Սերկևիլ (Քղիի գավառ)
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Սերկևիլ | ||
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
| Վիլայեթ | Էրզրումի գավառ | |
| Գավառակ | Քղիի գավառակ | |
| Այլ անվանումներ | Սերգեվելիկ, Սերկևելիկ, Սերկևլիկ, Սերկևիլիկ | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն, այլ | |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը), թուրքեր | |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը), այլ | |
| Ժամային գոտի | UTC+3 | |
| Փոստային ինդեքսներ | 12000 | |
| ||
Սերկևիլ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Քղիի գավառակում[1]։ Գտնվում էր Քղի քաղաքից 12 կմ հարավ-արևմուտք, Խնուսի գետի հովտում։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1895 թվականին գյուղը կողոպտվել ու ավերվել է։ նախքան 1915 թվականը 100 հայ գաղթել է ԱՄՆ։ 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ թուրքական յաթաղանի զոհ դարձան 568 հայեր։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1909 թվականին ուներ 644 հայ և 120 թուրք բնակիչ։
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահություն, հողագործություն, մեղվապահությունն ու արհեստներն էր։
Պատմամշակութային կառույցներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սերկևիլն ուներ 3 եկեղեցի. Ս. Սարգիս, որի մասին հիշատկված է արխիվային վավերագրերում, Ս. Աստվածածին՝ կառուցված 801 թվականին, Ս. Փրկիչ՝ կառուցված 1139 թվականին և տիկին Օ. Մուրադյանի միջոցներով վերանորգված 1870 թվականին։
Ըստ Գ. Հալաջյանի առաջին երկու եկեղեցիները կոչվում էին Ս. Գևորգ և Ս. Ստեփանոս նախավկա։
Կրթություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գյուղում գործում էր հայկական երկսեռ վարժարան[2]։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Էրզրումի նահանգ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 4, էջ 590
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն