Սերգեյ Ժադան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սերգեյ Ժադան
ուկրաիներեն՝ Сергій Вікторович Жадан
Ծնվել էօգոստոսի 23, 1974(1974-08-23)[1] (49 տարեկան)
ԾննդավայրՍտարոբելսկ, Լուգանսկի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունլեզվաբան, բանաստեղծ, գրող, թարգմանիչ, ակնարկագիր, գիտաֆանտաստիկ գրող, performance artist և երգիչ
Լեզուուկրաիներեն
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ուկրաինա
ԿրթությունԽարկովի Գ. Սկովորոդայի անվան ազգային մանկավարժական համալսարան
Գիտական աստիճանբանասիրական գիտությունների թեկնածու
Պարգևներ
 Serhiy Zhadan Վիքիպահեստում

Սերգեյ Վիկտորովիչ Ժադան (ուկրաիներեն՝ Сергі́й Ві́кторович Жада́н, օգոստոսի 23, 1974(1974-08-23)[1], Ստարոբելսկ, Լուգանսկի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի բանաստեղծ, արձակագիր, էսսեիստ և թարգմանիչ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ժադանը ծնվել է Ուկրաինայի Լուգանսկի մարզի Ստարոբելսկ քաղաքում։ Նա ավարտել է Խարովի Գ․ Սկովորոդայի անվան ազգային մանկավարժական համալսարանը 1996 թվականին. ավարտական աշխատանքը նվիրված է եղել Միխայիլ Սեմենկոյին և 1920-ական թվականների ուկրաինացի ֆուտուրիստ գրողներին։ Հետո երեք տարի եղել է բանասիրական ֆակուլտետի ասպիրանստ և 2000-2004 թվականներին դասավանդել ուկրաինական և համաշխարհային գրականություն։ Դրանից հետո նա աշխատել է որպես արտահաստիքային գրող։

Ժադանը միջազգային ճանաչում ունեցող ուկրաինացի գրող է, բանաստեղծություների 12 գրքերի և 7 վեպերի հեղինակ և մեկ տասնյակից ավելի գրական մրցանակների դափնեկիր։ 2008 թվականի մարտին նրա «Անարխիա ՈՒԿՐ-ում» վեպի ռուսերեն թարգմանությունն ընդգրկվել է Ազգային բեսթսելլեր մրցանակի կարճ ցանկում։ 2008 թվականին Մոսկվայի միջազգային գրքի ցուցահանդեսում եղել է «Տարվա գիրք» մրցանակի հավակնորդ։ 2009 թվականին նա արժանացել է Ժոզեֆ Կոնրադ-Կորզենիովսկու անվան գրական մրցանակի։ 2012 թվականին «Հրազեններ և դանակներ» գիրքն հաղթել է Ուկրաինայի «Տարվա գիրքը» մրցույթի արձակի բաժնում։ 2010 թվականին Շվեյցարիայում Ժադանի «Վորոշիլովգրադը» արժանացել է Յան Միխալսկու մրցանակի, BBC Ուկրաինայի «Տասնամյակի գիրք» և Brücke Բեռլին մրցանակների։ Նրա ընտրյալ բանաստեղծությունների «Դինամո Խարկով» ժողովածուն հաղթել են ուկրաինական «Տարվա գիրք» մրացանակաշխությունում (2014)։ 2015 թվականինի Ժադանի «Մեսոպոտամի» գիրքը հաղթել է Անգելուս գրականության մրցանակը, իսկ 2016 թվականին արժանացել է Ուկրաինայի նախագահի կողմից տրվող «Ուկրաինական տարվա գիրքը» մրցանակին։

Ժադանը թարգմանել է բանաստեղծություններ գերմաներենից, անգլերենից, բելառուսերենից և ռուսերենից, թարգմանել է Պաուլ Ցելանի և Չարլզ Բուկովսկու բանաստեղծներից։ Նրա ստեղծագործությունները թարգմանվել են գերմաներեն, անգլերեն, էստոներեն, ֆրանսերեն, իտալերեն, շվեդերեն, նորվեգերեն, լեհերեն, սերբերեն, խորվաթերեն, լիտվերեն, լատիշերեն, բելառուսերեն, ռուսերեն[5], հունգարերեն, հայերեն և չեխերեն։

Թատրոն և մուլտիմեդիա նախագծեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սերգեյ Ժադանի «Դմոկրատ երիտասարդության հիմն վեպը բեմադրվել է Կիևի Իվան Ֆրանկոյի անվան ազգային ակադեմիական դրամատիկական թատրոնում։ 2004 թվականից սկսած նա աշխատել է Նյու Յորքի La MaMa փորձարարական թատրոնի Յարա արվեստի խմբում՝ մասնակցելով հետևյալ շոուներին` «Կոլիադա. Տասներկու ուտեստներ» (2005), «Ստորերկրյա երազներ» (2013-2014 թթ.), «Hitting Bedrock» (2015) և «1917-2017 թթ. Տիչինան, Ժադանը և շները» (2016-2017)։ Նրա «Լրտես», «Չապլին» և «Ասեղ» բանաստեղծությունները թարգմանվել են անգլերեն և դարձել «Կույր բիծ» բեմադրության մաս, որ ներկայացվել է 2015 թվականի մայիս-հուլիսին Վենետիկի փառատոնի ուկրաինական տաղավարում։

Երաժշտական նախագծեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ժադան համագործակցում էր Խարկովի «Լուկ» երաժշտական խմբի հետ։ «Լուկի» ուիկրաիներեն երգերի մեծ մասի տեքստերը հիմնված են Ժադանի ստեղծագործությունների վրա (մասնավորապես Tourist zone առաջին ալբոմը հիմնված է «Merry Christmas, Jesus Christ» ստեղծագործության վրա)։

2008 թվականին թողարկվել է Khor monholskykh militsioneriv ալբոմը, որի երգերի տեքստերը գրվել են Ժադանի կողմից և կատարվում են Խարկովի տարբեր երաժիշտների կողմից։ Սկսած 2007 թվականից Ժադանը համագործակցել է Խարկովի մեկ այլ՝ Собаки в космосі երաժշտական խմբի հետ, որը ներկայումս հայտնի է որպես Ժադանը և շները։ Նրանք թողարկել են հետևյալ ալբոմները՝ «Спортивний клуб армії» (2008), «Зброя пролетаріату» (2012), «Бийся за неї» (2012) և «Пси» (2016)։

Քաղաքական ակտիվություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սերգեյ Ժադանը ելույթ է ունենում Եվրոմայդանի առաջ Խորկովում, 2013

Մասնակցել է ուկրաինական անկախության շարժմանը սկսած ուսանողական տարիներից և շարունակել ակտիվությունը Ուկրաինայում քաղաքական տարբեր ճգնաժամների ընթացքում։ Նա մասնակցել է 2004 թվականի Նարնջագույն հեղափոխության ցույցերին ընդդեմ կաշառակերության և նախագահական ընտրությունների ժամանակ ընտրողներին վախեցնելու։ Բողոքի ցույցերի արդյունքում վերանայվել է Ուկրաինայի գերագույն դատարանի որոշումը։ 2013 թվականին նա եղել է Խարկովի Եվրոմայդանի համակարգման խորհրդի անդամ, որը մաս է կազմել համազգային ցույցերի և ոստիկանության հետ դաժան բախումների[6][7]։ Մայդանի 5-օրյա հեղափոխության արդյունքում հրաժարական է տվել Ռուսաստանի հովանու ներքո գործող նախագահ Յանուկովիչը։ 2014 թվականին Ժադանը հարձակման է ենթարկվել Խարկովի քաղաքապետարանի շենքի մոտ[8]։

2014 թվականից Ժադանը մի շարք այցելություններ է կատարել Դոնբասի ռազմաճակատի տարբեր կետեր, որտեղ ընթացել են ռազմական բախումներ ռուսների հետ։ 2017 թվականին դարձել է Սերգեյ Ժադանի բարեգործական հիմնադրամի համահիմնադիր, որը մարդասիրական օգնություն է ուղարկում ռազմաճակատի գծին մոտ գտնվող քաղաքներ։

Քննադատություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սերգեյ Ժադանը համարվել է նախկին ԽՍՀՄ երկրների լավագույն գրական գործիչներից մեկը[9][10], ընդգծվել է նրա ունակությունը լինել յուրային ինչպես հասարակ, այնպես էլ կրթված ընթերցողների շրջանում[11]։ Հատուկ գովաբանության է արժանացել նրա «Վորոշիլովգրադ» վեպը[12][13][14], որը կոչվել է մի ամբողջ սերնդի մանիֆեստճանաչվել է[15][16][17]։

Աշխատանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բանաստեղծություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Քաղվածքներ (Цитатник), 1995
  • Գեներալ Հուդա (Генерал Юда), 1995
  • Պեպսի (Пепсі), (1998)
  • Ընտրյալ քնարերգություն (Вибрані поезії), 2000
  • Բալլադներ պատերազմի և վերակառուցման մասին (Балади про війну і відбудову), 2001
  • Մշակույթի պատմությունը մեր դարի սկզբին (Історія культури початку століття), (2003)
  • Ու.Խ.Ս.Հ. (У.Р.С.Р.), 2004
  • Մարադոնա (Марадона), 2007
  • Եթովպիա (Ефіопія), 2009
  • Լիլի Մարլեն (Лілі Марлен), 2009
  • Հրազեններ և դանակներ (Вогнепальні й ножові), 2012
  • Մարիայի կյանքը (Життя Марії), 2015
  • Տաճարականներ (Тамплієри), 2016

Արձակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Big Mac (Біґ Мак, կարճ պատմվածքների ժողովածու), 2003
  • Դեպեշ Մոդ (Депеш Мод), 2004; Glagoslav Publications Limited, 2013, 9781909156845
  • Անիշխանությունում ՈՒԿՐ-ում, 2005
  • Դեմոկրատ երիտասարդության հիմն (Гімн демократичної молоді), 2006
  • Big Mac² (Біґ Мак², կարճ պատմվածքների ժողովածու), 2007
  • Վորոշիլովգրադ (Ворошиловград), 2010; Deep Vellum Publishing, 2016, 9781941920305
  • Բիգ Մակ և այլ պատմություններ (Біґ Мак та інші історії), 2011
  • Մեսոպոտամիա (Месопотамія, ինը պատմվածք և երեսուն բանաստեղծություն), 2014

Բանաքաղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Կապիտալ (Капітал), 2006

Բանաստեղծությունների ժողովածուներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ստանիսլավ+2 (Станислав+2), 2001
  • Ժամանակ «Չ» - Բանաստեղծություններ Չեչնիայի մասին և ոչ միայն (Время `Ч`. Стихи о Чечне и не только), 2001
  • Մենք չենք մեռնի Փարիզում (Мы умрем не в Париже), 2002
  • Մշակույթի պատմություն (История культуры), 2004
  • Անհայտ Ուկրաինա (НеИзвестная Украина), 2005

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Յան Միխալսկու անվան մրցանակ գրականության համար, ստացել է 2014 թվականին Վորոշիլովգրադ ստեղծագործության համար[18],
  • BBC ուկրաինական ծառայության կողմից ստացել է Տասնամյակի գիրք մրցանակ 2014 թվականի դեկտեմբերին Վորոշիլովգրադ ստեղծագործության համար[19],
  • Անգելուս մրցանակ (2015), Մեսոպոտամիա գրքի համար, որ թարգմանվել է լեհերեն Միխալ Պետրիկի և Ադամ Պոմորսկու կողմից[20][21][22]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
  2. https://www.friedenspreis-des-deutschen-buchhandels.de/alle-preistraeger-seit-1950/2020-2029/serhij-zhadan
  3. 3,0 3,1 https://www.suhrkamp.de/person/serhij-zhadan-p-5533
  4. https://www.suhrkamp.de/rights/nachricht/serhiy-zhadan-receives-hannah-arendt-prize-for-political-thought-2022-b-3707
  5. Balla, Olga (2016 թ․ նոյեմբերի 1). «Тяжелые соты письма» (Russian). Colta. Վերցված է 2016 թ․ նոյեմբերի 5-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  6. McGrane, Sally (2014 թ․ մարտի 8). «The Abuse of Ukraine's Best-Known Poet». The New Yorker. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 12-ին.
  7. «Ukraine activists swap Lenin for Lennon». BBC. 2013 թ․ դեկտեմբերի 23.
  8. Maksymiuk, Jan; Bigg, Claire (2014 թ․ մարտի 11). «Ukraine's Rock Star Poet Who Chose To Fight Back». Radio Free Europe. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 12-ին.
  9. Виктор Топоров. Итоги 2009. Литература как литература Արխիվացված 2017-07-07 Wayback Machine // Частный Корреспондент. — 2009. — 21 декабря
  10. Юрий Володарский. Красный на оранжевом Արխիվացված 2017-06-01 Wayback Machine // Частный Корреспондент. — 2009. — 11 декабря
  11. Лиза Новикова. Сергей Жадан обороняет Ворошиловград // Известия. — 2012. — 14 августа
  12. Михаил Трофименков. Кто на Харків? Роман украинского автора — предмет зависти российских коллег Жадана. Արխիվացված 2010-02-05 Wayback Machine // GQ. — 2010. — № 2 (февраль)
  13. Лиза Биргер. Пограничник миров // Газета.ru. — 2012. — 10 июля
  14. Дмитрий Мадьяр. Донецкий спиричуэлс Жадана Արխիվացված 2013-05-13 Wayback Machine // Контрабанда — 2013. — 21 апреля
  15. Екатерина Дайс. Демиург и бензоколонка // Русский журнал. — 2012 — Декабрь
  16. Владимир Цыбульский. На свободу с чистым Элвисом // Газета.ru. — 2009. — 24 декабря
  17. Майя Кучерская. Клуб авиаторов. // Ведомости. — 2012. — № 138 (3152)
  18. Brack, Joëlle (2014 թ․ նոյեմբերի 28). «Prix Jan Michalski 2014». Payot Libraire. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 29-ին.
  19. «BBC Ukrainian Book of the Year 2014 and Book of the Decade winners named». The Financial. 2014 թ․ դեկտեմբերի 13.
  20. «Serhij Żadan!!! -». angelus.com.pl. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 20-ին.
  21. Булкина, Инна. «Кроме Нобеля: Ангелус и другие» (Russian). Gefter. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  22. «Ukrainian writer won prestigious Polish award Angelus». Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սերգեյ Ժադան» հոդվածին։