Սինգառիճ
Սինգառիճ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Էրզրումի գավառում[1]։ Գտնվում էր Էրզրում քաղաքից 15 կմ հարավ-արևմուտք, գետափի վրա։
Անվանումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գյուղն ունեցել է հետևյալ անվանումները. Սանկառիջ, Սանկարիձ, Սենգարիչ, Սենկառիճ, Սենկարիջ, Սընգառիջ, Սընգարիչ, Սընկարիչ, Սընկառիջ, Սինգարիշ, Սինգարիչ, Սինկյառիչ, Սնկառիճ, Սնկառիչ, Սնկառիջ, Սնկառունջ, Սնկարիչ, Սնկոառիջ, Սնկառիջ, Սնկառունջ, Սնկարիչ, Սնկոառիջ, Սունգարիշ։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1830 թվականին, առաջին բռնագաղթի ժամանակ, Սինգառիճ գյուղի մի խումբ բնակիչներ հիմնել և հաստատվել են Ջավախքի Կուլիկամ գյուղում։ Սնկառիճի բնակչության հիմնական մասը բռնությամբ տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։ Նրանց մեծ մասը զոհվել է աքսորի ճանապարհին, իսկ մի մասը ապաստանել են տարբեր երկրներում։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1878 թվականին ուներ 81 թուրք և 92 հայ բնակիչ, իսկ XX դարի սկզբին հայերի թիվը կազմում էր 30 տուն՝ 240 բնակչով։
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնակչությունը զբաղվել է հացահատիկի մշակությամբ, այգեգործությամբ և անասնապահությամբ։
Պատմամշակութային կառույցներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սինգառիճն ուներ Ս. Մինաս անունով եկեղեցի։
Կրթություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գյուղում գործում էր Արշակյան վարժարանը[2]։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Կարինի նահանգի Կարինի գավառ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 4, էջ 607
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 481)։ 
|