Jump to content

Լեոնորա Քարինգտոն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լեոնորա Քարինգտոն
անգլ.՝ Leonora Carrington
Ի ծնեանգլ.՝ Mary Leonora Carrington Moorhead
ԿեղծանունLeduc, Mrs. Renato[1] և Weisz, Mrs. Emerico[1]
Ծնվել էապրիլի 6, 1917(1917-04-06)[2][3][4][…]
ԾննդավայրClayton-le-Woods, Լանքաշիր, Միացյալ Թագավորություն[5]
Վախճանվել էմայիսի 25, 2011(2011-05-25)[6][2][3][…] (94 տարեկան)
Մահվան վայրՄեխիկո, Մեքսիկայի Միացյալ Նահանգներ[7][8][5]
Ազգությունբրիտանացիներ
Քաղաքացիություն Մեքսիկայի Միացյալ Նահանգներ և  Միացյալ Թագավորություն
ԿրթությունChelsea Grin?, New Hall School? և Չելսիի արվեստի և դիզայնի քոլեջ
Մասնագիտություննկարչուհի, բեմանկարիչ, վիպասան, գծանկարիչ, քանդակագործ և արվեստագետ
Ոճսյուրռեալիզմ[9]
Ժանրմարդու ձևի գեղանկարչություն[9] և դիցաբանական գեղանկարչություն[9]
Պարգևներ
ԱմուսինEmérico Weisz?
Համատեղ ապրողՄաքս Էռնստ
Կայքleocarrington.com
 Leonora Carrington Վիքիպահեստում

Լեոնորա Քարինգտոն (անգլ.՝ Leonora Carrington, ապրիլի 6, 1917(1917-04-06)[2][3][4][…], Clayton-le-Woods, Լանքաշիր, Միացյալ Թագավորություն[5] - մայիսի 25, 2011(2011-05-25)[6][2][3][…], Մեխիկո, Մեքսիկայի Միացյալ Նահանգներ[7][8][5]), անգլիական ծագումով մեքսիկացի սյուրռեալիստ նկարիչ, քանդակագործ, գրող[12]։ Կյանքի մեծ մասն ապրել է Մեխիկոյում, եղել է 1930-ական թվականների սյուրռեալիստական շարժման վերջին վերապրող մասնակիցներից[13], ինչպես նաև 1970-ական թվականներին Մեքսիկայում սկիզբ առած Կանանց Ազատագրական շարժման հիմնադիր անդամներից[14]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քարինգտոնը ծնվել է Անգլիայի Լանկաշիր շրջանում[15][16]։ Հայրը զբաղվել է տեքստիլ արտադրությամբ[15][17], մայրը՝ Մորինը, եղել է իռլանդուհի[15]։ Լեոնորան ունեցել է երեք եղբայր՝ Պատրիկը, Ջերալդը, Արթուրը[18][19]։

Կրթվել է դաստիարակների, կրկնուսույցների կողմից, ըմբոստ վարքագծի համար երկու անգամ հեռացվել է դպրոցից, այդ թվում՝ Նյու Հոլ և Չելմսֆորդ դպրոցներից[20], այնուհետև ընտանիքը նրան ուղարկել է Ֆլորենցիա, որտեղ ընդունվել է Տիկին Փենռոզի արվեստի ակադեմիա։ 1927 թվականին՝ 10 տարեկան հասակում, Փարիզի «Ձախ ափ» (Rive gauche) պատկերասրահում առաջին անգամ տեսել է սյուրռեալիստական կտավ, հետագայում ծանոթացել է բազմաթիվ սյուրռեալիստների հետ, այդ թվում՝ Պոլ Էլուարի հետ[21]։ Հայրը դեմ է եղել, որ աղջիկն արվեստագետ դառնա, իսկ մայրը քաջալերել է դստերը։ 1935 թվականին մեկ տարի ժամկետով Լոնդոնում ընդունվել է Չելսիի արվեստի դպրոց և հոր ընկերոջ՝ Սերժ Չերմաևի օգնությամբ տեղափոխվել է Լոնդոնի Օզանֆանի անվան ակադեմիա (1935-1938)[18]։

Սյուրռեալիստական շարժմանը ծանոթացել է Հերբերտ Ռիդի «Սյուրռեալիզմ» (1936) գրքի կրկնօրինակ տարբերակից, որը մայրն էր նրան տվել[19]։ Սյուրռեալիստ գրող Էդվարդ Ջեյմսը գնել է Կարինգտոնի մեծ թվով կտավներ և 1947 թվականին Նյու Յորքի Պիեռ Մատիս պատկերասրահում կազմակերպել նրա աշխատանքների ցուցահանդեսը։

Կապը Մաքս Էռնստի հետ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1936 թվականին Լոնդոնի միջազգային սյուրռեալիստական ցուցահանդեսում Լեոնորան ծանոթանում է գերմանացի սյուրռեալիստ Մաքս Էռնստի աշխատանքներին և տարվում է սյուրռեալիստ արվեստագետով նախքան նրան հանդիպելը։ 1937 թվականին Կարինգտոնը Էրնստին հանդիպում է լոնդոնյան մի հավաքույթի ժամանակ։ Արվեստագետների միջև կապ է ստեղծվում, և Փարիզ վերադառնալով` Էռնստն անհապաղ բաժանվում է կնոջից։ 1938 թվականին նա հեռանում է Փարիզից և Լեոնորայի հետ հաստատվում Ֆրանսիայի հարավում գտնվող Սեն Մարտեն դ՛Արդեշ կոմունայում։ Զույգն համագործակցում և աջակցում էր միմյանց գեղարվեստական զարգացման գործում։ Այս շրջանում նրանք ստեղծել են կենդանիների քանդակներ՝ (Էրնստը ստեղծել է իր թռչուններին, Լեոնորան՝ ձիու գլխի գիպսե տարբերակը) զարդարելու Սեն Մարտեն դ՛Արդեշ իրենց տունը։ 1939 թվականին Լեոնորան նկարում է Էրնստի դիմանկարը՝ որպես հարգանքի տուրք իրենց հարաբերությունների[18]։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ ֆրանսիացիները Էրնստին ձերաբակալում են, սակայն Պոլ Էլուարի և այլ ընկերների միջնորդությամբ մի քանի շաբաթ անց նա ազատ է արձակվում։

Շուտով, երբ նացիստները ներխուժում են Ֆրանսիա, Էռնստը կրկին ձերբակալվում է այս անգամ գեստապոյի կողմից, քանի որ նացիստները նրա արվեստը համարում էին այլասերված արվեստ։ Էրնստը, Քարինգտոնին թողնելով, իր արվեստի հովանավոր Պեգի Գուգենհայմի օգնությամբ փախչում է Ամերիկա[22]։

Էրնստի ձերբակալությունից հետո Կարինգտոնը վհատված հեռանում է Իսպանիա։ Կաթվածահար անհանգստությունը և աճող զառանցանքները գագաթնակետին են հասնում Մադրիդում և ծնողների միջամտությամբ նա տեղափոխվում է հիվանդանոց, ստանում «տենդային թերապիա», հզոր դեղամիջոցներ, լյումինալ, բարբիտուրատներ[23]։

Քարինգտոնի խնամքով զբաղվող բուժքույրը նրան տանում է Լիսաբոն, որտեղից Կարինգտոնը փախչում է և ապաստան գտնում Մեքսիկայի դեսպանատանը։ 1941 թվականին Էրնստն ամուսնանում է Պեդի Գուգենհայմի հետ։ Նրանց ամուսնությունը տևում է մի քանի տարի, սակայն Էրնստը և Կարինգտոնը չեն կարողանում վերսկսել իրենց հարաբերությունները։

Երեք տարի անց Քարինգտոնն ազատվում է իր ապաստանից[24] և Անդրե Բրետոնի քաջալերանքով գրում «Down Below» գիրքը իր հոգեկան ապրումների մասին[25]։ Իր ապրումները նա արտահայտել է նաև արվեստի գործերում, ինչպիսիք են «Բժիշկ Մորալեսի դիմանկարը» և «Down Below-ի քարտեզը»[26]։

Մեքսիկա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Կոկորդիլոս» քանդակը Պասեո դե լա Ռեֆորմա պողոտայում: Քարինգտոնը քանդակը Մեխիկոյին է նվիրել 2000 թվականին, ներկայիս վայրում տեղադրվել է 2006 թվականին[27]
«Մայաների կախարդական աշխարհը», Անթրոպոլոգիայի ազգային թանգարան

Լիսաբոն փախչելով՝ Քարինգտոնը կարողանում է մեքսիկացի դեսպան Ռենատո Լեդուկի օգնությամբ դուրս գալ Եվրոպայից։ 1960-ական թվականներին Նյու Յորքում ապրելուց հետո նա ապրել և ստեղծագործել է Մեքսիկայում[16]։ 1963 թվականին նրան խնդրում են ստեղծել մի որմնանկար, որը նա անվանում է «Մայաների կախարդական աշխարհը» (El Mundo Magico de los Mayas)[28], որն իր վրա էր կրում տարածաշրջանի ժողովրդական պատմությունների ազդեցությունը[29]։ Որմնանկարը գտնվում է Մեխիկոյի Անթրոպոլոգիայի ազգային թանգարանում։

Քարինգտոնը ստեղծել է Կանանց Ազատագրական շարժման «Mujeres conscienscia» (1973) պոստերը[30]։ Կարինգտոնն անձամբ կենտրոնացած էր հոգեկան ազատության վրա և հասկանում էր, որ այդ ազատությանը չի կարելի հասնել առանց քաղաքական ազատության[14]։ Հետամուտ լինելով այս համոզմունքներին՝ Կարինգտոնը գիտակցում էր, որ «Մեքսիկայում և Հյուսիսային Ամերիկայում ակտիվ քաղաքական կանանց ավելի մեծ համագործակցությունն ու համատեղ գիտելիքների փոխանակումը» կարևոր էր ազատագրության համար[14]։ Քաղաքական իր հանձնառության շնորհիվ 1986 թվականին Նյու Յորքում Քարինգտոնն արժանացավ կյանքի ընթացքում ձեռքբերումների համար մրցանակի[14]։

Ես ժամանակ չունեի ինչ-որ մեկի մուսան լինելու համար... Ես շատ զբաղված էի ընտանիքիս ըմբոստանալով և նկարիչ դառնալով։

Թեմաներ, հիմնական աշխատանքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2015 թվականին Սերվանտինո միջազգային փառատոնի ժամանակ Գուանախուատոյի համալսարանի մոտ ցուցադրված Կարինգտոնի կերտած քանդակներից
Նկարել եմ ինքս ինձ համար...Երբեք չեմ հավատացել, որ ինչ-որ մեկը կցուցադրի կամ կգնի իմ աշխատանքը[14]

Լեոնորա Կարինգտոնը Զիգմունդ Ֆրոյդի աշխատություններով այնպես չէր հետաքրքրվում, ինչպես շարժման մյուս սյուրռեալիստ անդամները։ Նրա ուշադրության կենտրոնում էին կախարդական ռեալիզմը և ալքիմիան, և նա օգտագործում էր կենսագրական մանրամասներ և սիմվոլիզմ՝ որպես իր նկարների սուբյեկտներ։ Կարինգտոնը կնոջ սեքսուալությունը ներկայացնում էր այնպես, ինչպես նա զգում էր այն, այլ ոչ թե ինչպես բնութագրում էին տղամարդ սյուրռեալիստները[31]։ 1940-ական թվականների աշխատանքները կենտրոնացած են տարբեր գործընթացներում կանանց ստեղծագործական դերի վրա[32]։

Քարինգտոնը հաճախ է պատկերել ձիերի։ Այդպիսի կտավներից են նրա «Ինքնադիմանկարը» (Dawn Horse-ի պանդոկը) և «Լորդ Քենդելսթիքի ձիերը»[18]։ Կարինգտոնը ձիեր նկարել է դեռևս մանկուց[18]։ Ձիերն ի հայտ են եկել նաև նրա գրական ստեղծագործություններում։ Առաջինը հրատարակված «The House of Fear» կարճ պատմվածքում Կարինգտոնը երիտասարդ հերոսուհուն պատկերել է ձիու կերպարով[33]։ Կարինգտոնի "Jezzamathatics or Introduction to the Wonderful Process of Painting" ակնարկը տպագրվել է 1935 թվականին՝ նախքան «The Seventh Horse» պատմվածքի լույս տեսնելը[18]։ Կարինգտոնը հաճախ օգտագործել է բառային ծածկագրեր՝ մեկնաբանելու իր աշխատանքները։ «Candlestick»-ը (Քենդելսթիք) ծածկագիր է, որը նա օգտագործել է ներկայացնելու իր ընտանիքը, որտեղ «լորդը» հայրն է[18]։

Երկրորդ ամուսնություն և երեխաներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քարինգտոնը երկրորդ անգամ ամուսնացել է լուսանկարիչ, Իսպանիայի քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ Ռոբերտ Կապայի մենեջեր Էմերիկո Վայզի հետ (մականունը՝ «Չիկի», ծնվել է Հունգարիայում 1911 թվականին)։ Նրանք ունեցել են երկու որդի՝ մտավորական, գրող Գաբրիելը և բժիշկ, սյուրռեալիստ նկարիչ Պաբլոն։ Չիկի Վայզը մահացել է 2007 թվականի հունվարի 17-ին տանը՝ 97 տարեկան հասակում։

Մահը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լեոնորա Քարինգտոնը մահացել է 2011 թվականի մայիսի 25-ին 94 տարեկան հասակում Մեխիկոյի հիվանդանոցներից մեկում թոքաբորբի բարդությունների պատճառով[34]։

Ցուցահանդեսներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Լեոնորա Քարինգտոն։ Թեյթ Լիվերպուլ, մարտի 6 – մայիսի 31, 2015
  • Լեոնորա Քարինգտոն։ Կելտիկ սյուրռեալիստը, Իռլանդիայի ժամանակակից արվեստի թանգարան, Դուբլին,Իռլանդիա (անհատական) 2013–2014[35]
  • Լեոնորա Կարինգտոն և Թիլի Լոշ, Վիկտոր Ուինդ գեղարվեստի կորպորացիա, 2011[36]
  • Թալիսման ոսպնյակներ, Ֆրոյ Նորիս պատկերասրահ, Սան Ֆրանցիսկո (անհատական), 2008[35]
  • Սյուրռեալիզմ, Երազանքները կտավի վրա, Նասաու մարզի արվեստի թանգարան, Ռոսլին նավահանգիստ, Նյու Յորք, 2007[35]
  • Ֆրիդա Կալո, Դիեգո Ռիվերա և 20-րդ դարի մեքսիկական արվեստ, Ժակ և Նատաշա Գելման հավաքածու, Չիկագոյի մեքսիկական արվեստի ազգային թանգարան, 2003
  • Սյուրռեալիզմ, Չկապված ցանկություն, Թեյթ, Լոնդոն, Անգլիա, Մետրոպոլիտեն թանգարան, Նյու Յորք, 2001-2002[35]
  • Հայելային պատկերներ, Կանայք, սյուրռեալիզմ, ինքնաարտահայտում, Սան Ֆրանցիսկոյի ժամանակակից արվեստի թանգարան, Սան Ֆրանցիսկո, 1999
  • Սյուրռեալիզմ։ Երկու մասնավոր աչքեր, Սոլոմոն Գուգենհայմի թանգարան, Նյու Յորք, 1999[35]
  • Regards des Femmes, Musée d'Art Moderne, Lieja, Ֆրանսիա, 1993
  • Sujeto-Objeto, Գուանախուատոյի շրջանային թանգարան, Գուանախուատո և Մոնտերեյի թանգարան, Մոնտերեյ, Մեքսիկա, 1993[35]
  • Galería de Arte del Auropuerto Internacional de la Ciudad de México, Մեխիկո, Մեքսիկա, 1991 (անհատական)
  • Սերպենտին պատկերասրահ, Լոնդոն, Անգլիա (անհատական), 1991
  • Sainsbury, Նորվիչ, Անգլիա(անհատական), 1991
  • Արնոլֆինի, Բրիսպոլ, Անգլիա (անհատական), 1991
  • Մեքսիկական թանգարան, Սան Ֆրանցիսկո (անհատական), 1991[35]
  • Art Company, Լիդս, Անգլիա (անհատական), 1990
  • Brewster պատկերասրահ, Նյու Յորք (անհատական)[35]
  • Museo Nacional de la Estampa, INBA, Մեքսիկա (անհատական), 1989[35]
  • Brewster պատկերասրահ, Նյու Յորք (անհատական), 1987
  • Art Space Mirage, Տոկիո, Ճապոնիա (անհատական), 1987
  • Alexander Iolas պատկերասրահ, Նյու Յորք (անհատական), 1987[35]
  • Լեոնորա Կարինգտոն. հետահայաց ցուցահանդես, Միջամերիկյան կապերի կենտրոն, Նյու Յորք, 1976[37]
  • Լեոնորա Կարինգտոն. հետահայաց ցուցահանդես, Արվեստի թանգարան համալսարան, 1976[37]
  • Իմպրեսիոնիզմից սյուրռեալիզմ, Անգլիա 1970[35]
  • Սյուրռեալիստներ Բայրոն պատկերասրահ, Նյու Յորք, 1969
  • Galerie Pierre, Paris, France (անհատական), 1969
  • Գեղարվեստի ազգային ինստիտուտ, Մեքսիկա (անհատական), 1969
  • Գեղարվեստի պալատ, Մեխիկո, Մեքսիկա (անհատական), 1969
  • Մեքսիկական արվեստի պատկերասրահ, Մեխիկո, Մեքսիկա (անհատական), 1969[35]
  • Բրիտանացի արտիստները Մեքսիկայում 1800/1968, Անգլո-մեքսիկական մշակույթի ինստիտուտ, Մեքսիկա, 1968[35]
  • Նկարչության IX բիենալե, Սան Պաուլո, Բրազիլիա, 1967[35]
  • Սյուրռեալիզմ, Հոգեվիճակ, Կալիֆորնիայի համալսարան, Սանտա Բարբարա, Կալիֆորնիա, 1966
  • Surrealismo y Arte Fantástico en México, Galeria Universitaria, Aristos, Մեքսիկա, 1966
  • Անտոնիո Սուզա պատկերասրահ, Մեխիկո, Մեքսիկա (անհատական), 1965
  • Անգլո-մեքսիկական մշակութային ինստիտուտ, Մեխիկո (անհատական), 1965
  • Կլարդեկոր պատկերասրահ, Մեխիկո, Մեքսիկա (անհատական), 1965[35]
  • Էդվարդ Ջեյմսի նկարների հավաքածու, Անգլիա, 1963[35]
  • Ժամանակակից մեքսիկական դիմանկար, Մեքսիկական արվեստի թանգարան, Մեխիկո, Մեքսիկա, 1961[35]
  • Քրոս պատկերասրահ, Դանիել Կորդիեր, Փարիզ, Ֆրանսիա, 1959[35]
  • Մեքսիկական արվեստի թանգարան, Մեխիկո, 1956 (անհատական)[35]
  • 31 կին արվեստագետների ցուցահանդես, Arte de este siglo, 1943, Նյու Յորք
  • Սյուրռեալիստական առաջին փաստաթղթեր, Մադիսոն ավենյու պատկերասրահ, Նյու Յորք, 1943
  • 20-րդ դարի դիմանկարներ, Ժամանակակից արվեստի թանգարան, Նյու Յորք, 1943[35]
  • Պիեռ Մատիս պատկերասրահ, Նյու Յորք, 1942 (անհատական)[35]
  • Սյուրռեալիստական ցուցահանդես, Ռոբերտ պատկերասրահ, Ամստերդամ, Նիդերլանդներ, 1938
  • Սյուրռեալիստական միջազգային ցուցահանդես, Գեղարվեստի պատկերասրահ, Փարիզ, Ֆրանսիա[35]

Երկեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • La Maison de la Peur, H. Parisot, 1938 – with illustrations by Max Ernst
  • Une chemise de nuit de flanelle, Libr. Les Pas Perdus, 1951
  • El Mundo Mágico de Los Mayas, Museo Nacional de Antropología, 1964 – illustrated by Leonora Carrington
  • The Oval Lady: Surreal Stories (Capra Press, 1975)[38]
  • The Hearing Trumpet (Routledge, 1976);[39] Penguin Books, Limited, 2005, ISBN 9780141187990
  • The Stone Door (New York: St. Martin's Press, 1977)[40]
  • The Seventh Horse and Other Tales (E. P. Dutton, 1988)[41]
  • The House of Fear (Trans. K. Talbot and M. Warner. New York: E. P. Dutton, 1988)[42]
  • Down Below (Dutton, 1988)[42]

Ստեղծագործություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Ինքնադիմանկար (Դաուն հորզի պանդոկը), 1936–1937, Մետրոպոլիտեն թանգարան (Նյու Յորք),Պիեռ և Մարիա-Գեյտանա Մատիս հավաքածու
  • Մաքս Էրնստի դիմանկարը, 1939 (մասնավոր հավաքածու)
  • Լորդ Քանդելսթիքի ձիերը, 1938 (մասնավոր հավաքածու)
  • Լորդ Քանդելսթիքի կերակուրը, 1938
  • Դաուն հորզի պանդոկը (Ինքնադիմանկար), 1939 (առաջին խոշոր սյուրռեալիստական գործը), Մետրոպոլիտեն թանգարան (Նյու Յորք)
  • Սուրբ Անտոնիոսի գայթակղությունը, 1947, Պրադո թանգարան, Մադրիդ
  • Հիշատակի աշտարակ, 1995, Վիկտոր Վինդ հետաքրքրությունների թանգարան, Լոնդոն

Պատկերասրահ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 https://mix-n-match.toolforge.org/#/entry/115933671
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Leonora Carrington (նիդերլ.)
  4. ↑ 4,0 4,1 Leonora Carrington — 2008.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Oxford Dictionary of National Biography / C. Matthew — Oxford: OUP, 2004.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 http://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/culture-obituaries/art-obituaries/8539650/Leonora-Carrington.html
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Union List of Artist Names
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Կերպարվեստի արխիվ
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Blumberg N. Encyclopædia Britannica
  10. ↑ https://www.uv.mx/investigacion/convocatorias/premio-nacional-de-ciencias-y-artes-70-anos/
  11. ↑ Premio Nacional de Ciencias y Artes (իսպ.)
  12. ↑ Mark Stevenson (2011 թ․ մայիսի 27). «Surrealist Leonora Carrington dies at 94 in Mexico City». Gettysburg Times. Associated Press.
  13. ↑ «Leonora Carrington dead at 94». Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 23-ին.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 Chadwick, Whitney (1986). «Leonora Carrington: Evolution of a Feminist Consciousness». Women's Art Journal: 37–42.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 «Leo Carrington & Sons website». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ մայիսի 29-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 8-ին.
  16. ↑ 16,0 16,1 See Carrington's "El Mundo Magico de Los Mayas".
  17. ↑ Robinson, Michael. Surrealism (Fulham: Star Fire, 2006), pg. 312.
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 18,5 18,6 Aberth, Susan (2010). Leonora Carrington: Surrealism, Alchemy and Art. Lund Humphries. էջեր 11, 20–43, 149.
  19. ↑ 19,0 19,1 William Grimes (2011 թ․ մայիսի 26). «Leonora Carrington Is Dead at 94; Artist and Author of Surrealist Work». Նյու Յորք Թայմս.
  20. ↑ New Hall School website; retrieved 27 May 2011
  21. ↑ Carrington Leonara. «Carrington Leonara bio». Վերցված է 2013 թ․ մայիսի 14-ին.
  22. ↑ Max Ernst profile; accessed online 21 July 2007.
  23. ↑ Gaensbauer, Deborah. «Gaensbauer»: 275. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն)
  24. ↑ Hertz, Erich. «Breton»: 97. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն)
  25. ↑ Gaensbauer, Deborah (1994). «Voyages of Discovery: Leonora Carrington's Magical Prose». Women's Studies. 23 (3): 271. doi:10.1080/00497878.1994.9979027.
  26. ↑ Hertz, Erich (2010). «Disruptive Testimonies: The Stakes of Surrealist Experience in Breton and Carrington». Symposium: A Quarterly Journal in Modern Literatures. 64 (2): 89–104. doi:10.1080/00397709.2010.483409. ISSN 0039-7709.
  27. ↑ «Cocodrilo, de Leonora Carrington, posa en su nuevo lecho de agua sobre Reforma». La Jornada. UNAM. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 22-ին.
  28. ↑ Carrington, Leonora (1964). El mundo mágico de los Mayas. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 25-ին.
  29. ↑ Aberth, Susan; Barnet-Sanchez, Holly; Carrington, Leonora (Autumn 1992). «Leonora Carrington: The Mexican Years, 1943–1985». Art Journal. 51 (3): 83–85. doi:10.2307/777352. JSTOR 777352.
  30. ↑ Chadwick, Whitney (2012). Women, Art, & Society (5 ed.). New York: Thames & Hudson.
  31. ↑ Chadwick, Whitney (2012). Women, Art, and Society (5 ed.). New York: Thames & Hudson.
  32. ↑ Chadwick, Whitney (1986). «Leonora Carrington: Evolution of a Feminist». Women's Art Journal: 37–42.
  33. ↑ Chadwick, Whitney (1986). «Leonora Carrington: Evolution of a Feminist Consciousness». Women's Art Journal. 7 (1): 38. JSTOR 1358235.
  34. ↑ «Leonora Carrington's Death». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ սեպտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 25-ին.
  35. ↑ 35,00 35,01 35,02 35,03 35,04 35,05 35,06 35,07 35,08 35,09 35,10 35,11 35,12 35,13 35,14 35,15 35,16 35,17 35,18 35,19 35,20 35,21 «Leonora Carrington (British, 1917-2011)». Artnet.
  36. ↑ «Viktor Wynd Fine Art Inc». viktorwyndfineart.co.uk. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.
  37. ↑ 37,0 37,1 «Leonora Carrington: a retrospective exhibition : Center for Inter-American Relations, New York City, Nov. 26-Jan. 4, 1976 : University Art Museum, The University of Texas at Austin, Jan. 18-Feb. 29, 1976».
  38. ↑ Orenstein, Leonora Carrington ; illustrated by Pablo Weisz ; translated [from the Spanish] by Rochelle Holt ; foreword by Gloria (1975). The oval lady, other stories : six surreal stories. Santa Barbara: Capra Press. ISBN 978-0884960362.{{cite book}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  39. ↑ Weisz-Carrington, Leonora Carrington ; ill. by Pablo (1976). The hearing trumpet. London: Routledge & Kegan Paul. ISBN 978-0-7100-8637-2.{{cite book}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  40. ↑ Carrington, Leonora (1977). The stone door. New York: St. Martin's Press. ISBN 978-0312762100.
  41. ↑ Kerrigan, Leonara Carrington ; translations by Kathrine Talbot & Anthony (1988). The seventh horse, and other tales (1st ed.). New York: E.P. Dutton. ISBN 0525483845.{{cite book}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  42. ↑ 42,0 42,1 Talbot, Leonora Carrington ; introduction by Marina Warner ; translations by Kathrine; Warner, Marina (1988). The house of fear : notes from Down below (1st ed.). New York: E.P. Dutton. ISBN 0525246487.{{cite book}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լեոնորա Քարինգտոն» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
✯
 Այս հոդվածն ընտրվել է Հայերեն Վիքիպեդիայի օրվա հոդված:
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լեոնորա_Քարինգտոն&oldid=10140361» էջից