Ժան Կլոդ Յունկեր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ժան Կլոդ Յունկեր
Jean-Claude Juncker
Դիմանկար
Ծնվել էդեկտեմբերի 9, 1954(1954-12-09)[1][2][3] (69 տարեկան)
ԾննդավայրRedange, Canton of Redange
Քաղաքացիություն Լյուքսեմբուրգ
ԿրոնՀռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի
ԿրթությունLMRL? և Ստրասբուրգի համալսարան
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ և փաստաբան
ԱմուսինChristiane Frising?
Զբաղեցրած պաշտոններPresident of the Eurogroup?, Եվրոպական հանձնաժողովի նախագահ, Լյուքսեմբուրգի վարչապետ, Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ, Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ, Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ, Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ, Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ, Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ և Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ
ԿուսակցությունՔրիստոնեա-սոցիալական ժողովրդական կուսակցություն
Պարգևներ և
մրցանակներ
Մերիթի Ազգային շքանշան Մալթայի գերագույն ռազմական շքանշանի շղթա Ադոլֆ Նասաուի շքանշան Կաղնու թագի շքանշան Order of Merit of the Grand Duchy of Luxembourg «Ավստրիայի Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» պատվո նշանի I աստիճանի մեծ խաչ[12] Կաղնե թագի շքանշանի Մեծ խաչի ասպետ pro Merito Melitensi շքանշան Կաթոլիկ Իզաբելայի շքանշան «Ռումինիայի աստղ» շքանշան Մատուցած ծառայությունների համար նորվեգական արքայական շքանշանի Մեծ խաչ Փրկիչի շքանշան Արվեստների և գրականության շքանշանի ասպետ Պատվո լեգեոնի Մեծ խաչի ասպետ Պատվո լեգեոնի շքանշանի մեծ սրահ Grand Cordon of the Order of the Rising Sun[16] Աճող արևի շքանշան «Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության հանդեպ ունեցած վաստակի համար» Մեծ վաստակի խաչ Մեծ Խաչ աստղով և ուսի ժապավենով «Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությանը մատուցված ծառայությունների համար» շքանշան

Հյուսիսային Հռենոս-Վեսթֆալիա երկրի պետական պարգև

Պատվո շքանշան Երեք աստղի շքանշան, 1-ին կարգ իշխան Յարոսլավ Իմաստունի 1-ին աստիճանի շքանշան Ռումինիայի աստղի շքանշանի Մեծ խաչ[7] «Ստարա պլանինա» շքանշան 1-ին աստիճանի Դոստիկ շքանշան Կաթոլիկ Իզաբելի շքանշանի մեծ խաչ[11] Grand Cross of the Order of Merit of the Grand Duchy of Luxembourg Լեհաստանի վերածննդի շքանշանի կոմանդոր Վիտաուտաս Մեծի շքանշանի մեծ խաչ[19] Ասպետական մեծ խաչի շքանշան. «Իտալիայի Հանրապետության համար ունեցած վաստակի համար» «Ավստրիայի Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» պատվո նշան Փրկչի շքանշանի Մեծ խաչ Արքայազն Հենրիի շքանշան Քրիստոսի շքանշան Դոմ Հենրի մանկան մեծ խաչ[5] Քրիստոսի զինվորական շքանշանի մեծ խաչ[5]
Կարլ Մեծի միջազգային շքանշան[4]

Սիսերո Ռեդներփրեյս

[6]

Heinrich Brauns Award?

Golden Schlitzohr?

[8]

Walter Hallstein Prize?

Coudenhove-Kalergi Plaque?

Franz Josef Strauss Award?

German citizenship price?

Վինֆրիդա մրցանակ

Saarland Order of Merit?

[9]
«Բադեն-Վյուրթեմբերգ երկրամասին մատուցած ծառայությունների համար» շքանշան

Հանս Մարտին Շլեյերի մրցանակ

Order of Merit of Rhineland-Palatinate

European Culture Prize?

Medal for outstanding service to Bavaria in a united Europe?

Leopold Kunschak Prize?

Order of Honour (Lower Austria)

Եվրոպայի ձեռքի աշխատանքի մրցանակ

[10]

Ռոբերտ Շումանի մրցանակ

Շտայգերի մրցանակ

Ստրասբուրգի համալսարանի պատվավոր դոկտոր

Order of Merit of the Principality of Liechtenstein

Աթենքի համալսարանի պատվավոր դոկտոր

Պորտուի համալսարանի պատվավոր դոկտոր

Markgräfler Gutedelpreis?

[13][14]

Golden Duck Award?

[15]

Շեֆիլդի համալսարանի պատվավոր դոկտոր

«Պոյնտ Ալֆա» մրցանակ

Prize for European Regional Integration?

[17]

Մայամիի համալսարանի պատվավոր դոկտոր

Q110801696?

և

order of the Eagle of Tyrol?

[18]
ԱնդամությունEurogroup?, EU troika? և Բարոյական և քաղաքական գիտությունների ակադեմիա
Կայքjuncker.epp.eu
Ստորագրություն
Изображение автографа
 Jean-Claude Juncker Վիքիպահեստում

Ժան Կլոդ Յունկեր (լյուքս.՝ Jean-Claude Juncker [ʒ̊ɑːŋ kloːd ˈjʊŋkɐ], դեկտեմբերի 9, 1954(1954-12-09)[1][2][3], Redange, Canton of Redange), լյուքսեմբուրգյան և համաեվրոպական պետական և քաղաքական գործիչ, 2014 թվականի նոյեմբերի 1-ից սկսած՝ Եվրոպական հանձնաժողովի նախագահ[20], Լյուքսեմբուրգի վարչապետ (1995 թվականի հունվարի 20-ից մինչև 2013 թվականի դեկտեմբերի 4-ը), Լյուքսեմբուրգի ֆինանսների նախարար (1989—2009), եվրախմբի ղեկավար (անգլ. Euro Group, եվրագոտու երկրների ֆինանսների նախարարների ակումբ)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ժան Կլոդ Յունկերը Քրիստոնեա-սոցիալական ժողովրդական կուսակցության առաջատարն է։ Մաաստրիխտի պայմանագրի հիմնադիրներից մեկը։ 2004 թվականին դիտարկվում էր որպես Եվրամիության հանձնաժողովի նախագահի հավանական թեկնածու։

Գերմանիայի դաշնային կառավարության պաշտոնական ներկայացուցիչ Ուլրիխ Վիլհելմ (գերմ.՝ Ulrich Wilhelm): [21]

«… եվրախմբի „նորմալ նախագահ“, որը միավորում է երկրները, որ մտնում են եվրագոտու կազմի մեջ, Լյուքսեմբուրգի վարչապետ և ֆինանսների նախարար Ժան Կլոդ Յունկերն է»։

2009 թվականի մարտի կեսերին իր հարցազրույցներից մեկում Յունկերը կանխագուշակել է, որ Արևմտյան Եվրոպայում տնտեսական անկումը կխորանան մոտակա ամիսներին, ինչը, իր հերթին, կարող է բերել լուրջ սոցիալական ճգնաժամի, ինչը կարտահայտվի զանգվածային գործազրկության և բնակչության՝ քաղաքական համակարգի նկատմամբ վստահության կորստյան տեսքով[22]։

Եվրոպական խորհուրդը պաշտոնապես Յունկերին նշանակել է Եվրոպական հանձնաժողովի նախագահ 2014 թվականի հունիսի 27-ին այն բանից հետո, ինչ այդ պաշտոնի համար նրանց առաջադրած «Եվրոպական ժողովրդական կուսակցությունը» հաղթեց Եվրոպական խորհրդի ընտրություններում[23]։

Եվրախորհուրդը գաղտնի քվեարկության 2017 թվականի հուլիսի 15-ին Յունկերին նշանակեց Եվրահանձնաժողովի ղեկավար[24]։ Սկսել է պաշտոնավարել 2014 թվականի նոյեմբերին[20]։

Եվրոպական հանձնաժողով

Քաղաքական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1995 թվականին նշանակվել է Լյուքսեմբուրգի վարչապետ։ Կառավարության ղեկավարի պաշտոնում ողջ Եվրոպայում պաշտոնավարել է առավելագույն ժամկետով։

Յունկերը համարվում է միասնական եվրաբաժնետոմսերի (անգլ.՝ eurobond) ստեղծման կողմնակից, այդ հարցում նրան ընդդիմանում է Գերմանիայի ֆինանսների նախարար Վոլֆգանգ Շոյբլեն[25]։

Centre international de formation européenne (CIFE)-ի նախագահն է։

2013 թվականի հուլիսի 11-ին հրաժարական տվեց լյուքսեմբուրգյան հետախուզական ծառայությունների հետ կապված սկանդալի պատճառով[26]։

Գերմանիայի կանցլեր Անգելա Մերկելը ցանկանում էր հասնել այն բանին, որ Ժան Կլոդ Յունկերը դառնար Եվրոպական հանձնաժողովի նախագահ Ժոզե Մանուել Բարոզուի լիազորությունների ժամկետի ավարտից հետո[27]։ Նրա թեկնածության առաջադրման հակառակորդը Մեծ Բրիտանիան էր` վարչապետ Դևիդ Քեմերոնի հետ միասին․ Լոնդոնում Յունկերին համարում են Բրյուսելում Եվրամիության իշխանության կենտրոնացման կողմնակիցе[28]։

Եվրախորհրդի անդամների հետո հանդիպումներից մեկի ժամանակ Ժան Կլոդ Յունկերը նշել է, որ չի ցանկանում, որ Մեծ Բրիտանիան դուրս գա Եվրամիությունից, ինչի հետ կապված հայտարարել է, որ «երբեք դեմ չի եղել ազգային խորհրդարաններին Բրյուսելի կողմից կազմակերպված և հիմնավոր կերպով լիազորությունների վերադարձին»[28]։

Մրցանակներ և պատվավոր կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Վաստակավոր ծառայության շքանշանի մեծ խաչ (Նորվեգիա, 1996)
  • Էդմոնդ հիմնադրամի «Եվրոպայի տեսլական» մրցանակ (Իսրայել, 1998)
  • Վիլհելմի անվան Վեստֆալյան համալսարանի պատվավոր դոկտոր (2001)
  • CICERO մրցանակ հռետորական արվեստի համար (2002)
  • Ռումինիայի աստղի շքանշանի մեծ խաչ (2003)
  • Տրիրի պատվավոր քաղաքացի (2003)
  • «Իտալական Հանրապետության նկատմամբ վաստակի» շքանշանի մեծ խաչ (2007)
  • 1-ին աստիճանի Ընկերության շքանշան (Ղազախստան, 2008)
  • Կաբո Վերդեր հանրապետության առաջին դասի Amilcar Cabral մեդալ (2008)
  • ԵՄ մեդալ ոսկով և աստղով (2009)
  • «Սոցիալական շուկայական տնտեսություն» մրցանակ (Դույսբուրգ, 2009)
  • Պատվավոր լեգեոնի շքանշանի գրանդ-սպա (Ֆրանսիա)
  • Մեծ ոսկե աստղ ժապավենի վրա՝ Ավստրիական Հանրապետության նկատմամբ վաստակավոր ծառայության համար» պատվավոր նշան (2010)
  • «Վաստակավոր ծառայության» շքանշան (Սաար, 2010)
  • «Վաստակավոր ծառայության» շքանշան (Բադեն Վյուրտեմբերգ, 2011)

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  2. 2,0 2,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  3. 3,0 3,1 Munzinger Personen (գերմ.)
  4. Der Karlspreisträger 2006 Jean-Claude Juncker (գերմ.)
  5. 5,0 5,1 http://www.ordens.presidencia.pt/?idc=154
  6. https://www.cicero-rednerpreis.de/preistraeger.htm
  7. https://www.eu2005.lu/fr/presidence/membres/juncker/index.html
  8. http://www.schlitzohren.org/das-goldene-schlitzohr/
  9. https://www.saarland.de/6767_29696.htm
  10. Europäischer Handwerkspreis
  11. https://www.boe.es/boe/dias/2007/04/17/pdfs/A16866-16866.pdf
  12. Anfragebeantwortung 10542/AB XXIV. GP (գերմ.) / Hrsg.: Österreichisches Parlament — 2012. — S. 1978. — 2038 p.
  13. https://www.wort.lu/de/panorama/225-liter-wein-fuer-juncker-4fad3f9ee4b0574e200a2147
  14. http://www.tageblatt.lu/kultur/story-krise-in-hollywood-20261429/13241390/
  15. https://lpksaar.de/goldene-ente
  16. 官報 (яп.) // 官報東京都: 国立印刷局, 2020. — Iss. 号外第230号.
  17. https://regiowiki.at/wiki/Preis_f%C3%BCr_Europ%C3%A4ische_Regionale_Integration
  18. https://news.provinz.bz.it/de/news-archive/629229
  19. https://me.gouvernement.lu/fr/actualites.gouvernement%2Bfr%2Bactualites%2Btoutes_actualites%2Bcommuniques%2B2013%2B11-novembre%2B28-juncker-vilnius.html
  20. 20,0 20,1 «MEPs elect Jean-Claude Juncker to head EU Commission». BBC News (անգլերեն). BBC. 2014 թ․ հուլիսի 15. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 17-ին. «A firm believer in EU integration, he will succeed incumbent Jose Manuel Barroso of Portugal in November.»
  21. Նիկոլա Սարկոզին կարծում է, որ ֆինանսական ճգնաժամի պայմաններում եվրագոտու երկրները պետք է ձևավորեն «տնտեսական կառավարություն» իր գլխավորությամբ։
  22. Juncker warnt vor sozialer Katastrophe(գերմ.)
  23. «EU backs Juncker to head Commission». BBC. 27 июня 2014. Վերցված է 27 июня 2014-ին.
  24. «Жан-Клод Юнкер стал председателем Еврокомиссии вопреки мнению членов ЕС». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 18-ին. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 5-ին.
  25. Глубокий раскол произошел в руководстве зоны евро по вопросу о выпуске единых облигаций(չաշխատող հղում)
  26. Премьер Люксембурга уходит из-за скандала с разведкой
  27. Меркель считала, что возглавить Еврокомиссию должен Жан-Клод Юнкер
  28. 28,0 28,1 Претендент на пост главы Еврокомиссии не хочет выхода Великобритании из ЕС — газета — ИА «Финмаркет»

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժան Կլոդ Յունկեր» հոդվածին։