Մաքս Էյվե (հոլ.՝ Machgielis «Max» Euwe, մայիսի 20, 1901(1901-05-20)[1][2][3][…], Ամստերդամ, Նիդերլանդներ[4] - նոյեմբերի 26, 1981(1981-11-26)[1][2][3][…], Ամստերդամ, Նիդերլանդներ[4]), հոլանդացի շախմատիստ և մաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր (1939), շախմատի աշխարհի հինգերորդ չեմպիոն (1935-1937), միջազգային գրոսմայստեր (1950)։ 1935 թ. հաղթելով Ա. Ալյոխինին, Էյվեն դարձավ շախմատի աշխարհի չեմպիոն, սակայն 1937-ին մատչ-ռևանշում կորցրեց այն։ Էյվեն մնում էր աշխարհի ուժեղագույն շախմատիստներից մեկը 1940֊ականների վերջին, իսկ կարիերայի ավարտին բարձր մակարդակով զբաղվում էր ինֆորմատիկայի ոլորտի հետազոտություններով։
1970 թվին Էյվեն ընտրվել է ՖԻԴԵ֊ի նախագահ և զբաղեցրել է այդ պաշտոնը երկու անգամ (1970—1978)։ Իր նախագահության օրոք են տեղի ունեցել Ռոբերտ Ֆիշերի և Բորիս Սպասկու աշխարհի առաջնության սկանդալային մրցամարտը և չկայացած Ֆիշեր - Կարպով մրցամարտը։
Էյվեյի խաղը տարբերվում էր տրամաբանականությամբ և ճշգրիտ տարբերակների հաշվարկով։ Էյվեն հայտնի էր որպես ուժեղ տակտիկ, ինչպես նաև սկզբնախաղային թեորիայի գիտակ։ Իր գրչին են պատկանում մեծ քանակությամ գրքեր, որոնցից առավել հայտնիներն են շախմատային դասագրքերը և սկզբնախաղային տեղեկատուները։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 51)։