«Հիմալայներ»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։, ` → ՝ oգտվելով ԱՎԲ |
No edit summary |
||
Տող 2. | Տող 2. | ||
|անվանում =Հիմալայներ |
|անվանում =Հիմալայներ |
||
|բնօրինակ = {{lang-hi|हिमालय}}, {{lang-ne|हिमालय}}, {{lang-zh|喜馬拉雅山脈}} |
|բնօրինակ = {{lang-hi|हिमालय}}, {{lang-ne|हिमालय}}, {{lang-zh|喜馬拉雅山脈}} |
||
|պատկեր = |
|պատկեր = Everes Norh Face oward Base Camp ibe Luca Galuzzi 2006 edi 1.jpg |
||
|նկարագրում= Հիմալայներ, [[Էվերեստ]] լեռը |
|նկարագրում= Հիմալայներ, [[Էվերեստ]] լեռը |
||
|պատկերի լայնություն = 300 |
|պատկերի լայնություն = 300 |
||
Տող 23. | Տող 23. | ||
}} |
}} |
||
'''Հիմալայներ''' կամ '''Հիմալայան լեռներ'''<ref name="ՏՈՒՏ">{{ՏՈՒՏ| |
'''Հիմալայներ''' կամ '''Հիմալայան լեռներ'''<ref name="ՏՈՒՏ">{{ՏՈՒՏ|secion=II.A.3|page=51}}</ref> ({{lang-sa|हिमालय}}, {{IAS|himālaya}}, {{lang-hi|हिमालय}}, {{lang-ne|हिमालय}}, {{lang-zh|喜馬拉雅山脈}}), աշխարհի ամենաբարձր [[լեռնաշղթա]]ն։ Հիմալայան լեռնաշղթան գտնվում է [[Տիբեթյան բարձրավանդակ]]ի (հյուսիսում) և [[Ինդո-գանգեսյան հարթավայր]]ի միջև (հարավում)։ Հիմալայներում է գտնվում աշխարհի ամենաբարձր լեռը՝ [[Էվերեստ]]ը, 8848 մ։ |
||
== Աշխարհագրական դիրքը == |
|||
[[Երկրագունդ|Երկրագնդ]]ի ամենաբարձր և հզոր լեռնային համակարգը, գտնվում են [[Ասիա]]յում, [[Տիբեթ]]ի և [[Ինդոս]]-[[Գանգես]]յան հարթավայրի միջև: Երկարությունը 2400 կմ է, լայնությունը՝ 180-350 կմ, տարածությունը՝ մոտ 650 հզ. քառ. կմ, միջին բարձրությունը՝ 6000 մ, առավելագույնը՝ 8848 մ (Ջոմուլունգմա, երկրագնդի ամենաբարձր լեռնագագաթը): Նրա 11 գագաթներն անցնում են 8000 մ բարձրությունից, կիրճերը հասնում 4-5 կմ խորության: Ունեն լավ արտահայտված գեոմորֆոլոգիական և ֆիզիկա-աշխարհագրական սահմաններ: Հյուսիսում Ինդոսի և Ցանգպոյի ([[Բրահմապուտրա]]յի) վերին հոսանքների երկայնակի տեկտոնական հովիտներն են, հարավում՝ Ինդոս-֊Գանգեսյան հարթավայրի հյուսիսային մասը, հյուսիս-արևմուտքում՝ [[Հինդուրաջ]] լեռնաշղթան, արևելքում՝ Բրահմապուտրայի կիրճը: Հիմալայների լեռնագրական, կլիմայական և ֆլորիստական խոշոր անջրպետ են [[Կենտրոնական Ասիա]]յի [[Արևադարձեր|արևադարձ]]ային լանդշաֆտների միջև, ջրբաժան գիծ՝ [[Հնդկական օվկիանոս]]ի և Կենտրոնական Ասիայի անհոսք ավազանի միջև: |
|||
== Ռելիեֆի կառուցվածքը == |
|||
Ռելիեֆի և երկրաբանական կառուցվածքի տեսակետից Հիմալայները բաժանվում են երեք երկայնակի աստիճանի: Առաջինը հարավից հյուսիս Նախահիմալայ կամ [[Սիվալիկ]] լեռնաշղթան է: Ունի մինչև 120 կմ լայևություն և 900-1200 մ բարձրություն: Կազմված է ավազաքարերից և կոնգլոմերատներից՝ կտրտված բազմաթիվ գետերի խորը կիրճերով: Հաջորդ աստիճանից բաժանվում է մեծ իջվածքով: Լանջերը անտառապատ են: |
|||
===Երկրորդ աստիճան === |
|||
Երկրորդ աստիճանը Փոքր (Ցածր) Հիմալայներն են, մոտ 4000 մ միջին բարձրությամբ և մինչև 6000 մ առանձին գագաթներով: Կազմված են բյուրեղային և մետամորֆային ապարներից: Ունեն 80-100 կմ լայնություն: Լեռնազանգվածների և լեռնաշղթաների խիստ կտրտված համակարգ են: Բնութագրվում են հարավային զառի վեր և հյուսիսային զառիկող լանջերով: Փոքր Հիմալայների հյուսիս-արևմտյան մասում բարձրանում է [[Պիր-Պանշալ]] լեռնաշղթան՝ 3500-4000միշին, մինչև 6028 մ առավել բարձրություններով: Ունի ատամնավոր նեղ լեռնակատար և բազմաթիվ լճեր: Կենտրոնական մասին բնորոշ են բարձր լեռները ([[Դհաոլադհար]], [[Մահաբհարատա|Մահաբհարատ]]) սրածայր կատարներով և խորը հովիտներով: Տիստա տեկտոնական հովտից արևելյան Փոքր Հիմալայների լանջերը բաժանված են կախովի հովիտներով՝ «դոլարներով» (դռներ): Երկրորդ աստիճանը երրորդից բաժանվում է [[Կատմանդու]], Արինագար և այլ ընդարձակ իջվածքային հովիտների շղթայով: |
|||
=== Երրորդ աստիճան === |
|||
Երրորդ աստիճանը՝ Մեծ (Բարձր) Հիմալայները կամ Հիմալայան Գլխավոր լեռնաշղթան, սկսվում է Նանգապարբատ (8126 մ) լեռնազանգվածից, եզրերում բարձրանում է և իր մեշ ընդգրկում [[Դեոսա]]յի, [[Ռուշպ]]ու և այլ բարձրավանդակներ:[[Սաթլեջ]] գետից հարավ-արևելք Մեծ Հիմալայներն առաշացնում են սառցադաշտերով ծածկված հզոր լեռնակատարներ՝ բարձրադիր լեռնազանգվածներով ու պիկերով: Տիստա գետից արևելք Մեծ Հիմալայները զգալի ցածրանում են, և ռելիեֆում տիրապետում են խորը գետահովիտները: Ենթադրվում է, որ Հիմալայները պատկանում են Ալպյան գեոսինկլինալի (ծալքավորման) մարզին: Օգտակար հանածոներից կան [[Պղինձ|պղինձ]], [[Ոսկի|ոսկ]]ի, [[քրոմիտ]], [[շափյուղա]], [[Նավթ|նավթ]], [[Բնական գազ|բնական գազ]]: |
|||
== Բնակլիմայական պայմաններ == |
|||
Կլիման Հիմալայների արևմտյան սեկտորում բնութագրվում է ջերմաստիճանի մեծ տատանումներով և ուժեղ քամիներով: Ձմեռը ցուրտ է, հունվարի միջին ջերմաստիճանը -10°C-ից ֊֊ 18°C է, 2500 մ-ից բարձր վայրերում լինում են ձնաբքեր: Ամառը տաք Է, չոր: Հուլիսի միջին ջերմաստիճանը մոտ 18°C Է:Տեղումները(տարեկան մոտ 1000 մմ) կապված են [[ցիկլոն]]ների հետ, ընդ որում հովիտներում և գոգավորություններում 3-4 անգամ քիչ են, քան լեռներում: Արևմտյան Հիմալայներում են գտնվում (1800-2000 մ բարձրության վրա) [[Հնդկաստան]]ի կլիմայական առողջարանների մեծ մասը (Շիմլա և այլն): Հիմալայների արևելյան սեկտորն ունի առավել շոգ և խոնավ կլիմա՝ խոնավության մուսսոնային ռեժիմով: 1500 մ բարձրության լեռնալանջերին ամռան ջերմաստիճանը բարձրանում Է մինչև 35°C, հովիտներում՝ 45°C: Անձրևներն անընդմեջ են: Հարավային լանջերին (մինչև 3000-4000 մ բարձրությունները) թափվում են 2500-5000 մմ տեղումներ, ներքին շրջաններում՝ մինչե 1000 մմ: 1800 մ բարձրության վյա հունվարի միջին ջերմաստիճանը 4°C Է, 3000 մ-ից բարձր՝ բացասական: Հովիտներում լինում են խիտ մառախուղներ: Հիմալայների հյուսիսային լանջերն ունեն ցուրտ լեռնաանապատային կլիմա՝ ջերմաստիճանների օրական մեծ (45°C) տատանումներով և մինչև 100 մմ տարեկան տեղումներով: Ամռանը 5000-6000 բարձրություններում միայն ցերեկներն են լինում դրական ջերմաստիճաններ: Հարաբերական խոնավությունը 30-60% Է: Ձմռանը հաճախ ձյունը գոլորշիանում Է դեռ չհալված: Հիմալայների գետային ցանցը զարգացած Է հարավային լանջին: Գետերը վերին հոսանքներում ունեն ձնասառցադաշտային, միջին և ստորին հոսանքներում՝ անձրևային սնում: Հովիտները նեղ են, խոր, շատ են սահանքներն ու ջրվեժները, Արևմտյան Հիմալայներում՝ լճերը ([[Վուլար]], [[Ցոմորար]]ի և այլն): Սառցադաշտերի ընդհանուր տարածությունը 33 հզ. քառ. կմ Է: Ջոմոլունգմայի (19 կմ), Կանչենջանգայի (16 և 26 կմ) զանգվածների, Կումաոնյան Հիմալայների ([[Միլամ]]՝ 20 կմ, [[Գանգոտր]]ի՝ 32 կմ), Փենջաբի Հիմալայների (Դուրունգ-Դրունգ՝ 24 կմ, [[Բարմալ]]՝ 15 կմ) սառցադաշտերն ամենաերկարներն են; Սառցադաշտերն ավելի շատ են Արևմտյան Հիմալայներում: Լանդշաֆտները բազմազան են հատկապես Հիմալայներ հարավային լանջերին: |
|||
== Հողային ռեսուրսներ == |
|||
Լեռների ստորոտների երկայնքով, արևմուտքից մինչև Ջամնա գետի հովիտը, ձգվում Է տերաների (փայտա-թփուտային մացառուտների) [[Ճահիճ|ճահճ]]ային գոտին ([[ջունգլի]]ներ): Լեռների մինչև 1000-1200 մ բարձրության հողմադիմաց լանջերին և գետերի հովիտներում աճում են մշտականաչ խոնավ [[արևադարձային անտառ]]ները, արևմուտքում՝ 1200 մ-ից, արևելքում 1500 մ-ից բարձր տարածված Է մշտականաչ սաղարթավոր անտառների գոտին: 2200 մ-֊ից բարձր բարեխառն տիպի անտառներն են՝ տերևաթափ ն [[Փշատերևազգիներ|փշատերև]] ծառատեսակնե րով: 2700-3600 մ բարձրությունների վրա տիրապետում են փշատերև անտառները: Անտառային գոտու ստորին մասին բնորոշ են [[Կարմրահողեր|կարմրահողեր]]ը, բարձր մասերի համար՝ անտառային [[գորշ հողեր]]ը, ավելի վեր՝ մինչե 5000 մ բարձրությունները, տարածված են ենթալպյան և ալպյան գոտիները: Առանձին [[Բույսեր|բույսեր]] հասնում են նույնիսկ մինչե 6000 մ բարձրություններ: Արևմտյան Հիմալայների լանդշաֆտները ավելի չորասեր են, 1200-1500 մ բարձրություններից հանդես են գալիս միջերկրածովյան մերձարևադարձային տեսակներ: |
|||
== Կենդանական աշխարհը == |
|||
Լեռների ստորին լանջերի անտառներում և տերաներում կան [[Փիղ|փղ]]եր, [[Ռնգեղջյուր|ռնգեղջյուր]]ներ, [[Գոմեշ|գոմեշ]]ներ, վայրի [[Խոզեր|խոզ]]եր, [[այծքաղներ]], [[Վագր|վագր]]եր, [[Լուսան|լուսան]]ներ, [[կապիկներ]]ի տարբեր տեսակներ, բազմաթիվ թռչուններ են: Հիմալայների հյուսիսային լանջերին գերիշխում են լեռնաանապատային լանդշաֆտները՝ նոսր, չոր խոտերով ու թփուտներով: Ծառային բուսականություն հանդիպում Է գլխավորապես գետերի հովիտներում: Կենդանիներից տարածված են [[Տիբեթ]]ի կենդանական աշխարհի ներկայացուցիչները՝ հիմալայան արջը, վայրի այծը, վայրի ոչխարը, յակը, բազմաթիվ կրծողներ: Մինչև 2500 մ բարձրությունների լանջերը մշակվում են: Գերակշռում են պլանտացիոն կուլտուրաները՝ թեյի թուփ, ցիտրուսայիններ, ոռոգելի դարավանդներում՝ բրինձ: Հյուսիսային Հիմալայներում գարին բարձրանում Է մինչե 4500 մ բարձրությունները: |
|||
== Աղբյուրներ == |
== Աղբյուրներ == |
||
{{ծանցանկ}} |
{{ծանցանկ}} |
||
{{ՀՍՀ}} |
|||
[[Կատեգորիա:Հիմալայներ|*]] |
[[Կատեգորիա:Հիմալայներ|*]] |
14:39, 30 Ապրիլի 2014-ի տարբերակ
Հիմալայներ | |
---|---|
հինդի՝ हिमालय, նեպալ.՝ हिमालय, չինարեն՝ 喜馬拉雅山脈 | |
Պատկեր:Everes Norh Face oward Base Camp ibe Luca Galuzzi 2006 edi 1.jpg Հիմալայներ, Էվերեստ լեռը | |
Տեսակ | լեռնաշղթա |
Երկիր | Ասիա |
Աշխարհագրական տեղադրություն | Աֆղանստան, Բութան, Մյանմա, Չինաստան, Հնդկաստան, Նեպալ, Պակիստան |
Մասն է | Ալպ-Հիմալայան գեոսինկլինալ և Larger Himalaya? |
Բարձրությունը ծովի մակարդակից | 8848 |
Երկարություն | 2900 |
Լայնություն | 350 |
Մակերես | 600 000 կմ² |
Բարձրագույն գագաթ | Էվերեստ |
Ձևավորում | Կավճի շրջան |
Պատկերներ Վիքիպահեստում |
Հիմալայներ կամ Հիմալայան լեռներ[1] (սանսկրիտ՝ हिमालय, Կաղապար:IAS, հինդի՝ हिमालय, նեպալ.՝ हिमालय, չինարեն՝ 喜馬拉雅山脈), աշխարհի ամենաբարձր լեռնաշղթան։ Հիմալայան լեռնաշղթան գտնվում է Տիբեթյան բարձրավանդակի (հյուսիսում) և Ինդո-գանգեսյան հարթավայրի միջև (հարավում)։ Հիմալայներում է գտնվում աշխարհի ամենաբարձր լեռը՝ Էվերեստը, 8848 մ։
Աշխարհագրական դիրքը
Երկրագնդի ամենաբարձր և հզոր լեռնային համակարգը, գտնվում են Ասիայում, Տիբեթի և Ինդոս-Գանգեսյան հարթավայրի միջև: Երկարությունը 2400 կմ է, լայնությունը՝ 180-350 կմ, տարածությունը՝ մոտ 650 հզ. քառ. կմ, միջին բարձրությունը՝ 6000 մ, առավելագույնը՝ 8848 մ (Ջոմուլունգմա, երկրագնդի ամենաբարձր լեռնագագաթը): Նրա 11 գագաթներն անցնում են 8000 մ բարձրությունից, կիրճերը հասնում 4-5 կմ խորության: Ունեն լավ արտահայտված գեոմորֆոլոգիական և ֆիզիկա-աշխարհագրական սահմաններ: Հյուսիսում Ինդոսի և Ցանգպոյի (Բրահմապուտրայի) վերին հոսանքների երկայնակի տեկտոնական հովիտներն են, հարավում՝ Ինդոս-֊Գանգեսյան հարթավայրի հյուսիսային մասը, հյուսիս-արևմուտքում՝ Հինդուրաջ լեռնաշղթան, արևելքում՝ Բրահմապուտրայի կիրճը: Հիմալայների լեռնագրական, կլիմայական և ֆլորիստական խոշոր անջրպետ են Կենտրոնական Ասիայի արևադարձային լանդշաֆտների միջև, ջրբաժան գիծ՝ Հնդկական օվկիանոսի և Կենտրոնական Ասիայի անհոսք ավազանի միջև:
Ռելիեֆի կառուցվածքը
Ռելիեֆի և երկրաբանական կառուցվածքի տեսակետից Հիմալայները բաժանվում են երեք երկայնակի աստիճանի: Առաջինը հարավից հյուսիս Նախահիմալայ կամ Սիվալիկ լեռնաշղթան է: Ունի մինչև 120 կմ լայևություն և 900-1200 մ բարձրություն: Կազմված է ավազաքարերից և կոնգլոմերատներից՝ կտրտված բազմաթիվ գետերի խորը կիրճերով: Հաջորդ աստիճանից բաժանվում է մեծ իջվածքով: Լանջերը անտառապատ են:
Երկրորդ աստիճան
Երկրորդ աստիճանը Փոքր (Ցածր) Հիմալայներն են, մոտ 4000 մ միջին բարձրությամբ և մինչև 6000 մ առանձին գագաթներով: Կազմված են բյուրեղային և մետամորֆային ապարներից: Ունեն 80-100 կմ լայնություն: Լեռնազանգվածների և լեռնաշղթաների խիստ կտրտված համակարգ են: Բնութագրվում են հարավային զառի վեր և հյուսիսային զառիկող լանջերով: Փոքր Հիմալայների հյուսիս-արևմտյան մասում բարձրանում է Պիր-Պանշալ լեռնաշղթան՝ 3500-4000միշին, մինչև 6028 մ առավել բարձրություններով: Ունի ատամնավոր նեղ լեռնակատար և բազմաթիվ լճեր: Կենտրոնական մասին բնորոշ են բարձր լեռները (Դհաոլադհար, Մահաբհարատ) սրածայր կատարներով և խորը հովիտներով: Տիստա տեկտոնական հովտից արևելյան Փոքր Հիմալայների լանջերը բաժանված են կախովի հովիտներով՝ «դոլարներով» (դռներ): Երկրորդ աստիճանը երրորդից բաժանվում է Կատմանդու, Արինագար և այլ ընդարձակ իջվածքային հովիտների շղթայով:
Երրորդ աստիճան
Երրորդ աստիճանը՝ Մեծ (Բարձր) Հիմալայները կամ Հիմալայան Գլխավոր լեռնաշղթան, սկսվում է Նանգապարբատ (8126 մ) լեռնազանգվածից, եզրերում բարձրանում է և իր մեշ ընդգրկում Դեոսայի, Ռուշպու և այլ բարձրավանդակներ:Սաթլեջ գետից հարավ-արևելք Մեծ Հիմալայներն առաշացնում են սառցադաշտերով ծածկված հզոր լեռնակատարներ՝ բարձրադիր լեռնազանգվածներով ու պիկերով: Տիստա գետից արևելք Մեծ Հիմալայները զգալի ցածրանում են, և ռելիեֆում տիրապետում են խորը գետահովիտները: Ենթադրվում է, որ Հիմալայները պատկանում են Ալպյան գեոսինկլինալի (ծալքավորման) մարզին: Օգտակար հանածոներից կան պղինձ, ոսկի, քրոմիտ, շափյուղա, նավթ, բնական գազ:
Բնակլիմայական պայմաններ
Կլիման Հիմալայների արևմտյան սեկտորում բնութագրվում է ջերմաստիճանի մեծ տատանումներով և ուժեղ քամիներով: Ձմեռը ցուրտ է, հունվարի միջին ջերմաստիճանը -10°C-ից ֊֊ 18°C է, 2500 մ-ից բարձր վայրերում լինում են ձնաբքեր: Ամառը տաք Է, չոր: Հուլիսի միջին ջերմաստիճանը մոտ 18°C Է:Տեղումները(տարեկան մոտ 1000 մմ) կապված են ցիկլոնների հետ, ընդ որում հովիտներում և գոգավորություններում 3-4 անգամ քիչ են, քան լեռներում: Արևմտյան Հիմալայներում են գտնվում (1800-2000 մ բարձրության վրա) Հնդկաստանի կլիմայական առողջարանների մեծ մասը (Շիմլա և այլն): Հիմալայների արևելյան սեկտորն ունի առավել շոգ և խոնավ կլիմա՝ խոնավության մուսսոնային ռեժիմով: 1500 մ բարձրության լեռնալանջերին ամռան ջերմաստիճանը բարձրանում Է մինչև 35°C, հովիտներում՝ 45°C: Անձրևներն անընդմեջ են: Հարավային լանջերին (մինչև 3000-4000 մ բարձրությունները) թափվում են 2500-5000 մմ տեղումներ, ներքին շրջաններում՝ մինչե 1000 մմ: 1800 մ բարձրության վյա հունվարի միջին ջերմաստիճանը 4°C Է, 3000 մ-ից բարձր՝ բացասական: Հովիտներում լինում են խիտ մառախուղներ: Հիմալայների հյուսիսային լանջերն ունեն ցուրտ լեռնաանապատային կլիմա՝ ջերմաստիճանների օրական մեծ (45°C) տատանումներով և մինչև 100 մմ տարեկան տեղումներով: Ամռանը 5000-6000 բարձրություններում միայն ցերեկներն են լինում դրական ջերմաստիճաններ: Հարաբերական խոնավությունը 30-60% Է: Ձմռանը հաճախ ձյունը գոլորշիանում Է դեռ չհալված: Հիմալայների գետային ցանցը զարգացած Է հարավային լանջին: Գետերը վերին հոսանքներում ունեն ձնասառցադաշտային, միջին և ստորին հոսանքներում՝ անձրևային սնում: Հովիտները նեղ են, խոր, շատ են սահանքներն ու ջրվեժները, Արևմտյան Հիմալայներում՝ լճերը (Վուլար, Ցոմորարի և այլն): Սառցադաշտերի ընդհանուր տարածությունը 33 հզ. քառ. կմ Է: Ջոմոլունգմայի (19 կմ), Կանչենջանգայի (16 և 26 կմ) զանգվածների, Կումաոնյան Հիմալայների (Միլամ՝ 20 կմ, Գանգոտրի՝ 32 կմ), Փենջաբի Հիմալայների (Դուրունգ-Դրունգ՝ 24 կմ, Բարմալ՝ 15 կմ) սառցադաշտերն ամենաերկարներն են; Սառցադաշտերն ավելի շատ են Արևմտյան Հիմալայներում: Լանդշաֆտները բազմազան են հատկապես Հիմալայներ հարավային լանջերին:
Հողային ռեսուրսներ
Լեռների ստորոտների երկայնքով, արևմուտքից մինչև Ջամնա գետի հովիտը, ձգվում Է տերաների (փայտա-թփուտային մացառուտների) ճահճային գոտին (ջունգլիներ): Լեռների մինչև 1000-1200 մ բարձրության հողմադիմաց լանջերին և գետերի հովիտներում աճում են մշտականաչ խոնավ արևադարձային անտառները, արևմուտքում՝ 1200 մ-ից, արևելքում 1500 մ-ից բարձր տարածված Է մշտականաչ սաղարթավոր անտառների գոտին: 2200 մ-֊ից բարձր բարեխառն տիպի անտառներն են՝ տերևաթափ ն փշատերև ծառատեսակնե րով: 2700-3600 մ բարձրությունների վրա տիրապետում են փշատերև անտառները: Անտառային գոտու ստորին մասին բնորոշ են կարմրահողերը, բարձր մասերի համար՝ անտառային գորշ հողերը, ավելի վեր՝ մինչե 5000 մ բարձրությունները, տարածված են ենթալպյան և ալպյան գոտիները: Առանձին բույսեր հասնում են նույնիսկ մինչե 6000 մ բարձրություններ: Արևմտյան Հիմալայների լանդշաֆտները ավելի չորասեր են, 1200-1500 մ բարձրություններից հանդես են գալիս միջերկրածովյան մերձարևադարձային տեսակներ:
Կենդանական աշխարհը
Լեռների ստորին լանջերի անտառներում և տերաներում կան փղեր, ռնգեղջյուրներ, գոմեշներ, վայրի խոզեր, այծքաղներ, վագրեր, լուսաններ, կապիկների տարբեր տեսակներ, բազմաթիվ թռչուններ են: Հիմալայների հյուսիսային լանջերին գերիշխում են լեռնաանապատային լանդշաֆտները՝ նոսր, չոր խոտերով ու թփուտներով: Ծառային բուսականություն հանդիպում Է գլխավորապես գետերի հովիտներում: Կենդանիներից տարածված են Տիբեթի կենդանական աշխարհի ներկայացուցիչները՝ հիմալայան արջը, վայրի այծը, վայրի ոչխարը, յակը, բազմաթիվ կրծողներ: Մինչև 2500 մ բարձրությունների լանջերը մշակվում են: Գերակշռում են պլանտացիոն կուլտուրաները՝ թեյի թուփ, ցիտրուսայիններ, ոռոգելի դարավանդներում՝ բրինձ: Հյուսիսային Հիմալայներում գարին բարձրանում Է մինչե 4500 մ բարձրությունները:
Աղբյուրներ
- ↑ Հովհաննես Բարսեղյան (2006). Տերմինաբանական և ուղղագրական տեղեկատու. Երևան: 9-րդ հրաշալիք. էջ 51. ISBN 99941-56-03-9.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ |