Մեծկերտի գավառակ

Կենտրոնը Մեծկերտ քաղաքն էր։

Աշխարհագրությոն

Ունի լեռնային տարածք, որի մեծ մասը ծածկված է անտառներով։ Հարուստ է ջրով։

Գավառակի տարածքն համապատասխանում է Չորրորդ Հայքի Պաղնատուն գավառին։

XIX դարի սկզբին հանդիսանում էր Դիրաբեքիրի նահանգի Չարսանջակ գավառի 4 գավառներից մեկը։

XIX դարի երկրորդ կեսին Մազկերտ անվանմամբ մտնում է Խարբերդի նահանգի Դերսիմի գավառի կազմում։ Թուրքերը գավառակին անվանում էին նաև Կորաչոր (Գորաչոր)։

Մեծկերտը XX դարի սկզբին ուներ 3149 տուն` 18 232 հայ և քուրդ բնակչով։

Գավառակն ուներ 21 բնակավայր, որից 14-ը ունեին հայ և քուրդ բնակիչ, իսկ 7-ը քրդաբնակ էր^[1]։

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 3, էջ 771-772

«Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն