Չմշկածագի գավառակ
| Գավառակ | |
|---|---|
| Չմշկածագ | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Վիլայեթ | Խարբերդի վիլայեթ |
| Գավառ | Դերսիմի գավառ |
| Այլ անվանումներ | Չիմիշգեզեք. Չիմիշկեզեկ, Չմսկագավառ, Չմշկածագուց երկիր, Չմսկածագք, Չմշկածակ, Չմշկաձագ, Չմշկեծեգ, Չմշկեզեկ |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)[1] |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)[1] |
| Տեղաբնականուն | Չմշկածագցի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Չմշկածագ, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Խարբերդի վիլայեթի Դերսիմի գավառում։ Կենտրոնը Չմշկածագ գյուղաքաղաքն էր։
Տարածքով համապատասխանում է Հայք աշխարհի Փոքր Ծոփք գավառին։
Անվան ստուգաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Չմշկածագ անվանումը կապված է Հովհաննես Չմշկիկ կայսեր անվան հետ։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գտնվում է Խոզաթ և Արաբկիր գավառակների միջև, Դերսիմի գավառի արևմտյան մասում։
Գավառակի տարածքը բավականին հարթ է և ջրառատ։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայաբնակ գյուղերից էին Ագրակը, Բրադին, Բրեխին, Խաչտունը, Խնդրիկը, Կապանմադենը, Հաղթուկը, Մանկուճակը, Վասականը և այլն։
Գավառակի հայության մեծ մասը թուրքական յաթաղանի զոհ է 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
XX դարի սկզբերին հայության թիվը կազմում էր 17 000։ Նրանք բնակվում էին 30 գյուղերում։
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
XX դարի սկզբին գավառակն ուներ 5 վանք և 89 եկեղեցի[1]։
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||||||