015 թվականի փետրվարի 10 25 7 6 12 30 39 -9 28.00
Տորպեդո (Արմավիր) Ռուսաստան 2015 թվականի հուլիսի 11 2016 թվականի հունիսի 23 40 11 10 19 30 45 -15 27,50
Ռոստով Ռուսաստան 2017 թվականի դեկտեմբերի 19 մ.հ. 59 24 18 17 69 56 +13 40.68
Ընդհանուր 285 122 70 93 395 329 +66 42.81

Ձեռքբերումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ակումբային[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խաղացողի կարգավիճակում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների ՄիությունՌուսաստան «Սպարտակ»

  • Ռուսաստանի առաջնության հաղթող - (3) 1992, 1993, 1994
  • ԽՍՀՄ գավաթի դափնեկիր - 1991/92
  • Ռուսաստանի գավաթի դափնեկիր - 1993/94
  • Համագործակցության գավաթի դափնեկիր - (2) 1993, 1994
  • ԽՍՀՄ առաջնության արծաթե մեդալակիր - 1991

Իսպանիա «Սելտա»

Իսպանիա «Ռեալ Սոսիեդադ»

Ռուսաստան Ռուսաստանի հավաքական (լողափի ֆուտբոլ)

  • Եվրոպայի գավաթի արծաթե մեդալակիր - 2005

Մարզչի կարգավիճակով[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուսաստան «Սպարտակ»

Անձնական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խաղացողի կարգավիճակում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Ազգային հավաքականի առաջատար» մրցանակի դափնեկիր - 2000 («Спорт-Экспресс»)
  • Լավագույն ունիվերսալ խաղացող Իսպանիայի առաջնության 1998/99 մրցաշրջանում («Don Balon» ամսագիր)
  • Ընդգրկվել է Ռուսաստանի առաջնության 33 լավագույն խաղացողների ցանկում (3) - № 1 (1992, 1993), № 2 (1994)
  • 100 ռուս ռմբարկուներ ակումբի անդամ
  • Գրիգոր Ֆեդոտովի ակումբի անդամ
  • Իրգոր Նետտոյի ակումբի անդամ

Մարզչի կարգավիճակումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ռուսաստանի առաջնության ամսվա լավագույն մարզիչ՝ 2013 թվականի հուլիս[37], 2019 թվականի հուլիս[38], 2019 թվականի օգոստոս[39]

Կարպինի խաղերը ԱՊՀ/Ռուսաստանի հավաքականի կազմում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  2. ↑ 2,0 2,1 Էստոնական մարզական կենսագրական բառարան (эст.)
  3. ↑ Карпину присвоено звание «Заслуженный мастер спорта России»
  4. ↑ Почувствуйте разницу Заметка в газете «Спорт-Экспресс» от 19 августа 2005 года
  5. ↑ Серебряный песок Заметка в газете «Советский спорт» от 5 декабря 2005 года
  6. ↑ После СССР: 20 лучших футболистов России. Часть 4 — Русский бомбардир — Блоги — Sports.ru
  7. ↑ 10 лучших игроков в истории сборной России — Футбол — Sports.ru
  8. ↑ 8,0 8,1 Александр Кружков (2005 թ․ մայիսի 31). ««Валерий Карпин: Живи и радуйся!»». Спорт Экспресс. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Валерий Карпин: «Когда я разрыдался, Черенков сказал: „Не плачь, Валера, ты нам ещё поможешь“»
  10. ↑ Трахтенберг Леонид. Валерий Карпин: Мне знакомо чувство ностальгии // Футбол от «СЭ». — 1996. — № 24. — с. 3.
  11. ↑ Футбол. Испания. Рынок бьёт рекорды
  12. ↑ Джусойти А. Валерий Карпин на позиции правозащитника // Власть. — № 49 (400) от 12.12.2000.
  13. ↑ Джусойти А. Российских спортсменов приняли в Евросоюз // Коммерсантъ. — № 65 (3149) от 13.04.2005.(չաշխատող հղում)
  14. ↑ Ընկերական խաղ Россия — Франция закончился, пардон, мордобоем у сортира(ռուս.)
  15. ↑ Карпин прощается со сборной
  16. ↑ EURO-2004. Осталось 2 дня: самые большие потери — у России
  17. ↑ Карпин возглавил «Мальорку»
  18. ↑ «Мальорка» под руководством Валерия Карпина выбыла из розыгрыша Кубка Испании
  19. ↑ СМИ: главный тренер «Мальорки» Валерий Карпин может быть отправлен в отставку
  20. ↑ В случае увольнения из «Мальорки» Карпин получит 400 тысяч евро
  21. ↑ «Мальорка» под руководством Карпина одержала пятую победу подряд
  22. ↑ 22,0 22,1 Карпина уволят с поста наставника «Мальорки» и просят отказаться от зарплаты
  23. ↑ «Мальорка» и Карпин не смогли договориться об условиях расторжения контракта
  24. ↑ Руководство «Мальорки» подтвердило информацию об отставке Карпина
  25. ↑ Карпин будет назначен главным тренером «Торпедо» Армавир
  26. ↑ Армавирское «Торпедо» Карпина вылетело из ФНЛ после поражения от «Факела»
  27. ↑ Карпин покинул пост главного тренера «Армавира»
  28. ↑ «Валерий Карпин – новый главный тренер ФК «Ростов»». ФК «Ростов». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ նոյեմբերի 6-ին. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 2-ին.
  29. ↑ Валерий Карпин: «Никто из уехавших в Испанию игроков не забывает Россию»
  30. ↑ «Виго Валерий Карпин» начал с тай-брейка Արխիվացված 2009-04-29 Wayback Machine // «Спорт-Экспресс», 19 октября 2007 года
  31. ↑ Валерий КАРПИН: «Սպարտակ» ЗАНИМАЛ ВЫСОКИЕ МЕСТА БЛАГОДАРЯ ШТРАФАМ"
  32. ↑ Карпин стал экспертом «Матч ТВ»
  33. ↑ Валерий Карпин назначен главным редактором футбольных трансляций Дирекции спортивных трансляций «Матч ТВ»
  34. ↑ Ксения Соколова (23 января 2011). «Откуда у хлопца испанская грусть? Личная жизнь Валерия Карпина». pinkfootball.ru. Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  35. ↑ «Валерий Карпин женился». Матч ТВ. 2017 թ․ հունիսի 10. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 10-ին.
  36. ↑ Степан Чаушьян (25 января 2017). «От Карреры до Романцева. Чем занимаются дети звездных спортсменов в соцсетях». Советский Спорт.
  37. ↑ Карпин признан лучшим тренером чемпионата России в июле
  38. ↑ Валерий Карпин назван лучшим тренером июля в РПЛ
  39. ↑ Карпин стал лучшим тренером августа в РПЛ

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վալերի Կարպին» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Վալերի_Կարպին&oldid=9619816» էջից