Սալաձոր

Սալաձոր, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Էրզրումի գավառում^[1]։ Գտնվում էր Էրզրում քաղաքից 20-21 կմ հյուսիս-արևմուտք, Եփրատ գետի աջակողմյան վտակներից մեկի ափին։

Կլիմա

Ունի զով և առողջարար կլիմա։ Հանդիսացել է Էրզրում քաղաքի ամառանոցներից մեկը։

1877-1878 թվականներին ուներ 175 հայ, 135 թուրք, իսկ 1909 թվականին՝ մոտ 70 տուն խառը բնակիչ։

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահությունն ու հողագործությունն էր։ Հայերը նաև զբաղվում էին արհեստներով։

Սալաձորն ուներ Ս. Սարգիս անունով եկեղեցի։ Գյուղի մոտ կար X դարի արձանագրությունով խաչքարեր և տապանաքարեր։

Եկեղեցուն կից գործում էր վարժարան, որն ուներ 15 աշակերտ։

Սալաձորում է ծնվել XVII դարի տաղերգու Դավիթ Սալաձորեցին^[2]։

«Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն