Մուռնայի
Մուռնայի, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Խարբերդի վիլայեթի Չմշկածագի գավառակում[1]։ Գտնվում էր Չմշկածագ գյուղաքաղաքից 34 կմ արևմուտք, վիթխարի ժայռի կատարին։
Անվան ստուգաբանություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ըստ «Հայսմավուրք»-ի Մուռնային եղել է Բյուզանդիայի կասր Հովհաննես Չմշկիկի (969-976) ամառանոցը։ Այն շատ է սիրել ամառանոցը և կյանքի վերջին տարիներին բացականչել է. «Ախ, երանի թե մոռանայի», որից էլ առաջացել է գյուղի անունը։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գյուղն ավերվել, իսկ բնակիչները կոտորվել կամ բռնությամբ տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։ Մոտ 9 տուն բնակիչ ապաստանել է Հալեպ քաղաքում։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1915 թվականին ուներ 31 տուն՝ 140 հայ բնակչով։
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահություն, երկրագործությունն ու արհեստներն էր։
Պատմամշակութային կառույցներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Մուռնայիի հարավ-արմտյան ծայրամասում գտնվում էր գյուղի Ս. Աստվածածին եկեղեցին։ 1895 թվականին եկեղեցին կողոպտվել և ավերվել։ Այն վերանորոգվել է 1895 թվականին։ Գյուղում էին գտնվում նաև Ս. Գևորգ, Ս. Թորոս, Ս. Խաչ, Ս. Սարգիս և Ս. Սևթիլ ավերված եկեղեցիները։
Կրթություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գյուղն ուներ 1892-1894 թվականներին կառուցված երկհարկանի դպրոց։ Սկզբում այն կոչվում էր Մուռնայի Աբգարյան երկսեռ վարժարան, իսկ 1911 թվականին վերանվանվեց Թորգոմյան վարժարանի[2]։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Խարբերդի նահանգ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 3, էջ 898
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
| ||||||||||||||