Մոստար

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Մոստար (այլ կիրառումներ)
Քաղաք
Մոստար
բոս․՝ Mostar, խորվ.՝ Mostar, սերբ.՝ Мостар
Դրոշ Զինանշան

ԵրկիրԲոսնիա և Հերցեգովինա Բոսնիա և Հերցեգովինա
Ենթարկումքաղաք
Հիմնադրված է1452 թ.
Մակերես1,175 կմ²
ԲԾՄ60±1 մետր
Բնակչություն105 448 մարդ (2007)
Ժամային գոտիUTC+1, ամառը UTC+2
Հեռախոսային կոդ(+387) 36
Փոստային ինդեքս88000
Փոստային դասիչ88000
Պաշտոնական կայքmostar.ba
Մոստար (Բոսնիա և Հերցեգովինա)##
Մոստար (Բոսնիա և Հերցեգովինա)

Մոստար (բոսնիերեն՝ Mostar), քաղաք և վարչական կենտրոն Բոսնիա և Հերցեգովինայի հարավային մասում։ Բնակչությունը կազմում է 113,169 մարդ[1], Հերցեգովինայի կարևոր շրջաններից է, հանդիսանում է նրա մշակութային կենտրոնը, Բոսնիա և Հերցեգովինայի Հանրապետության Հերցեգովինա-Ներետվա կանտոնի կենտրոնը։ Մոստարը գտնվում է Ներետվա գետի վրա և համարվում է երկրի հինգերորդ ամենամեծ քաղաքը։ Քաղաքն անվանվել է ի պատիվ կամուրջը պահպանողների (mostari), ովքեր միջնադարում հսկել են Ներետվայի վրա գտնվող Stari Most-ը (Հին Կամուրջ)[2][3][4][5]։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Գարունը Մոստարում», Չոնտվարի, 1903

Բնակչությունը - 105 448 բնակիչ (2003), որոնցից բոսնիացիներ՝ 45,29 %, խորվաթներ՝ 50,43 %, սերբեր՝ 3,45 %, այլք՝ 0,83 %:

Պայմանականորեն քաղաքը բաժանված է երկու մասի՝ բնակեցված տարբեր էթնիկ և կրոնական համայնքներից՝ բոսնիացի մուսուլմաններ և խորվաթ կաթոլիկներ։

Մոստարը Բոսնիա և Հերցեգովինայի ամենամեծ բնակչությունն ունեցող քաղաքն է։ 1992-1995 թվականներին Բոսնիայում պատերազմից հետո Բոսնիա և Հերցեգովինայի դեմոգրաֆիկ պատկերը փոխվել է։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Census 2013th official data Արխիվացված 2018-11-23 Wayback Machine.
  2. Balić, Smail (1973). Kultura Bošnjaka: Muslimanska Komponenta. Vienna. էջեր 32–34. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 7-ին.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) CS1 սպաս․ url-status (link)
  3. Čišić, Husein. Razvitak i postanak grada Mostara. Štamparija Mostar. էջ 22. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 7-ին.{{cite book}}: CS1 սպաս․ url-status (link)
  4. Stratton, Arthur (1972). Sinan. New York: Charles Scribner's Sons. ISBN 0-684-12582-X.
  5. Stover, Eric; Harvey M. Weinstein (2004). My Neighbor, My Enemy: Justice and Community in the Aftermath of Mass Atrocity. Cambridge, UK: Cambridge University Press. էջ 151. «The bridge, built in 1566, was considered a masterpiece of Islamic architecture and a unique symbol of an undivided city.»