Jump to content

Ռուսաստանի քաղաքացիություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ռուսաստանի Դաշնության քաղաքացու անձնագիրը Ռուսաստանի քաղաքացու անձը հաստատող հիմնական փաստաթղթերից մեկն է

Ռուսաստանի Դաշնության քաղաքացիություն (ռուս.՝ Гражда́нство Росси́йской Федера́ции), Ռուսաստանի Դաշնության հետ անձի կայուն իրավական կապը, որն արտահայտվում է նրանց փոխադարձ իրավունքների և պարտականությունների համակցությամբ[1].

Ռուսաստանի քաղաքացիները, այսինքն՝ Ռուսաստանի Դաշնության քաղաքացիություն ունեցող ֆիզիկական անձինք, ըստ գործող օրենսդրության, հանդիսանում են․

  • անձինք, ովքեր ունեն Ռուսաստանի քաղաքացիություն Ռուսաստանի Դաշնության քաղաքացիության մասին դաշնային օրենքի ուժի մեջ մտնելու օրը 2002 թվականին (այսինքն՝ 2002 թվականի հուլիսի 1-ին[1]), և հետագայում չեն դադարեցրել Ռուսաստանի քաղաքացիությունը։
  • անձինք, ովքեր ձեռք են բերել Ռուսաստանի քաղաքացիություն 2002 թվականին Ռուսաստանի Դաշնության քաղաքացիության մասին Դաշնային օրենքի համաձայն։

ՌՍՖՍՀ քաղաքացիություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տես նաև Ռուսական կայսրության հպատակություն

Մինչև 1917 թվականի սեպտեմբերի 1-ը (սեպտեմբերի 14), ժամանակավոր կառավարության որոշման ընդունման օրը[2] Ռուսաստանում կառավարման հանրապետական ձև հաստատելու մասին, Ռուսական կայսրությունում գոյություն ուներ հպատակության ինստիտուտ, որն ամրագրում էր հպատակների իրավական անհավասարությունը, որը շատ առանձնահատկություններով ձևավորվել է միջնադարի ֆեոդալական դարաշրջանում ։

Ռուսական կայսրության հպատակները 1917 թվականին բաժանվել են հատուկ իրավական կարգավիճակ ունեցող մի քանի ծիսակատարությունների։

  • բնական հպատակները, որոնց կազմում, իրենց հերթին, աչքի են ընկել․
    1. ազնվականներ (ժառանգական և անձնական);
    2. հոգևոր անձինք (բաժանվել են ըստ դավանանքի);
    3. քաղաքի բնակիչներ (բաժանվել են խմբերի՝ պատվավոր քաղաքացիներ, վաճառականներ, քաղքենիներ);
    4. գյուղի բնակիչներ
  • այլ ազգի ներկայացուցիչներ (հրեաներ և արևելյան ժողովուրդներ);
  • ֆինլանդացի բնակիչներ

Այս կամ այն կատեգորիայի հպատակների պատկանելության հետ կայսերական օրենսդրությունը կապում էր իրավունքների և պարտականությունների շատ էական տարբերություններ։ Օրինակ, տեղի հպատակների չորս խմբերը բաժանվում են հարկային և ոչ հարկային անձանց։ Ոչ հարկային վիճակում գտնվող անձինք (ազնվականները և պատվավոր քաղաքացիները) օգտվել են ազատ տեղաշարժից և ձեռք են բերել անժամկետ անձնագրեր՝ ամբողջ Ռուսական կայսրությունում ապրելու համար, հարկային վիճակում գտնվող անձինք (քաղքենիներ և գյուղացիներ) նման իրավունքներ չեն ունեցել[3]։

Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո Ժողովրդական կոմիսարների խորհուրդը և Համառուսաստանյան կենտրոնական գործադիր կոմիտեն 1917 թվականի նոյեմբերի 10 (23)-ին ընդունեցին «Դասերի և քաղաքացիական աստիճանների ոչնչացման մասին» հրամանագիրը[4]։ Նրանում ասվում էր․

1. Մինչ օրս Ռուսաստանում գոյություն ունեցող բոլոր դասերն ու քաղաքացիների բառացի բաժանումները, բառացի արտոնություններն ու սահմանափակումները, դասային կազմակերպությունները և հաստատությունները, ինչպես նաև բոլոր քաղաքացիական պաշտոնները վերացվում են։
2. Բոլոր տեսակի կոչումները (ազնվական, վաճառական, քաղքենիներ, գյուղացի և այլն, տիտղոսները՝ իշխանական, գրաֆիկական և այլն) և քաղաքացիական պաշտոնների անվանումը (գաղտնի, ստատիկ և այլ խորհրդականները) ոչնչացվում են և սահմանվում է Ռուսաստանի ողջ բնակչության համար մեկ ընդհանուր անվանում՝ Ռուսաստանի Հանրապետության քաղաքացիներ։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 Федеральный закон от 31 мая 2002 года № 62-ФЗ «О гражданстве Российской Федерации» // Российская газета № 100, 5 июня 2002 (с послед. изм. и доп.)
  2. «Постановление о провозглашении России республикой». НПП «Гарант-Сервис». 01.09.1917.
  3. Козлова Е. И., Кутафин О. Е. Конституционное право России: Учебник. — М.: Юристъ, 1996. — 480 c. — C. 155.
  4. Декрет ВЦИК, СНК от 10 (23) ноября 1917 года «Об уничтожении сословий и гражданских чинов(չաշխատող հղում)» // Газета Временного Рабочего и Крестьянского Правительства. — № 9. — 12 (25) ноября 1917 года.