Դելֆինարիում
Դելֆինարիում, ակվարիում դելֆինների համար։ Դելֆինարիումի դելֆինները սովորաբար պահվում են մեծ լողավազանում, սակայն երբեմն դելֆինարիումի տնօրինությունը բաց է թողում դելֆիններին բաց ծով` կենդանիներին ազատությունից ամբողջովին չզրկելու նպատակով։
Որոշ դելֆինարիումներ բաղկացած են մեկ մեծ լողավազանից, որտեղ դելֆինները սովորաբար կատարում են տարբեր հնարքներ հանրության առաջ։ Կենդանիներին չձանձրացնելու և վնասներից խուսափելու նպատակով, մինչ ցուցադրությունը կենդանիները լինում են տվյալ երկրի կենտրոնական կենդանաբանական այգում կամ այլ այգիներում։
Թեև դելֆինարիում կառուցելու միտքը առաջացել է 19-րդ դարում, մարդիկ կարողացան ստեղծել առաջին դելֆինարիումը 20-րդ դարի վերջին` 1938 թվականին։ Դելֆինարիումի կառուցողների հիմնական մտահոգությունը կենդանիների գերությունը և պայմանների ապահովումն է։ 1960-ական թվականներին դելֆինարիումները տարածվեցին ամբողջ աշխարհով մեկ և արժանացան քննաատության բնապահպանների կողմից։ Այս ժգոհությունները 21-րդ դարի սկզբին վերաճեցին, հանգեցնելով մի շարք երկրներում դելֆինարիումների փակման։
Տարածվածություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Չնայած այս միտմանը, դելֆինարիումները շարունակեցին տարածվել Եվրոպայում (Բելգիա, Բուլղարիա, Դանիա, Հայաստան, Ֆինլանդիա, Ֆրանսիա, Գերմանիա, Հունաստան, Իսլանդիա, Իտալիա, Լիտվա, Մալթա, Նիդեռլանդներ, Պորտուգալիա, Ռումինիա, Ռուսաստան, Շվեդիա, Իսպանիա, Ուկրաինա, Վրաստան), Ասիայում (Բահրեյն, Չինաստան, Ինդոնեզիա, Իրան, Իսրայել, Ճապոնիա, Հյուսիսային Կորեա, Ֆիլիպիններ, Հարավային Կորեա, Սինգապուր, Չինաստանի Հանրապետություն, Թայլանդ, Թուրքիա,ԱՄԷ), Հյուսիսային Ամերիկայում (Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ, Կանադա, Մեքսիկա), Արգենտինայում և Ավստրալիայում։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ջոնսոն, Վիլիամ (1994 թ․ ապրիլի 23). Վարժեցված ծովային կենդանիների պատմություն. Արկածային գիրք. ISBN 978-0-946097-28-9.