Չարսանջակի գավառակ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գավառակ
Չարսանջակ
Վարչական տարածքԱրևմտյան Հայաստան
ՎիլայեթԽարբերդի վիլայեթ
ԳավառԴերսիմի գավառ
Այլ անվանումներԳառաձոր. Գառաչոր, Գարաճոր, Գարաչոր, Գարաջոր, Խարաչոլ, Խարաչոր. Կարաչոր, Ղարաչոր, Չարշանճագ, Չարսանճակ, Չարսանճաք, Չարսանջագ, Չեհարսանջակ, Չեհարսանճակ, Չեհարսանջագ, Չեհարսանջակ
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Ազգային կազմՀայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)[1]
Կրոնական կազմՔրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)[1]
ՏեղաբնականունՉարսանջակցի
Ժամային գոտիUTC+3

Չարսանջակ, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Խարբերդի վիլայեթի Դերսիմի գավառում։ Գտնվում էր Դերսիմի հարավային դաշտավայրում։

Կենտրոնը Բերրի գյուղաքաղաքն էր։

Անվան ստուգաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Չարսանջակ բառն առաջացել է չհար և սանջակ բառերից և նշանակում է «չորս գավառ»։

Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ունի հարթավայրային տարածք։ Հյուսիսում տարածվում են լեռներ, իսկ հարավային սահմանը եզերվում է Արածանի գետով։

Չարսանջակի տարածքով հոսւոմ են Փերի և Մնձուր գետերը։ Գավառակն ունի բազմաթիվ աղբյուրներ, արգավանդ հող և ճոխ բուսականություն, ընդարձակ արոտավայրեր և անտառներ։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գավառակի հայության մեծ մասը զոհվել է 1915 թվականի Մեծ եղեռնի պատճառով։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1915 թվականի նախօրեին հայության թիվը կազմում էր 20 000։

Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնակչությունը գերազանցածես զբաղվում էր հողագործությամբ։ Մշակում էին ցորեն, գարի, գլգըլ, ոսպ, սիսեռ, բակլա, կտավատ և այլն։ Մշակում էին նաև բանջարա-բոստանային կուլտուրաներ։

Օգտակար հանածոներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Չարսանջակն ունի կերակրի աղի, բորակի և նավթի հանքավայրեր։

Վարչական բաժանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գավառակն ուներ 4 շրջան, որոնցից յուրաքանչյուրն ուներ 15-20 հայաբնակ և քրդաբնակ գյուղեր[1]։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 4, էջ 226

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]