Վանք (Մեղրու շրջան)

Բնակավայր
Վանք
Երկիր	ԽՍՀՄ
Ազգային կազմ	հայեր

Վանք, գյուղ Հայկական ԽՍՀի Մեղրու շրջանում, Մեղրի քաղաքից 15 կմ հյուսիս, Լալեր գետի ձախափնյա մասում, լեռնային, ջրառատ վայրում։ Շրջակայքում կան անտառներ։

Նույն անվանումով ընդգրկված է եղել Արևելյան Հայաստանի Ելիզավետպոլի նահանգի Զանգեզուրի գավառում։

Պատմություն

Հնում մտնում էև Սյունիք աշխարհի Մացրու գավառի մեջ։ Գյուղի մասին հիշատակված է Տաթևի վանքի նոր հարկացուցակում (XVIII դար)։

Բնակչության նախնիները տարբեր ժամանակներում գաղթել են Պարսկահայաստանի Ղարադաղի շրջանի գյուղերից։

1960-ական թվականներին գյուղը ապաբնակեցվել է բնակավայրերի խոշորացման պատճառով։

Բնակչություն

Բնակիչները հայեր էին։

Վանքի ազգաբնակչության փոփոխությունը.

Տարի	1831	1897	1926	1939	1959
Բնակիչ	54	361	392	305	186

Տնտեսություն

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահությունն ու մեղվաբուծությունն էր։

Պատմամշակութային կառույցներ

Գյուղում կար կանգուն եկեղեցի, XVII դարի կամուրջ։ Շրջակայքում գտնվում են Քեշիշքյանդ, Տմալի, Կռաձոր գյուղատեղիները։

Կրթություն

Գյուղն ուներ տարրական դպրոց, գրադարան։

Անվանի մարդիկ

Այստեղ է ծնվել Դավիթ-Բեկի ազատագրական շարժման ակտիվ մասնակից Վրթանեսի որդի Ստեփանոս Շահումյանը՝ Դավիթ-Բեկի պատմության հեղինակը։